Uznanie za działalność badawczo-rozwojową czynności podejmowanych przez pracownika spółki prowadzącej biuro projektowe. - Interpretacja - 0115-KDIT1.4011.618.2023.2.MN

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.618.2023.2.MN

Temat interpretacji

Uznanie za działalność badawczo-rozwojową czynności podejmowanych przez pracownika spółki prowadzącej biuro projektowe.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego – w zakresie w jakim dotyczy uznania za działalność badawczo-rozwojową czynności podejmowanych przez Pana jako pracownika spółki na stanowisku (...) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 10 listopada 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca pracuje dla A Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę od 1 sierpnia 2005 r. Jest zatrudniony w spółce na stanowisku (...) w systemie równoważnego czasu pracy. Spółka prowadzi działalność gospodarczą jako biuro projektowe A Sp. z o.o. w Z.

Głównym tematem działalności spółki jest projektowanie Q oraz V głównie do (...). Praca polega na:

tworzeniu cyfrowych rysunków 2D (koncepcyjnych, ofertowych, technicznych, techniczno-klasyfikacyjnych, roboczych itp.)

tworzeniu cyfrowych modeli 3D

tworzeniu cyfrowych wizualizacji architektonicznych

tworzeniu dokumentacji (np. (...).) z wykorzystaniem programów komputerowych przeznaczonych do tego typu zadań (...), bazując na obliczeniach fizycznych i przepisach towarzystw klasyfikacyjnych (...).

Klienci, dla których wykonywane są wyżej wymienione projekty często mają nietypowe oczekiwania, skutkiem których należy w sposób autorski rozwiązać powstające problemy, tworząc często niepowtarzalne rozwiązania. (...). W czasie procesu projektowania (tzw. spirali projektowej) grupa inżynierów biura Wnioskodawcy bazując na wieloletnich doświadczeniach wykonuje projekty na bardzo wysokim poziomie, a potwierdzeniem tego jest (...). Ponadto na wielu polach spółka współpracuje ze (...).

Projekty stworzone przez Wnioskodawcę w ramach ww. czynności będą projektami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i spełniającymi przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. będą przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Do utworów tworzonych przez Wnioskodawcę zaliczyć można będzie wszystkie utwory z ww. tematów działalności spółki, tj.:

1)tworzenie cyfrowych rysunków 2D (koncepcyjnych, ofertowych, technicznych, techniczno-klasyfikacyjnych, roboczych itp.) – są to poszczególne rysunki Q lub V, które są wykonywane pod indywidualne zamówienie i oczekiwania począwszy od koncepcji projektu i kończąc na produkcji i dekoratorstwie są bardzo skomplikowane. Tworzone są w spirali projektowej i ich czas powstawania zależy od wielu czynników często niezależnych od wykonawcy. Takie rysunki powstają czasami w dzień, dwa, tydzień albo mogą być rozłożone i trwać nawet miesiąc lub kilka lat w zależności od stopnia skomplikowania projektowanego przedmiotu. Dość często też bywa, że do powstałego już wcześniej rysunku wprowadza się zmiany tworząc nowy rysunek.

2)tworzenie cyfrowych modeli 3D – modele 3D w sposób bardzo rzeczywisty obrazują proces powstawania projektowanego obiektu przed rozpoczęciem inwestycji, a klient ma ciągły wirtualny wgląd i możliwość wprowadzania zmian na każdym etapie. Często bywa tak, że tworzy się kilka propozycji, a od klienta zależy, którą opcję użyje do produktu końcowego. Z modelu 3D poza samym kształtem można odczytać wymiary poszczególnych elementów, określić gabaryt stworzonego obiektu, wyliczyć jego masę w zależności od wybranego materiału, użyć ten to model do obliczeń (...) itp.

3)tworzenie cyfrowych wizualizacji architektonicznych – fotorealistyczne renderingi lub szkice komputerowe również w sposób bardzo rzeczywisty obrazują proces powstawania projektowanego obiektu przed rozpoczęciem inwestycji, a armator ma ciągły wirtualny wgląd i możliwość wprowadzania zmian na każdym etapie. Kształt zewnętrzny jak i wystrój wnętrz projektowanych jednostek wykonywany jest z materiałów najwyższej jakości, projektowany jest każdy najmniejszy detal, a dobrana kolorystyka i elementy dekoracyjne powodują, że (...). Wszystkie projekty są rozpatrywane indywidualnie i dopasowywane do potrzeb i możliwości armatora, uwzględniając nowatorskie rozwiązania w oparciu o dostępne materiały i podzespoły projektowane między innymi przez Wnioskodawcę.

4)tworzenie dokumentacji (np. (...)) – tworzone dokumentacje są swego rodzaju instrukcjami obsługi, z których wynika bądź można wyczytać jak należy się obchodzić z danym obiektem. Powstają one do konkretnego projektu, przez co mają indywidualny charakter. Często w takich instrukcjach lub raportach zawarte są rysunki i wizualizacje z częścią opisową przekazując osobie zainteresowanej niezbędne informacje dotyczące produktu.

Dlatego tworzone projekty mają bardzo często charakter utworu poprzez opracowanie i wprowadzenie na rynek nowych oraz rozwój aktualnych rozwiązań firmy.

Z umowy o pracę łączącej Wnioskodawcę ze Spółką wynikać będzie, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą. Umowa zakładać będzie, że w jednym czasie Wnioskodawca może pracować nad jednym utworem lub kilkoma naraz, co może oznaczać, że całodzienny czas pracy Wnioskodawca poświęca tworzeniu utworu albo utworów, a wynikające z umowy o pracę wynagrodzenie miesięczne może stanowić honorarium za działalność twórczą albo znakomita część wynagrodzenia w miesiącu to honorarium za działalność twórczą.

Jednak w celu weryfikacji praw do kwoty honorarium będzie prowadzona ewidencja czasu pracy poświęconego na prace twórcze w powiązaniu z określonymi utworami. W ten sposób spółka będzie miała możliwość kontroli wartości wynagrodzenia autorskiego, po dokonaniu okresowej kontroli. Honorarium nie będzie przysługiwać Wnioskodawcy podczas okresów szeroko pojętej nieobecności na stanowisku pracy. Powstanie utworu będzie dokumentowane za pomocą ewidencji czasu pracy, z której wynikać będzie ile czasu Wnioskodawca poświęcił na stworzenie konkretnego utworu. Ponadto, będzie prowadził ewidencję stworzonych utworów. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę na stanowisku (...) będą stanowić działalność obejmującą badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, przy zastosowaniu metod projektowych.

Ponadto owe czynności stanowić będą prace rozwojowe obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Określone prace wykonywane przez Wnioskodawcę jako pracownika Spółki zatrudnionego na stanowisku (...) nie będą polegać na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe. Ponadto na ww. stanowisku, wykonując swoje obowiązki, Wnioskodawca będzie podejmował prace w sposób systematyczny oraz jako osoba zatrudniona na tym stanowisku będzie odpowiedzialny m.in. za wirtualne testowanie nowych produktów oraz wpływał na budowę prototypów. Celem prac wykonywanych przez Wnioskodawcę będzie zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jak i ich niezawodności.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca wskazał na treść art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że działalność badawczo-rozwojowa to

działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe,

podejmowana w sposób systematyczny,

w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022r poz. 547 z późn. zm.),

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei prace rozwojowe zdefiniowane są w art. 5a pkt 40 ww. ustawy i oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z powyższymi przepisami badania naukowe to działalność obejmująca:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności nastawione na opracowywanie nowych produktów procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie łączenie kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem tak podejmowane przez Wnioskodawcę czynności jako prace wykonywane przez niego jako pracownika Spółki na stanowisku (...) będą spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Spółka będzie mieć prawo zastosowana do nich przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy. Co zatem idzie, stosując wykładnię gramatyczną te czynności będą obejmowały badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz będą obejmowały prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Systematyczność wynika z umowy o pracę i polega na tym, że Wnioskodawca jako pracownik zobowiązuje się do przychodzenia do biura projektowego i wykonywania projektów w systematycznym czasie pracy.

Każdy nowy projekt wymaga indywidualnego podejścia indywidualnego rozwiązania odnośnie kształtu, wytrzymałości, funkcjonalności. Każde projektowanie wymaga przemyślenia odnośnie ceny, łatwości wykonania, dostępności istniejących materiałów na rynku oraz analizy wytrzymałościowej dla zapewnienia bezpieczeństwa przyszłego użytkowania. Zagadnienie projektowe, z którymi Wnioskodawca ma pierwszy raz do czynienia wymagają z jego strony douczenia się, poznania zagadnienia, wymyślenia nowego rozwiązania bazując na wytycznych oraz wymaganiach klienta. Każdy czas poświęcony projektowaniu zwiększa zasoby jego wiedzy dlatego, że każde projektowanie wymaga myślenia, wymyślania nowych rozwiązań lub skorzystania w części z wcześniej rozwiązanego już przez Wnioskodawcę rozwiązania.

Głównie „niepowtarzalność” tych rozwiązań polega na zaprojektowaniu nowego gabarytu, nowego kształtu, dostosowaniu się do istniejących już materiałów, urządzeń na rynku. Niepowtarzalność wynika z faktu zindywidualizowania zamówienia klienta, ale też może wynikać z różnego rodzaju czynników jak np. bezpieczeństwo, spełnienie przepisów Towarzystw Klasyfikacyjnych itp.

Niepowtarzalność takiego rozwiązania oznacza, że jego znalezienie pozwala Wnioskodawcy (spółce) na jego zastosowanie w innych projektach w przyszłości, ale raczej tylko w części lub określony pomysł wcześniejszego rozwiązania może być użyty do nowego projektu, gdyż nowy projekt będzie wymagał indywidualnego podejścia, będzie się różnił pod względem funkcjonalności, kształtu itp. Każde niepowtarzalne rozwiązanie zwiększa zasoby wiedzy w dziedzinie (...).

Rozwiązania konstrukcji są nowe, bo firma wcześniej nie realizowała takich projektów. Rozwiązania konstrukcji mogą też być podobne do wcześniejszych, ale zawsze są dostosowane do nowego projektu, przez co mają swój indywidualny charakter.

Niepowtarzalność projektów polega na tym, że każdy zaprojektowany X, obiekt (...) jest inny kształtem, gabarytem, funkcjonalnością. Nietypowe oczekiwania klientów mają znaczny wpływ na indywidualny i niepowtarzalny charakter powstających projektów, ponieważ są dostosowane do potrzeb i wymagań klientów, których zachcianki trudno jednoznacznie przewidzieć.

Podczas tworzenia nowego projektu jak najbardziej Wnioskodawca wykorzystuje swoją dotychczasową wiedzę, doświadczenie przez co nowo powstający projekt jest szybciej realizowany.

Efekt pracy Wnioskodawcy jest wynikiem indywidualnych koncepcji projektowych w stopniu znaczącym, gdyż to od Wnioskodawcy jako projektanta zależeć będzie jaki będzie produkt końcowy powstającego utworu, aczkolwiek nie może zapominać o wytycznych klienta.

„Jeżeli klient zmówi u mnie projekt jabłka to nie mogę mu zrobić projektu banana, więc produktem końcowym będzie jabłko, ale o jego kształcie i strukturze wewnętrznej będę decydował samodzielnie”.

Pytanie

Czy prace wykonywane przez Wnioskodawcę jako pracownika Spółki na stanowisku (...) będą spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym będzie miał prawo domagania się zastosowania do nich 50% kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy z tytułu działalności twórczej, tj. wykonywania czynności chronionych prawem autorskim, na zajmowanym stanowisku (...)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prace wykonywane jako pracownika Spółki na stanowisku (...) będą spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Spółka będzie mieć możliwość zastosowania do nich przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, tj. 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów z pracy twórczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się m.in. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu korzystania z praw autorskich lub pokrewnych (lub rozporządzania tymi prawami) i podatnik jest twórcą czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawach autorskich.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego (przysługującego twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej) jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ustawy o prawach autorskich). Podlega zatem ochronie od momentu ustalenia, nawet jeżeli jest nieukończony. Ustalenie to taka forma utworu, która daje możliwość zapoznania się z nim osobie trzeciej (poza autorem).

Uwzględniając powyższe regulacje dotyczące utworu przyjąć należy, że jest on przeciwstawny działalności odtwórczej czy rzemieślniczej. Z tego względu nie można zakwalifikować jako utworu efektu działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej (przez przeznaczenie, materiał, wiążące schematy), pozbawiającej twórcę swobody dokonywania wyborów.

Utwór może powstać zarówno w ramach stosunku pracy, czy umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia lub o dzieło).

Warunkiem dla zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu jest, aby Wnioskodawca jako pracownik w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy stworzył utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, czyli aby wynik jego działań nosił cechy indywidualnej twórczości oraz Wnioskodawca jako pracownik dokonał rozporządzania prawami albo skorzystał ze swoich praw.

Pojęcia „korzystanie” i „rozporządzanie" nie są dokładnie zdefiniowane w ustawie o prawach autorskich. Jednak należy uznać, że przeniesienie praw autorskich lub udzielanie licencji na korzystanie z utworów lub przedmiotów praw pokrewnych na zakład pracy mieści się w ich zakresie.

Nabycie przez pracodawcę majątkowych praw autorskich do utworów pracowniczych nie ma charakteru pierwotnego. Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawach autorskich.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Powyższe oznacza, że od chwili powstania utworu do jego przyjęcia przez pracodawcę autorskie prawa pozostają przy twórcy.

Jak wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 15 września 2020 r., nr DD3.8201.1.2018:

„przedmiotem prawa autorskiego jest tylko taka działalność twórcza, która prowadzi do powstania utworu korzystającego z ochrony praw autorskich; sama działalność twórcza nie może być przedmiotem prawa autorskiego, a do przychodów uzyskanych z tego tytułu nie ma zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy u.o.p.d.f., podstawowymi warunkami do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w ramach stosunku pracy jest to, aby przedmiotem umowy o pracę było powstanie utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim, tj. zamawianego i oczekiwanego przez pracodawcę, oryginalnego wytworu o indywidualnym charakterze, w przypadku utworu pracowniczego niezbędne jest przyjęcie tego utworu przez pracodawcę, gdyż oznacza to ustawowe (lub umowne) rozporządzenie prawem autorskim na rzecz pracodawcy”.

Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez twórcę (podatnika) z prawa autorskiego będzie udokumentowany, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.

Wykonywanie na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, będzie wymagała udokumentowania wartość wynagrodzenia z tytułu korzystania z prawa autorskiego. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim – oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie uznania czynności podejmowanych przez Pana, jako pracownika spółki na stanowisku (...), za działalność badawczo-rozwojową jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W świetle art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji prac badawczo-rozwojowych wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy podatkowej wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Podsumowując, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności), w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że przepisy dotyczące działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle, a zatem do działalności badawczo-rozwojowej można zaliczyć tylko te działania podatnika, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do przedmiotu Pana wątpliwości czy czynności wykonywane przez Pana jako pracownika spółki na stanowisku (...) wypełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy:

podejmowane prze Pana jako pracownika Spółki na stanowisku (...) czynności spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

wykonywane czynności obejmują badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz obejmują prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym,

wykonuje Pan czynności w sposób systematyczny,

celem wykonywanych przez Pana prac będzie zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jak i ich niezawodności,

wykonywane przez Pana określone prace nie będą polegać na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, czynności podejmowane przez Pana na stanowisku (...) spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pana stanowisko w tym zakresie jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na Pana wątpliwość co do uznania czynności podejmowanych przez Pana jako pracownika spółki za działalność badawczo-rozwojową.

Przedmiotem rozstrzygnięcia w ramach tej interpretacji nie jest:

kwestia Pana prawa domagania się od pracodawcy zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, bowiem nie regulują tego przepisy prawa podatkowego,

możliwość zastosowania przez spółkę, której jest Pan pracownikiem, 50% kosztów uzyskania przychodu, gdyż spółka nie jest w tej sprawie podmiotem zainteresowanym w świetle przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).