Opodatkowanie przychodu z tytułu wypłaty warunkowej części wynagrodzenia za zbyte przez spółkę przedsiębiorstwo (earn out).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 14 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 14 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka cywilna (dalej: „Sprzedający” lub „Spółka”) prowadziła działalność gospodarczą.

Wspólnikami Sprzedającego są: Udziałowiec 1 – Wnioskodawca (…), wspólnik spółki cywilnej zlikwidowanej 31 sierpnia 2022 roku, przy czym zakończenie działalności nastąpiło 5 września 2022 roku (skreślenie z rejestru REGON), jak również przyszły wspólnik nowo zawiązanej spółki, w terminie nieokreślonym, traktowanym jako zdarzenie przyszłe.

Udziałowiec 2 to (…), wspólnik spółki cywilnej zlikwidowanej 31 sierpnia 2022 roku, przy czym zakończenie działalności nastąpiło 5 września 2022 roku (skreślenie z rejestru REGON), jak również przyszły wspólnik nowo zawiązanej spółki, w terminie nieokreślonym, traktowanym jako zdarzenie przyszłe.

W obu spółkach cywilnych (zlikwidowanej i nowo zawiązanej) występuje tożsamość podmiotowa, a wszyscy Udziałowcy mają nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP, w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o PIT.

Spółka zawarła z Nabywcą (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) umowę sprzedaży (dalej jako: „Umowa”) zespołu składników majątkowych, niemajątkowych, obejmujących w szczególności aktywa, logo, prawa z umów zobowiązaniowych, bazy klientów, które stanowią funkcjonalną część przedsiębiorstwa Sprzedającego w znaczeniu art. 55(1) polskiego Kodeksu Cywilnego (dalej jako: „Przedsiębiorstwo”).

Umowa sprzedaży dotyczyła Całości Przedsiębiorstwa wycenionego na podstawie rynkowej wartości, wyliczonej na podstawie znormalizowany zysk operacyjny EBITDA za 12 miesięcy zakończonych 31 marca 2022 roku. W celu uniknięcia wątpliwości przedmiotem sprzedaży, bez względu na użyte określenia typu „ZCP, Zorganizowana Część Przedsiębiorstwa, Funkcjonalna Część Przedsiębiorstwa”, była całość przedsiębiorstwa. Na podstawie Umowy uzgodniono, że przeniesieniu podlegają w każdym razie wszystkie składniki majątkowe niezbędne i funkcjonalnie związane z działalnością Przedsiębiorstwa, nawet jeśli ich opis jest z jakiegokolwiek powodu niewłaściwy lub niepełny.

Cena nabycia Przedsiębiorstwa określona w Umowie składała się z dwóch części:

a)bezwarunkowego wynagrodzenia w wysokości ustalonej kwotowo w Umowie;

b)warunkowej części wynagrodzenia (dalej jako: „Earn-out”) płatnej przelewem bankowym w dniu wskazanym w Umowie, po audycie dokumentów finansowych.

Earn-out wyliczony zostanie w oparciu o wskaźnik rentowności EBITDA, zgodnie ze wzorem przewidzianym w Umowie. Treścią klauzuli Earn-out zawartej w umowie jest zapis „Cena sprzedaży zostanie w kolejnych 4 latach (2022-2025) powiększona z tytułu wzrostu wartości EBITDA” („korekta ceny z tytułu Earn-out”), przy czym jeżeli wynik finansowy będzie równy 0 albo będzie wartością ujemną, wówczas korekta ceny z tytułu Earn-out nie będzie mieć miejsca w danym roku obrotowym.

W celu uniknięcia wątpliwości wskazuje Pani, że na klauzulę Earn-out nie mają wpływu żadne inne okoliczności. Ponadto klauzula Earn-out nie ma charakteru papieru wartościowego w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi ani innego instrumentu finansowego w rozumieniu w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Po sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa udziałowcy Sprzedającej zlikwidowali spółkę cywilną i otrzymali w wyniku likwidacji prawa majątkowe wynikające z Umowy sprzedaży, proporcjonalnie do udziałów, w tym wierzytelności z tytułu warunkowej części wynagrodzenia (Earn-out).

Jednocześnie, w celu uniknięcia wątpliwości Wnioskodawca podkreśla, że zbywca i nabywca przedsiębiorstwa nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Następnie zawiązali nową spółkę cywilną i jako wkład wnieśli m.in. prawa majątkowe wynikające z umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa była powyżej.

W związku z powyższym, wspólnicy nowo zawiązanej spółki cywilnej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą będą otrzymywali, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w umowie sprzedaży Przedsiębiorstwa, wynagrodzenie warunkowe EARN-OUT w wysokości – na czas składania wniosku – nieokreślonej, przyszłej, niepewnej.

Pytanie

Czy wynagrodzenie warunkowe Earn-out, w kontekście wniesienia w przyszłości do nowo zawiązanej spółki cywilnej praw majątkowych wynikających z umowy sprzedaży całości przedsiębiorstwa (tj. „starej” spółki cywilnej) należne Sprzedającemu, będzie stanowiło dla Udziałowca 1 (Wnioskodawcy), jako wspólnika nowo zawiązanej spółki cywilnej, przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) w okolicznościach, w których umowa sprzedaży całości przedsiębiorstwa i wynikające z niej prawa i obowiązki zostaną wniesione jako wkład do spółki cywilnej?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie warunkowe Earn-out będzie stanowiło przychód z działalności gospodarczej w proporcji odpowiadającej jej udziałowi w zyskach nowo zawiązanej spółki.

Zgodnie z art. 1 ustawy o PIT podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „PIT”) są osoby fizyczne. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 8 ustawy o PIT przychody uzyskane z udziału w spółce nieposiadającej osobowości prawnej (tj. m.in. w spółce cywilnej), ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.

Sprzedający nie jest podatnikiem PIT (spółka cywilna jest transparentna podatkowo), a przychód uzyskany z tytułu udziału w zyskach Sprzedającego stanowi przychód podatkowy Wspólników, w tym Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodu podlegającym opodatkowaniu PIT jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT za przychód z działalności gospodarczej uważa się przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

a)środkami trwałymi,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o PIT nie przekracza 1.500 zł,

c)wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na zbyte Przedsiębiorstwo składają się składniki majątkowe pozyskane, przeznaczone i wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem transakcję zbycia dokonaną w sposób opisany w zdarzeniu należy zaliczyć u podatnika do przychodów z działalności gospodarczej, tzn. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przedsiębiorstwa przez podatników prowadzących działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące zagadnienia dotyczące zbycia składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że sprzedaż przedsiębiorstwa stanowi przychód w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 lub art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przychód z tytułu sprzedaży Przedsiębiorstwa (Earn-out) stanowi przychód ze źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Dalej Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, jaki charakter prawny ma opisany w zdarzeniu przyszłym Earn-out. Klauzula earn-out w obrocie gospodarczym stosowana jest głównie przy sprzedaży przedsiębiorstw, zorganizowanych części przedsiębiorstwa czy całych spółek i oznacza podział wypłaty na dwie części – dokonywaną z góry w chwili finalizacji transakcji, tj. zbycia pierwszego pakietu udziałów w spółce (tzw. upfront payment) oraz płaconą po upływie z góry określonego terminu lub osiągnięciu założonych celów. Druga część ma z reguły zmienną wysokość; stanowi bowiem funkcję uzyskanych rezultatów ekonomicznych.

W uproszczeniu, mechanizm ten polega więc na ustaleniu ostatecznej ceny w oparciu o przyszłe wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Zastosowanie klauzuli earn-out bardzo często łączone jest z postanowieniami przewidującymi, że pierwotni właściciele będą zarządzać sprzedawanym przedsiębiorstwem przez pewien okres po finalizacji transakcji. Dotyczy to najczęściej branż, gdzie kompetencje, doświadczenie i kontakty dotychczasowych właścicieli stanowią znaczący kapitał. Głównym celem zawierania klauzuli earn-out jest zmniejszenie ryzyka przepłacenia przez kupującego przedsiębiorstwo. W obrocie gospodarczym występują sytuacje, w których strony mają różne wyobrażenia na temat wartości przedsiębiorstwa. Kompromis w postaci klauzuli earn-out równoważy obawy inwestora dotyczące przyszłych wyników finansowych przedsiębiorstwa ze zbyt optymistycznymi prognozami zbywającego. Kupujący jest chroniony przed przepłaceniem, zaś sprzedający ma możliwość uzyskania wartości, której inwestor nie zapłaciłby w ramach ceny sztywnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej dnia 14 grudnia 2015 r. interpretacji indywidualnej o sygn. akt: IPPB1/4511-1091/15-2/KS potwierdził, że przychód z earn-out powstały przy sprzedaży przedsiębiorstwa należy zakwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. We wspomnianej interpretacji indywidualnej spór sprowadzał się do tego, czy wierzytelności do wypłaty wynagrodzenia earn-out otrzymane przez wspólników z tytułu likwidacji spółki cywilnej nie będą stanowiły przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o PIT. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie zgodził się z wnioskodawcą, uznając, że wierzytelności z tytułu wypłaty wynagrodzenia earn-out w ramach takiej transakcji będą stanowiły przychód z działalności gospodarczej.

We wspomnianej wyżej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził:

Konkludując, opisane w zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie warunkowe Earn-out jest częścią ceny, której wysokość może być różna, w zależności od wyników finansowych sprzedawanego Przedsiębiorstwa. Wynagrodzenie to więc określa wartość sprzedawanego Przedsiębiorstwa, a nie jest zapłatą za pracę, usługi czy opłatą transakcyjną. Dlatego też należne Wnioskodawcy wynagrodzenie warunkowe Earn-out wynikające z opisanej w zdarzeniu przyszłym transakcji sprzedaży Przedsiębiorstwa będzie stanowiło przychód z działalności gospodarczej (nowo założonej spółki cywilnej) w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zyskach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych na podstawie systemu przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych, miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów i systemu ich opodatkowania uwzględniającego specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter:

-pieniężny – pieniądze i wartości pieniężne;

-niepieniężny – świadczenia w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa), nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze (otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).

Zasady ustalania wartości świadczeń w naturze, innych nieodpłatnych świadczeń i świadczeń częściowo odpłatnych reguluje przy tym art. 11 ust. 2-2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Katalog zawarty w tym przepisie ma charakter rozłączny. To oznacza, że dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Aby prawidłowo zakwalifikować przychód do konkretnego źródła przychodów, należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem).

Źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem są zatem wszelkie definitywne przysporzenia majątkowe podatnika, które powiększają jego majątek w tym znaczeniu, że powodują zwiększenie jego aktywów lub zmniejszenie jego zobowiązań w sposób trwały (a nie tymczasowy), a jednocześnie nie są jedną z kategorii wymienionych w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani nie są wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 tej ustawy. Stąd jako „przychód należny” powinno się rozumieć przychód definitywny, należny podatnikowi, ale jeszcze faktycznie nie otrzymany.

Zauważam jednak, że przychody (kwoty) należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów (kwot) należnych nieodzownie jest związane z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że była Pani wspólnikiem spółki cywilnej (dalej: Sprzedający lub Spółka), zlikwidowanej 31 sierpnia 2022 r. Spółka zawarła ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę sprzedaży (dalej: Umowa) zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, obejmujących w szczególności aktywa, logo, prawa z umów zobowiązaniowych, bazy klientów, które stanowią całość przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego (dalej: Przedsiębiorstwo). Cena nabycia Przedsiębiorstwa określona w Umowie składała się dwóch części: bezwarunkowego wynagrodzenia w wysokości ustalonej kwotowo w Umowie oraz warunkowej części wynagrodzenia (dalej: Earn-out) płatnej przelewem bankowym w dniu wskazanym w Umowie, po audycie dokumentów finansowych. Earn-out wyliczony zostanie na podstawie wskaźnika rentowności EBITDA, zgodnie ze wzorem przewidzianym w Umowie. Treścią klauzuli Earn-out zawartej w Umowie jest zapis „Cena sprzedaży zostanie w kolejnych 4 latach (2022-2025) powiększona z tytułu wzrostu wartości EBITDA” („korekta ceny z tytułu Earn-out”), przy czym jeżeli wynik finansowy będzie równy 0 albo będzie wartością ujemną, wówczas korekta ceny z tytułu Earn-out nie będzie mieć miejsca w danym roku obrotowym. Na klauzulę Earn-out nie mają wpływu żadne inne okoliczności. Ponadto, klauzula Earn-out nie ma charakteru papieru wartościowego w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi ani innego instrumentu finansowego w rozumieniu w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. W wyniku likwidacji Spółki otrzymała Pani prawa majątkowe wynikające z Umowy proporcjonalnie do udziałów, w tym wierzytelności z tytułu warunkowej części wynagrodzenia (Earn-out). Następnie zawiązała Pani nową spółkę cywilną i jako wkład wniosła (wraz z drugim wspólnikiem) m.in. prawa majątkowe wynikające z Umowy. Dlatego Pani – jako wspólnik nowo zawiązanej spółki cywilnej – w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie otrzymywała, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w Umowie, wynagrodzenie warunkowe Earn-out w wysokości nieokreślonej, niepewnej.

W tym miejscu wskazuję, że zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

W myśl art. 861 Kodeksu cywilnego:

Zaznaczam, że wniesienie wkładu do spółki cywilnej rodzi inne skutki niż wniesienie wkładu do spółek handlowych. W przypadku spółki cywilnej wniesienie określonego dobra tytułem wkładu na własność powoduje przejście własności przedmiotu wkładu na pozostałych wspólników, z tym jednak zastrzeżeniem, że wspólnik wnoszący wkład nadal pozostaje właścicielem – choć nie wyłącznym – przedmiotu wkładu. Zmiana stosunków własnościowych polega zatem na tym, że przed wniesieniem wkładu wkład ten stanowi własność jednego wspólnika, natomiast po wniesieniu staje się przedmiotem wspólności łącznej wszystkich wspólników. Przedmiot wkładu nie staje się natomiast – w przeciwieństwie do sytuacji, z jaką mamy do czynienia w przypadku spółek handlowych – własnością spółki. Spółce cywilnej, jako jednostce nieposiadającej podmiotowości prawnej, nie może przysługiwać prawo własności dóbr wniesionych do spółki jako wkład.

W Pani sprawie mamy do czynienia z wniesieniem do nowo zawiązanej spółki cywilnej m.in. praw majątkowych wynikających z umowy sprzedaży Przedsiębiorstwa, które Pani otrzymała proporcjonalnie do udziałów posiadanych w likwidowanej spółce. W wyniku tego wniesienia ww. prawo majątkowe przejdzie na własność również drugiego wspólnika. Wniesiony wkład stanie się przedmiotem wspólności łącznej wszystkich wspólników.

Dlatego – skoro przychód z realizacji prawa majątkowego wniesionego do spółki będzie przypadał już na wspólników nowo założonej spółki, to będzie on stanowił przychód tych wspólników z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach nowo założonej spółki cywilnej (w proporcji odpowiadającej udziałowi w zyskach nowej spółki).

Wobec tego uzyskany przez Panią w przyszłości przychód z tytułu wypłaty warunkowej części wynagrodzenia za zbyte przez Spółkę Przedsiębiorstwo (Earn-out) będzie stanowił dla Pani przychód z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach nowo założonej spółki cywilnej (w proporcji odpowiadającej udziałowi w zyskach tej spółki).

Przychód ten powstanie w dacie wymagalności wynagrodzenia Earn-out, ponieważ dopiero ziszczenie się warunków określonych w Umowie spowoduje powstanie wierzytelności, do której dochodzenia będzie Pani uprawniona.

Reasumując – wynagrodzenie warunkowe Earn-out, w kontekście wniesienia w przyszłości do nowo zawiązanej spółki cywilnej praw majątkowych wynikających z umowy sprzedaży Przedsiębiorstwa (tj. „starej” spółki cywilnej), będzie stanowiło dla Pani, jako wspólnika nowo zawiązanej spółki cywilnej, przychód z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach nowo założonej spółki cywilnej (w proporcji odpowiadającej Pani udziałowi w zyskach tej spółki).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).