Preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej tzw. IP BOX.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej uwzględnienia wydatku na ubezpieczenie OC prowadzonej działalności gospodarczej we wskaźniku nexus oraz

-prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 18 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 października 2023 r. (wpływ 18 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

I.Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. W dniu 3 marca 2020 r. rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą X (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W roku podatkowym rozpoczynającym się 1 stycznia 2023 r., a kończącym 31 grudnia 2023 r. Wnioskodawca jako formę opodatkowania wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W roku podatkowym rozpoczynającym się 1 stycznia 2024 r., a kończącym 31 grudnia 2024 r. Wnioskodawca planuje wybrać opodatkowanie podatkiem liniowym i od też tego roku chciałby skorzystać z ulgi IP BOX. Wnioskodawca nie będzie zatrudniał pracowników, ani nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nie będzie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402, z późn. zm.).

II.Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy w dalszym będzie działalność związana z oprogramowaniem, oznaczona kodem PKD: 62.01.Z (dalej: „Działalność dominująca”). Wnioskodawca będzie tworzył oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) jest utworem. Niezależnie od Działalności dominującej, Wnioskodawca może też prowadzić działalność przekraczającą jej zakres, określaną mianem „Działalności pozostałej”.

W ramach Działalności dominującej, Wnioskodawca będzie podejmował współprace z klientami, na zlecenie których będzie tworzył oprogramowanie komputerowe. Od maja 2023 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz jednego Kontrahenta – spółki Y z siedzibą w (…), zwaną dalej: Kontrahentem.

Umowa z Kontrahentem (dalej: Umowa) została zawarta dnia 31 marca 2023 r., natomiast jej postanowienia weszły w życie z dniem 8 maja 2023 r. Jest to umowa zawarta na czas nieokreślony. Usługi będące przedmiotem umowy strony określiły jako usługi polegające na:

a)tworzeniu projektów i specyfikowaniu oprogramowania komputerowego;

b)tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego;

c)tworzeniu dokumentacji technicznej;

d)opracowywaniu danych;

e)wykonywaniu korekt;

f)testowaniu;

g)wykonywaniu prac badawczo-rozwojowych do systemów informatycznych.

W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy także z innymi kontrahentami. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Co istotne, tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentom Wnioskodawca może ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentami, konsultować się z zespołem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

Tworzenie dokumentacji oprogramowania, możemy zasadniczo podzielić na dwie części: opis oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia. Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które wg autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji, jest część funkcjonalna, czyli taka, która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogący różnić się w zależności od oprogramowania czy nawet systemu operacyjnego na którym oprogramowanie jest uruchamiane.

Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawcę, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji.

W ramach współpracy z kontrahentami, Wnioskodawca świadczy usługi rzecz klientów Kontrahenta (finalnych odbiorców Oprogramowania) – Kontrahent pełni rolę pośrednika.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady kontrahenci Wnioskodawcy mogą zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne – Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III.Charakterystyka prac programistycznych

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizował będzie zlecenia programistyczne na rzecz swojego kontrahenta, począwszy od dnia 8 maja 2023 r. Wnioskodawca nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Od 8 maja 2023 r. Wnioskodawca pracuje nad jednym projektem, realizowanym na rzecz Klienta Kontrahenta. Projekt ten będzie kontynuowany także w roku podatkowym, którego dotyczy niniejszy wniosek, tj. rozpoczynającym się dnia 1 stycznia 2024 r., a kończącym się 31 grudnia 2024 r.

Celem projektu jest (…). Prace programistyczne prowadzone są głównie z wykorzystaniem języka (…). Wspomniane oprogramowanie to kompleksowa platforma służąca do pełnej integracji (…). System zawiera (…). (…)

Projekt jest realizowany na rzecz docelowego odbiorcy oprogramowania od wielu lat, natomiast data zakończenia prac nie została określona.

Implementacja będzie prowadzona przez Wnioskodawcę zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (…). Prace prowadzone będą w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się będą prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Wnioskodawca będzie miał bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które będzie wykonywał. Wnioskodawca sam będzie decydował, które części spośród obecnie implementowanych modułów, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną.

W wyniku prowadzonych prac powstaną autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażane jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzył będzie Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowić one będą niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania będą kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawca dokonywał będzie jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom Wnioskodawca przekaże na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie Oprogramowania opierać się będzie na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmować będzie m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

W ramach tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca uwzględniać będzie jedynie ogólne wytyczne, w szczególności co do terminów realizacji, zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez Kontrahenta lub przez finalnego klienta Kontrahenta. Natomiast tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymagać będzie stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę będące rezultatem jego twórczej działalności będzie miało charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja będą miały kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie będzie wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze zależny będzie od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”) wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzyć będzie Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzyć będzie innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie będzie On weryfikował tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie będzie świadczył usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny będzie za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek będzie stanowiła marginalną część działalności Wnioskodawcy. W przeważającej części zadania Wnioskodawcy polegać będą na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania będą podejmowane przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu Wnioskodawca przyjmował będzie harmonogram, według którego realizowane będą poszczególne etapy prac. Wnioskodawca będzie zapewniał też odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadził będzie w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzył będzie Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale będzie je też kształtował w taki sposób, aby przyczyniło się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach opisanego powyżej projektu, aktualnie przeznaczone jest do użytku na komputerze oraz urządzeniach występujących na produkcji, takich jak ekrany dotykowe na stanowiskach produkcyjnych, ekrany prezentujące status produkcji oraz stan poszczególnych stanowisk znajdujących się na linii produkcyjnej.

IV.Przychody ze zbycia Oprogramowania

W zamian za usługi wykonane w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Zgodnie z treścią umowy zawartej z Kontrahentem, wynagrodzenie Wnioskodawcy uzależnione jest od liczby godzin faktycznie poświęconych na realizację umową oraz ustalonej przez Strony stawki godzinowej. Strony ustaliły miesięczny okres rozliczeniowy. Podstawę wypłaty wynagrodzenia stanowi faktura wystawiona przez Wnioskodawcę po zakończeniu okresu rozliczeniowego, z 30-dniowym terminem płatności.

Ustalone przez Strony wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za wykonywanie i przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w wyniku wykonywania usług na wszystkich polach eksploatacji oraz z tytułu udzielania zgody na rozporządzanie i korzystanie z opracowania utworów w całym zakresie objętym umową. Ustalone przez Strony wynagrodzenie obejmuje również wynagrodzenie za zakaz konkurencji, przez cały okres jego trwania.

Z chwilą przyjęcia Utworów powstałych w wyniku wykonywania powierzonych Wnioskodawcy usług, Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta na zasadzie wyłączności i bez ograniczeń terytorialnych, tj. na terytorium Polski i reszty świata, majątkowe prawa autorskie do utworów na wszystkich polach eksploatacji określonych w art. 50 oraz w przypadku programów komputerowych określonych w art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r., a w szczególności na następujących polach eksploatacji:

a)trwałe lub czasowe zwielokrotnianie utworu, w całości lub w części, jakimikolwiek środkami i jakiejkolwiek formie, w tym na dysku komputera, na dysku innych urządzeń posiadających pamięć, na wszystkich znanych nośnikach, w zapisie cyfrowym, magnetycznych, drukiem w dowolnej formie;

b)tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układy, jakiekolwiek inne zmiany w utworach;

c)rozpowszechnianie, w tym najem, użyczenie utworów lub ich kopii;

d)Publiczne udostępnianie utworów w taki sposób, żeby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.

Wnioskodawca upoważnia Kontrahenta do wykonywania i udzielania zgody na wykonywanie praw zależnych do utworów (rozporządzanie i korzystanie z opracowania utworów).

Strony umowy zgodnie postanowiły, że utwory powstałe w efekcie wykonywania przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego z zawartej umowy będą rozpowszechnianie anonimowo, bez podania nazwiska Wnioskodawcy.

W przypadku Wnioskodawcy opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia, jaki uzyskuje On z tytułu prowadzenia Działalności dominującej. Wobec tego, otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Zdarza się, że na fakturze wyodrębnione są też inne pozycje, np. zwrot kosztów delegacji, jednak dochody te nie stanowią dochodów z Działalności dominującej, a co za tym idzie, Wnioskodawca nie zamierza do nich zastosować preferencyjnej stawki opodatkowania.

V.Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca będzie ponosił następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a.Księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwoli na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych;

b.koszt obsługi prawnej – jest to koszt poniesiony w związku ze sporządzeniem wniosku w sprawie ulgi IP BOX. Jest on konieczny celem ustalenia, czy Wnioskodawcy przysługuje przedmiotowa ulga;

c.leasing/najem długoterminowy, użytkowanie samochodu – kosztami ponoszonymi w związku z użytkowaniem samochodu będą w szczególności: koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód będzie wykorzystywany do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, co wpłynie na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, a tym samym przełoży się na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych;

d.sprzęt elektroniczny – będzie niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera (laptopa), zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie będzie ono wystarczające dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawniał będzie posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy;

e.koszty delegacji – siedziby klientów Kontrahenta znajdują się w różnych miastach, także poza terytorium RP. Z tego względu poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z zakwaterowaniem w hotelach, a także kosztów podróży (bilety lotnicze) są niezbędne do wykonywania obowiązków zawodowych, ponieważ podczas tych podróży ustalane są szczegóły techniczne tworzonych programów;

f.usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – usługi te są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania.

g.koszty ubezpieczenia OC prowadzonej działalności gospodarczej – koszt bezpośrednio powiązany z prowadzoną działalnością, ponieważ Wnioskodawca ponosi wobec trzecich odpowiedzialność za efekty swojej działalności zawodowej. Ubezpieczenie OC ma na celu uchronienie majątku Wnioskodawcy przed ewentualnymi stratami.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzić będą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu, które ponoszone będą przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane będą per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.

VI.Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

Od stycznia 2024 r. Wnioskodawca wyodrębni jedno kwalifikowane IP. W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu: W związku z faktem, iż Wnioskodawca od stycznia 2024 r. zrealizuje na rzecz Kontrahenta jeden projekt, a w ramach tego projektu powstanie jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany będzie jako przychód z jednego kwalifikowanego IP.

Ustalenie kosztów:

a.W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b.Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane będą bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca ustali dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.

VII.Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawca ustali kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębni tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględni je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT pod literą „a”. Wnioskodawca nie będzie zatrudniał pracowników, nie będzie zlecał wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus wyniesie „1”.

VIII.Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od 1 stycznia 2024 r. Wnioskodawca prowadził będzie na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządzi techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzać będą uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmować będzie przychody i wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębni kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i będzie ewidencjonował przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustali dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębni koszty kwalifikowane i uwzględni je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie obliczy podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwoli ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX.Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X.Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Opisana sytuacja jest zdarzeniem przyszłym, zarówno w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2022 r., jak i w latach kolejnych.

W piśmie z 18 października 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył Pan i rozwijał „Oprogramowania” proszę wyjaśnić:

a)Jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania?

Odpowiedź: Wnioskodawca dysponuje zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej.

b)Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał i rozwijał Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone, Oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach działalności będzie wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę będą technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…).

Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody pracy Wnioskodawcy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.

c)Jakie produkty, usługi procesy oferował pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: Wnioskodawca oferował usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych.

d)Na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Na rozwiązaniach znanych Wnioskodawcy na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz nieznane Wnioskodawcy, a które przyswajał dla celów realizacji projektu.

e)Co pan planował i jakie cele pan postawił?

Odpowiedź: Wnioskodawca zaplanował osiągnięcie zakładanego w ramach Projektu (opisanego we wniosku) rezultatu, którego efekt nie był oczywisty.

Celami, które postawił Wnioskodawca jest stworzenie oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych Wnioskodawcy technologii, dodatkowym celem będzie przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy.

Szczegółowym celem Projektu jest (…).

f)Co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Efektem działań jest stworzenie oprogramowania innowacyjnego w ten sposób, że odróżnia się przynajmniej w sposób znaczący od oprogramowania wcześniej wytworzonego przez Wnioskodawcę. Najczęściej oprogramowanie ze względu na swoją specyfikę jest całkowicie niepowtarzalne, tj. nie występuje w analogicznym kształcie na rynku i brak jest możliwości wykorzystania w jego miejsce gotowego rozwiązania dostępnego na rynku.

g)W jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Należy wskazać, że przedsięwzięcie, czyli stworzenie i rozwój Oprogramowania z inicjatywy własnej Wnioskodawcy oraz zgodnie z zapotrzebowaniem klientów jest przedsięwzięciem ciągłym, realizowanym na bieżąco, nieprzerwanie – w zależności od potrzeb klientów. Można mówić co najwyżej o zrealizowaniu poszczególnych projektów w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, niemniej samo wytwarzanie i rozwój Oprogramowania, będące przedmiotem wniosku, jest przedsięwzięciem niekończącym się i będzie trwało tak długo, jak długo Wnioskodawca będzie prowadził opisaną działalność.

2)W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do Oprogramowania, którego dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego Oprogramowania lub ulepszenia/modyfikowania istniejącego, a w szczególności:

a)Jakie konkretnie działania zmierzające do usprawnienia (jakiego oprogramowania) wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej zastosowano?

b)W oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez pana oprogramowanie? Jakie konkretne narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania nie występujące w pana praktyce gospodarczej zastosowano?

c)Co powoduje, że wytworzone nowe lub ulepszone/modyfikowane Oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność Pana oprogramowania?

d)Zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek, przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni Wnioskodawcy, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.

W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, podejmuje On szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjął Wnioskodawca w ramach w ramach prac nad tworzeniem Oprogramowania w ramach Projektu opisanego we wniosku. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy tworzenie kodu, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu kodu, testowanie utrzymywanie, wdrażanie i udostępnianie stworzonego Oprogramowania. Ponadto, są to czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.

Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym będzie pracował Wnioskodawca.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie z wykorzystaniem następujących języków i technologii: (…).

Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Wnioskodawcy, jak i Kontrahenta Wnioskodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu miał On zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania stanowią coś wcześniej nieznanego Wnioskodawcy – jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy.

Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Wnioskodawcę mieszanki języków i technologii oprogramowania: (…).

Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających – tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Dodatkowy wyróżnik działalności Wnioskodawcy stanowi stosowanie odpowiednich innowacyjnych algorytmów przetwarzania danych.

3)Wobec wskazania we wniosku, że: „Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności Dominującej prowadził będzie w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy”, proszę wyjaśnić:

a)Jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „Oprogramowań” w poszczególnych latach oraz źródeł finasowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Źródłem finansowania są środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności.

W przypadku Projektu opisanego we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam-stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Wnioskodawcy lub technologii nieznanych Wnioskodawcy, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.

Szczegółowym celem Projektu jest (…).

b)Jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Zarówno w przypadku Projektu opisanego we wniosku celem jest stworzenie oprogramowania spełniającego wymagania ustalone w Kontrahentem.

Szczegółowym celem Projektu jest (…).

Rozwiązania konieczne do zrealizowania projektu Wnioskodawca stworzy samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Źródłem finansowania będą środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca realizował cele w oparciu o własne zasoby rzeczowe.

c)Na czym polegała systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

d)Jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jaki okresie) w poszczególnych latach, a które z nich faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Każde Oprogramowanie posiadać będzie harmonogram prac, który zostanie następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca każdorazowo realizuje go w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

4)Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-Zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej

-Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny

-Nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów?

Odpowiedź: Efekty prac Wnioskodawcy, którymi są programy komputerowe, zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie będą również jedynie techniczną, a nie twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

5)Czy sposób „przenoszenia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował/następuje i będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?

Odpowiedź: Tak, sposób przeniesienia przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował będzie zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

6)Czy Pana działania polegające na rozwijaniu „Oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź: Tak. Wnioskodawca przygotowuje nowe Oprogramowanie lub wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program.

7)Czy ponosił Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca)?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

8)Czy w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnił/będzie wyodrębnił Pan:

a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)koszty, o których mowa w art30caust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. Prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Wniosek dotyczy stanu przyszłego, tj. roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2024 r., a kończącego się 31 grudnia 2024 r.

Począwszy od dnia 1 stycznia 2024 r. Wnioskodawca wyodrębniał będzie:

a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)koszty, o których mowa w art30caust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. Prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

9)Czy podane przez pana koszty obsługi prawnej obejmują również opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej?

Odpowiedź: Nie.

10)Jakich konkretnie kosztów użytkowania samochodu oraz wydatków eksploatacyjnych dotyczy Pana wniosek? Należy wskazać zamknięty katalog kosztów.

Odpowiedź: Wniosek dotyczy następujących kosztów użytkowania samochodu: paliwo, ubezpieczenie OC i AC, opłata za najem długoterminowy, wymiana opon, wymiana płynów eksploatacyjnych.

11)Jakich konkretnie kosztów sprzętu elektronicznego dotyczy Pana wniosek? Należy wskazać zamknięty katalog kosztów. W czym przejawia się ich niezbędność w celu wykonania zlecenia?

Odpowiedź: Wniosek dotyczy zakupu laptopa, który jest niezbędny Wnioskodawcy do fizycznego tworzenia Oprogramowania.

12)jakich konkretnie wydatków poniesionych na ubezpieczenie OC prowadzonej działalności dotyczy pana wniosek? Jaki jest dokładnie zakres tego ubezpieczenia? Czy do zawarcia umowy ubezpieczenia OC zobowiązują ponadto umowy zawarte z Kontrahentami?

Odpowiedź: Wniosek dotyczy składek na ubezpieczenie OC, którego zakres obejmuje działania Wnioskodawcy zarówno w stosunku do Kontrahenta, jak i osób trzecich. Zawarta z Kontrahentem umowa nie zobowiązuje Wnioskodawcy do zawarcia umowy ubezpieczenia OC. Zawarcie takiej umowy wynika wyłącznie z woli Wnioskodawcy.

13)W jaki sposób umowy z Kontrahentami regulują̨ kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahentów praw do konkretnego stworzonego przez Pana Oprogramowania? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego Oprogramowania i przeniesienie praw do tego oprogramowania na Kontrahenta? Jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie wystawia odrębnych faktur za przeniesienie wymienionych praw i z tytułu świadczenia usług. Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahenta w każdym miesiącu jedną fakturę za świadczone usługi. Jak już była o tym mowa powyżej, Wnioskodawca nie świadczy na rzecz Kontrahenta innych usług, niż te, które polegają na tworzeniu oprogramowania. Z tego względu, całość wynagrodzenia ze współpracy z Kontrahentem, wynikająca z wystawianych przez Wnioskodawcę faktur rozpoznawana jest jako przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów.

14)W jaki sposób, według jakich kryteriów, przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pan trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego (Oprogramowania)”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę̨ wyjaśnić te zasady);

Odpowiedź: Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki z trzeciego pytania do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wnioskodawca nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem Oprogramowania. Wnioskodawca nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźnika nexus.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowić będzie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania), które tworzone będą przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej będą kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki na:

a.księgowość;

b.koszt obsługi prawnej;

c.leasing/najem długoterminowy i użytkowanie samochodu;

d.sprzęt elektroniczny;

e.koszty delegacji;

f.usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet);

g.koszty ubezpieczenia OC prowadzonej działalności gospodarczej;

– uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4.Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

·patent,

·prawo ochronne na wzór użytkowy,

·prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

·prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

·dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

·prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

·wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

·autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań” do prac rozwojowych. Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.) zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu. W wyroku z dnia 7.11.2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuję się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.

Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Wnioskodawca prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany – przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.” Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania. W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy będzie prowadził On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca chciałby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te -poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (…) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2019 roku, sygn. 0112- KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując – prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.” oraz interpretacji z dnia 4 marca 2020 roku, w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych,:

·0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ;

·0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS;

·0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2;

·0114- KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ;

·0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1;

·0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC;

·0113-KD1PT2-2.4011.381.2020.3.MK;

·0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG;

·0113-KD1PT2-3.4011.430.2020.2.SJ;

·0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP;

·0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO;

·0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD;

·0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA;

·0113-KD1PT2-1.4011.74.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD;

·0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP;

·0113-KD1PT2-3.4011.24.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3.JŚ;

·0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST;

·0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS;

·0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG;

·0113-KD1PT2-3.4011.656.2019.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR;

·0113-K.DIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ;

·0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ;

·0111-KDIB 1-1.4011.33.2020.2.NL;

·0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK;

·0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP;

·0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JKT;

·0111-KDIB1 -3.4011.10.2020.2.APO;

·0111-KDIB1-33.4011.52.2020.2.PC;

·0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK;

·0112-KEDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA;

·0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF;

·0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS;

·0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM;

·0112-kDIL2-2.4011.144.2019.2.WS;

·0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP;

·0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP;

·0112-KDIP3-3.4011.412.2019.2.MM.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego, począwszy od dnia 1 września 2022 r. działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Intencją Wnioskodawcy jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez niego spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe. W ocenie Wnioskodawcy organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania), które tworzone będą przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;

3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1.podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2.podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub

rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Należy uznać, że Oprogramowanie, które będzie tworzone przez Wnioskodawcę, spełni definicję programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowiło będzie przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

·musi być rezultatem działalności człowieka,

·wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

·musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

·konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja prealfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

W ocenie Wnioskodawcy, Oprogramowanie, które zostanie przez Niego wytworzone, będzie niosło wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie, które będzie wytwarzane przez Wnioskodawcę będzie rezultatem działalności człowieka i będzie miało charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja będą miały kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie będzie wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych, które będą przez Niego wytwarzane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot zostanie wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, która będzie przez Niego prowadzona, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym, zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarzał będzie kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Ad. 3

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uzna wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a.księgowość;

b.koszt obsługi prawnej;

c.leasing/najem długoterminowy i użytkowanie samochodu;

d.sprzęt elektroniczny;

e.koszty delegacji;

f.usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet);

g.koszty ubezpieczenia OC prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki te, jeśli dotyczyć będą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca przyporządkuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana będzie jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy Ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Co istotne, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT.

Koszt, który zostanie poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwoli na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten uznać należy za nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktował będzie ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych. Koszt obsługi prawnej także jest niezbędny Wnioskodawcy, ponieważ pozwala na sporządzenie wniosku w sprawie ulgi IP BOX, a w konsekwencji ustalenie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tej ulgi. Co więcej, koszty ponoszone w związku z leasing/najmem długoterminowym i użytkowaniem samochodu (takie jak np. koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne), będą również bezpośrednio powiązane z tworzeniem Oprogramowania, bowiem samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Sprawne tworzenia oprogramowania wymaga nie tylko komputera, ale także dodatkowego sprzętu elektronicznego, który umożliwi sprawne tworzenie programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Koszty delegacji (podróży, zakwaterowania w hotelach) są bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ siedziby kontrahentów są położone w różnych miastach, także poza terytorium RP, natomiast regularne, osobiste wizyty w siedzibie Kontrahenta są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych. Usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania. Koszt ubezpieczenia OC działalności gospodarczej również jest bezpośrednio powiązany z prowadzoną działalnością, ponieważ Wnioskodawca ponosi wobec trzecich odpowiedzialność za efekty swojej działalności zawodowej, natomiast ubezpieczenie OC ma na celu uchronienie majątku Wnioskodawcy przed ewentualnymi stratami.

Ad. 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1.prowadził będzie działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2.w ramach prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej wytworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;

3.oprogramowanie sprzeda na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyska On przychody;

4.ustali dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W z związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego począwszy od roku podatkowego trwającego od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan od 3 marca 2020 r. jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem (dalej: „Działalność dominująca”). Będzie Pan tworzył Oprogramowanie, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. W ramach tej działalności podejmuje Pan współpracę z klientami, na zlecenie których będzie Pan tworzył oprogramowanie komputerowe. Przedmiotem złożonego wniosku będą usługi świadczone przez Pana począwszy od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. oraz lata kolejne. Od maja 2023 r. świadczy Pan usługi na rzecz jednego Kontrahenta na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony. Usługi będące przedmiotem umowy strony określiły jako usługi polegające na: tworzeniu projektów i specyfikowaniu oprogramowania komputerowego; tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego; tworzeniu dokumentacji technicznej; opracowywaniu danych; wykonywaniu korekt; testowaniu oraz wykonywaniu prac badawczo-rozwojowych do systemów informatycznych. W przyszłości nie wyklucza Pan podjęcia współpracy także z innymi kontrahentami. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (oprogramowania opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że począwszy od 8 maja 2023 r. pracuje Pan nad jednym projektem, którego celem jest (…). Jak wynika z wniosku, wytwarzanie Oprogramowania opierać się będzie na indywidualnych, autorskich Pana pomysłach i obejmować będzie m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymagać będzie stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Oprogramowanie tworzone przez Pana będące rezultatem Pana twórczej działalności będzie miało charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie będzie wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze zależny będzie od indywidualnej Pana inwencji. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Nie będzie świadczył Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Ponadto wyjaśnił Pan w uzupełnieniu, że w celu realizacji projektów, w ramach których tworzy Pan Oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana powstało w oparciu o innowacyjne technologie wykorzystywane przez Pana: technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…). Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Pana, jak i Kontrahenta. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi Pana efekt pracy, przy której wykonywaniu miał Pan zapewnioną swobodę tworzenia, a Pana praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania stanowią coś wcześniej nieznanego Panu – jego twórcy. Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Pana mieszanki języków i technologii oprogramowania: (...).

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób. Systematyczność polegała na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikację (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). W przypadku opisanego we wniosku Projektu celem jest stworzenie Oprogramowania spełniającego wymagania ustalone z Kontrahentem. Każde Oprogramowanie posiadać będzie harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia Oprogramowania każdorazowo realizuje go Pan w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych będzie Pan realizował zlecenia programistyczne na rzecz swojego Kontrahenta. Oprogramowanie tworzone przez Pana projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymagać będzie stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. W ramach Działalności dominującej będzie prowadził Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Pana klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej. W ramach działalności będzie Pan wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Pana będą technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…). Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody Pana pracy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta Pan z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu. Dotychczas w swojej działalności oferował Pan usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych, które oparte były ma rozwiązaniach znanych Panu na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz Panu nieznane, a które przyswajał Pan dla celów realizacji projektu. Celami jakie były do osiągnięcia było stworzenie Oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem Zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego Oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego Oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych technologii, dodatkowym celem będzie przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu, wytwarzanie Oprogramowania opierać się będzie na indywidualnych, autorskich Pana pomysłach i obejmować będzie m.in. m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymagać będzie stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub Oprogramowania. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie. Dla każdego projektu będzie Pan przyjmował harmonogram, według którego realizowane będą poszczególne etapy prac. Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. W ramach Działalności dominującej będzie prowadził Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Będzie Pan tworzył Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale będzie jej kształtował w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania. W celu realizacji projektów, w ramach których tworzy i ulepsza Pan Oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających, do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.  Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Pana, jak i Kontrahenta. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt Pana pracy, przy której wykonywaniu miał Pan zapewnioną swobodę tworzenia, a Pana praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania stanowią coś wcześniej nieznanego Panu – jego twórcy. Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Pana mieszanki języków i technologii oprogramowania: (…). Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej. W ramach działalności będzie Pan wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Dotychczas w swojej działalności oferował Pan usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych, które oparte były ma rozwiązaniach znanych Panu na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz Panu nieznane, a które przyswajał Pan dla celów realizacji projektu. Celami jakie były do osiągnięcia było stworzenie Oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem Zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego Oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego Oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych technologii, dodatkowym celem będzie przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy. Samodzielnie i bezpośrednio prowadzi Pan działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania. Prowadzi Pan projekty w sposób metodyczny i uporządkowany – przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takiego jak ten, który został wymieniony we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan Oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że w każdym przypadku tworzenia, ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania będą niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Przenosi Pan na Kontrahenta na zasadzie wyłączności i bez ograniczeń terytorialnych, tj. na terytorium Polski i reszty świata, majątkowe prawa autorskie do utworów na wszystkich polach eksploatacji określonych w art. 50 oraz w przypadku programów komputerowych określonych w art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sposób przeniesienia przez Panas każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował będzie zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Od 1 stycznia 2024 r. będzie Pan prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych (Oprogramowania) będące efektem tworzenia Oprogramowania w ramach prowadzonej Działalności dominującej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – będą kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu rocznym za rok 2024 (za okres od 1 stycznia 2024 do 31 grudnia 2024 r.). Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia, ponosi Pan szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, takie jak:

a)Księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwoli na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych;

b)koszt obsługi prawnej – jest to koszt poniesiony w związku ze sporządzeniem wniosku w sprawie ulgi IP BOX. Jest on konieczny celem ustalenia, czy Wnioskodawcy przysługuje przedmiotowa ulga;

c)leasing/najem długoterminowy, użytkowanie samochodu – kosztami ponoszonymi w związku z użytkowaniem samochodu będą w szczególności: koszt ubezpieczenia OC i AC, paliwo, opłata za najem długoterminowy, wydatki eksploatacyjne (wymiana opon, wymiana płynów eksploatacyjnych). Samochód będzie wykorzystywany do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, co wpłynie na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, a tym samym przełoży się na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych.;

d)sprzęt elektroniczny (zakup laptopa) – będzie niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera (laptopa), zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie będzie ono wystarczające dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawniał będzie posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy;

e)koszty delegacji – siedziby klientów Kontrahenta znajdują się w różnych miastach, także poza terytorium RP. Z tego względu poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z zakwaterowaniem w hotelach, a także kosztów podróży (bilety lotnicze) są niezbędne do wykonywania obowiązków zawodowych, ponieważ podczas tych podróży ustalane są szczegóły techniczne tworzonych programów;

f)usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – usługi te są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania.

g)koszty ubezpieczenia OC prowadzonej działalności gospodarczej (składki na ubezpieczenie OC) – koszt bezpośrednio powiązany z prowadzoną działalnością, ponieważ Wnioskodawca ponosi wobec trzecich odpowiedzialność za efekty swojej działalności zawodowej. Ubezpieczenie OC ma na celu uchronienie majątku Wnioskodawcy przed ewentualnymi stratami.

Zdaniem organu, w odniesieniu do wydatków poniesionych na:

·księgowość,

·koszt obsługi prawnej,

·leasing/najem długoterminowy, użytkowanie samochodu,

·sprzęt elektroniczny (zakup laptopa),

·koszty delegacji,

·usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet),

informacje wskazane we wniosku potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim ich powiązaniu z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odnosząc się z kolei do kosztu ubezpieczenia OC prowadzonej działalności gospodarczej (składki na ubezpieczenie OC), biorąc pod uwagę treść art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatku tego nie można uznać za koszt faktycznie poniesiony na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Trudno przyjąć, że ww. wymieniony wydatek jest wprost związany z wytworzeniem lub rozwinięciem oprogramowania. Nie wykazał Pan bezpośredniego związku ww. kosztu z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a ponadto zawarta z Kontrahentem umowa nie zobowiązuje Pana do zawarcia umowy ubezpieczenia OC. Zawarcie takiej umowy wynika wyłącznie z Pana woli.

Wobec tego, koszt ubezpieczenia OC prowadzonej działalności gospodarczej (składki na ubezpieczenie OC) nie może stanowić kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie może być uwzględniony przy obliczaniu wskaźnika nexus.

Zatem ponoszone przez Pana wydatki, a opisane we wniosku (z pominięciem wydatku na ubezpieczenie OC prowadzonej działalności gospodarczej), wobec których wskazano przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w odpowiedniej części.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądów oraz interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).