Czy do obowiązku przejścia na księgi rachunkowe (czyli tzw. pełną księgowość) sumuje się przychody z jednoosobowej działalności gospodarczej i przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, czy tylko przychody z działalności gospodarczej?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2023 r. (wpływ –30 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą oraz działy specjalne produkcji rolnej.

Uzupełnienie wniosku

1.Przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w której mowa jest o limicie przychodów netto ze sprzedaży towarów w kwocie 2 000 000 euro, który zobowiązuje do prowadzenia pełnej księgowości, jak również art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma zastosowanie w moim przypadku, ze względu na jednoczesne prowadzenie działalności gospodarczej, działalności rolniczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej.

2.Wniosek dotyczy roku podatkowego 2024.

3.Osiągnięte przychody/dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowuje Pani podatkiem liniowym.

4.W celu rozliczenia jednoosobowej działalności dla potrzeb podatku dochodowego prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów.

5.Działy specjalne produkcji rolnej rozlicza Pani na podstawie art. 207, art. 21 § 1 pkt 2 i § 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 - 3 a, art. 24 ust. 4 - 4e, art. 27 ust. 1. art. 43, art. 44 ust. 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z 24 listopada 2022 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie Decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego (...) o wysokości dochodu i zaliczek z działów specjalnych produkcji rolnej.

6.W celu rozliczenia prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej składana jest deklaracja PIT-6, na podstawie której zostaje wydana decyzja o wysokości dochodu i zaliczek z działów specjalnych produkcji rolnej ustalana na podstawie norm szacunkowych.

7.Przychody z jednoosobowej działalności do końca roku 2023 nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro (w roku 2023 poprzedzającym rok, którego dotyczy wniosek).

8.Przychody z działów specjalnych produkcji rolnej przypadające na Panią do końca roku 2023 nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro (w roku 2023 poprzedzającym rok, którego dotyczy wniosek).

9.Łączne przychody z powyższych źródeł do końca roku 2023 przekroczą równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Pytanie

Czy do obowiązku przejścia na księgi rachunkowe wg ustawy o rachunkowości (czyli tzw. pełną księgowość) sumuje się przychody z jednoosobowej działalności gospodarczej i przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, czy tylko przychody z działalności gospodarczej?

Pani stanowisko (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pani ocenie, przychody uzyskane z działów specjalnych produkcji rolnej nie sumują się razem z przychodami z jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma zastosowanie w Pani przypadku, ze względu na jednoczesne prowadzenie działalności gospodarczej, działalności rolniczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej, czyli w takim przypadku w 2023 roku nie przekroczy Pani równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro, co w związku z tym nie prowadzi to do przejścia na tzw. pełną księgowość.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m.in. określone w pkt 3 i 4 tego przepisu:

–pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

–działy specjalne produkcji rolnej (pkt 7).

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy:

Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Regulacja art. 15 ust. 2 ww. ustawy określa, że:

W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl powyższego przepisu dochód z tego źródła może być ustalony w dwojaki sposób:

‒przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, wyszczególnionych w załączniku nr 2 ustawy,

‒w oparciu o prowadzoną przez podatnika księgę rachunkową.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.miesiąc - w przypadku roślin,

2.16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4.2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

‒licząc od dnia nabycia.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy:

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku podatnik informuje o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym były prowadzone. Jeżeli księgi prowadziła spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, informację składają wszyscy wspólnicy.

Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ww. ustawy, zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120).

Stanowi on, iż przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych  i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Przy czym wielkość wyrażoną w euro – stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy o rachunkowości:

Przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy więc od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania.

W opisie sprawy podała Pani, że:

Łączne przychody z powyższych źródeł do końca roku 2023 przekroczą równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Jeżeli więc Pani łączne przychody z prowadzonych przez Panią poszczególnych działalności, o których mowa we wniosku przekroczą w 2023 r. kwotę określoną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości – tj. kwotę 2 000 000 euro – będzie Pani zobowiązana do stosowania przepisów o rachunkowości i założenia od 2024 r. ksiąg rachunkowych.

Ze wskazanych wyżej względów stanowisko Pani uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).