Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w dniu 23 listopada 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A.B. (dalej: Wnioskodawca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem jest przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność (PKD 63.11.Z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) oraz zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o PIT od 2023 roku rozlicza się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego oraz oświadcza, że nie prowadził, ani nie prowadzi badań naukowych w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Współpraca Wnioskodawcy z klientami odbywa się przeważnie na podstawie zawartych umów ramowych określających ogólne warunki współpracy, do których klienci składają poszczególne zamówienia, które określają konkretny zakres i cel prac programistycznych. W ramach współpracy z klientami Wnioskodawca analizuje na bieżąco wymagania biznesowe, projektuje interfejs użytkownika, procesy i funkcje systemu oraz realizuje w uzgodnionych cyklach prace programistyczne zmierzające do wytworzenia konkretnego programu komputerowego (aplikacji, modułu, funkcjonalności) zgodnie z zapotrzebowaniem klienta.

W oparciu o zawarte z klientami umowy Wnioskodawca przenosi na klientów całość praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych na wskazanych w umowach polach eksploatacji. W konsekwencji z chwilą zapłaty wynagrodzenia przez klienta Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do stworzonych utworów.

Na podstawie umów zawartych z klientami Wnioskodawca wytwarzał/aktualnie wytwarza następujące programy komputerowe:

1)(...) - funkcjonalność służąca do raportowania, przeprowadzania analiz oraz filtrowania bazy danych (...).

2)(...) - moduł, który pozwala znaleźć najbardziej podobne profile (...).

3)(...) - algorytm AI (...).

4)(...) to autorskie narzędzie do planowania (...).

5)(...) - system służący do śledzenia i oceniania, (...).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w przyszłości będzie realizować także inne niż wskazane powyżej, analogiczne projekty, w ramach których w wyniku prac rozwojowych tworzyć będzie nowatorskie programy komputerowe. Wnioskodawca wskazuje, że oprogramowanie wytwarzane jest w wyniku realizowanych prac badawczo-rozwojowych. Należy podkreślić, że wytworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Prace badawczo-rozwojowe związane z wytworzeniem oprogramowania realizowane są zgodnie z przyjętym planem, uwzględniając odpowiednie zasoby niezbędne do ich realizacji (tj. wykwalifikowany personel posiadający specjalistyczną wiedzę oraz niezbędny sprzęt, narzędzia, materiały i usługi). W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca podejmuje następujące czynności: opracowanie i weryfikacja koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, poszukiwanie nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenie nowych algorytmów lub rozwój już istniejących, tworzenie unikalnych kodów programistycznych. W konsekwencji prace badawczo-rozwojowe, których efektem jest wytworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego programu komputerowego.

Opisane powyżej, wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim na poziomie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz w znacznym stopniu odróżniającym się od podobnych rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że praca nad wytworzeniem oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces zakończony jest powstaniem zupełnie nowego rozwiązania informatycznego (konkretnego oprogramowania).

W konsekwencji oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W procesie wytwarzania oprogramowania Wnioskodawca zatrudnia/współpracuje z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami, inżynierami oprogramowania, testerami, oraz deweloperami (dalej: Specjaliści). Specjaliści są podmiotami niepowiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. W konsekwencji Wnioskodawca ponosi głównie m.in. następujące kategorie kosztów, bezpośrednio związanych z wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programów komputerowych:

•wynagrodzenia z tytułu umów o pracę, tj. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawy o PIT oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;

•wynagrodzenia z tytułu umów zlecenie/umów o dzieło, tj. należności o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: Koszty bezosobowe);

•koszty nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (tj. pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; dalej: Koszty B2B).

Należy wskazać, że w ramach współpracy z osobami zatrudnionymi na umowę zlecenie/ umowę o dzieło czy też w ramach współpracy B2B Wnioskodawca nabywa usługi programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania. Wnioskodawca składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (B2B) działających na rzecz Wnioskodawcy. Na jeden program komputerowy Wnioskodawcy składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą:

•wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

•ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

•wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca zamierza po raz pierwszy zastosować preferencyjne opodatkowanie stawką 5% , o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, do dochodów ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego w rozliczeniu rocznym za 2019 r. (poprzez korektę zeznania rocznego) oraz w kolejnych latach podatkowych.

Uzupełnienie

Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie „aplikacje”, „moduły", „funkcjonalności”, „algorytmy", „autorskie narzędzia do planowania strategicznego” stanowią programy komputerowe, tworzone bezpośrednio przez niego.

Funkcje oraz innowacyjność tworzonych programów:

1)(...)

a)Funkcje: raportowanie, przeprowadzanie analiz, filtrowanie, agregacja danych (...);

b)Innowacyjność: (...).

2)(...)

a)Funkcje: porównywanie profili (...);

b)Innowacyjność: (...).

3)(...)

a)Funkcje: dostarczanie kategoryzacji profili (...);

b)Innowacyjność: autorski algorytm, (...).

4)(...)

a)Funkcje: narzędzie do planowania (...);

b)Innowacyjność: (...).

5)(...)

a)Funkcje: znajdowanie (...);

b)Innowacyjność: (...).

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że wytwarzane przez niego oprogramowanie jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim na poziomie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz w znacznym stopniu odróżniającym się od podobnych rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Opisane powyżej aplikacje w zakresie funkcji, które realizują, stanowią novum na rynku oprogramowania. Co więcej, dzięki zastosowaniu wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, klient Wnioskodawcy osiągnął ogromną przewagę konkurencyjną w branży, w której działa (branża marketingu internetowego).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prac rozwojowych związanych z wytwarzaniem lub rozwijaniem Oprogramowania, podejmował/podejmuje następujące działania:

•badania i analizy odnośnie do rozwiązań agregacji danych istniejących na rynku,

•tworzenie wielu inkrementalnych „dowodów koncepcji” (ang. proof of concept) w celu rozwiązania unikalnego problemu zoptymalizowanej agregacji danych (...),

•systematyczne poszukiwanie nowych rozwiązań technologicznych mogących zoptymalizować dostarczanie szybkich i użytecznych wyników,

•tworzenie i dopracowywanie nowych algorytmów do analizy i agregacji danych (...).

Oprogramowanie opracowywane przez Wnioskodawcę tworzone jest w oparciu o języki programowania: (...) (wraz z pomocniczymi bibliotekami) do implementacji algorytmów i funkcjonalności. Ponadto, w ramach tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje także takie rozwiązania technologiczne jak baza danych (...) do przetwarzania oraz przechowywania danych oraz rozproszona platforma (...) do przechowywania zdarzeń i przetwarzania strumieni.

Zastosowanie autorskiego silnika agregacji danych zoptymalizowanego do celów analizy danych (...) w wytwarzanym przez Wnioskodawcę oprogramowaniu pozwala dostarczać użyteczne dane (...) w czasie rzeczywistym oraz stosować nowe koncepty, które były niemożliwe do implementacji bez tego silnika (z uwagi na wysokie skomplikowanie obliczeń).

Wnioskodawca potwierdza, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Projekty, co do zasady, realizowane są w ramach standardowego cyklu projektowego. Standardowy cykl projektowy składa się zasadniczo z następujących faz:

•Faza 1: Tworzenie koncepcji, harmonogramu i budżetu projektu,

•Faza 2: Zasadnicze prace programistyczne,

•Faza 3: Weryfikacja systemu/oprogramowania oraz wdrożenie narzędzia do wykorzystania w działalności gospodarczej.

Co więcej, każdorazowo przyjęty harmonogram prac uwzględnia kwestie zasobów finansowych, technicznych i osobowych niezbędnych do realizacji określonego celu.

Głównym celem, stawianym przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prac badawczo-rozwojowych związanych z wytworzeniem oprogramowania było/jest dostarczenie innowacyjnego, najwyższej jakości oraz najbardziej konkurencyjnego oprogramowania dostępnego na rynku. Jednocześnie w ramach standardowego cyklu projektowego, w fazie 1 zawsze następuje doprecyzowanie koncepcji - w przypadku tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania będącego przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację było to stworzenie uniwersalnego silnika do analizy i agregacji danych, który pozwala na tworzenie narzędzi dostarczających użyteczne dane w czasie rzeczywistym.

W stosunku do każdego wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, opisanego szczegółowo w treści niniejszego wniosku, Wnioskodawca opracował harmonogram działania i realizował prace w nim wskazane, zgodnie z założeniami i przyjętym cyklem projektowym. Dla poszczególnych programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę, prace badawczo-rozwojowe realizowane były/są, zgodnie z przyjętymi harmonogramami, w następujących okresach:

1)(...) - 2019.01 - 2023.08,

2)(...) - 2018.05 - 2023.08,

3)(...) - 2021.02 - 2023.05,

4)(...) - 2020.01 - 2023.08,

5)(...) - 2020.01 - 2023.07.

Źródłem finansowania prac związanych z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania opisanego we wniosku o interpretację, są środki własne (oszczędności) oraz dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, m.in. z realizowanych we wcześniejszych okresach projektów związanych z rozwojem/wytwarzaniem oprogramowania bądź innymi usługami z zakresu IT. Jednocześnie, oprócz wskazanych zasobów finansowych, do wytworzenia oprogramowania opisanego szczegółowo we wniosku o interpretację Wnioskodawca wykorzystuje zasoby ludzkie (Specjaliści) oraz zasoby rzeczowe, tj. niezbędny sprzęt komputerowy i wyposażenie.

Wnioskodawca wskazuje, że z wykształcenia jest informatykiem (zgodnie z ukończonym kierunkiem (...)). Od początku swojej kariery zawodowej pracował w wykształconym zawodzie, tym samym zdobywając doświadczenie i poszerzając swoją wiedzę. Ponadto cały czas się dokształca, korzystając ze specjalistycznych kursów i szkoleń czy fachowej literatury branżowej. Od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca zrealizował także wiele innych projektów IT i zdobytą na ich podstawie wiedzę/doświadczenie (w szczególności w zakresie przetwarzania dużej ilości danych, budowania skalowalnych rozproszonych systemów, implementacji algorytmów rozwiązujących złożone problemy biznesowe) wykorzystuje do tworzenia oprogramowania będącego przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca korzysta z następujących innowacyjnych technologii takich jak: języki programowania (...) (wraz z pomocniczymi bibliotekami) do implementacji algorytmów i funkcjonalności oraz rozwiązania technologiczne jak baza danych (...) do przetwarzania oraz przechowywania danych oraz rozproszona platforma (...) do przechowywania zdarzeń i przetwarzania strumieni.

W dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, oprócz tworzenia oprogramowania szczegółowo opisanego w treści wniosku, świadczy także usługi tworzenia oprogramowania w wielu branżach (np. e-commerce, portale internetowe, big data), usługi zarządzania infrastrukturą i serwerami (DevOps), usługi zarządzania projektem i produktem.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność, w ramach której tworzy oprogramowanie nie obejmuje prac empirycznych lub teoretycznych mających przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Wnioskodawca potwierdza, że tworzone przez niego programy komputerowe są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem i kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzone programy wymagają twórczej realizacji zleconych przez klientów projektów i nie mają powtarzalnego charakteru (każdy zlecony projekt wymaga podjęcia nowej twórczej pracy).

Wnioskodawca potwierdza, że w wyniku realizacji projektów opisanych szczegółowo w treści wniosku o interpretację, tj. wytwarzania/rozwijania/modyfikowania oprogramowania każdorazowo powstaje odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie, które są w wyniku zawartych umów przenoszone na klientów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca potwierdza, że przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania (programu komputerowego) wytworzonego przez Wnioskodawcę każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W zakresie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku o interpretację, Wnioskodawca otrzymuje wyłącznie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na klienta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Umowy zawarte z klientami wskazują konkretną, umówioną z klientem kwotę wynagrodzenia lub określają ryczałtową stawkę za określoną ilość godzin pracy programistów wykonujących pracę związaną z tworzeniem utworu, który jest przedmiotem umowy. Ustalone w powyższy sposób wynagrodzenie odnosi się wyłącznie do przeniesienia na klienta majątkowych praw autorskich do konkretnego programu komputerowego.

Wnioskodawca otrzymuje wyłącznie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na klienta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. W konsekwencji fakturowane kwoty w całości dotyczą przeniesienia majątkowych praw autorskich do konkretnych programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z zapisami umów z klientami Wnioskodawca przenosi na klienta wszelkie prawa własności intelektualnej do wszelkich materiałów powstałych w wyniku świadczenia usług programistycznych, m.in. do: kodu źródłowego, zapisu wzorcowego, bazy danych, know-how. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że każdy odrębny program komputerowy traktowany jest przez Wnioskodawcę jako odrębny projekt, dla którego tworzona jest odrębna dokumentacja projektowa i ewidencja rachunkowa. Praca nad oprogramowaniem ma charakter iteracyjny i podzielona jest na tzw. sprinty - jest to zazwyczaj dwutygodniowy etap wytwarzania oprogramowania, podczas którego powstaje pewna zamknięta ustalona funkcjonalność/część oprogramowania. W konsekwencji fakturowanie klienta, a więc przenoszenie praw autorskich do programu komputerowego na klienta, odbywa się po realizacji każdego sprintu.

W niektórych przypadkach przekazanie na rzecz klienta programu komputerowego potwierdzone jest zatwierdzeniem przez Wnioskodawcę i klienta protokołu zdawczo-odbiorczego i w tym momencie klient otrzymuje całość praw autorskich do programu komputerowego, na które składa się kod źródłowy i dane do serwisów, które wspomagają aplikację. W przypadku, gdy protokół zdawczo-odbiorczy nie ma zastosowania, całość praw autorskich do programu komputerowego przechodzi na klienta w momencie zapłaty wynagrodzenia.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat swoich prac wobec klientów i osób trzecich.

Wnioskodawca potwierdza, że od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. od stycznia 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, że autorskie prawo majątkowe do wytwarzanych programów komputerowych, będących przedmiotem wniosku o interpretację, przysługują wyłącznie Wnioskodawcy, niepodzielnie w stosunku do całości wytworzonego oprogramowania. Należy podkreślić, że w ramach współpracy z osobami zatrudnionymi na umowę zlecenie/umowę o dzieło czy też w ramach współpracy B2B, Wnioskodawca nabywa od Specjalistów usługi programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania. Na jeden program komputerowy Wnioskodawcy składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach ponoszenia Kosztów bezosobowych, tj. zawieranych umów zleceń i umów o dzieło nabywa usługi bądź konkretne dzieła programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, graficzne, projektowe, tworzenia dokumentacji i inne niezbędne do wytworzenia przez Wnioskodawcę programu komputerowego. W ramach wykonywanych czynności zleceniobiorcy/osoby z którymi Wnioskodawca ma zawarte umowy o dzieło wykonują działalność badawczo-rozwojową. Niemniej jednak Wnioskodawca nie nabywa od tych osób wyników prac badawczo-rozwojowych, ani nie nabywa kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że osoby, z którymi zawierane są umowy cywilnoprawne (zlecenia i o dzieło) są podmiotami niepowiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli tym samym nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach ponoszenia Kosztów B2B, tj. zawieranych umów z podwykonawcami w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych, nabywa usługi programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, graficzne, projektowe, tworzenia dokumentacji i inne niezbędne do wytworzenia przez Wnioskodawcę programu komputerowego. W ramach wykonywanych czynności kontraktorzy B2B, z którymi Wnioskodawca ma zawarte umowy B2B wykonują działalność badawczo-rozwojową. W konsekwencji Wnioskodawca nabywa od tych osób komponenty oprogramowania stanowiące wyniki prac badawczo-rozwojowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie nabywa kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach zawieranych umów z podwykonawcami.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę dotyczą nabywania usług/zleconych prac programistycznych, testerskich, projektowych, wdrożeniowych, projektowania grafik czy tworzenia dokumentacji technicznej, które stanowią część składową tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Tym samym bez nabycia tych prac/usług Wnioskodawca nie byłby w stanie wytworzyć w ramach prowadzonych prac rozwojowych oprogramowania, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca potwierdza, że wskazane we wniosku informacje/dane dotyczące procesu tworzenia oprogramowania oraz efektu prac w postaci powstania programu komputerowego, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, będą również obowiązywać w przyszłości.

Pytania

1.Czy w świetle opisanego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w związku z wytwarzaniem oprogramowania (o którym mowa w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego) prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające do stosowania 5% stawki PIT, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?

2.Czy na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus wskazane w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego Koszty bezosobowe należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „a” tego wskaźnika?

3.Czy na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus wskazane w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego Koszty B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d tego wskaźnika, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „b” tego wskaźnika?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca jest zdania, że w związku z wytwarzaniem oprogramowania prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające do stosowania 5% stawki PIT, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, do kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Ad. 2

Wnioskodawca jest zdania, że na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty bezosobowe należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „a” tego wskaźnika.

Ad. 3

Wnioskodawca jest zdania, że na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Koszty B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d tego wskaźnika, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „b” tego wskaźnika.

Uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

•działalność ma charakter twórczy,

•działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

•działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Należy wskazać, że pomocne w zakresie klasyfikacji prac rozwojowych są także dokumenty opracowane przez OECD. W krajach OECD do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych stosowany jest Podręcznik Frascati Manual 2015 („Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”, dalej: Podręcznik Frascati).

Zgodnie z treścią Podręcznika Frascati do działalności badawczo-rozwojowej w obszarze IT należy zaliczać:

•rozwój nowych systemów operacyjnych lub języków,

•rozwój technologii związanych z internetem - projektowanie i wdrożenie nowych wyszukiwarek w oparciu o oryginalne technologie,

•rozwiązywanie konfliktów występujących pomiędzy hardwarem i softwarem wynikające z procesu,

•działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci,

•tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów bazujących na nowych technikach,

•tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa,

•prace rozwojowe ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej będące niezbędnym krokiem w procesie tworzenia programu lub systemu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania wymaga m.in. opracowania koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, weryfikacji wstępnej koncepcji, poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy charakter. Co więcej, prace programistyczne Wnioskodawcy w zakresie wytworzenia oprogramowania szczegółowo scharakteryzowanego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie były związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone oprogramowanie jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim na poziomie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz w znacznym stopniu odróżniającym się od podobnych rozwiązań już funkcjonujących na rynku.

Ponadto prace w ramach projektu wytworzenia oprogramowania są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób uporządkowany, według określonego planu oraz przez intencjonalnie wybrane osoby, posiadające właściwe kompetencje i wykształcenie (Specjaliści). Tym samym prace w ramach tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę można uznać za działalność podejmowaną w sposób systematyczny.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez niego prac w zakresie wytworzenia oprogramowania wyczerpuje opisane w ustawie o PIT kryteria kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego prowadzone przez Wnioskodawcę prace:

•dotyczą opracowania nowych rozwiązań informatycznych (programy komputerowe wskazane w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego),

•wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT (nowego oprogramowania),

•są prowadzone w sposób systematyczny, uporządkowany, według określonego harmonogramu,

•mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowego oprogramowania,

•są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT. Zakończeniem prac jest stworzenie nowego oprogramowania.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna polegająca na wytworzeniu oprogramowania prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana w niniejszym wniosku, ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowym,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r., poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus).

We wskaźniku nexus poszczególne litery wzoru oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto, jak wskazuje art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2)prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Ponadto, Wnioskodawca na bieżąco prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na wyżej wymienione prawa i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia na klientów autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za kolejne lata podatkowe począwszy od 2019 r.

Z kolei jeśli chodzi o prawidłową kwalifikację Kosztów bezosobowych do wskaźnika nexus należy wskazać na Objaśnienia MF, które w pkt 114 i 116 odnoszą się do kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników:

•„Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło” (pkt 114).

•„Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo-rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP” (pkt 116).

Z powyższego zatem wynika, że jeżeli mamy do czynienia z zatrudnianiem pracowników w oparciu o umowy o pracę, umowy zlecenia czy też umowy o dzieło, wynagrodzenie pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową, w części dotyczącej tej działalności, wraz z dotyczącymi tego wynagrodzenia obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne stanowiącymi koszt pracodawcy, należy ujmować w literze „a” wskaźnika nexus. W konsekwencji przy kalkulacji wskaźnika nexus Koszty bezosobowe Wnioskodawca powinien uwzględnić w literze „a” tego wskaźnika.

Natomiast w zakresie prawidłowego ujęcia Kosztów B2B do wskaźnika nexus Wnioskodawca opiera się na wykładni przedstawionej w Objaśnieniach MF w pkt 115: „Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym.

W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.”

W konsekwencji Koszty B2B Wnioskodawca ujmuje w literze „b” wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie zawartych umów ramowych analizuje Pan wymagania biznesowe, projektuje interfejs użytkownika, procesy i funkcje systemu oraz realizuje w uzgodnionych cyklach prace programistyczne zmierzające do wytworzenia konkretnego programu komputerowego (aplikacji, modułu, funkcjonalności) zgodnie z zapotrzebowaniem klienta.

Wskazał Pan, że wytworzył i aktualnie wytwarza następujące programy komputerowe:

1)(...) - funkcjonalność służąca do raportowania, przeprowadzania analiz oraz filtrowania bazy danych (...).

2)(...) - moduł, który pozwala znaleźć najbardziej podobne profile (...).

3)(...) - algorytm AI(...).

4)(...) to autorskie narzędzie do planowania (...).

5)(...) - system służący do śledzenia i oceniania, (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac ( programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że wytwarzane przez Pana oprogramowanie jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim na poziomie Pana przedsiębiorstwa oraz w znacznym stopniu odróżniającym się od podobnych rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Opisane powyżej aplikacje w zakresie funkcji, które realizują, stanowią novum na rynku oprogramowania. Co więcej, dzięki zastosowaniu wytworzonego przez Pana oprogramowania, Pana klient osiągnął ogromną przewagę konkurencyjną w branży.

Jednocześnie zaznaczył Pan, że praca nad wytworzeniem oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces zakończony jest powstaniem zupełnie nowego rozwiązania informatycznego (konkretnego oprogramowania).

Potwierdził Pan, że tworzone przez niego programy komputerowe są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem i kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzone programy wymagają twórczej realizacji zleconych przez klientów projektów i nie mają powtarzalnego charakteru (każdy zlecony projekt wymaga podjęcia nowej twórczej pracy).

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzy /rozwija/ulepsza oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Każdorazowo przyjęty harmonogram prac uwzględnia kwestie zasobów finansowych, technicznych i osobowych niezbędnych do realizacji określonego celu.

Dodatkowo, zaznaczył Pan, że wytworzenie przez Pana oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że z wykształcenia jest Pan informatykiem. Od początku swojej kariery zawodowej pracował Pan w tym zawodzie, tym samym zdobywając doświadczenie i poszerzając swoją wiedzę. Ponadto zaznaczył Pan, że cały czas się dokształca, korzystając ze specjalistycznych kursów i szkoleń czy fachowej literatury branżowej. Od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej zrealizował Pan także wiele innych projektów IT, a zdobytą na ich podstawie wiedzę i doświadczenie (w szczególności w zakresie przetwarzania dużej ilości danych, budowania skalowalnych rozproszonych systemów, implementacji algorytmów rozwiązujących złożone problemy biznesowe) wykorzystuje Pan do tworzenia oprogramowania będącego przedmiotem niniejszego wniosku.

Oprogramowanie opracowywane przez Pana tworzone jest w oparciu o języki programowania: (...) (wraz z pomocniczymi bibliotekami) do implementacji algorytmów i funkcjonalności. Ponadto, w ramach tworzenia Oprogramowania wykorzystuje Pan także takie rozwiązania technologiczne jak baza danych (...) do przetwarzania oraz przechowywania danych oraz rozproszona platforma (...) do przechowywania zdarzeń i przetwarzania strumieni.

Zastosowanie autorskiego silnika agregacji danych zoptymalizowanego do celów analizy danych (...) w wytwarzanym przez Pana oprogramowaniu pozwala dostarczać użyteczne dane (...) w czasie rzeczywistym oraz stosować nowe koncepty, które były niemożliwe do implementacji bez tego silnika (z uwagi na wysokie skomplikowanie obliczeń).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z treści wniosku wynika, że prace, których efektem jest wytworzenie przez Pana oprogramowania polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego programu komputerowego.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana prac twórczych są programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów. Wskazał Pan, że prawa autorskie do oprogramowania są przenoszone w oparciu o postanowienia umowne wskazane w umowie z kontrahentem. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że od stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2019-2023 oraz w latach kolejnych, jeśli nie ulegną zmianie okoliczności faktyczne spawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia dotycząca prawidłowości obliczania wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez odniesienie się do Kosztów bezosobowych, tj. zawieranych umów zleceń i umów o dzieło niezbędnych do wytworzenia przez Pana programu komputerowego oraz kosztu B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania do właściwej litery wskaźnika nexus.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W treści wniosku wskazał Pan, że w ramach ponoszenia Kosztów bezosobowych, tj. zawieranych umów zleceń i umów o dzieło nabywa Pan usługi bądź konkretne dzieła programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, graficzne, projektowe, usługi tworzenia dokumentacji i inne niezbędne usługi do wytworzenia programu komputerowego. W ramach wykonywanych czynności zleceniobiorcy/osoby, z którymi ma Pan zawarte umowy o dzieło wykonują działalność badawczo-rozwojową. Niemniej jednak nie nabywa Pan od tych osób wyników prac badawczo-rozwojowych, ani nie nabywa kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto osoby, z którymi zawierane są umowy cywilnoprawne (zlecenia i o dzieło) są podmiotami niepowiązanymi z Panem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli tym samym nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w ramach ponoszenia Kosztów B2B, tj. zawieranych umów z podwykonawcami w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych, nabywa Pan usługi programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, graficzne, projektowe, usługi tworzenia dokumentacji i inne niezbędne do wytworzenia programu komputerowego. W ramach wykonywanych czynności kontraktorzy B2B, z którymi ma Pan zawarte umowy B2B wykonują działalność badawczo-rozwojową. W konsekwencji nabywa Pan od tych osób komponenty oprogramowania stanowiące wyniki prac badawczo-rozwojowych, jednak nie nabywa kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy o współpracę z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze „b” wzoru nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym.

Nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP na podstawie umowy o współpracę z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B), powiązanym z Wnioskodawcą będzie ujęta w literze „c” wzoru nexus.

Dodatkowo należy podkreślić, że jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej między podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze „d” wzoru nexus.

Należy zatem zauważyć, że sposób zdefiniowania poszczególnych składników wskaźnika nexus daje podatnikowi możliwość nabycia prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych, ale również możliwość nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, zatem można zaliczyć nie tylko wydatki związane z zatrudnieniem pracowników, ale też te związane z zawarciem umowy z podwykonawcami prowadzącymi działalność gospodarczą (B2B).

Wobec powyższego wydatki ponoszone przez Pana na wynagrodzenie podwykonawców niepowiązanych z Panem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którymi zawiera Pan umowy zlecenie/umowy o dzieło (koszty bezosobowe) przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 updof (nexus), jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Natomiast wydatki ponoszone przez Pana na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podwykonawców prowadzących działalność gospodarczą (B2B) niepowiązanych z Panem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien Pan zaliczyć do litery „b” wzoru nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).