Interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.607.2023.4.WS
Temat interpretacji
Ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i rozliczenia straty w działalności gospodarczej
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 23 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 listopada 2023 r. (wpływ 9 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzeń przyszłych
W listopadzie 2021 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, który do chwili śmierci prowadził przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo prowadzone przez ojca Wnioskodawcy na koniec roku 2020 wykazało stratę, co zostało ujęte w deklaracji podatkowej. Bezpośrednio po śmierci ojca Wnioskodawcy sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, na podstawie którego stwierdzono, że spadek po zmarłym na podstawie ustawy nabyli:
·żona spadkodawcy – w 1/3 (słownie: jednej trzeciej) części,
·Wnioskodawca, tj. syn spadkodawcy – w 1/3 (słownie: jednej trzeciej) części,
·drugi syn spadkodawcy – w 1/3 (słownie: jednej trzeciej) części.
Właściciele przedsiębiorstwa w spadku posiadali w przedsiębiorstwie w spadku następujące udziały, tj.:
·żona spadkodawcy – 4/6 (słownie: cztery szóste) części;
·Wnioskodawca, tj. syn spadkodawcy – 1/6 (słownie: jedna szósta) części;
·drugi syn spadkodawcy – 1/6 (słownie: jedna szósta części).
Po śmierci ojca Wnioskodawcy przedsiębiorstwo w spadku objęte było zarządem sukcesyjnym, a wszyscy Spadkobiercy po zmarłym wspólnie postanowili, że zarządcą sukcesyjnym będzie Wnioskodawca.
W majątku przedsiębiorstwa w spadku pozostawała nieruchomość zabudowana budynkiem, który wykorzystywany był przez ojca Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni biurowych znajdujących się w tym budynku.
W czasie trwania zarządu sukcesyjnego Wnioskodawca, jako zarządca sukcesyjny, kontynuował działalność prowadzoną przez zmarłego ojca.
Dnia 19.11.2022 r. wykreślono z CEIDG przedsiębiorstwo zmarłego objęte zarządem sukcesyjnym, a zarząd sukcesyjny nad przedsiębiorstwem w spadku wygasł. Spadkobiercy zmarłego będący jednocześnie do chwili wykreślenia przedsiębiorstwa zmarłego z CEIDG właścicielami przedsiębiorstwa w spadku wspólnie postanowili, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej kontynuować będzie na własny rachunek działalność po zmarłym ojcu. W tym celu Wnioskodawca zawarł z każdym ze spadkobierców i jednocześnie współwłaścicieli nieruchomości umowę nieodpłatnego użyczenia udziałów w nieruchomości zabudowanej budynkiem, na podstawie których osoby te umożliwiły Wnioskodawcy kontynuowanie działalności uprzednio prowadzonej przez ojca od momentu wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego przedsiębiorstwa zmarłego i wykreślenia przedsiębiorstwa w spadku z CEIDG.
Wnioskodawca bezpośrednio po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego dokonał w CEIDG stosownych zmian oraz zarejestrował się jako podatnik podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca wystosował do właściwego Urzędu Skarbowego pismo, w którym wskazał, że kontynuuje działalność prowadzoną uprzednio przez zmarłego ojca.
Budynek, w którym znajdują się powierzchnie biurowe, które w ramach wykonywanej działalności gospodarczej wynajmuje aktualnie Wnioskodawca, może wymagać w niedalekiej przyszłości dokonania prac remontowych. Prace te nie będą jednak związane z przebudową, rozbudową, adaptacją czy modernizacją danego budynku. Planowane prace mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego budynku oraz wymianę zużytych składników technicznych podczas ich zwykłej eksploatacji.
Prace remontowe mogą polegać m.in. na:
·wymianie okien (bez przebudowy oraz bez zmiany ich wymiarów);
·wymianie opraw oświetleniowych;
·wymianie instalacji elektrycznej;
·wymianie parapetów;
·naprawie posadzek (uzupełnienie ubytków, położenie paneli podłogowych w pomieszczeniach, ewentualnie położenie płytek w ciągach komunikacyjnych);
·wymianie płytek i armatury w pomieszczeniach sanitarnych;
·malowaniu pomieszczeń.
Głównym celem prac budowlanych wyżej wymienionych jest odtworzenie wartości użytkowej środka trwałego.
W uzupełnieniu wniosku odpowiedział Pan na następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Czy żona spadkodawcy jest dla Pana matką, czy macochą?
Żona spadkodawcy jest matką Wnioskodawcy.
Jaka jest forma opodatkowania prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej (np. zasady ogólne, podatek liniowy)?
Forma opodatkowania prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej – podatek liniowy.
Jakie konkretnie prace remontowe zamierza Pan przeprowadzić; wskazał Pan bowiem na prace polegające „m.in. na wymianie okien (bez przebudowy oraz bez zmiany ich wymiarów); – wymianie opraw oświetleniowych; – wymianie instalacji elektrycznej; – wymianie parapetów; – naprawie posadzek (uzupełnienie ubytków, położenie paneli podłogowych w pomieszczeniach, ewentualnie położenie płytek w ciągach komunikacyjnych); – wymianie płytek i armatury w pomieszczeniach sanitarnych; – malowaniu pomieszczeń (jest to zatem tylko przykładowe wyliczenie tych prac).
Nie będzie innych prac remontowych, aniżeli wskazane we wniosku, przy czym budynek jest wiekowy, zatem może okazać się, iż w toku prac remontowych ujawnią się kolejne wady nieruchomości, które należy naprawić. Będą to jednak wówczas prace naprawcze.
Pytania z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych
1.Czy bezpłatne użyczenie Wnioskodawcy części nieruchomości w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w części przypadającej na jego brata oraz matkę (współwłaścicieli nieruchomości) będzie stanowić u Wnioskodawcy przychód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu?
2.Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od dochodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jako kontynuacji działalności po zmarłym ojcu (spadkodawcy) strat z lat ubiegłych wykazanych w zeznaniach podatkowych ojca (spadkodawcy)?
3.Czy poniesione koszty remontu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie otrzymanych faktur, w dacie ich poniesienia, bez względu na wartość tych kosztów?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – na skutek nieodpłatnego użyczenia przez pozostałych spadkobierców zmarłego ojca udziałów w nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy w celu kontynuacji działalności gospodarczej po zmarłym ojcu, powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 w związku z art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten będzie jednak zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych – zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy – z uwagi na pokrewieństwo, tj. zawarcie umowy nieodpłatnego użyczenia pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – w związku z tym, że przedsiębiorstwo prowadzone wcześniej przez ojca Wnioskodawcy na koniec roku 2020 wykazało stratę, co zostało ujęte także w deklaracji podatkowej zmarłego ojca, na podstawie art. 97 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia strat z lat ubiegłych, powstałych w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej przez ojca Wnioskodawcy (pismo z dnia 6 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-203/14-2/IM) + art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3 – w związku z tym, że głównym celem planowanych, wskazanych prac budowlanych jest odtworzenie wartości użytkowej środka trwałego, prawidłowym jest uznanie wskazanych prac budowlanych za remont i ujęcie poniesionych wydatków w bieżących kosztach uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przez Wnioskodawcę (pismo z dnia 14 października 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-829/09-2/AA).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej będzie Pan kontynuować na własny rachunek działalność po zmarłym ojcu, która polegała na wynajmie powierzchni biurowych znajdujących się w budynku stanowiącym majątek przedsiębiorstwa w spadku. W tym celu zawarł Pan z każdym ze spadkobierców i jednocześnie współwłaścicieli nieruchomości umowę nieodpłatnego użyczenia udziałów w nieruchomości zabudowanej budynkiem. Na podstawie zawartych umów osoby te umożliwiły Panu kontynuowanie działalności uprzednio prowadzonej przez ojca od momentu wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego przedsiębiorstwa zmarłego i wykreślenia przedsiębiorstwa w spadku z CEIDG.
Wskazuję, że umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, regulujących zasady używania rzeczy.
Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.
Istotą tej umowy jest jej bezpłatny charakter, co oznacza, że biorący w używanie nie ma obowiązku dokonywania żadnych świadczeń i opłat na rzecz dającego do bezpłatnego używania.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.
Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” należy uznać świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. W świetle powyższego wskazuję, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.
Zgodnie z art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.
Z kolei w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się: do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.
Z przytoczonych przepisów prawa wynika, że co do zasady z tytułu bezpłatnego użyczenia na podstawie umowy użyczenia przedmiotów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej powstaje przychód z tej działalności. Jednak ustawodawca uzależnia zwolnienie od opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu od stopnia pokrewieństwa między osobami zawierającymi tego typu umowę.
Zatem na skutek bezpłatnego użyczenia Panu udziałów w nieruchomości przez matkę i brata powstanie u Pana przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 w związku z art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak przychód ten będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy – z uwagi na pokrewieństwo, tj. zawarcie umowy użyczenia między osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Reasumując – bezpłatne użyczenie Panu w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą części nieruchomości przypadającej na Pana brata oraz matkę (współwłaścicieli nieruchomości) będzie stanowić u Pana przychód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlegający zwolnieniu od podatku – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odniesieniu do możliwości odliczenia od dochodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, jako kontynuacji działalności po zmarłym ojcu (spadkodawcy), strat z lat ubiegłych wykazanych w zeznaniach podatkowych ojca (spadkodawcy) stwierdzam, co następuje.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).
Zgodnie z art. 97 ustawy – Ordynacja podatkowa:
§ 1. Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.
§ 1a. Przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie odrębnych ustaw. Przepis art. 26 stosuje się odpowiednio.
§ 1b. Do czasu wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe i niemajątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym również prawa nabyte przez przedsiębiorcę wynikające z decyzji wydanych na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 i 2, są wykonywane przez zarządcę sukcesyjnego.
§ 2. Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.
§ 2a. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w przypadku dalszego prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo w spadku i ustanowienia zarządu sukcesyjnego.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do praw i obowiązków z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika.
§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.
Z powyższego wynika zatem, że:
·wszelkie zarówno prawa, jak i obowiązki majątkowe spadkodawcy, jego spadkobiercy przejmują zawsze i bezwarunkowo,
·prawa o charakterze niemajątkowym przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą),
·majątkowe i niemajątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, co do zasady, przechodzą na rzecz przedsiębiorstwa w spadku, w przypadku gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny i są wykonywane przez zarządcę sukcesyjnego.
Prawa majątkowe to te prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, ponadto mają swój materialny i wymierny kształt. Do praw majątkowych należą m.in. prawo do zwrotu podatku, odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, odroczenia zapłaty podatku, prawo do nadpłaty oraz prawo do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłat prolongacyjnych, a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych. Natomiast prawa niemajątkowe obejmują m.in. prawo do złożenia korekty deklaracji, czy zeznania, prawo do złożenia odwołania, czy też skargi od decyzji.
Z powołanych przepisów wynika, że w przypadku śmierci przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą sukcesja podatkowa uzależniona jest od tego, czy ustanowiono zarządcę sukcesyjnego. Jeżeli taka sytuacja ma miejsce, to sukcesorem na mocy przepisów Ordynacji podatkowej jest przedsiębiorstwo w spadku. Prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego wykonuje w tym przypadku zarządca sukcesyjny.
Te prawa i obowiązki nie przechodzą na spadkobierców mocą wyraźnego zastrzeżenia z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej. Gdy natomiast zarządcy sukcesyjnego nie ustanowiono, prawa i obowiązki przejmują spadkobiercy.
Natomiast w przypadku wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego ustaje byt prawny przedsiębiorstwa w spadku osoby fizycznej. Oznacza to, że po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego prawa i obowiązki przejmują spadkobiercy na zasadach ogólnych.
Zasadą jest, że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy (art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej). Prawo do odliczenia straty jest prawem majątkowym spadkodawcy, o którym mowa w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko częściowo regulują kwestie związane z następstwem prawnym. Dotyczą one m.in. następstwa przedsiębiorstwa w spadku po zmarłym przedsiębiorcy, w tym w zakresie nieodliczonej przez zmarłego straty. Nie regulują natomiast kwestii możliwości odliczenia takiej straty przez spadkobiercę.
Obowiązujące przepisy nie regulują kwestii następstwa prawnego przedsiębiorstwa w spadku i w tym w zakresie „przejętego” przez to przedsiębiorstwo prawa do odliczenia nieodliczonej przez zmarłego przedsiębiorcę straty. Z kolei przepisy Ordynacji podatkowej stanowiące o:
-wstąpieniu przez przedsiębiorstwo w spadku w przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie odrębnych ustaw (art. 97 § 1a),
-wykonywaniu przez zarządcę sukcesyjnego majątkowych i niemajątkowych praw i obowiązków spadkodawcy związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do czasu wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego (art. 97 § 1b),
nie pozbawiają spadkobiercy prawa do odliczenia straty zmarłego podatnika, po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego.
Zaznaczam, że powołany powyżej art. 97 Ordynacji podatkowej stanowi o prawach i obowiązkach spadkodawcy, które były związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Tym samym w Pana sprawie istnieje możliwość zastosowania sukcesji podatkowej na mocy art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej. Zatem po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego w związku z kontynuowaniem działalności po zmarłym ojcu będzie Pan mógł obniżyć swój przyszły dochód z działalności gospodarczej o pozostałą wysokość straty spadkodawcy, nieodliczonej przez przedsiębiorstwo w spadku.
Reasumując – przysługuje Panu prawo do obniżenia dochodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej – kontynuowanej po zmarłym ojcu (spadkodawcy) – o straty z lat ubiegłych wykazane w zeznaniach podatkowych ojca (spadkodawcy).
W opisie sprawy wskazał Pan, że budynek, w którym znajdują się powierzchnie biurowe, może wymagać w niedalekiej przyszłości prac remontowych. Prace te nie będą jednak związane z przebudową, rozbudową, adaptacją czy modernizacją danego budynku. Planowane prace mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego budynku oraz wymianę zużytych składników technicznych podczas ich zwykłej eksploatacji.
Prace remontowe mogą polegać m.in. na:
·wymianie okien (bez przebudowy oraz bez zmiany ich wymiarów);
·wymianie opraw oświetleniowych;
·wymianie instalacji elektrycznej;
·wymianie parapetów;
·naprawie posadzek (uzupełnienie ubytków, położenie paneli podłogowych w pomieszczeniach, ewentualnie położenie płytek w ciągach komunikacyjnych);
·wymianie płytek i armatury w pomieszczeniach sanitarnych;
·malowaniu pomieszczeń.
Głównym celem ww. prac budowlanych jest odtworzenie wartości użytkowej środka trwałego.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
·być właściwie udokumentowany,
·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).
Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zatem jedną z przesłanek warunkujących uznanie budynku za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej jest jego kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia do używania. Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjnie umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Przez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.
Wartość początkową środków trwałych ustala się na podstawie art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Podstawą do zwiększenia wartości początkowej środków trwałych o wartość wydatków poniesionych na ich ulepszenie, co wiąże się z brakiem możliwości zaliczenia tych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, jest spełnienie warunków zawartych w wyżej powołanym przepisie, tzn. musi nastąpić ulepszenie środków trwałych, a suma wydatków z tego tytułu musi przekroczyć 10 000 zł w danym roku podatkowym.
Ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Wyliczenie zawarte w omawianym przepisie stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że tylko wydatki związane chociaż z jedną z tych prac, które w konsekwencji skutkują wymienionymi efektami, czyli przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją środka trwałego, mogą zostać uznane za wydatki ulepszające ten środek.
Natomiast pod pojęciem remontu należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego rzeczy, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji. Remont polega zatem na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, by nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Za remont nie mogą być więc uznane prace, w wyniku których powstają nowe elementy. Warto zauważyć, że remont nie został wymieniony w art. 22g ust. 17 ustawy, co oznacza, że remont nie mieści się w pojęciu ulepszenie. Skoro tak, to co do zasady wydatki na remont środka trwałego, a więc odtworzenie pierwotnej wartości użytkowej oraz inne wydatki, które nie mają charakteru ulepszenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie muszą być zaliczone do jego wartości początkowej. Tym samym mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Planowane przez Pana wydatki mają charakter remontowy. Jak Pan wskazał, głównym celem prowadzonych przez Pana prac budowlanych będzie odtworzenie wartości użytkowej środka trwałego. Planowane prace mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego budynku oraz wymianę zużytych składników technicznych podczas ich zwykłej eksploatacji.
Zatem wskazane przez Pana wydatki mogą zostać zaliczone bezpośrednio (w dacie poniesienia) do kosztów uzyskania przychodów jako wydatki o charakterze remontowym.
Reasumując – poniesione koszty remontu będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie otrzymanych faktur, w dacie ich poniesienia, bez względu na wartość tych kosztów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pana wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozpatrzeniu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).