Interpretacja indywidualna z dnia 7 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.329.2023.3.DS
Temat interpretacji
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 18 października 2023 r. (wpływ 19 października 2023 r.) oraz pismem z 28 listopada 2023 r. (data wpływu 29 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnień)
I. Dane Wnioskodawcy
Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia (...) listopada 2020 r. Działalność Wnioskodawcy do chwili złożenia niniejszego wniosku nie była zawieszana. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym.
Wnioskodawca korzystał z usług dwóch podwykonawców, przy czym współpraca z jednym z nich kontynuowana jest w dalszym ciągu. W dniu 8 lutego 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z podwykonawcą, określanym dalej jako: Podwykonawca 1. Na mocy zawartej umowy Podwykonawca 1 zobowiązał się do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy zleconych usług informatycznych, w szczególności polegających na:
·tworzeniu lub współtworzeniu zleconego przez Wnioskodawcę oprogramowania i związanej z nim dokumentacji;
·bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania, zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy;
·testowanie oprogramowania.
W ramach ustalonego przez strony umowy wynagrodzenia Podwykonawca 1 przenosi na Wnioskodawcę całość majątkowych praw autorskich do stworzonego przez niego przedmiotu umowy stanowiącego utwór rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawca ma prawo do swobodnego dysponowania nabytymi prawami autorskimi, w tym przeniesienia ich na inny podmiot, bez jakichkolwiek dodatkowych opłat na rzecz Podwykonawcy 1.
Przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje w najszerszym możliwym zakresie, a w szczególności obejmuje swym zakresem następujące pola eksploatacji: - w stosunku do utworów będących programami komputerowymi na polach eksploatacji wymienionych w art 74 ust. 4 ustawie o prawie autorskim, tj. do:
·trwałego lub czasowego zwielokrotniania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w szczególności na wszelkich nośnikach magnetycznych umożliwiających dostęp do programu komputerowego przy wykorzystaniu komputera oraz różnego rodzaju technik multimedialnych, zastosowania utworu albo jego części do stworzenia innego programu komputerowego;
·tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w utworze, a w szczególności dokonania poprawek, modyfikacji czy zmian w strukturze utworu w wersji wynikowej lub jej części z zachowaniem praw osoby, która zmian tych dokonała;
·rozpowszechniania dowolnymi środkami, w tym użyczenia lub najmu utworu bądź jego kopii, wprowadzania do pamięci komputerów, serwerów sieci komputerowych, udostępnianie w mediach audiowizualnych i komputerowych,
·wprowadzania do sieci Internet w taki sposób, aby osoby trzecie mogły mieć możliwość korzystania z utworów w dowolnym czasie.
Współpraca z Podwykonawcą 1 trwała do października 2022 r.
W dniu 15 grudnia 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z podwykonawcą, określanym dalej jako: Podwykonawca 2. Na mocy zawartej umowy Podwykonawca 2 zobowiązał się do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy zleconych usług informatycznych, w szczególności polegających na:
·tworzeniu lub współtworzeniu zleconego przez Wnioskodawcę oprogramowania i związanej z nim dokumentacji;
·bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy;
·testowaniu oprogramowania.
W ramach ustalonego przez strony umowy wynagrodzenia Podwykonawca 2 przenosi na Wnioskodawcę całość majątkowych praw autorskich do stworzonego przez niego przedmiotu umowy, stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawca ma prawo do swobodnego dysponowania nabytymi prawami autorskimi, w tym przeniesienia ich na inny podmiot, bez jakichkolwiek dodatkowych opłat na rzecz Podwykonawcy 2.
Przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje w najszerszym możliwym zakresie, a w szczególności obejmuje swym zakresem następujące pola eksploatacji: - w stosunku do utworów będących programami komputerowymi na polach eksploatacji wymienionych w art 74 ust. 4 ustawie o prawie autorskim, tj. do:
·trwałego lub czasowego zwielokrotniania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w szczególności na wszelkich nośnikach magnetycznych umożliwiających dostęp do programu komputerowego przy wykorzystaniu komputera oraz różnego rodzaju technik multimedialnych, zastosowania utworu albo jego części do stworzenia innego programu komputerowego;
·tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w utworze, a w szczególności dokonania poprawek, modyfikacji czy zmian strukturze utworu w wersji wynikowej lub jej części zachowaniem praw osoby, która zmian tych dokonała;
·rozpowszechniania dowolnymi środkami, w tym użyczenia lub najmu utworu bądź jego kopii; wprowadzania do pamięci komputerów, serwerów sieci komputerowych, udostępnianie w mediach audiowizualnych i komputerowych,
·wprowadzania do sieci Internet w taki sposób, aby osoby 3 mogły mieć możliwość korzystania z utworów w dowolnym czasie.
Począwszy od dnia 1 kwietnia 2023 r., Podwykonawca 2 jest zatrudniony przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę.
Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402, z późn. zm.).
II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy
Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej: „Działalność dominująca”) oraz tworzenia projektów elektronicznych. Wnioskodawca tworzy oprogramowania (dalej: „Oprogramowanie”) oraz projektuje układy elektroniczne, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami. W ramach tej działalności, Wnioskodawca podejmuje współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe oraz projekt elektroniki. Od listopada 2020 roku, tj. od chwili rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca świadczył usługi na rzecz pięciu kontrahentów.
Umowa z Kontrahentem 1 – (…), została zawarta na czas nieokreślony od dnia 15 kwietnia 2022 r. Zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę został określony następująco:
a)analiza wymagań produktu;
b)analiza istniejącego kodu źródłowego produktu;
c)tworzenie nowych funkcjonalności produktu na podstawie analizowanych wymagań, jak i istniejącego kodu źródłowego;
d)analiza i naprawa błędów w istniejącym kodzie źródłowym;
e)tworzenie dokumentacji implementowanego kodu;
f)uczestniczenie w spotkaniach i telekonferencjach z innymi uczestnikami projektu;
g)raportowanie postępów prac nad powierzonymi zadaniami za pomocą dedykowanych narzędzi elektronicznych;
h)praca ze sprzętem elektronicznym używanym w ramach projektu;
i)współpraca z innymi uczestnikami projektu oraz przedstawicielami klienta;
j)konsultacje techniczne;
k)wykonywanie innych zleconych czynności związanych z tworzeniem oprogramowania;
l)podróże służbowe do klienta.
Umowy z Kontrahentem 2, tj. (…) - Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem 2 trzy umowy, które zostaną opisane poniżej.
Umowa 1 z Kontrahentem 2 została zawarta w dniu 18 listopada 2020 r. Była to umowa o dzieło, a maksymalny czas oddania dzieła strony ustaliły na 150 dni, licząc od dnia podpisania Umowy 1. Przedmiot umowy stanowiło przygotowanie elektroniki i oprogramowania do (...), zgodnie ze szczegółową specyfikacją techniczną, dołączoną do umowy.
Umowa 2 z Kontrahentem 2 została zawarta w dniu 19 lipca 2021 r. Była to umowa o dzieło, a czas realizacji Strony określiły na 10 dni, licząc od dnia jej podpisania.
Przedmiot umowy stanowiło przygotowanie oprogramowania oraz elektroniki do urządzenia (…).
Umowa 3 z Kontrahentem 2 została zawarta w dniu 10 sierpnia 2022 r., ze skutkiem od dnia 1 września 2022 r. na czas określony jednego roku. Zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę został określony następująco:
a)projektowanie rozwiązań bazujących na (...);
b)wytwarzanie kodów źródłowych oprogramowania;
c)modyfikacja kodów źródłowych oprogramowania wytworzonego u kontrahenta;
d)modyfikacja kodów źródłowych oprogramowania innego niż wytworzonego u kontrahenta;
e)wytwarzanie dokumentacji do wytworzonych kodów źródłowych oprogramowania;
f)projektowanie (…);
g)tworzenie systemów elektronicznych na bazie (…) i oprogramowania (…);
h)Wytwarzanie dokumentacji do wytworzonego (…).
Umowa z Kontrahentem 3 – (…), zawarta została w dniu 31 marca 2021 r. Przedmiot umowy stanowiło wykonywanie kodu oprogramowania, dokumentacji oprogramowania i testów uruchomieniowych dla urządzeń internetu rzeczy rozwijanych przez zleceniodawcę.
Umowa z Kontrahentem 4 – (…), której przedmiot stanowi zaprojektowanie, opracowanie, wykonanie i wdrożenie systemu układów elektronicznych i oprogramowania pod nazwą (…) (dalej: System). Do obowiązków Wnioskodawcy należy w szczególności opracowanie pełnego rozwiązania technicznego oprogramowania systemu przy ścisłej współpracy z Kontrahentem 4, uwzględnieniem kierunków pracy i zaleceń Kontrahenta 4 , stworzenie oprogramowania zapewniającego sprawne i bezawaryjne działanie systemu oraz zaprojektowanie części elektronicznej urządzenia.
Umowa z Kontrahentem 5 – (…) została zawarta 1 grudnia 2022 r. Przedmiot umowy stanowi wykonanie dzieła polegającego na zaprojektowaniu i zbudowaniu części elektronicznej do (…).
W chwili złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca w dalszym ciągu świadczy usługi na rzecz każdego z ww. Kontrahentów i zamierza kontynuować tę współpracę.
Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania oraz układów elektronicznych, w tym (…).
Co istotne, tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentom Wnioskodawca może ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentami, konsultować się z zespołem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie. To samo tyczy się tworzenia projektów elektroniki, każdy projekt jest rozpatrywany osobno, analizowane są potrzeby klienta oraz normy, które dane urządzenie ma spełniać. Na podstawie tych danych Wnioskodawca rozpoczyna prace projektowe, które za każdym wymagają innego podejścia, zastosowania nowych układów elektronicznych wchodzących właśnie na rynek, lub zaprojektowania nowych interfejsów.
Niezależnie od Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego oraz projektów elektronicznych, Wnioskodawca prowadzi inne rodzaje działalności, głównie działalność sprzedażową, która na potrzeby niniejszego wniosku zostanie określona jako: Działalność pozostała. Dochodów z Działalności pozostałej Wnioskodawca nie zamierza objąć preferencyjną stawką opodatkowania.
Tworzenie dokumentacji oprogramowania, możemy zasadniczo podzielić na dwie części: opis oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia. Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które wg autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji jest część funkcjonalna, czyli taka, która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogą różnić się w zależności od oprogramowania, czy nawet systemu operacyjnego, na którym oprogramowanie jest uruchamiane. Podobnie ma się rzecz z dokumentacją projektów elektronicznych. Część techniczna zawiera pliki (…), potrzebne do wytworzenia układu elektronicznego, plik (…) oraz plik (…). W tej części opisane są także (...). (...).
Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawcę, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji.
W ramach współpracy z kontrahentami Wnioskodawca świadczy usługi na ich rzecz.
Jedynie Kontrahent 1 Kontrahent pełni rolę pośrednika, w tym przypadku oprogramowanie tworzone jest na rzecz Klientów Kontrahenta 1.
W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady kontrahenci Wnioskodawcy mogą zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania lub układu elektronicznego.
Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania oraz tworzenie projektów elektronicznych.
Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.
W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów, czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne - Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie lub projekty elektroniczne może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania lub elektroniki.
III. Charakterystyka prac programistycznych oraz projektowych
W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych oraz urządzeń elektronicznych, realizuje zlecenia projektowe na rzecz swoich kontrahentów. Począwszy od listopada 2020 r. Wnioskodawca współpracował z pięcioma kontrahentami, z którymi współpraca trwa w dalszym ciągu, a Wnioskodawca zamierza w przyszłości tę współpracę kontynuować.
Wnioskodawca nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania oraz projekty elektroniki będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego projektu jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie lub projekty elektroniczne tworzone przez Wnioskodawcę projektowane są stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania oraz układów elektronicznych, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.
Począwszy od listopada 2020 roku, Wnioskodawca zrealizował 8 projektów.
PROJEKT 1
Czas realizacji projektu: od 15 kwietnia 2022 r. do chwili obecnej
Projekt jest realizowany na rzecz Kontrahenta 1, a jego przedmiot stanowi tworzenie (…). W ramach projektu Wnioskodawca zajmuje się implementacją interfejsu sieciowego. Projekt polega na tworzeniu nowego oprogramowania.
PROJEKT 2
Czas realizacji projektu: listopad 2020 r. – do chwili obecnej
Projekt realizowany na rzecz Kontrahenta 2. W ramach projektu została zaprojektowana (...). (…).
Obsługa USB Hub została także napisana w języku (…).
PROJEKT 3
Czas realizacji projektu: lipiec 2021 r. – październik 2021
Projekt realizowany na rzecz Kontrahenta 2. W ramach projektu została zaprojektowana (...). (…).
PROJEKT 4
Czas realizacji projektu: marzec 2021 r. – do chwili obecnej
Projekt realizowany na rzecz Kontrahenta 3. Projekt polega na stworzeniu oprogramowania do (...). Powstałe oprogramowanie potrafi bardzo precyzyjnie (...). (...). Prace podejmowane przez Wnioskodawcę dotyczą zdalnej aktualizacji urządzenia.
PROJEKT 5
Czas realizacji projektu: grudzień 2022 r. – wrzesień 2023 r.
Projekt realizowany na rzecz Kontrahenta 4. Projekt polega na zaprojektowaniu elektroniki oraz stworzeniu oprogramowania do (...). Urządzenie wyposażone jest w (…). (…).
PROJEKT 6
Ramy czasowe projektu: grudzień 2022 – do chwili obecnej
Projekt realizowany jest na rzecz Kontrahenta 5. Projekt sprowadza się do stworzenia (…). (...). Projekt polega na stworzeniu elektroniki oraz oprogramowania do niej (bez aplikacji mobilnej).
PROJEKT 7
Ramy czasowe projektu: kwiecień 2023 r. – nadal
Projekt realizowany jest na rzecz Kontrahenta 5. Projekt stanowi uproszczoną wersję projektu nr 7, z tą różnicą, że (...). (...). Projekt polega na stworzeniu elektroniki oraz oprogramowania do niej. Projekt oparty jest o (…) oraz wykorzystuje bibliotekę (…).
Implementacja jest prowadzona przez Wnioskodawcę zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy (…). Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi. Wnioskodawca ma bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sam decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną.
W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych oraz projektów elektronicznych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności. projektów elektronicznych czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania/elektroniki. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu lub w postaci schematów/plików produkcyjnych składających się na projekt elektroniki.
W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszonego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom Wnioskodawca przekazuje na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania.
Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. To samo tyczy się projektów elektronicznych, każdy z nich jest osobnym, autorskim pomysłem dostosowanym do potrzeb klienta.
Tworzenie Oprogramowania oraz projektów elektronicznych przez Wnioskodawcę wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.
Ponadto, Oprogramowanie oraz projekty elektroniczne tworzone przez Wnioskodawcę będące rezultatem jego twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów lub układów elektronicznych, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend, instrukcji, elementów lub technologii zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. To samo tyczy się projektowania obwodów elektronicznych - narzucone jest tylko działanie danego układu, istnieje nieskończenie wiele ścieżek prowadzących do danego rozwiązania.
Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”) wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Oprogramowanie oraz układy elektroniczne z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu lub układzie elektronicznym, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część działalności Wnioskodawcy. W przeważającej części zadania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.
Działania podejmowane są przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego oraz projektów elektronicznych, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.
Wnioskodawca bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie oraz układy elektroniczne, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania lub układów elektronicznych.
Wskazać również należy, iż zasadniczo Oprogramowanie Wnioskodawcy, w zależności od projektu, może być przeznaczone do użytku na komputerze, smartfonie, tablecie lub innym urządzeniu mobilnym, posiadającym łączność z Internetem.
IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania oraz projektów elektroniki
W zamian za usługi wykonane w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.
Kontrahent 1
Umowa zawarta z Kontrahentem 1 uzależnia wysokość wynagrodzenia od liczby przepracowanych godzin. Wynagrodzenie wypłacane jest w stosunku miesięcznym.
Na mocy zawartej umowy Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 1 całość autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących programy komputerowe, na wszystkich polach eksploatacji opisanych w art. 74 ust. 4 ustawy dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 1 całość autorskich praw majątkowych, w szczególności na następujących polach eksploatacji:
·wprowadzania do pamięci urządzeń, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania oprogramowania;
·trwałego lub czasowego zwielokrotnienia oprogramowania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;
·tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w oprogramowaniu;
·rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, oprogramowania lub jego kopii;
·wprowadzania oprogramowania do sieci komputerowych, niezależne od tego czy sieci te zapewniają dostęp ograniczonej czy też nieograniczonej liczbie osób i udostępniania ich w takich sieciach.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych umową zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym z świadczenia usług na rzecz Kontrahenta 1.
Kontrahent 2
Umowa 1 i Umowa 2, które zawarte zostały z Kontrahentem 2 tożsamy sposób regulują kwestie praw autorskich. Na mocy zawartych umów Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 2, z chwilą wykonania każdej z części dzieła, wszelkie majątkowe prawa autorskie do tej części dzieła, jak również wraz z wykonaniem ostatniej części dzieła wszelkie autorskie prawa majątkowe do całości dzieła oraz jego fragmentów. Kontrahent 2 będzie posiadał prawo do nieograniczonego czasowo i terytorialnie na wszelkich polach eksploatacji, w tym w szczególności do:
·zwielokrotniania dzieła lub poszczególnych jego części w każdej możliwej technice;
·utrwalania dzieła na wszelkich znanych w chwili zawarcia umowy nośnikach;
·eksploatacji dzieła lub jego części w dowolnym zakresie i przeznaczeniu, w szczególności w prowadzonej działalności gospodarczej;
·wprowadzania dzieła lub poszczególnych jego części do obrotu oraz egzemplarze, na których je utrwalono;
·udzielanie wszelkiego rodzaju licencji, dalsze przeniesienie autorskich praw majątkowych;
·uczynienia dzieła lub poszczególnych jego części powszechnie dostępnych dla nieograniczonej lub ograniczonej liczby osób;
·posługiwanie się dziełem lub jego częścią w celach reklamowych we wszelkich środkach masowego przekazu, w szczególności takich jak sieć Internet.
Na mocy Umowy 3, Wnioskodawca Przenosi na Kontrahenta 2 majątkowe prawa autorskie do utworów bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych i terytorialnych, co następuje z chwilą wydania Kontrahentowi 2 któregokolwiek z utworów stworzonych na podstawie Umowy 3. Przeniesienie praw autorskich następuje w najszerszym zakresie przewidzianym przez prawo i na wszystkich znanych w dniu zawarcia niniejszej umowy polach eksploatacji, w tym wskazanych w art. 5, 74 i 86 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów będzie w szczególności miało miejsce na następujących polach eksploatacji:
·w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworów w całości lub w części, w tym wytwarzania egzemplarzy jakąkolwiek techniką, w jakiejkolwiek formie i na jakichkolwiek nośnikach, w szczególności techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego, techniką cyfrową, optyczną, w pamięci komputera, a także innych urządzeń oraz w sieciach telekomunikacyjnych, jak również trwałego lub czasowego zwielokrotniania programów komputerowych w całości lub w części jakimikolwiek środkami w jakiejkolwiek formie;
·w zakresie obrotu egzemplarzami, na których utwory utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy utworów;
·tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programach komputerowych;
·rozpowszechniania utworów, w sposób inny niż określony w punkcie poprzedzającym - publicznego wykonywania, wystawiania, wyświetlania, odtwarzania oraz nadawania i reemitowania, publicznego udostępniania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych Umową 1, Umową 2 i Umową 3 zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta 2.
Kontrahent 3
Na mocy umowy zawartej z Kontrahentem 3, z chwilą wydania przedmiotu umowy Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 3 autorskie prawa majątkowe do nieograniczonego w czasie i rozporządzania w kraju i zagranicą oraz zezwala na wykonywanie przez Kontrahenta 3 autorskiego prawa zależnego do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów. Przeniesienie praw autorskich obejmuje następujące pole eksploatacji: utrwalanie, digitalizację, wprowadzanie do pamięci komputera, sporządzanie wydruku komputerowego, zwielokrotnianie poprzez druk lub nagranie na nośniku magnetycznym w postaci elektronicznej, wprowadzenie do obrotu, w tym w postaci wydawnictwa książkowego, działowego, w tym również formie wymiennokartkowej aktualizowanej, wydawnictwa prasowego, w formie zapisu elektronicznego na dowolnym nośniku, nieodpłatne wypożyczanie lub udostępnianie zwielokrotnionych egzemplarzy, wprowadzenie w całości lub w części do sieci komputerowej Internet w sposób umożliwiający transmisję odbiorczą przez zainteresowanego użytkownika łącznie z utrwalaniem w pamięci (…) - w oryginalnej wersji językowej i w tłumaczeniu na języki obce wraz z prawem do dokonywania opracowań, przemontowań i zmian układu, na terenie Polski oraz poza jej granicami.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych umową, zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta 3.
Kontrahent 4
Na mocy Umowy zawartej z Kontrahentem 4 Wnioskodawca przenosi na tego kontrahenta pełnię praw majątkowych autorskich oraz praw zależnych po opłaceniu faktury końcowej wynikającej z rozliczeń z niniejszej umowy. W konsekwencji Kontrahent 4 uprawniony jest do:
·trwałego lub czasowego zwielokrotniania systemu jakąkolwiek techniką, w tym techniką zapisu magnetycznego, w pamięci komputera oraz techniką cyfrową, jak i w sieciach multimedialnych, w tym typu Internet i Intranet, na wszelkich nośnikach danych;
·przechowywania, ładowania, instalacji, uruchamiania, wyświetlania i używania systemów w zakresie zgodnym z charakterem i przeznaczeniem systemu;
·dokonywania i wykorzystywania opracowań do systemu, w tym wszelkich modyfikacji, zmian i ulepszeń oraz wykonywania zgody na dokonywanie takich czynności przez inne osoby;
·tłumaczenia systemów w całości lub w części, a w szczególności na języki obce lub języki programowania oraz zmiana i przepisanie na inny rodzaj zapisu bądź system;
·wprowadzenia do pamięci komputera lub serwera.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych umową, zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta 4.
Kontrahent 5
Na mocy zawartej Umowy, Wnioskodawca przenosi na rzecz Kontrahenta 5 autorskie prawa majątkowe bez żadnych ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszelkich znanych w chwili zawarcia niniejszej umowy polach eksploatacji. Przejście praw autorskich do utworu nastąpi z momentem wpłacenia przez Kontrahenta 5 całkowitej kwoty wskazanej w zawartą z Wnioskodawcą umową o dzieło.
Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych umową, zawarte jest w wynagrodzeniu przysługującym z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta 5.
W przypadku Wnioskodawcy opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia za usługi tworzenia Oprogramowania, w przypadku każdego kontrahenta. Wobec tego, otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahentów należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.
V. Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:
a)księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych;
b)użytkowanie samochodu – koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności amortyzacja, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpłynęło to na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych;
c)usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – usługi te są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania;
d)wynagrodzenia podwykonawców – Wnioskodawca współpracował z dwoma podwykonawcami na podstawie umowy zlecenie, przy czym jeden z nich jest aktualnie zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Koszt ten jest nieodzowny w związku z rozwojem projektów, ponieważ Wnioskodawca nie byłby w stanie samodzielnie wykonywać wszystkich prac.
Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.
VI. Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP
W 2020, 2021 i 2022 roku Wnioskodawca wyodrębnił siedem kwalifikowanych IP. W ramach każdego projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe oraz projekty elektroniczne tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.
Ustalenie przychodu: W związku z faktem, iż Wnioskodawca zrealizował na rzecz Kontrahentów 7 projektów, a w ramach każdego projektu powstaje jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany jest jak jako przychód z 7 kwalifikowanych IP.
Ustalenie kosztów:
a)W przypadku kosztów ogólnych działalności (nie dających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
b)Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.
Wnioskodawca ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania lub układu elektronicznego kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.
VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP
Wnioskodawca ustala kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębnia tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT pod literą „a”.
Wnioskodawca nie nabywa:
·wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w art. 30ca ust. 4 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
·wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w art. 30ca ust. 4 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
·kwalifikowanego w prawa własności intelektualnej.
Zatem wartość wskaźnika Nexus wynosi „1”.
VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX
Od (...) listopada 2020 r. do chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębnił kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.
IX. Zastosowanie 5% stawki podatku
Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.
X. Podsumowanie
Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentami na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami.
Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie styczeń-kwiecień 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. i w latach kolejnych).
W piśmie z 18 października 2023 r. uzupełnił Pan opis okoliczności sprawy o następujące informacje:
1)W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania”, którego dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „Oprogramowania” lub ulepszenia/rozwijania istniejącego, a w szczególności zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub ulepszeniu/rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?
Odpowiedź: Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek, przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni Wnioskodawcy, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę.
Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.
W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, podejmuje on szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjął Wnioskodawca w ramach w ramach prac nad tworzeniem Oprogramowania w ramach każdego z siedmiu Projektów opisanych we wniosku. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy tworzenie kodu, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu kodu, testowanie utrzymywanie, wdrażanie i udostępnianie stworzonego Oprogramowania. Ponadto, są to czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.
Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym będzie pracował Wnioskodawca.
Wnioskodawca tworzy oprogramowanie z wykorzystaniem następujących języków i technologii:
·Technologie: (…)
·Języki programowania: (…).
Okoliczność dodania nowych, zupełnie od początku opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Wnioskodawcy, jak i Kontrahenta Wnioskodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu miał On zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty Pana działania stanowią coś wcześniej nieznanego Wnioskodawcy - jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy.
Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Wnioskodawcę mieszanki języków i technologii oprogramowania, które zostały wskazane powyżej.
Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających - tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Dodatkowy wyróżnik działalności Wnioskodawcy stanowi stosowanie odpowiednich innowacyjnych algorytmów przetwarzania danych.
2)W związku ze wskazaniem we wniosku, że prowadzi Pan „w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy” proszę wyjaśnić:
a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych tworzonych/rozwijanych/ulepszanych „Oprogramowań”?
Odpowiedź: W przypadku Projektów opisanych we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Wnioskodawcy lub technologii nieznanych Wnioskodawcy, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.
Szczegółowe cele były następujące:
PROJEKT 1 – Stworzenie (…).
PROJEKT 2 – stworzenie (…)
PROJEKT 3 – stworzenie (…)
PROJEKT 4 – stworzenie (...)
PROJEKT 5 – stworzenie oprogramowania (...)
PROJEKT 6 – zaprojektowanie elektroniki oraz stworzeniu oprogramowania do (...)
PROJEKT 7 – stworzenie (…)
PROJEKT 8 – stworzenie (...) (uproszczoną wersję projektu nr 7).
b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych okresach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?
Odpowiedź: W przypadku każdego z siedmiu Projektów opisanych we wniosku celem jest stworzenie oprogramowania spełniającego wymagania ustalone w Kontrahentem.
Rozwiązania konieczne do zrealizowania każdego z Projektów Wnioskodawca w dominującej mierze stworzył samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Prostsze czynności były wykonywane przez podwykonawców.
Źródłem finansowania były środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca realizował cele w oparciu o własne zasoby rzeczowe.
Cele osiągane w poszczególnych okresach:
PROJEKT 1 – Stworzenie (…) (okres: od kwietnia 2022 r. do chwili obecnej),
PROJEKT 2 – stworzenie (…) (okres: od listopada 2020 r. do chwili obecnej),
PROJEKT 3 – stworzenie (…) (okres: lipiec 2021 r. – październik 2021 r.),
PROJEKT 4 – stworzenie oprogramowania (...) (okres: marzec 2021 r. – do chwili obecnej),
PROJEKT 5 – zaprojektowanie elektroniki oraz stworzeniu oprogramowania do (...) (okres: grudzień 2022 r. – wrzesień 2023 r.),
PROJEKT 6 – stworzenie (…) (okres: grudzień 2022 r. – do chwili obecnej),
PROJEKT 7 – stworzenie (...)/uproszczona wersja projektu nr 7 (okres kwiecień 2023 r. – nadal).
c)na czym polegała systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?
Odpowiedź: Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).
d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych okresach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „Oprogramowania”?
Odpowiedź: Każde Oprogramowanie posiada harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca każdorazowo realizuje go w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.
3)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy i rozwija/ulepsza Pan „Oprogramowanie” proszę wyjaśnić:
a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania”?
Odpowiedź: Wnioskodawca dysponował zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej.
b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?
Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach działalności będzie wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę będą technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. technologie: (…).
Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody pracy Wnioskodawcy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.
c)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?
Odpowiedź: Na rozwiązaniach znanych Wnioskodawcy na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz nieznane Wnioskodawcy, a które przyswajał dla celów realizacji projektu.
d)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?
Odpowiedź: Należy wskazać, że przedsięwzięcie, czyli stworzenie i rozwój Oprogramowania z inicjatywy własnej Wnioskodawcy oraz zgodnie z zapotrzebowaniem klientów jest przedsięwzięciem ciągłym, realizowanym na bieżąco, nieprzerwanie - w zależności od potrzeb klientów. Można mówić co najwyżej o zrealizowaniu poszczególnych projektów w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, niemniej samo wytwarzanie i rozwój Oprogramowania, będące przedmiotem wniosku, jest przedsięwzięciem niekończącym się i będzie trwało tak długo, jak długo Wnioskodawca będzie prowadził opisaną działalność.
e)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?
Odpowiedź: Efektem działań jest stworzenie oprogramowania innowacyjnego w ten sposób, że odróżnia się przynajmniej w sposób znaczący od oprogramowania wcześniej wytworzonego przez Wnioskodawcę. Najczęściej oprogramowanie ze względu na swoją specyfikę jest całkowicie niepowtarzalne, tj. nie występuje w analogicznym kształcie na rynku i brak jest możliwości wykorzystania w jego miejsce gotowego rozwiązania dostępnego na rynku.
6)Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „programem komputerowym”/„oprogramowaniem” zawsze były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
·zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą się odznaczały rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
·nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
·nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?
Odpowiedź: Efekty prac Wnioskodawcy, którymi są programy komputerowe, zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie będą również jedynie techniczną, a nie twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.
7)Czy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „programu komputerowego”/„oprogramowania” – efekty Pana prac były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”/„oprogramowań”?
Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają̨ ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Tak, Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/przysługiwać będą osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego.
8)Czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego i w jaki sposób określał Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich.
Odpowiedź: Wnioskodawca nie umieszcza na fakturze informacji/odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych.
Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, ale są wystawiane na łączne wynagrodzenie, które przysługiwało Wnioskodawcy od Kontrahenta w danym miesiącu, gdyż całość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest wynagrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazanie (sprzedaż) majątkowych praw autorskich do tych programów komputerowych.
9)czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent)?
Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.
10)Czy w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan „Oprogramowanie” Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego Oprogramowania?
Odpowiedź: Tak. Wnioskodawca przygotowuje nowe Oprogramowanie lub wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program.
11)Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania zposzczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie oprogramowania (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami obejmującymi tworzenie oprogramowania)?
Odpowiedź: Funkcjonalny związek poniesionych kosztów z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe jest następujący:
a)księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;
b)użytkowanie samochodu – potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia;
c)usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – koszt mający na celu zapewnienie Wnioskodawcy bieżący kontaktu zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania
d)wynagrodzenia podwykonawców – Wnioskodawca współpracował z dwoma podwykonawcami na podstawie umowy zlecenie, przy czym jeden z nich jest aktualnie zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Koszt ten jest nieodzowny w związku z rozwojem projektów, ponieważ. Wnioskodawca nie byłby w stanie samodzielnie wykonywać wszystkich prac.
12)O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty użytkowania samochodu? Kiedy poniósł Pan te koszty?
W treści wniosku pisze Pan: „koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności amortyzacja, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne”, co wskazuje na ich przykładowe wyliczenie.
Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Wydatki te należy podać jako katalog zamknięty (bez zwrotów „w szczególności”, ,,np.”, ,,w tym”, ,,takie jak” „inne”, „m.in.”).
Odpowiedź: Wnioskodawca w załączeniu przedkłada zestawienie wydatków, wraz ze wskazaniem dat ich poniesienia:
(...)
13)W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „oprogramowania”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?
Odpowiedź: Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki z trzeciego pytania do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wnioskodawca nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego", a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem Oprogramowania.
Wnioskodawca nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźnika nexus.
14)Czy w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan:
-każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
-przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
-koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
Tak, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnił:
a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
c)koszty, o których mowa w art30caust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. Prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
W piśmie z 28 listopada 2023 r. uzupełnił Pan opis okoliczności sprawy o następujące informacje czy tworzenie projektów elektronicznych mieści się w ramach „Działalności dominującej” i tym samym jest przedmiotem zapytania przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej? Jeżeli tak – należało wyjaśnić:
1)w której z kategorii kwalifikowanych praw własności intelektualnych wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieszczą się rezultaty usług świadczonych na rzecz kontrahentów w postaci projektów elektronicznych? W przypadku umieszczenia projektów elektronicznych w jednej z kategorii kwalifikowanych praw własności elektronicznych wymienionych w ww. przepisie należy opisać co przesądza o zakwalifikowaniu do danej kategorii.
Odpowiedź:
Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do projektów elektronicznych tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:
1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;
3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.
Oznacza to, że:
1.podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;
2.podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.
Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.
Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:
77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.
78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.
79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.
Należy uznać, że Projekty elektroniczne tworzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:
·musi być rezultatem działalności człowieka,
·wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,
·musi się w nim przejawiać działalność twórcza,
·konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.
Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).
W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Projekty elektroniczne noszą wszelkie cechy utworu. Projekty elektroniczne wytwarzane przez Wnioskodawcę są rezultatem działalności człowieka i mają charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej.
Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo- rozwojowej, co zostało wykazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie pytania nr 1.
Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.
2)w jaki sposób zawierane z kontrahentami umowy regulują strukturę, wysokość i sposób kalkulacji należnego Panu wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług?
Odpowiedź:
Zasady ustalania wynagrodzenia w przypadkach umów zawartych przez Wnioskodawcę z kontrahentami są następujące:
1)Kontrahent 1 – wynagrodzenie Wnioskodawcy ustalane jest w oparciu o liczbę przepracowanych godzin. Wynagrodzenie wypłacane jest w stosunku miesięcznym, stanowi iloczyn przepracowanych godzin i stawki godzinowej.
2)Kontrahent 2 - (…) – zasady wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy w przypadku poszczególnych umów kształtują się w następujący sposób:
a)Umowa 1 – Wnioskodawcy przysługiwało wynagrodzenie ryczałtowe wypłacane w częściach, po bezusterkowych odbiorze poszczególnych etapów prac.
b)Umowa 2 - Wnioskodawcy przysługiwało wynagrodzenie ryczałtowe wypłacane w częściach, po bezusterkowych odbiorze poszczególnych etapów prac.
c)Umowa 3 – wynagrodzenie zostało ustalone na kwotę (...) zł netto miesięcznie i było pochodną przepracowanych roboczogodzin, których liczbę strony ustaliły na 210 w stosunku miesięcznym.
3)Kontrahent 3 – (…) – wynagrodzenie ustalane jest w oparciu o liczbę przepracowanych godzin. Wynagrodzenie wypłacane jest w stosunku miesięcznym, stanowi iloczyn ilości przepracowanych godzin i stawki godzinowej.
4)Kontrahent 4 – (…) - Wnioskodawcy przysługiwało z góry ustalone wynagrodzenie ryczałtowe.
5)Kontrahent 5 – (…) - Wnioskodawcy przysługiwało wynagrodzenie ryczałtowe.
3)czy z zawieranych umów jednoznacznie wynika, że Pana wynagrodzenie w całości należne jest za przeniesienie praw autorskich praw do programów komputerowych?
Odpowiedź:
Tak.
4)w jaki sposób wynagradzany jest Pan za czynności podejmowane w celu stworzenia projektów elektronicznych oraz za przeniesienie autorskich praw do projektów elektronicznych? W jaki sposób zawierane z kontrahentami umowy regulują wysokość i sposób kalkulacji należnego Panu wynagrodzenia z tego tytułu?
Odpowiedź:
Wnioskodawca za czynności podejmowane w celu stworzenia projektów elektronicznych oraz za przeniesienie autorskich praw do projektów elektronicznych, w zależności od Kontrahenta, wynagradzany jest na jeden z dwóch sposobów:
1.w oparciu o stawkę godzinową, co miało miejsce w przypadku Kontrahenta 2 ((…)-w Umowie 3)
albo
2.za cały projekt stawką ryczałtową, ustalaną z góry, co miało miejsce w przypadku:
Kontrahenta 2 - (…) – przy Umowie 1 i Umowie 2
Kontrahenta 4 – (…)
Kontrahenta 5 – (…)
Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich każdorazowo zawarte było w wynagrodzeniu przysługującym Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług.
Wnioskodawca oświadcza, iż wskazane w treści niniejszego pisma zasady wynagradzania Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług oraz z tytułu przeniesienia praw autorskich dotyczą zarówno tworzenia projektów elektronicznych, jak i czynności tworzenia oprogramowania z zastrzeżeniem, że Wnioskodawca na rzecz Kontrahenta 1 oraz Kontrahenta 3 świadczył wyłącznie usługi polegające na tworzeniu oprogramowania (nie świadczył usług polegających na tworzeniu projektów elektronicznych), natomiast na rzecz Kontrahenta 2, Kontrahenta 4 i Kontrahenta 5, świadczył usługi polegające zarówno na tworzeniu oprogramowania, jak i tworzeniu układów elektronicznych.
Zarówno tworzenie oprogramowania, jak i tworzenie układów elektronicznych Wnioskodawca zalicza do Działalności dominującej.
5)czy ulgą IP Box zamierza Pan objąć również dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw do projektów elektronicznych?
Odpowiedź:
Tak, ulgą IP BOX Wnioskodawca zamierza objąć również dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw do projektów elektronicznych.
Pytania
1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
2.Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
3.Czy wydatki na:
a)księgowość;
b)użytkowanie samochodu;
c)usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet);
d)wynagrodzenia podwykonawców;
– uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa pod literą „a” art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?
4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
·patent,
·prawo ochronne na wzór użytkowy,
·prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
·prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
·dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
·prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
·wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),
·autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.
Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo- rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań” do prac rozwojowych.
Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.) zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.
Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.
Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu. W wyroku z dnia 7.11.2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuję się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.
Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.
Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Wnioskodawca prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany - przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”. Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania.
W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(…) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca chciałby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową.
Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (…) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe”.
Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując – prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z dnia 4 marca 2020 roku, w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.
Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych:
·0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ,
·0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS,
·0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2,
·0114-KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ,
·0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1,
·0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,
·0113-KD1PT2-2.4011.381.2020.3.MK,
·0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG,
·0113-KD1PT2-3.4011.430.2020.2.SJ,
·0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM,
·0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP,
·0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP,
·0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO,
·0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM,
·0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD,
·0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP,
·0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA,
·0113-KD1PT2-1.4011.74.2020.2.MM,
·0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP,
·0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM,
·0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD,
·0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP,
·0113-KD1PT2-3.4011.24.2020.2.AC,
·0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3 JŚ,
·0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR,
·0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST,
·0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS,
·0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2. AC,
·0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG,
·0113-KD1PT2-3.4011.656.2019.2.PR,
·0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR,
·0113-KDIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ,
·0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ,
·0111-KDIB 1-1.4011.33.2020.2.NL,
·0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK,
·0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP,
·0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2. JKT,
·0111-KDIB1-3.4011.10.2020.2.APO,
·0111-KDIB1-33.4011.52.2020.2.PC,
·0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK,
·0112-KEDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA,
·0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF,
·0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM,
·0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC,
·0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA,
·0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW,
·0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM,
·0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS,
·0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA,
·0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC,
·0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW,
·0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM,
·0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA,
·0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM,
·0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM,
·0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC,
·0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM,
·0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW,
·0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA,
·0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC,
·0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM,
·0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM,
·0112-KDIL2-2.4011.144.2019.2.WS,
·0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC,
·0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW,
·0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP,
·0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP,
·0112-KDIP3-3.4011.412.2019.2.MM.
Jak już zostało wskazane Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku.
Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Intencją Wnioskodawcy jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez niego spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe. W ocenie Wnioskodawcy organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów «pozapodatkowych».
Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.
Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2.
Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:
1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;
3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.
Oznacza to, że:
1.podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;
2.podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo- rozwojową).
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.
Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.
Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:
77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.
78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.
79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.
Należy uznać że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo- informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:
·musi być rezultatem działalności człowieka,
·wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,
·musi się w nim przejawiać działalność twórcza,
·konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.
Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre- alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).
W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo- rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.
Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3.
Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.
Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:
a)księgowość;
b)użytkowanie samochodu;
c)telekomunikacyjne (telefon, Internet);
d)wynagrodzenia podwykonawców.
Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przyporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Ani przepisy Ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.
Co istotne, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT.
Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych. Co więcej, koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu (takie jak np. amortyzacja, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne), są również bezpośrednio powiązane z tworzeniem Oprogramowania, bowiem samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania. Koszty podwykonawców są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, ponieważ Wnioskodawca nie byłby w stanie samodzielnie wykonywać wszystkich prac.
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.
W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:
1)prowadzi działalność gospodarczą w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;
2)w ramach prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;
3)oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody;
4)ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.
W z związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2020, 2021, 2022 r. oraz w latach kolejnych, począwszy od roku podatkowego trwającego od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. W kolejnych latach Wnioskodawca będzie prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce w okresie od listopada 2020 r. do chwili obecnej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2020 i 2021, 2022 oraz w okresie styczeń-kwiecień 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. i w latach kolejnych).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotem Pana działalności jest działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej „Działalność dominująca”) oraz tworzenia projektów elektronicznych. W uzupełnieniu sprawy wyjaśnił Pan, że prawa autorskie do projektów elektronicznych są tworzone w ramach prowadzonej Działalności dominującej. Jak Pan wyjaśnił – należy uznać, że projekty elektroniczne, które Pan tworzy spełniają definicję programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Dalej, we wniosku wskazał Pan, że w ramach tej działalności, podejmuje Pan współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe (dalej „Oprogramowanie”) oraz projektuje układy elektroniczne. W ramach tej działalności, na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych oraz urządzeń elektronicznych, realizuje Pan zlecenia projektowe na rzecz swoich kontrahentów. Od listopada 2020 r., tj. od chwili rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, w ramach Działalności dominującej świadczy Pan usługi na rzecz pięciu kontrahentów i zrealizował Pan 8 projektów. Nie wyklucza Pan podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie tożsamy. Korzystał Pan z usług dwóch podwykonawców, przy czym współpraca z jednym z nich kontynuowana jest w dalszym ciągu (od 1 kwietnia 2023 r. zatrudnił go Pan na podstawie umowy o pracę). Tematyka tworzonego projektu jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie lub projekty elektroniczne tworzone przez Pana projektowane są stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentom może Pan ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentami, konsultować się z zespołem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie. To samo tyczy się tworzenia projektów elektroniki, każdy projekt jest rozpatrywany osobno, analizowane są potrzeby klienta oraz normy, które dane urządzenie ma spełniać. Na podstawie tych danych rozpoczyna Pan prace projektowe, które za każdym wymagają innego podejścia, zastosowania nowych układów elektronicznych wchodzących właśnie na rynek, lub zaprojektowania nowych interfejsów.
W opisie sprawy przedstawił Pan poszczególne projekty wskazując:
1)PROJEKT 1 – jego przedmiot stanowi tworzenie (…). W ramach projektu zajmuje się Pan implementacją interfejsu sieciowego. Projekt polega na tworzeniu nowego oprogramowania.
2)PROJEKT 2 – w ramach projektu została zaprojektowana (…). (...). W ramach projektu zostało także stworzone oprogramowanie do wcześniej wymienionego (…). Oprogramowanie zostało napisane w języku (…). Oprogramowanie zostało oparte o system czasu rzeczywistego (…). Do komunikacji z serwerem został użyty (…). Podczas pracy nad interfejsem użytkownika została wykorzystana biblioteka (…). (…).
3)PROJEKT 3 – w ramach projektu została zaprojektowana (…). (…).
4)PROJEKT 4 polega na stworzeniu oprogramowania do (...). (...). Prace podejmowane przez Pana dotyczą zdalnej aktualizacji urządzenia.
5)PROJEKT 5 polega na zaprojektowaniu elektroniki oraz stworzeniu oprogramowania do (...). (...). W tym projekcie tworzona jest elektronikę oraz oprogramowanie do niej (aplikacje webową i mobilną dostarcza klient). Poza komunikacją z chmurą lub aplikacją mobilną, przedmiotem projektu jest zaimplementowanie algorytmów (…).
6)PROJEKT 6 sprowadza się do stworzenia (...). Projekt polega na stworzeniu elektroniki oraz oprogramowania do niej (bez aplikacji mobilnej).
7)PROJEKT 7 stanowi uproszczoną wersję projektu nr 7, z tą różnicą, że (...). Nie ma (...). Przydatne jest do (...). Projekt polega na stworzeniu elektroniki oraz oprogramowania do niej. Projekt oparty jest o (…) oraz wykorzystuje bibliotekę (…).
W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych oraz projektów elektronicznych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności, projektów elektronicznych czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania/elektroniki. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu lub w postaci schematów/plików produkcyjnych składających się na projekt elektroniki.
W przypadku, gdy tworzy Pan Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszonego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Pan dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom przekazuje Pan na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Nie będą Panu przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Panu będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, nie jest Pan użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentom może Pan ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentami, konsultować się z zespołem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie. To samo tyczy się tworzenia projektów elektroniki, każdy projekt jest rozpatrywany osobno, analizowane są potrzeby klienta oraz normy, które dane urządzenie ma spełniać. Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia Pana działalności gospodarczej, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Pana, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji. W ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych oraz urządzeń elektronicznych realizuje Pan zlecenia projektowe na rzecz swoich kontrahentów. Tematyka tworzonego projektu jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie lub projekty elektroniczne tworzone przez Pana projektowane są stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania oraz układów elektronicznych, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na Pana indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. To samo tyczy się projektów elektronicznych, każdy z nich jest osobnym, autorskim pomysłem dostosowanym do potrzeb klienta. Tworzenie przez Pana Oprogramowania oraz projektów elektronicznych wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Ponadto, Oprogramowanie oraz projekty elektroniczne tworzone przez Pana będące rezultatem twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów lub układów elektronicznych, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend, instrukcji, elementów lub technologii zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji.
Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, twórczy charakter Działalności dominującej przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od Pana wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w Pana działalności. W celu realizacji projektów, w ramach których Pan tworzy i ulepsza oprogramowanie, podejmuje on szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach prowadzonych prac twórczych stworzył Pan lub rozwinął opisane powyżej Oprogramowanie, korzystając z opisanych tam języków i technologii. W przypadku Projektów opisanych we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Panu lub technologii nieznanych Panu, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.
Zatem prowadzona przez Pana Działalność dominująca w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania oraz układów elektronicznych ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wskazał Pan, że w ramach Działalności dominującej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych okresach i jakie harmonogramy zostały w związku z tym opracowane i zrealizowane.
Wskazał Pan, że w przypadku Projektów, o których mowa we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Panu lub technologii nieznanych Panu, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.
Rozwiązania konieczne do zrealizowania każdego z Projektów w dominującej mierze stworzył Pan samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Prostsze czynności były wykonywane przez podwykonawców. Źródłem finansowania były Pana własne środki wypracowane w ramach prowadzonej działalności. Realizował Pan cele w oparciu o własne zasoby rzeczowe.
Cele osiągane przez Pana w zakresie tworzenia Oprogramowania oraz układów elektronicznych w poszczególnych okresach:
-PROJEKT 1 – Stworzenie (…) (okres: od kwietnia 2022 r. do chwili obecnej),
-PROJEKT 2 – stworzenie (…) (okres: od listopada 2020 r. do chwili obecnej),
-PROJEKT 3 – stworzenie (…) (okres: lipiec 2021 r. – październik 2021 r.),
-PROJEKT 4 – stworzenie oprogramowania do (...) (okres: marzec 2021 r. – do chwili obecnej),
-PROJEKT 5 – zaprojektowanie elektroniki oraz stworzeniu oprogramowania do (...) (okres: grudzień 2022 r.– wrzesień 2023 r.),
-PROJEKT 6 – stworzenie (…) (okres: grudzień 2022 r. – do chwili obecnej),
-PROJEKT 7 – stworzenie (...)/uproszczona wersja projektu nr 7 (okres kwiecień 2023 r. – nadal).
Każde Oprogramowanie posiada harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia oprogramowania każdorazowo realizuje go Pan w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania oraz projektów elektronicznych jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy wynika, że twórczy charakter Działalności dominującej przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od Pana wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w Pana działalności. W celu realizacji projektów, w ramach których tworzy Pan i ulepsza oprogramowanie, podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach prowadzonych prac twórczych stworzył Pan lub rozwinął opisane powyżej Oprogramowanie, korzystając z opisanych tam języków i technologii. W przypadku Projektów opisanych we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Panu lub technologii nieznanych Panu, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.
Z uzupełnienia wniosku wynika, że dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej. W ramach działalności będzie Pan wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Pana będą technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. technologie: (…) oraz języki programowania: (…). Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody Pana pracy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzona przez Pana działalność jest działalnością twórczą.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych oraz urządzeń elektronicznych realizuje Pan zlecenia projektowe na rzecz swoich kontrahentów. Tematyka tworzonego projektu jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie lub projekty elektroniczne tworzone przez Pana projektowane są stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania oraz układów elektronicznych, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na Pana indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. To samo tyczy się projektów elektronicznych, każdy z nich jest osobnym, autorskim pomysłem dostosowanym do potrzeb klienta. Tworzenie przez Pana Oprogramowania oraz projektów elektronicznych wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Ponadto, Oprogramowanie oraz projekty elektroniczne tworzone przez Pana będące rezultatem jego twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów lub układów elektronicznych, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend, instrukcji, elementów lub technologii zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu lub układzie elektronicznym, jest Pan odpowiedzialny za naprawienie tych błędów. W przeważającej części Pana zadania polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego oraz projektów elektronicznych, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. W ramach Działalności dominującej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.
Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, twórczy charakter Działalności dominującej przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od Pana wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w Pana działalności. W celu realizacji projektów, w ramach których Pan tworzy i ulepsza oprogramowanie, podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku Projektów opisanych we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Panu lub technologii nieznanych Panu, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania oraz układów elektronicznych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
[(a + b) x 1,3] / (a + b + c + d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
-na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych z kontrahentami, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie, a także tworzy projekty elektroniczne w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że należy uznać, że Projekty elektroniczne tworzone przez Pana spełniają definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.
-tworzone przez Pana układy elektroniczne oraz oprogramowanie, niezależnie od tego czy jest ono efektem rozwijania, modyfikacji lub ulepszania, zawsze podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jako twórcy zawsze przysługują Panu autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Panu do momentu przeniesienia ich na poszczególnych Kontrahentów;
-zarówno tworzenie oprogramowania, jak i tworzenie układów elektronicznych zalicza Pan do Działalności dominującej;
-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz poszczególnych Kontrahentów na mocy podpisanych z nimi Umów o świadczenie usług;
-w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
-prowadzi Pan na bieżąco od 6 listopada 2020 r. odrębną ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskanego od (...) listopada 2020 r. oraz w latach kolejnych, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.
Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.
Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Odnosząc się natomiast do kwestii prawidłowego przypisania przez Pana, ponoszonych kosztów do litery „a” wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazania wymaga, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Zatem podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze „b” wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze „c” wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze „d” wzoru nexus. Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo-rozwojową podatnika to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. „a” wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik nie prowadzi działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio, tj. zleca jej wykonanie innym podmiotom to wówczas należności z tego tytułu stanowić będą koszty, o których mowa w lit. „b” lub „c” wskaźnika nexus, tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych lub powiązanych.
W opisie sprawy wskazał Pan, że ustalając kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP z Działalności dominującej oraz układów elektronicznych nie nabywa Pan:
·wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w art. 30ca ust. 4 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 tej ustawy,
·wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w art. 30ca ust. 4 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 tej ustawy,
·kwalifikowanego w prawa własności intelektualnej.
Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.
Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:
1)księgowość;
2)użytkowanie samochodu;
3)usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet);
4)wynagrodzenia podwykonawców;
mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto, stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku oraz jego uzupełnień opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – wydana interpretacja traci swą aktualność. W szczególności przedmiotem niniejszej interpretacji nie było ustalenie czy projekty elektroniczne tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są programami komputerowymi, a przyjęto wyjaśnienia Wnioskodawcy, zgodnie z którymi: „Należy uznać, że Projekty elektroniczne tworzone przez Wnioskodawcę spełniają definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”.
Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).