Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.574.2023.5.MAP
Temat interpretacji
Możliwość zaliczenia wartości towarów otrzymanych w ramach darowizny do kosztów uzyskania przychodów oraz amortyzacji środków trwałych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
-nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia wartości towarów otrzymanych w ramach darowizny do kosztów uzyskania przychodów oraz
-prawidłowe w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
14 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 10 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od towarów i usług, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 24 listopada 2023 r.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
- Zainteresowany będący stroną postępowania:
A
- Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B
Opis zdarzenia przyszłego
Zainteresowany będący stroną postępowania prowadzi od ponad 30 lat działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w zakresie wytwarzania nagrobków, tj. zakład kamieniarski X. Jednocześnie pozostaje On w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej.Zainteresowany będący stroną postępowania działalność prowadzi na dwóch nieruchomościach położonych w miejscowości …. Na jednej mieści się zakład wraz z halą produkcyjną i biurami, posadowiony na nieruchomości w 1992 r. Na drugiej mieści się hala magazynowa posadowiona tam w 2015 r. Dysponuje On licznymi maszynami i urządzeniami, w stosunku do których w większości przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, w stosunku do których w większości upłynął okres amortyzacji lub okres 5 letni ich użytkowania. Zainteresowany będący stroną postępowania jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Zatrudnia 9 pracowników.
Z uwagi na fakt, że nadszedł wiek emerytalny i Zainteresowany będący stroną postępowania ma problemy ze zdrowiem zamierza Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania (swojemu synowi), który jest też Jego pracownikiem, przekazać w darowiźnie zakład w całości wraz z nieruchomościami, jak i urządzeniami, maszynami i zapasami kamienia, i innych produktów, jak: litery, krzyże itp. - w formie aktu notarialnego. Jest to przedsiębiorstwo kompletne, w pełni samodzielnie i wyczerpuje wymogi określone art. 551Kodeksu cywilnego. Przedsiębiorstwo nie posiada jakiegokolwiek zadłużenia czy zobowiązań, poza bieżącymi należnościami budżetowymi i pracowników. Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie prowadzi i nie prowadził jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Zamierza otworzyć działalność w dniu podpisania aktu notarialnego darowizny. Od początku działalności Zainteresowany niebędący stroną postępowania zamierza być czynnym podatnikiem VAT - waha się jeszcze co do wyboru formy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzowali Państwo, że przedmiotem darowizny jest samodzielne, kompletne przedsiębiorstwo, które nadaje się do prowadzenia działalności gospodarczej. Zainteresowany niebędący stroną postępowania będzie kontynuował działalność w zakresie kamieniarstwa. Otrzymane składniki przedsiębiorstwa będą w całości służyły działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
Przychody z działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania będą opodatkowane w formie podatku liniowego lub tak jak Zainteresowanego będącego stroną postępowania - wg skali podatkowej. W skład przedsiębiorstwa, które zostanie przekazane Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania, będą wchodziły dwie nieruchomości: jedna - zbudowana budynkiem, w którym mieści się hala produkcyjna i biura, druga - zabudowana magazynem. Do tego dojdą wszelkie urządzenia, maszyny wg ewidencji środków trwałych, której odpis załączono do uzupełnienia wniosku. Natomiast wartości niematerialne i prawne nie będą przekazane w ramach wskazanej we wniosku darowizny.
Przedsiębiorstwo nie jest zadłużone i na dzień przekazania także nie będzie żadnych długów. Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie przejmie innych zobowiązań poza przejęciem pracowników. Przedsiębiorstwa nie obciążają żadne ciężary, zobowiązania, ani tym bardziej długi i Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie będzie następcą w długu Zainteresowanego będącego stroną postępowania.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy Zainteresowany niebędący stroną postępowaniaotrzymane urządzenia, maszyny, oraz nieruchomości, które nie zostały jeszcze do końca zamortyzowane, będzie mógł amortyzować we własnej firmie?
2.Czy otrzymane towary w postaci marmuru i innego kamienia oraz półprodukty, jak litery, krzyże i inne Zainteresowany niebędący stroną postępowaniabędzie mógł uwzględnić w kosztach swojej produkcji nagrobków?
5. Czy od darowizny przedsiębiorstwa wystąpi podatek dochodowy?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Ad. 1.
Maszyny, urządzenia, narzędzia i nieruchomości Zainteresowany niebędący stroną postępowania będzie mógł dalej amortyzować, tj. kontynuować amortyzację na tych samych zasadach, na których Zainteresowany będący stroną postępowania je amortyzował, co potwierdzają uregulowania art. 22g ust. 1 pkt 3, ust. 12 i ust. 15 oraz art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ad. 2.
Towary, tj. granit, marmur czy inne kamienie, jak i półprodukty czy litery, krzyże i inne otrzymane przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania przy darowiźnie przedsiębiorstwa nie będą kosztem Jego produkcji nagrobków, ponieważ otrzymał je tytułem darmym, więc w takiej samej wartości będą jego kosztem (art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Ad. 5.
Darowizna nie będzie też objęta podatkiem dochodowym z uwagi na treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:
Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że do powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodzi jedynie wskutek zbycia o charakterze odpłatnym.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
I tak, zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Stosownie do art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
W myśl art. 889 Kodeksu cywilnego:
Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:
1)gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
2)gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.
Zatem, dana czynność jest darowizną, jeżeli posiada cechy tej umowy, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego wyżej art. 889 Kodeksu cywilnego.
Z powyższego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego, kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.
Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania prowadzi od ponad 30 lat działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania nagrobków, tj. zakład kamieniarski. Jednocześnie pozostaje On w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej. Zainteresowany będący stroną postępowania działalność prowadzi na dwóch nieruchomościach. Na jednej mieści się zakład wraz z halą produkcyjną i biurami, posadowiony na nieruchomości w 1992 r. Na drugiej mieści się hala magazynowa, posadowiona tam w 2015 r. Dysponuje On licznymi maszynami i urządzeniami, w stosunku do których w większości przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, a w stosunku do których w większości upłynął okres amortyzacji lub okres 5 letni ich użytkowania. Z uwagi na fakt, że nadszedł wiek emerytalny i Zainteresowany będący stroną postępowania ma problemy ze zdrowiem, zamierza synowi (Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania), który jest też Jego pracownikiem, przekazać w darowiźnie zakład w całości wraz z nieruchomościami, jak i urządzeniami, maszynami i zapasami kamienia i innych produktów, jak litery, krzyże itp., w formie aktu notarialnego. Jest to przedsiębiorstwo kompletne, w pełni samodzielnie i wyczerpuje wymogi określone art. 551 Kodeksu cywilnego. Przedsiębiorstwo nie posiada jakiegokolwiek zadłużenia czy zobowiązań, poza bieżącymi należnościami budżetowymi i pracowników. Przedmiotem darowizny jest samodzielne, kompletne przedsiębiorstwo, które nadaje się do prowadzenia działalności gospodarczej. Zainteresowany niebędący stroną postępowania będzie kontynuował działalność Zainteresowanego będącego stroną postępowania w zakresie kamieniarstwa. Otrzymane składniki przedsiębiorstwa będą w całości służyły działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przychody z działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania będą opodatkowane w formie podatku liniowego lub tak, jak Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania - wg skali podatkowej. W skład przedsiębiorstwa, które zostanie przekazane Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania, będą wchodziły dwie nieruchomości: jedna - zbudowana budynkiem, w którym mieści się hala produkcyjna i biura, druga - zabudowana magazynem. Do tego dojdą wszelkie urządzenia, maszyny wg ewidencji środków trwałych. Natomiast wartości niematerialne i prawne nie będą przekazane w ramach wskazanej we wniosku darowizny. Przedsiębiorstwo nie jest zadłużone i na dzień przekazania także nie będzie żadnych długów.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.
Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.
Nabycie przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania umową darowizny przedsiębiorstwa wykorzystywanego wcześniej w prowadzonej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania działalności, niewątpliwe wiązać się będzie z przysporzeniem w majątku Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Ponieważ, jak wskazano we wniosku, do nabycia tego dojdzie w drodze darowizny, będzie się ono wiązało z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.
Skoro nabycie ww. majątku przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, to powyższe wyklucza, zgodnie z treścią cyt. art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto, jeśli w związku z tym przekazaniem, Zainteresowany będący stroną postępowania (darczyńca) nie otrzyma żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji przychodów podatkowych. W związku z tą czynnością nie powstanie po stronie Zainteresowanego będącego stroną postępowania przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do pytania Nr 5 jest prawidłowe.
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.
W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
·musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
·nie może być wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
·musi być należycie udokumentowany.
Przepis art. 22 ust. 8 ww. ustawy stanowi, że:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Stosownie natomiast do treści art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.
Artykuł 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
W razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi, w tym również powstałych z przekształcenia spółki.
Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 22h ust. 3 ww. ustawy:
Podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.
Należy także wskazać na treść art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:
nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 23 ust. 9 ww. ustawy:
Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.
W niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, które będą nabyte w drodze darowizny. Środki trwałe, które będą przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania otrzymane w darowiźnie są wykorzystywane przez darczyńcę w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej i są przez Niego amortyzowane.
Wobec powyższego Zainteresowany niebędący stroną postępowania, jako obdarowany, do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych winien przyjąć powyższe środki trwałe w wartości określonej przez darczyńcę (Zainteresowanego będącego stroną postępowania) – nastąpi bowiem kontynuacja amortyzacji. Kontynuując amortyzację opisanych we wniosku środków trwałych, Zainteresowany niebędący stroną postępowania będzie zobowiązany do uwzględnienia wartości początkowej ustalonej przez darczyńcę oraz wysokości dokonanych już przez darczyńcę (Zainteresowanego będącego stroną postępowania) odpisów oraz przyjęcia wybranej przez Niego metody amortyzacji. Dokonywane przy zastosowaniu opisanej kontynuacji odpisy amortyzacyjne będą stanowić u Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania koszty uzyskania przychodów.
Zatem, stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do pytania Nr 1 jest prawidłowe.
W sytuacji, gdy jakiś środek trwały został w całości zamortyzowany w działalności gospodarczej darczyńcy ‒ nie ma możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w darowiźnie zamortyzowanych ww. składników i zaliczania ich do kosztów podatkowych.
Według definicji „kosztu” zawartej w internetowym Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN – pojęcie to oznacza – sumę pieniędzy wydatkowanej na kupno lub opłacenie czegoś, natomiast definicja „kosztów” z tego słownika oznacza – nakłady, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w celu wytworzenia (nabycia) określonego produktu.
W sytuacji opisanej we wniosku nabycie towarów w drodze darowizny nie będzie miało charakteru odpłatnego, nie można więc mówić o „poniesieniu kosztu”. Z tego względu – przy tym sposobie nabycia – brak odpłatności decyduje o niemożności zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości towaru.
W odniesieniu do wskazanych we wniosku towarów w postaci marmuru i innego kamienia oraz półproduktów, jak litery, krzyże i inne, stwierdzam, że skoro nabycie towarów handlowych nastąpi w drodze darowizny (nieodpłatnie) – to ich wartość nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie zostanie spełniona jedna z przesłanek wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wymóg poniesienia kosztu.
Zatem, stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do pytania Nr 2 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku od spadków i darowizn oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, nie przeprowadzam postępowania dowodowego, w związku z czym nie jestem obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do uzupełnienia wniosku ORD-WS dokumentów; jestem związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Zainteresowanych i przedstawionym we wniosku stanowiskiem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Zainteresowany będący stroną postępowania ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).