Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w dniach 3 października i 13 grudnia 2023 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej oraz na warunkach określonych umową świadczy usługi informatyczne w obszarze (...) oraz (...). Wnioskodawca samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, w szczególności ponosi odpowiedzialność za należyte wykonywanie zobowiązań objętych umową i otrzymuje stosowne wynagrodzenie. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 16 stycznia 2020 r.

Z chwilą składania wniosku Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dla kilku podmiotów, zwanych dalej „Spółką/Zleceniodawcą”. Wnioskodawca ma zamiar zastosować preferencyjną stawkę podatkową wobec dochodów uzyskiwanych w ramach zawartych umów, a także wobec dochodów uzyskanych w ramach analogicznych usług świadczonych na rzecz analogicznych podmiotów w przyszłości, w przypadku zawarcia takich umów.

Wnioskodawca w szczególności świadczy następujące usługi:

-(...);

-(...).

Zgodnie z postanowieniami poszczególnych umów: twórca (Wnioskodawca) przenosi na nabywcę całość praw majątkowych do dzieła. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do dzieła obejmuje następujące pola eksploatacji:

a)wprowadzanie do obrotu,

b)wprowadzanie do pamięci komputera,

c)wprowadzanie do sieci Internet i innych sieci komputerowych.

Twórca zezwala nabywcy na modyfikowanie dzieła, w tym m.in. na dokonywanie korekt, przeróbek, zmian i adaptacji dzieła oraz jego pojedynczych fragmentów, bez nadzoru autorskiego. Jeśli w wyniku realizacji Umowy powstał jakikolwiek utwór w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2017, poz. 880 z późn. zm. (dalej „utwór”) lub wynalazek, wzór użytkowy, wzór przemysłowy, znak towarowy, oznaczenie geograficzne czy topografia układów scalonych w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2013.1410 j.t. ze zm.), wykonawca potwierdza przeniesienie ich własności na zamawiającego w momencie zapłaty wynagrodzenia wskazanego w pkt. 4.1, na wszystkich polach eksploatacji, w szczególności:

(...)

Forma opodatkowania Wnioskodawcy: skala podatkowa.

Za należycie wykonany Przedmiot Umowy Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie w kwocie określonej w umowie. Wynagrodzenie płatne jest przelewem na wskazany przez Wykonawcę na fakturze rachunek bankowy w terminie 7 (siedem) dni od dnia otrzymania przez Zamawiającego należycie wystawionej faktury przez Wykonawcę wraz z potwierdzeniem wykonania Przedmiotu Umowy. Wynagrodzenie to obejmuje również wynagrodzenie z tytułu przeniesienia wszelkich majątkowych praw autorskich do utworów, w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochody w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu praw autorskich i przeniesienia ich na Spółkę w ramach zawartej umowy. Spółka nabywa od Wnioskodawcy całość autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem Umowy bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, we wszystkich systemach prawnych, w których utwór korzysta z ochrony w najszerszym dopuszczalnym zakresie. Wnioskodawca osiąga wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług na podstawie prawidłowo wystawionych przez Wnioskodawcę faktur, na wskazany w tych fakturach rachunek bankowy, obejmujące przeniesienia praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, ponieważ świadczenie usług związanych z oprogramowaniem objęte jest przedmiotem jego działalności gospodarczej oraz prowadzone przez niego przedsiębiorstwo dysponuje wiedzą i doświadczeniem umożliwiającymi świadczenie tego typu usług. W związku z tym, Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w ramach których nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Wnioskodawca w toku wykonywania usługi tworzenia oprogramowania zobowiązuje się wobec Spółki do przejawiania twórczej inicjatywy. Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania powierzonych mu obowiązków z najwyższą starannością właściwą wyspecjalizowanemu profesjonaliście. Wnioskodawca opracowuje zarówno nowe produkty i usługi, jak i ulepsza już istniejące, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje stałe zmiany wprowadzane do tworzonych produktów. Wnioskodawca bazuje na własnej wiedzy i doświadczeniu.

Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. Celem twórczej działalności Wnioskodawcy podejmowanej w sposób uporządkowany jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym oraz nie świadczy usług pod kierownictwem Spółek. W zakresie realizacji obowiązków, jak również w zakresie określania czasu i miejsca świadczenia usług Wnioskodawca dysponuje niezależnością i samodzielnością.

W wyniku dokonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstaje utwór samodzielny i stanowi on program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ zgodnie z art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Jednocześnie należy podkreślić, że Wnioskodawca przenosi na Spółki całość autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałych w toku wykonywania umowy, nieograniczone w czasie i liczbie egzemplarzy, zarówno w Polsce, jak i za granicą, na wskazanych powyżej polach eksploatacji. Wskazane kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest przez Wnioskodawcę wytwarzane w ramach prowadzonej przez niego działalności.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od 16 stycznia 2020 r.

Wnioskodawca prowadzi odrębną, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z wytycznymi zawartymi w objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. tj. sporządzona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Jest sporządzana w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna została zarchiwizowana natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego umożliwia uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych miesięcy kalendarzowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, a powyższe wyodrębnienie i ewidencja pozwala na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP, a także na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo- rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W ewidencji tej Wnioskodawca wyodrębnia: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadającym na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wnioskodawca:

1)wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów;

2)prowadzi księgi przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonuje zapisów w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

5)dokonuje zapisów w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – pod pojęciem „oprogramowanie” należy rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe i prace rozwojowe prowadzące do wytworzenia lub rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Działania w procesie tworzenia i rozwijania programów komputerowych:

Wnioskodawca podejmuje się kompleksowego procesu analizy potrzeb Kontrahenta, definiowania wymagań i projektowania rozwiązania. Wykorzystuje metodyki (...).

Technologie i narzędzia:

(...)

Oryginalność i innowacyjność:

(...)

Poprawa użyteczności i funkcjonalności:

Działania skupiają się na ciągłym doskonaleniu (...)

Badania i rozwój:

Prowadzenie badań nad nowymi technologiami, ciągłe doskonalenie umiejętności z zakresu programowania i integracji, śledzenie trendów branżowych i wdrażanie innowacji w praktyce gospodarczej.

Przykłady:

-Platforma do (...):

Wnioskodawca stworzył (...).

-Integracja zewnętrznej bazy danych (...):

Wnioskodawca zaimplementował integrację z bazą danych (...).

-Sklep internetowy (...):

Wnioskodawca utworzył sklep internetowy (...).

-Strona sprzedażowa (...):

Wnioskodawca opracował stronę sprzedażową (...).

-(...):

(...).

-Wykorzystanie (...):

W celu optymalizacji pracy, Wnioskodawca korzysta z (...).

-Badania i testowanie (...):

Wnioskodawca nieustannie śledzi aktualności związane ze (...).

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania.

Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W ramach wytwarzania i rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek i usprawnień. Wnioskodawca zajmuje się także badaniem oraz poprawą wydajności wytwarzanego oprogramowania.

W przypadku zarówno tworzenia jak i ulepszania programów komputerowych efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi , które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Programy komputerowe zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie były/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie były/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Systematyczność polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, estymacji czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego - planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy było tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów u nabywców końcowych Oprogramowania. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jego funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta i klientów końcowych.

Wnioskodawca działalność rozpoczął bazując na własnych, zaoszczędzonych środkach, natomiast jej rozwój możliwy był i jest w oparciu o bieżące płatności kontrahentów, pokrywające wydatki niezbędne do dalszego rozwoju samodzielnej pracy programistycznej Wnioskodawcy.

W praktyce Wnioskodawcy każdy program komputerowy podlega indywidualnie opracowanemu harmonogramowi, który jest dostosowany do specyfiki danego projektu. Harmonogramy te są zawsze opracowywane z uwzględnieniem unikalnych wymagań klienta, zakresu projektu oraz przyjętej metodologii pracy. W związku z tym:

-Projekty ciągłe:

Niektóre programy komputerowe, zwłaszcza te związane z utrzymaniem, wsparciem czy optymalizacją istniejących rozwiązań, posiadają harmonogramy utrzymania, monitoringu oraz ewentualnych aktualizacji. W tych przypadkach procesy rozwoju i utrzymania są zintegrowane, aby zapewnić stabilność i ciągłość funkcjonowania.

-Projekty zakończone:

W przypadku projektów, które zostały wdrożone i spełniły założone cele, harmonogramy mogą obejmować jedynie etap początkowy oraz okres testowy i wdrożeniowy. Po zakończeniu tych faz, niektóre programy nie podlegają dalszym znaczącym modyfikacjom ani rozbudowie, co jest zgodne z oryginalnym planem projektowym.

-Otwarte na adaptację:

W przypadku programów komputerowych, które są częścią procesów ciągłych, istnieje elastyczność harmonogramów, umożliwiająca szybkie dostosowanie do zmieniających się potrzeb biznesowych lub nowych wymagań rynkowych. W takich przypadkach, harmonogramy są regularnie przeglądane i modyfikowane, aby zachować aktualność i skuteczność działania programów.

Podsumowując, podejście do harmonogramowania jest zróżnicowane i dostosowane do konkretnych warunków każdego programu komputerowego. Niektóre są objęte planem ciągłego rozwoju, podczas gdy inne, po zakończeniu wdrożenia, nie są aktywnie rozwijane. Elastyczność w dostosowywaniu harmonogramów do zmieniających się warunków gwarantuje, że działania są zawsze dostosowane do aktualnych potrzeb i celów biznesowych.

Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej wytworzył oraz rozwijał innowacyjne i technologicznie zaawansowane Oprogramowanie. Wnioskodawca osiągnął ww. cele bez pracowników, niektóre elementy kodu nabywając od podmiotów zewnętrznych, a także nie udzielił licencji innym podmiotom.

Zasobami wiedzy, którymi Wnioskodawca dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego” to technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony.

Produkty, usługi, programy oferowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności to:

-Projektowanie (...).

-Wdrażanie (...).

-Programowanie (...).

-Realizacja projektów (...).

-Rozwój i rozbudowa istniejących projektów, ze szczególnym naciskiem na doskonalenie funkcjonalności i adaptację do nowych wyzwań biznesowych.

-Wdrażanie integracji (...).

-Automatyzacja procesów (...).

Innowacyjne rozwiązania, nowe zastosowania i usprawnienia odróżniające tworzone i rozwijane programy komputerowe od już istniejących:

-(...):

(...).

-Programowanie – (...):

–(...).

-Integracje i Automatyzacje:

–Wdrażanie integracji (...).

–Tworzenie skomplikowanych procesów automatyzacyjnych (...).

Wyróżnikiem programów komputerowych Wnioskodawcy jest skoncentrowanie na efektywnej integracji różnych technologii oraz elastycznym dostosowaniu się do indywidualnych potrzeb klientów. Dąży do tworzenia rozwiązań, które nie tylko odpowiadają na bieżące wyzwania, ale także otwierają drzwi do nowych możliwości i usprawnień, pozostając na przedzie zmieniającego się krajobrazu technologicznego. (...) Wnioskodawcy w obszarze tworzenia innowacyjnych rozwiązań komputerowych.

Wnioskodawca oparł swoją działalność na posiadanej wiedzy z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług, oraz procesów.

W obszarze planowania projektów oprogramowania przyjął podejście, które obejmuje kilka kluczowych elementów:

-Analizę wymagań: na początkowym etapie każdego projektu Wnioskodawca dokładnie analizuje i definiuje wymagania klienta. Współpracuje z klientem, aby pełniej zrozumieć cele biznesowe oraz oczekiwania dotyczące funkcjonalności i wydajności.

-(...): Wnioskodawca korzysta z (...), która (...).

-Planowanie iteracyjne: Wnioskodawca tworzy plany projektów oparte na iteracjach, co pozwala na skoncentrowanie się na konkretnych fragmentach funkcjonalności w określonym czasie. To sprzyja efektywnej kontroli postępu i umożliwia szybką adaptację do zmian.

-Wykorzystanie narzędzi do zarządzania projektem: Wnioskodawca używa narzędzi do zarządzania projektem, które ułatwiają planowanie, monitorowanie zadań, a także komunikację z klientem. Dzięki nim projekt może być skutecznie prowadzony z uwzględnieniem harmonogramu i przydzielonych zasobów.

-Monitorowanie postępu i konsultacje: Wnioskodawca regularnie monitoruje postęp projektu, utrzymując stałą komunikację z klientem. Wspólnie rozwiązują ewentualne wyzwania, a wszelkie zmiany są uwzględniane w bieżącym planie, aby utrzymać projekt na kursie.

-Otwartość na zmienność: planowanie projektów uwzględnia otwartość na zmienność. Jeśli pojawiają się nowe informacje, priorytety zmieniają się lub pojawiają się dodatkowe wymagania, projekt może być szybko dostosowany, aby spełnić nowe oczekiwania.

Realizację planów Wnioskodawca oparł na:

-systematycznej edukacji: udział w szkoleniach, kursach online oraz aktywne uczestnictwo w konferencjach branżowych, aby być na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami w dziedzinie technologii i projektowania;

-analizie rynku: stałe monitorowanie rynku, konkurencji oraz potrzeb klientów, co pozwala na dostosowywanie oferty do zmieniających się trendów i oczekiwań;

-zastosowaniu (...): elastyczne zarządzanie projektami w oparciu o (...), co umożliwia (...);

-regularnym spotkaniom z klientami: organizacja regularnych spotkań z klientami, warsztatów oraz analiza ich feedbacku, co pozwala na ciągłe doskonalenie oferowanych rozwiązań i dostosowywanie ich do zmieniających się potrzeb biznesowych;

-przyjęciu otwartości na zmienność: projektowanie rozwiązań z myślą o otwartości na zmienność, co gwarantuje, że oferowane produkty i usługi są dynamicznie dostosowywane do ewoluujących wymagań rynkowych i klientów;

Efektem działań jest powstanie innowacyjnego Oprogramowania.

Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy, rozwija, ulepsza lub modyfikuje oprogramowanie, obejmuje zarówno prace empiryczne, jak i teoretyczne, mające na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Oto kilka konkretnych przykładów:

-analiza użyteczności (empiryczna): Wnioskodawca przeprowadza badania użyteczności aplikacji, przeprowadzając testy z udziałem użytkowników w celu zrozumienia, jakie czynniki wpływają na ich doświadczenie; w oparciu o te wyniki wprowadza ulepszenia w interfejsie użytkownika, co przekłada się na lepszą jakość obsługi;

-badania nowych technologii (teoretyczne i empiryczne): Wnioskodawca śledzi i analizuje rozwój nowych technologii, zarówno na poziomie teoretycznym, jak i empirycznym; działania te pozwalają na identyfikację innowacyjnych rozwiązań, które mogą zostać zastosowane do ulepszenia istniejących lub tworzenia nowych programów komputerowych;

-eksploracja efektywności procesów (empiryczna): Wnioskodawca przeprowadza analizę efektywności procesów wytwarzania oprogramowania, identyfikując potencjalne obszary usprawnień; na podstawie danych empirycznych podejmuje decyzje o optymalizacji procesów, co prowadzi do skrócenia czasu dostarczania produktów oraz poprawy ich jakości;

-analiza wydajności oprogramowania (empiryczna): Wnioskodawca przeprowadza testy wydajnościowe oprogramowania, identyfikując potencjalne obszary wymagające optymalizacji; dzięki tym pracom empirycznym osiąga poprawy w szybkości działania aplikacji, co wpływa na zadowolenie użytkowników.

Wszystkie te prace, zarówno teoretyczne, które obejmują studia literaturowe i analizę teoretyczną, jak i prace empiryczne, w których Wnioskodawca wykorzystuje dane z rzeczywistych użytkowników i przypadków, wspierają rozwój oprogramowania. Działania te są ukierunkowane na zdobycie nowej wiedzy, która stanowi fundament dla doskonalenia istniejących rozwiązań oraz tworzenia nowych, innowacyjnych produktów komputerowych.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

Najpóźniej z chwilą przekazania Spółce egzemplarza każdego Utworu, w ramach wynagrodzenia przewidzianego Umową Wnioskodawca przenosi na rzecz Spółki nieograniczone autorskie prawa majątkowe do powstałego w ramach wykonania Umowy programu komputerowego.

Efekty pracy Wnioskodawcy w przypadku zarówno tworzenia jak i ulepszania Oprogramowania zawsze stanowią odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest wyodrębnione na wystawionej fakturze.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję od 16 stycznia 2020 r.

Pana pytania

1)Czy w ramach prowadzonej działalności i wykonywania usług informatycznych na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX i tym samym stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

2)Czy opisana w ww. wniosku działalność Wnioskodawcy jest działalnością B+R?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę objaśnienia podatkowe Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, jest on uprawniony do stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, która kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, tj. działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a Kwalifikowane IP czyli prawo własności intelektualnej zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, jest to autorskie prawo do programu komputerowego, oraz podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDWT.4011.23.2019.2.PSZ, zgodnie z którym 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniając, że wnioskodawca prowadzący prace koncepcyjne jako (...)wytwarza, rozwija i ulepsza kod oprogramowania, jak najbardziej spełnia przesłanki umożliwiające skorzystanie z ulgi podatkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan w szczególności następujące usługi:

-(...);

-(...).

Za przykłady tworzonego oprogramowania podaje Pan:

-platformę do (...);

-integrację zewnętrznej bazy danych (...);

-sklep internetowy (...);

-stronę sprzedażową (...);

-(...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wytwarzane i rozwijane przez Pana oprogramowanie, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W ramach wytwarzania i rozwoju każdego Oprogramowania tworzy Pan zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek i usprawnień. Zajmuje się Pan także badaniem oraz poprawą wydajności wytwarzanego oprogramowania.

Wytwarzane przez Pana programy komputerowe zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że prowadzi działalność sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. Celem twórczej działalności podejmowanej w sposób uporządkowany jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Świadczy Pan usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym oraz nie świadczy usług pod kierownictwem Spółek.

Systematyczność polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, estymacji czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego – planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane.

W Pana praktyce każdy program komputerowy podlega indywidualnie opracowanemu harmonogramowi, który jest dostosowany do specyfiki danego projektu. Harmonogramy te są zawsze opracowywane z uwzględnieniem unikalnych wymagań klienta, zakresu projektu oraz przyjętej metodologii pracy.

Podejście do harmonogramowania jest zróżnicowane i dostosowane do konkretnych warunków każdego programu komputerowego. Niektóre są objęte planem ciągłego rozwoju, podczas gdy inne, po zakończeniu wdrożenia, nie są aktywnie rozwijane. Elastyczność w dostosowywaniu harmonogramów do zmieniających się warunków gwarantuje, że działania są zawsze dostosowane do aktualnych potrzeb i celów biznesowych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że podejmuje się Pan kompleksowego procesu analizy potrzeb Kontrahenta, definiowania wymagań i projektowania rozwiązania. Wykorzystuje Pan (...), umożliwiające elastyczne dostosowanie się do zmieniających się potrzeb i szybką implementację nowych funkcji.

Innowacyjne rozwiązania, nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone i rozwijane programy komputerowe od już istniejących.

Opiera Pan swoją działalność na posiadanej wiedzy z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług, oraz procesów.

Zasobami wiedzy, którymi dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego” to technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony.

Wykorzystane przez Pana technologie i narzędzia to: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w ramach których nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności.

Od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej wytworzył oraz rozwijał Pan innowacyjne i technologicznie zaawansowane Oprogramowanie.

Zasobami wiedzy, którymi dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego” to technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony.

Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W każdym przypadku tworzenia, ulepszenia utworów – efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta otrzymując za nie wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że dokonał Pan stosownych wyodrębnień w prowadzonej oddzielnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 16 stycznia 2020 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2020-2023.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).