Opodatkowanie świadczeń otrzymywanych z Holandii.

Interpretacja indywidualna

  – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania w Polsce państwowej emerytury z Holandii (tzw. D) i nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania świadczeń otrzymywanych z Holandii. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 1 i 9 listopada 2023 r.

 Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Holandii. Od 2019 r. na stałe mieszka Pan w Polsce i posiada tu miejsce zamieszkania do celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową) i nieograniczony obowiązek podatkowy. Od stycznia 2023 r. pobiera Pan emeryturę wypracowaną w Holandii, która składa się z czterech części:

–emerytury państwowej (tzw. D) - D oraz

–firmowych funduszy emerytalnych:

1)A (A),

2)B (B),

3)C (C).

Pierwsze wypłaty emerytury miały miejsce w styczniu 2023 r. Od tego miesiąca Bank E pobiera 12% podatku od wypłaty z D (emerytury państwowej) oraz przez pierwsze 3 miesiące z funduszu B. Bank nie pobrał podatku z wypłat z funduszy C oraz A. Po kilkukrotnych interwencjach w Banku z prośbą o pobieranie podatku od wszystkich 4 części emerytury, Bank dokonał w całości zwrotu podatku pobranego z funduszu B. Po złożeniu pisemnej skargi i prośby o wyjaśnienie otrzymał Pan pismo z informacją, że zgodnie z przedłożonymi przez Pana dokumentami są to fundusze z pracowniczego systemu emerytalnego PPE i podatek od nich nie jest pobierany. Jednocześnie Bank wskazał Panu, że w razie wątpliwości istnieje możliwość skorzystania z indywidualnej interpretacji podatkowej.

Uzupełniając wniosek potwierdził Pan, że zarówno państwowa emerytura (tzw. D) jak i emerytury z firmowych funduszy emerytalnych A, B i C stanowią płatność realizowaną zgodnie z przepisami holenderskiego prawa o ubezpieczeniach społecznych.

Składki lub wpłaty związane z emeryturami z firmowych funduszy emerytalnych z A, B i C lub uprawnienia wynikające z tych emerytur nie kwalifikują się do ulgi podatkowej w Holandii. Żadna z otrzymywanych z Holandii emerytur nie jest wypłacana przez lub pochodzi z funduszu utworzonego przez Holandię, jej jednostkę terytorialną lub organ lokalny, z tytułu świadczenia usług na rzecz Holandii, jej jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Żadna z emerytur nie jest wypłacana z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Holandię, jej jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Emerytury z firmowych funduszy emerytalnych A, B i C stanowią wypłaty z Pracowniczych Programów Emerytalnych utworzonych i działających w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii. Wypłata świadczeń ze wskazanych we wniosku firmowych funduszy emerytalnych A, B i C jest związana z osiągnięciem wieku emerytalnego i ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania po przejściu na emeryturę.

Pytania

1)Czy musi Pan płacić podatek w Polsce od całości otrzymywanej emerytury czy też pracownicze fundusze emerytalne są w Polsce zwolnione od opodatkowania?

2)Czy to Bank powinien pobierać podatek od wszystkich części Pana emerytury (także od pracowniczych funduszy emerytalnych)?

3)Czy Bank powinien przy pobieraniu podatku stosować zasadę unikania podwójnego opodatkowania?

Pana stanowisko w sprawie

Wg Pana opinii na podstawie wskazanych przez Bank E podstaw prawnych, tj. art. 3 ust. 1 i art. 35 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 23 ust. 5 lit. a Konwencji pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu jest Pan zobowiązany do odprowadzania zarówno w Polsce, jak i Holandii podatku od otrzymywanej emerytury w całości - a więc od D, A, B i C. Podatek płacony w Polsce powinien być pomniejszony o podatek ściągany w Holandii. Pana zdaniem Bank w Polsce powinien pobierać podatek od wszystkich części Pana emerytury oraz powinien przy pobieraniu podatku zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania w Polsce państwowej emerytury z Holandii (tzw. D) i jest nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że jest obywatelem Holandii, który od 2019 r. na stałe mieszka w Polsce i posiada tu miejsce zamieszkania do celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową) i nieograniczony obowiązek podatkowy. Od stycznia 2023 r. pobiera Pan emeryturę wypracowaną w Holandii, która składa się z czterech części:

–emerytury państwowej (tzw. D) - D oraz

–firmowych funduszy emerytalnych:

1)A (A),

2)B (B),

3)C (C).

Pierwsze wypłaty emerytury miały miejsce w styczniu 2023 r. Od tego miesiąca Bank E pobiera 12% podatku od wypłaty z D (emerytury państwowej) oraz przez pierwsze 3 miesiące z funduszu B. Bank nie pobrał podatku z wypłat z funduszy C oraz A. Po kilkukrotnych interwencjach w Banku z prośbą o pobieranie podatku od wszystkich 4 części emerytury, Bank dokonał w całości zwrotu podatku pobranego z funduszu B. Po złożeniu pisemnej skargi i prośby o wyjaśnienie otrzymał Pan pismo z informacją, że zgodnie z przedłożonymi przez Pana dokumentami są to fundusze z pracowniczego systemu emerytalnego PPE i podatek od nich nie jest pobierany. Jednocześnie Bank wskazał Panu, że w razie wątpliwości istnieje możliwość skorzystania z indywidualnej interpretacji podatkowej. Potwierdził Pan, że zarówno państwowa emerytura (tzw. D) jak i emerytury z firmowych funduszy emerytalnych A, B i C stanowią płatność realizowaną zgodnie z przepisami holenderskiego prawa o ubezpieczeniach społecznych.

Składki lub wpłaty związane z emeryturami z firmowych funduszy emerytalnych z A,

B i C lub uprawnienia wynikające z tych emerytur nie kwalifikują się do ulgi podatkowej w Holandii. Żadna z otrzymywanych z Holandii emerytur nie jest wypłacana przez lub pochodzi z funduszu utworzonego przez Holandię, jej jednostkę terytorialną lub organ lokalny, z tytułu świadczenia usług na rzecz Holandii, jej jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Żadna z emerytur nie jest wypłacana z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Holandię, jej jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Emerytury z firmowych funduszy emerytalnych A, B i C stanowią wypłaty z Pracowniczych Programów Emerytalnych utworzonych i działających w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii. Wypłata świadczeń ze wskazanych we wniosku firmowych funduszy emerytalnych A, B i C jest związana z osiągnięciem wieku emerytalnego i ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania po przejściu na emeryturę.

W odniesieniu do Pana świadczeń należy zastosować przepisy Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz zapobiegania uchylaniu się i unikaniu opodatkowania (Dz.U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120 ze zm.).

Zauważyć należy, że ww. Konwencja polsko-holenderska została zmieniona Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku z dnia 29 października 2020 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 906).

W myśl art. 18 ust. 1 tej Konwencji w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i renty oraz inne podobne świadczenia, jak również renty kapitałowe, powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

Na podstawie art. 18 ust. 2 Konwencji w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:

Wypłacone emerytury i renty oraz inne wypłaty realizowane zgodnie z przepisami prawa o ubezpieczeniach społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

Zgodnie z art. 18 ust. 3 Konwencji w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:

Emerytura i renta, inne podobne świadczenie lub renta kapitałowa będą uważane za powstające w Umawiającym się Państwie, o ile składki lub wpłaty związane z taką emeryturą, rentą lub innym podobnym świadczeniem lub rentą kapitałową lub uprawnienia wynikające z takiej emerytury, renty lub innego podobnego świadczenia lub renty kapitałowej kwalifikują się do ulgi podatkowej w tym Państwie. Przeniesienie emerytury, renty, innego podobnego świadczenia lub renty kapitałowej z funduszu emerytalnego lub podmiotu prowadzącego działalność ubezpieczeniową w Umawiającym się Państwie do funduszu emerytalnego lub podmiotu prowadzącego działalność ubezpieczeniową w innym państwie nie będzie ograniczało w żaden sposób praw do opodatkowania pierwszego z Państw zgodnie z niniejszym artykułem.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych w 2023 r.:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany w Niderlandach zgodnie z postanowieniami konwencji (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Niderlandy wyłącznie z tego powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niderlandach), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Niderlandach.

Mając zatem na uwadze wskazane we wniosku okoliczności, uznać należy, że świadczenia wypłacane Panu według systemu ubezpieczeń społecznych Holandii w świetle ww. Konwencji polsko-holenderskiej podlegały opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce, z zastosowaniem właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania.

W Polsce do ww. świadczeń zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest m.in. renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 20 kwietnia 2023 r.:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 21 kwietnia 2023 r.:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz.U. poz. 658).

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy - pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.

W myśl art. 35 ust. 2 ustawy:

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 2 albo 3, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

W świetle powyższych przepisów emerytura państwowa (tzw. D) podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód o którym mowa we wskazanym powyżej art. 12 ust. 7 ustawy.

W odniesieniu do emerytury państwowej (tzw. D) zastosowanie znajduje więc metoda unikania podwójnego opodatkowania, w postaci proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą), o której mowa w art. 23 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej oraz art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Stosownie natomiast do art. 27 ust. 9a ustawy:

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 27 ust. 9 i 9a ww. ustawy podatnik ma prawo od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Powyższe oznacza, że bank jako płatnik jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dokonywanej wypłaty emerytury państwowej (tzw. D) zgodnie zasadami wskazanymi w art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem bank wypłacający na Pana rzecz państwową emeryturę (tzw. D), po przedstawieniu przez Pana informacji z Holandii o pobieranym tam podatku, powinien stosownie do art. 35 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych potrącać – z podatku ustalonego w Polsce od tej emerytury – podatek pobrany w Holandii od tego świadczenia.

Jeśli bank takiej informacji nie otrzyma od Pana, będzie zobowiązany do potrącania zaliczek na podatek bez uwzględniania metody unikania podwójnego opodatkowania. W takiej sytuacji będzie mógł Pan samodzielnie zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania w składanym zeznaniu podatkowym.

Natomiast w odniesieniu do opodatkowania świadczeń wypłacanych z funduszy emerytalnych A, B i C zauważyć należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika - z zastrzeżeniem ust. 33.

Na podstawie art. 21 ust. 33 ustawy:

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 710 ze zm.):

Przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Wypłata następuje:

1)na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;

2)na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;

3)w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;

4)na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego obejmowała m.in. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę lub osobie uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Mając zatem na uwadze wskazane we wniosku okoliczności - w szczególności fakt, że emerytury z firmowych funduszy emerytalnych A, B i C stanowią wypłaty z Pracowniczych Programów Emerytalnych utworzonych i działających w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii, a ponadto wypłaty te są związane z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego – stwierdzić należy, że świadczenia te korzystają w Polsce ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji świadczenia w postaci wypłat z funduszy emerytalnych A, B i C nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Od wypłat z funduszy emerytalnych A, B i C bank nie jest zobowiązany więc do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ponadto skoro świadczenia te są zwolnione w Polsce z opodatkowania, to nie ma do nich zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.