Obowiązki płatnika z tytułu wypłat zaliczek na poczet zysku w spółce komandytowej.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)  ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 25 maja 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 sierpnia 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 2274/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 maja 2023 r., sygn. akt II FSK 1326/22; i

2)  stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zaliczki na poczet zysku na rzecz komplementariuszy. Uzupełniliście go Państwo pismem z dnia 20 lipca 2021 r.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

I.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

II.Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (po uzupełnieniu)

Wnioskodawca jest kancelarią prawną, prowadzącą działalność w zakresie doradztwa prawnego oraz reprezentacji klientów przed sądami i organami administracji publicznej. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w formie spółki komandytowej. Wnioskodawca zatrudnia pracowników oraz współpracuje z osobami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą. Aktualnie Spółka posiada 2 komplementariuszy będących osobami fizycznymi – polskimi rezydentami (wskazani jako Zainteresowani niebędący stroną) oraz komandytariusza – spółkę (...) z siedzibą w Belgii.

Od stycznia 2021 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2020, poz. 2123, dalej „u. zm.”) spółki komandytowe zostały objęte podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej „CIT”). W konsekwencji, od 1 stycznia 2021 r. Spółka jest zobowiązana do zapłaty podatku CIT od swoich dochodów. Jednocześnie, w myśl znowelizowanych ustaw podatkowych wspólnicy Spółki (dalej „Wspólnicy”) zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn.zm., dalej „u.p.d.o.f.”) są opodatkowani zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej „PIT”) pobieranym przez Spółkę jako płatnika od kwot faktycznej dystrybucji zysku wypracowanego po uzyskaniu przez Spółkę statusu podatnika CIT.

W ciągu roku część lub wszyscy Wspólnicy mogą otrzymywać zaliczki na poczet udziału w zyskach Spółki.

Dochody Spółki w trakcie roku podlegają okresowym wahaniom. Tym samym może dochodzić do krótkotrwałej sytuacji, gdy suma wypłaconych zaliczek na poczet zysku przewyższy bieżącą wartość zysku Spółki obliczonego na dzień wypłaty zaliczki lub wartość zysku na dzień sporządzania rocznego sprawozdania finansowego Spółki.

Zyski Spółki będą dzielone pomiędzy Wspólników na podstawie uchwały podejmowanej po złożeniu zeznania rocznego CIT i na podstawie tej uchwały nastąpi rozliczenie różnic pomiędzy zaliczkami na poczet udziału w zyskach a części zysków przypadających konkretnemu Wspólnikowi. Udział procentowy poszczególnych wspólników w zysku może się różnić z roku na rok.

W piśmie z dnia 20 lipca 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany będący stroną postępowania wskazał, że w kwestii podstawy prawnej należy zauważyć, że Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm.) nie zawiera przepisów, które wprost regulowałyby wypłatę wspólnikom spółki komandytowej zaliczki na poczet przewidywanego zysku (w odróżnieniu od prawa do podziału i wypłaty zysku). Niemniej, w świetle swobody kształtowania stosunków wewnętrznych wspólników spółki komandytowej, w praktyce powszechnie przyjmuje się, że wspólnicy mogą przewidzieć w umowie spółki prawo do żądania wypłaty określonych kwot tytułem zaliczki na poczet przewidywanego zysku. Wypłaty zaliczki mogą być również dokonywane na podstawie każdoczesnej zgody wszystkich wspólników np. w drodze uchwały.

W stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku dokumentem, na podstawie którego Spółka dokonywać będzie wypłaty wspólnikom zaliczek na poczet udziału w zyskach Spółki, będzie uchwała wspólników.

Pytania

1.Czy obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki z tytułu przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. nie powstanie w momencie wypłaty na rzecz komplementariusza zaliczki na poczet przyszłego zysku i tym samym, czy Spółka, jako płatnik PIT, nie będzie zobowiązana do pobierania i wpłacania zryczałtowanego PIT od udziału w zyskach osób prawnych w dacie wypłaty na rzecz komplementariusza Spółki zaliczki na poczet przyszłego zysku?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie pozytywna, czy obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki z tytułu przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. od zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych w trakcie roku obrotowego powstanie w momencie podjęcia uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy i tym samym, czy zobowiązanie do poboru przez Spółkę zryczałtowanego PIT od zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych w trakcie roku obrotowego powstanie w dacie podjęcia uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy, która finalnie określi udział w zysku każdego ze wspólników?

3.Jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie negatywna, czy w momencie poboru zryczałtowanego PIT od zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych komplementariuszowi w trakcie roku obrotowego komplementariuszowi Spółki przysługuje prawo do pomniejszenia pobranego w ciągu roku przez Spółkę zryczałtowanego PIT od ww. zaliczek stosownie do art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. i jednocześnie, czy Spółka, jako płatnik PIT, ma prawo pomniejszyć wartość podatku zryczałtowanego komplementariusza o sumę zapłaconych zaliczek na poczet CIT od dochodu Spółki – w części proporcjonalnej do udziału w zyskach danego komplementariusza?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki z tytułu przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. nie powstanie w momencie wypłaty na rzecz komplementariusza zaliczki na poczet przyszłego zysku i tym samym Spółka, jako płatnik PIT, nie będzie zobowiązana do pobierania i wpłacania zryczałtowanego PIT od udziału w zyskach osób prawnych w dacie wypłaty na rzecz komplementariusza Spółki zaliczki na poczet przyszłego zysku.

Ad 2

Obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki z tytułu przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. od zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych w trakcie roku obrotowego powstanie w momencie podjęcia uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy i tym samym zobowiązanie do poboru przez Spółkę zryczałtowanego PIT od zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych w trakcie roku obrotowego powstanie w dacie podjęcia uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy, która finalnie określi udział w zysku każdego ze wspólników.

Ad 3

Jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie negatywna, to Spółka jest zdania, że w momencie poboru zryczałtowanego PIT od zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych komplementariuszowi w trakcie roku obrotowego komplementariuszowi Spółki przysługuje prawo do pomniejszenia zryczałtowanego PIT od ww. zaliczek stosownie do art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. i jednocześnie Spółka, jako płatnik PIT, ma prawo pomniejszyć wartość podatku zryczałtowanego komplementariusza o sumę zapłaconych zaliczek na poczet CIT od dochodu Spółki – w części proporcjonalnej do udziału w zyskach danego komplementariusza.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5a pkt 28 lit. c u.p.d.o.f., jako spółkę w rozumieniu tej ustawy należy rozumieć m.in. spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei w myśl art. 5a pkt 31 udział w zyskach osób prawnych oznacza również udział w zyskach spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c-e.

Przepis art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. określa, że od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zgodnie z art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f., spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.

Przepis art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. określa, że zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Natomiast art. 30a ust. 6b u.p.d.o.f. wskazuje, że kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 6a, nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm., dalej „o.p.”) wskazuje, że obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Natomiast art. 5 o.p. stanowi, że zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Ad 1

Podstawą prawną opodatkowania podatkiem zryczałtowanym kwot uzyskiwanych przez komplementariuszy z udziału w zyskach osób prawnych – do których zaliczane są również zyski spółek komandytowych i komandytowo-akcyjnych – są art. 24 ust. 5 w związku z art. 5a pkt 31 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Z przepisu art. 24 ust. 5 u.p.d.o.f. wynika, że momentem powstania przychodu jest przychód faktycznie uzyskany z tego udziału.

Z kolei podstawa nałożenia na Spółkę – jako płatnika – obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (nie zaś zaliczek na podatek) znajduje się w art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f., zgodnie z którym spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c (czyli spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne), obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e. Wspomniane przepisy nie zostały dodane przez ustawę zmieniającą i wcześniej obowiązywały w stosunku do spółek komandytowo-akcyjnych.

Żaden z powołanych przepisów nie nakłada obowiązku pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty komplementariuszowi części przyszłego zysku spółki komandytowej (zaliczki na poczet zysku). Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu uzyskania dochodu jest moment definitywnej dystrybucji ustalonego dla Wspólnika udziału w zysku Spółki określonym przez uchwałę Wspólników. W świetle powyższego uznanie, że wypłata zaliczki na poczet przyszłego zysku stanowi przychód z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu u.p.d.o.f., w ocenie Wnioskodawcy, jest nieuprawnione.

Sama istota zaliczki wskazuje, że moment osiągnięcia przychodu nie nastąpi jeszcze w momencie przekazania zaliczki. „Przychód” powstały w momencie wypłaty będzie jedynie potencjalny, bowiem zaliczka nie powoduje przeniesienia prawa do rozporządzania tymi środkami jak właściciel. Wspólnik, który otrzyma taką wypłatę, musi się bowiem liczyć z obowiązkiem zwrotu, jeśli sytuacja Spółki i jej wynik finansowy zmieni się po wypłacie zaliczki. Nie jest to zatem ostateczny przychód Wspólnika, tylko potencjalny.

Takie rozumienie zaliczki przyjął zresztą już sam ustawodawca w konstrukcji dotyczącej opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f., do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się: pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...). W taki sam sposób zaliczkę rozumieją również sądy administracyjne. Przykładowo WSA w Rzeszowie w wyroku o sygn. akt I SA/Rz 508/20 wskazał, że zasadniczą różnicą między tego rodzaju płatnościami jak zaliczka i przedpłata a zapłatą należności stanowiących przychód podatkowy jest to, ta ostatnia ma charakter definitywny i skutkuje powiększeniem majątku dostawcy towaru czy usługi w sposób trwały i nieodwracalny, to jest nabywcy nie przysługuje zwrot wpłaconej uprzednio kwoty na poczet późniejszego świadczenia.

W konsekwencji, w odniesieniu do zaliczki na poczet przyszłego (potencjalnego) zysku Spółki – w sytuacji, kiedy ani kwota zysku na koniec roku obrotowego, ani ostateczny procentowy podział zysku między wspólników nie są znane – zdaniem Spółki trudno mówić o definitywnym powiększeniu majątku Wspólników. W szczególności, mogą wystąpić sytuacje, w których kwota wypłaconych zaliczek przekroczy ostateczny zysk Spółki do podziału albo ustalona w uchwale wspólników proporcja podziału będzie się różnić od dokonanych wypłat zaliczek i część lub wszyscy wspólnicy będą musieli rozliczyć się z otrzymanych zaliczek. Dlatego Spółka jest zdania, że w momencie wypłaty zaliczki nie można mówić o powstaniu przychodu podatkowego.

Nawet gdyby jednak przyjąć, że wypłata zaliczki na poczet przyszłego zysku Spółki stanowi przychód podatkowy już w momencie wypłaty samej zaliczki, to warto zauważyć, że zgodnie z art. 4 o.p., obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Samo jednak powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jeszcze, że na podatniku (lub płatniku) ciąży obowiązek zapłaty podatku. Powstaje on bowiem dopiero wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe, którym zgodnie z art. 5 o.p. jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest to, że podatnik (lub płatnik w zakresie nałożonym przepisami prawa podatkowego) jest w stanie określić wysokość należnego do zapłaty podatku. Bez istnienia tego elementu nie można zasadnie twierdzić, że powstało zobowiązanie podatkowe, prowadzące do konieczności zapłaty podatku. W konsekwencji, jeżeli płatnik ma obowiązek pobrania podatku, powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia. Obowiązek poboru podatku przez płatnika nastąpi zatem wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe. Bez takiego przekształcenia, płatnik nie będzie mógł prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż nie będzie miał podstaw do określenia wysokości podatku, który powinien pobrać od podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu.

Jak wyżej wspomniano, obowiązek pobrania zryczałtowanego PIT od zysku wypłaconego komplementariuszowi przez Spółkę, jako płatnika, nałożony został w art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. Jednoznacznie wynika z niego, że pobór zryczałtowanego podatku powinien nastąpić z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. Ustawodawca wprost zatem wskazał, w jaki sposób płatnik powinien obliczyć podatek.

Jak wynika z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., zryczałtowany podatek obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4 od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c), pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Wobec powyższego Spółka chcąc pobrać zryczałtowany PIT od udziału w zysku wypłaconym komplementariuszowi (niezależnie od tego, czy przez udział w zysku w znaczeniu przyjętym w u.p.d.o.f. należy rozumieć tylko – jak uważa Spółka – ostateczną dystrybucję zysku na podstawie uchwały wspólników, czy również wypłaty zaliczek na poczet przyszłego zysku), powinna go wyliczyć z uwzględnieniem podatku CIT zapłaconego od dochodu Spółki. Zdaniem Spółki, zasadne jest podkreślenie, że art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. nie tylko zawiera sformułowanie „podatku należnego”, ale także „podatku za rok podatkowy”.

Jeżeli do obliczenia wysokości zryczałtowanego podatku od przychodów komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego spółki komandytowej, to nawet, gdyby obowiązek podatkowy po stronie komplementariusza powstał z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach – przekształci się on w zobowiązanie podatkowe nie wcześniej niż w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p. Ponadto, aby ustalić „iloczyn procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki”, o którym mowa w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest podjęcie przez Wspólników uchwały o podziale zysku, bowiem tylko na tej podstawie można ustalić procentowy udział komplementariusza w zysku. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji, w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności – o ile podatek do zapłaty wystąpi – pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f.

Taki sposób odczytania wzajemnej relacji pomiędzy art. 41 ust. 4e a art. 30a ust. 1 pkt 4  oraz 6a-6e u.p.d.o.f. odpowiada, zdaniem Spółki, zamiarowi ustawodawcy, zmierzającemu do zakazu podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej. Spółka uważa, że konsekwencją nadania spółce komandytowej podmiotowości na gruncie ustawy o CIT jest wprowadzenie dwóch poziomów opodatkowania dochodu wypracowanego przez tę spółkę. Jednak wspólnik spółki komandytowej będący komplementariuszem powinien zachować jednokrotność opodatkowania faktycznie uzyskanego przez niego dochodu z uczestnictwa w zysku takiej spółki.

Warto zauważyć, że taki pogląd zaprezentował również NSA w wyroku z dnia 3 grudnia 2020 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 2048/18 w odniesieniu do analogicznej sytuacji w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej. W uzasadnieniu swojego orzeczenia NSA podniósł, że „Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego S.K.A., to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowo-akcyjna nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowo-akcyjnej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany”.

Zdaniem Spółki, zaliczkowa wypłata na poczet przyszłego zysku spółki komandytowej nie rodzi po stronie komplementariusza przychodu na gruncie u.p.d.o.f., niemniej gdyby jednak przyznać, że zdarzenie to spełnia dyspozycję powołanych przepisów, to w dacie wypłaty zaliczki i tak nie można ustalić skonkretyzowanego zobowiązania podatkowego komplementariuszy. Zobowiązanie to powstanie bowiem dopiero w momencie podjęcia przez Wspólników uchwały o podziale zysku na podstawie zatwierdzonego sprawozdania finansowego (przychód faktycznie uzyskany) i nie wcześniej niż po obliczeniu wartości podatku CIT spółki.

Zatem, obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki z tytułu przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. nie powstanie w momencie wypłaty na rzecz komplementariusza zaliczki na poczet przyszłego zysku. W związku z tym, Spółka nie jest zobowiązana do pobierania i wpłacania zryczałtowanego podatku od zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet zysku w ciągu roku obrotowego, a tylko po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego Spółki, ustaleniu faktycznych udziałów Wspólników w zysku (o ile wystąpi) i rozliczeniu CIT przez Spółkę.

Ad 2

Jeśli Organ uzna stanowisko Spółki w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, to zdaniem Spółki obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki i zobowiązanie do poboru zryczałtowanego PIT od sumy zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych w trakcie roku obrotowego powstanie w dacie podjęcia uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy, które finalnie określi udział w zysku każdego ze Wspólników.

W ocenie Spółki, tylko taki moment powstania zobowiązania podatkowego będzie właściwy z uwagi na fakt, że w tym momencie nastąpi ustalenie udziału Wspólnika w zysku oraz jego rozliczenie z uwzględnieniem wypłaty zaliczek – albo poprzez wypłatę przez Spółkę dodatkowej części zysku, nieobjętej zaliczkami wypłaconymi w ciągu roku, albo poprzez zwrot zaliczek lub części zaliczek, które zostały wypłacone w zbyt dużej wysokości w stosunku do zysku przypadającego na danego Wspólnika.

W związku z powyższym, dopiero w momencie decyzji o tym, że Wspólnikom w ogóle przysługuje w danym roku udział w zysku oraz określenia kwoty przysługującej każdemu ze Wspólników, będzie możliwe uznanie, że świadczenie to ma charakter definitywny oraz określony w konkretnej wysokości. Z uwagi na powyższe, w ocenie Spółki w tym momencie dojdzie do skonkretyzowania przychodu, a co za tym idzie również powstania zobowiązania podatkowego.

Drugim argumentem jest fakt, że dopiero w momencie podziału zysku (i po rozliczeniu CIT przez Spółkę) znana będzie ostateczna wartość podatku CIT pomniejszająca podatek danego komplementariusza (tj. iloczyn procentowego udziału komplementariusza w zysku spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki), w związku z czym możliwe będzie spełnienie hipotezy normy prawnej wyrażonej w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. nakazującej obliczenie należnego podatku zryczałtowanego po pomniejszeniu go o CIT proporcjonalnie przypadający na danego komplementariusza.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki i obowiązek poboru zryczałtowanego PIT przez płatnika od sumy zaliczek na poczet przyszłego zysku wypłacanych w trakcie roku obrotowego powstanie w dacie podjęcia uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy.

Ad 3

Jeśli odpowiedź na pytanie 1. będzie negatywna (tj. Organ interpretacyjny uzna, że Spółka ma obowiązek obliczyć i pobrać podatek zryczałtowany w dacie wypłaty na rzecz komplementariusza zaliczki na poczet przyszłego zysku, gdyż wtedy powstaje obowiązek podatkowy u komplementariusza Spółki), to Spółka jest zdania, że dokonując poboru zryczałtowanego PIT od zaliczek na poczet przyszłego zysku Spółka ma prawo pomniejszyć wartość podatku zryczałtowanego komplementariusza o sumę zapłaconych zaliczek na poczet CIT od dochodu Spółki – w części proporcjonalnej do udziału w zyskach danego komplementariusza.

Powyższe stanowisko wynika z faktu, że przy rozstrzyganiu sposobu kalkulacji tego podatku, w ocenie Spółki, należy wziąć pod uwagę art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. oraz intencję ustawodawcy przy wprowadzaniu przepisów będących przedmiotem wniosku o interpretację.

Wspomniane przepisy precyzują sposób obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego od udziału w zyskach Spółki. Przepis art. 30a ust. 6a u.p.d.of. wskazuje, że zryczałtowany podatek dochodowy pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zyskach spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, reguła ta powinna mieć zastosowanie na każdym etapie obliczenia podatku. W przypadku rozliczania zaliczek na bazie miesięcznej lub kwartalnej, kwoty CIT są określane w zaliczkach. Odmienne rozumienie wspomnianych przepisów byłoby niekonsekwentne oraz prowadziłoby do nieuzasadnionego obciążenia w ciągu roku Wspólników podatkiem i złamania zasady przyświecającej ustawodawcy o niezmienionej sytuacji komplementariuszy (tj. przyznaniu komplementariuszom prawa do jednokrotności opodatkowania przypadającego na nich dochodu spółki komandytowej). Wiązałoby się to bowiem ze znacznym pogorszeniem sytuacji komplementariusza poprzez fakt, że część przypadającej mu kwoty mógłby odzyskać dopiero po zakończeniu roku podatkowego i rozliczeniu własnego zeznania podatkowego, w następstwie wystąpienia o zwrot nadpłaconego nienależnie podatku. Przy czym warto zwrócić uwagę, że po zakończeniu roku obrotowego przypadająca na danego komplementariusza część zysku spółki może się różnić od przyznanych mu zaliczek na poczet zysku w ciągu roku, nawet zysk może nie wystąpić. Co więcej, zgodnie z przyjętą konstrukcją odliczenia oraz intencją ustawodawcy odliczenie podatku CIT zapłaconego przez spółkę powinno co do zasady prowadzić do neutralności podatkowej dystrybucji zysku dla komplementariusza. Stąd ostatecznie całość zryczałtowanego podatku mogłaby w większości przypadków podlegać zwrotowi od organów podatkowych.

Podsumowując, w ocenie Spółki zaliczki wypłacane na poczet udziału w przyszłych zyskach Spółki nie powodują powstania przychodu w rozumieniu u.p.d.o.f. Przychód taki wystąpi dopiero po zakończeniu roku obrotowego, ustaleniu wysokości należnego CIT od dochodów Spółki oraz podjęciu uchwały o sposobie podziału zysku Spółki. Jeśli jednak organ interpretacyjny uzna, że podatek zryczałtowany powinien być obliczany od zaliczek na poczet zysku już w momencie ich wypłaty komplementariuszom – w ocenie Spółki, zaliczki wpłacone przez Spółkę na poczet jej zobowiązania z tytułu CIT należy potraktować analogicznie jak kwotę zobowiązania rocznego w CIT oraz odliczyć od zryczałtowanego PIT komplementariuszy w momencie wypłaty zaliczki na poczet udziału w zyskach. Odmienne rozumienie byłoby rażąco sprzeczne z intencją ustawodawcy dotyczącą sytuacji podatkowoprawnej komplementariusza spółki komandytowej.

Zważywszy na powyższe, w takich okolicznościach Spółka jest zdania, że komplementariuszowi Spółki przysługuje prawo do pomniejszenia zryczałtowanego PIT od ww. zaliczek stosownie do art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. i tym samym dokonując poboru zryczałtowanego PIT od zaliczek na poczet przyszłego zysku Spółka ma prawo pomniejszyć wartość podatku zryczałtowanego komplementariusza o sumę zapłaconych zaliczek na poczet CIT od dochodu Spółki – w części proporcjonalnej do udziału w zyskach danego komplementariusza.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 10 sierpnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT2-3.4011.492.2021.2.AK, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie skutków podatkowych wypłaty zaliczki na poczet zysku na rzecz komplementariuszy za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 12 sierpnia 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

9 września 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 10 sierpnia 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 2274/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 9 maja 2023 r., sygn. akt II FSK 1326/22 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 9 maja 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej  – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 nr 2 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie, wobec uznania za prawidłowe Pana stanowisko w zakresie ww. pytania nr 1 nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 3, gdyż oczekiwał Pan na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania za nieprawidłowe stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji Podatkowej ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.