Możliwość zastosowania do wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z dnia 14 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w części dotyczącej możliwości zastosowania do wynagrodzenia za pracę niemającą charakteru pracy twórczej kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 października 2023 r. (wpływ 24 października 2023 r.) oraz pismem z 27 listopada 2023 r. (wpływ 27 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Zatrudniają Państwo na podstawie umowy o pracę Kierownika Biura Projektowego. Kierownik Biura Projektowego (dalej również jako „Pracownik”) – jest projektantem z uprawnieniami budowlanymi w specjalności instalacyjnej do projektowania w zakresie sieci wodociągowych i kanalizacyjnych bez ograniczeń. Nr upr. bud. (…). Powyższe uprawnienia dają możliwość pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Podstawowym obowiązkiem Kierownika Biura Projektowego jest koordynowanie oraz opracowywanie projektów wodociągowych i kanalizacyjny (sieci i przyłącza) wraz z opracowaniem indywidualnych rozwiązań dla poszczególnych zadań/projektów. W ramach powierzonych umową o pracę obowiązków pracowniczych Kierownik wykonuje m.in. projekty techniczne. Wykonane projekty Projektant/Kierownik opatruje swoim imieniem i nazwiskiem oraz informacją o posiadanym numerze uprawnień budowlanych. Proces projektowania obejmuje wszystkie fazy powstawania dokumentacji projektowej, od koncepcji do kompletnego projektu budowlanego i wykonawczego (zgodnie z rozporządzeniem Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 11 września 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. 2020 poz. 1609.). Każdy z projektów jest opracowywany indywidualnie z uwzględnieniem występujących uwarunkowań technicznych, rzeźby terenu, kwestii własności gruntów itd. dlatego też każdy z nich wykazywał cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W ramach zakresu obowiązków i uprawnień wynikających z pełnionego stanowiska, Kierownik/Projektant twórczo i samodzielnie uczestniczy w procesie projektowania instalacji oraz infrastruktury technicznej, stając się tym samym twórcą lub współtwórcą całego dzieła, co w rozumieniu art. 8 oraz art. 9 ustawy Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. Dalej: ustawa o PrAut) pozwała przypisać status twórcy albo współtwórcy projektu budowlanego. Ponadto wykonane przez Pracownika dzieła stanowią utwór w rozumieniu ustawy o PrAut. Przedmiotowe utwory odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem. Utwory zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej wytworzonej osobiście przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Projektanta. Pragną Państwo podkreślić, że wykonane przez Pracownika projekty architektoniczne, niezależnie od skali, nie mają powtarzalnego charakteru i stanowią rezultat wielomiesięcznych badań, prób, analiz oraz wytworzenia rysunków, modeli, opisów stanowiących całkowicie niezależny i indywidualny projekt architektoniczny, w tym projekt koncepcyjny, projekt budowlany, projekt wykonawczy, czy projekt wnętrz. Utwory wykonane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Projektanta posiadają cechy wyróżniające, a co istotne zostaną uzyskane przy wykorzystaniu swobody twórczej, a ich rezultat zostanie osiągnięty dzięki indywidualnemu wkładowi pracy twórczej projektanta. Wykonywane przez Pracownika utwory są twórczą odpowiedzią na długoterminowe plany Spółki w zakresie realizacji zadań związanych z inwestycjami. Podkreślają Państwo, że to m.in. od jakości opracowanej dokumentacji projektowej, w tym założeń funkcjonalnych, koordynacji technicznej oraz przewidzianej estetyki poszczególnych wykończeń, zależy późniejszy efekt końcowy. Wytworzone przez Pracownika utwory mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności popartych wiedzą i umiejętnościami Projektanta. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wszystkie ww. utwory mają oryginalny charakter, tj. zawierają obiektywnie nową wartość oraz noszą cechę indywidualności. Stanowią rezultat nieszablonowej, samodzielnej, uwieńczonej niepowtarzalnym rezultatem pracy, który musi każdorazowo być dostosowany do potrzeb konkretnego projektu. Będąc autorem albo współautorem wspomnianych projektów instalacji, urządzeń infrastruktury technicznej, pracownik posiada prawa autorskie do tych projektów, które następnie przenosi na rzecz pracodawcy zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przejęcie projektów odbywa na podstawie prowadzonej ewidencji utworów w formie akceptowanego cyklicznie przez pracodawcę wykazu odbieranych utworów. Wykonywanie projektów technicznych nie wyczerpuje wszystkich powierzonych Pracownikowi obowiązków. Kierownik Biura Projektowego jest zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy, tj. 40 godzin w tygodniu, po 8 godzin przez 5 dni w tygodniu. Czas pracy Pracownika rozliczany jest na podstawie elektronicznej karty pracy, której wypełnianie stanowi nałożony na Pracownika obowiązek pracowniczy. Karty pracy, stanowi podstawę do ustalenia czasu pracy poświęconego na pracę twórczą, nad konkretnymi, identyfikowalnymi projektami oraz czas poświęcony na pozostałe obowiązki pracownicze. Miesięczne wynagrodzenie należne ze stosunku pracy zostało ustalone w kwocie stałej. Natomiast wysokość wynagrodzenia, za wykonywanie na rzecz pracodawcy pracy twórczej, ustalane jest liczbą godzin faktycznie poświęconych na działalność twórczą, pomnożonych przez stawkę godzinową wynagrodzenia zasadniczego obowiązującego w miesiącu rozliczeniowym. Przy czym aktualnie Państwo jako płatnik do wynagrodzenia projektanta stosujecie koszty uzyskania przychodu na zasadach ogólnych określonych w art. 22 ust. 2 ustawy o PIT. W kontekście powyższego powstała wątpliwość, czy wypłacając wynagrodzenie Pracownikowi macie Państwo prawo do stosowania dla części wynagrodzenia za pracę twórczą w ramach umowy o pracę, 50% stawki kosztów uzyskania przychodu – w ramach limitu kwotowego wynikającego z ustawy podatkowej?

Z projektantem (Kierownikiem Biura Projektowego) nie były i nie są zawierane umowy o dzieło.

Spółka nie zawiera umów o dzieło.

Pytanie

Czy Państwu przysługuje prawo do odliczenia od wynagrodzenia za wykonywane prace projektowe w ramach wynagrodzenia za pracę twórczą, które wynika z czasu pracy udokumentowanego w systemie rozliczeniowym obowiązującym u pracodawcy 50% stawki kosztów uzyskania przychodu określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT, natomiast do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu wykonywania innych obowiązków pracowniczych zastosowanie znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodu wynikające z ww. art. 22 ust. 2 ustawy PIT?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie w zakresie Państwa wątpliwości dotyczących możliwości zastosowania do pozostałych składników wynagrodzenia pracownika z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych, tj. niebędących wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych, kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w zakresie możliwości zastosowania przez płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie przysługuje prawo do odliczenia od wynagrodzenia za wykonywane prace projektowe w ramach wynagrodzenia za pracę twórczą, które wynika z czasu pracy udokumentowanego w systemie rozliczeniowym obowiązującym u pracodawcy, 50% stawki kosztów uzyskania przychodu określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT. Natomiast do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu obowiązków pracowniczych zastosowanie znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodu wynikające z ww. art. 22 ust. 2 ustawy PIT.

Konsekwentnie w dalszej części uzasadnienia Państwa stanowiska należy przyjąć, że w stanie faktycznym prawa autorskie przechodzą na Państwa, zgodnie z postanowieniami umowy o pracę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Za pracownika, w rozumieniu ustawy o PIT, uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy PIT: Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej: 1) wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej; 2) nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej; 3) wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł - w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę; 4) nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT koszty uzyskania przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Przepis art. 22 ust. 9a ustawy PIT ogranicza wysokość kosztów korzystających z preferencji, gdyż zgodnie z brzmieniem przepisu: W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. Dalsze ograniczenie stosowania kosztów zawiera art. 22 ust. 9aa ustawy PIT, zgodnie z którego brzmieniem: W przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 lit. a, pkt 152 lit. a, pkt 153 lit. a oraz pkt 154 w zakresie przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, suma łącznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, oraz przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 lit. a, pkt 152 lit. a, pkt 153 lit. a oraz pkt 154 w zakresie przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. Regulacja art. 22 ust. 9b ust. 1 ustawy PIT wskazuje natomiast, że przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu: (…) działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa.

Art. 18 ustawy PIT stanowi, że za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 oraz art. 18 ustawy PIT, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do - odrębnych przepisów - ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Konsekwentnie, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% jest możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (pracodawcę) gdy udzieli licencji na korzystanie z nich. W analizowanym przypadku prawa owe przechodzę na Państwa, zgodnie z postanowieniami umowy o pracę lub umowy o dzieło. Zgodnie z zarysowanym opisem stanu faktycznego wykonuje czynności w zakresie działalności twórczej na polu inżynierii budowlanej oraz posiada ku temu stosowne uprawnienia państwowe oraz inne czynności wynikające z zawartej umowy o pracę. Analizując powyższe przepisy w kontekście niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego należy stwierdzić, że jednym z koniecznych warunków, by mieć możliwość stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w kontekście danego pracownika, jest tworzenie przez niego utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które to powstają w wyniku podejmowanej przez niego (w ramach stosunku pracy) działalności twórczej m.in. w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki. W Państwa ocenie, dochowane są również zasady związane z prawidłowym stosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodów w sposób zgodny z treścią interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 15 września 2020 r. (znak DD3.8201.1.2018). Bowiem jak wskazał Minister Finansów w przytoczonej powyżej interpretacji ogólnej: - „przedmiotem prawa autorskiego jest tylko taka działalność twórcza, która prowadzi do powstania utworu korzystającego z ochrony praw autorskich; sama działalność twórcza nie może być przedmiotem prawa autorskiego, a do przychodów uzyskanych z tego tytułu nie ma zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT, - podstawowymi warunkami do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w ramach stosunku pracy jest to, aby przedmiotem umowy o pracę było powstanie utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim, tj. zamawianego i oczekiwanego przez pracodawcę, oryginalnego wytworu o indywidualnym charakterze, - w przypadku utworu pracowniczego niezbędne jest przyjęcie tego utworu przez pracodawcę, gdyż oznacza to ustawowe (lub umowne) rozporządzenie prawem autorskim na rzecz pracodawcy.” Wobec powyższego, zgodnie z przepisami prawa, zasadniczym warunkiem dokonywania kwalifikacji przychodów z tytułu działalności twórczej w zakresie inżynierii budowlanej w kontekście zastosowania odpowiednich przepisów dotyczących kosztów ich uzyskania, staje się możliwość dokładnego ustalenia relacji wysokości wynagrodzenia tytułem korzystania z praw autorskich do powstałych w wyniku tworzenia projektów technicznych, w stosunku do wysokości całkowitego wynagrodzenia za pracę w danym miesiącu oraz dla celów limitu preferencyjnych kosztów uzyskania przychodów z art. 22 ust. 9a oraz ust. 9aa. Zastosowanie art. 22 ust. 2 ustawy PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów do przychodu tytułem pracy nie mającej charakteru pracy twórczej oraz zastosowanie art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy w zakresie kosztów uzyskania przychodu do przychodu tytułem korzystania z praw autorskich do powstałych w wyniku tworzenia - w ramach stosunku pracy - projektów technicznych, nieprzekraczających nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT oraz nieprzekraczające kwoty, o której mowa w art. 22 ust. 9aa ustawy PIT ww. ustawy, jest zasadne. Posiadają Państwo system ewidencjonowania czasu pracy, zawierający informacje o tym ile czasu poświęcane jest na pracę nad projektami (twórczą) w ramach umowy o pracę oraz ile czasu poświęcono na pracę w ramach konkretnej umowy o wykonanie projektu (dzieło), poza umową o pracę. Rodzaj umowy, forma prawna stosunku prawnego, w ramach której osoba korzysta z praw autorskich do tworzonych przez siebie projektów technicznych nie ma znaczenia dla możliwości zastosowania wysokości kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu, wynikających z art. 22 ust. 9 pkt 3 PIT. Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez podatnika z prawa autorskiego powinien być udokumentowany, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, jest aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła. W razie wykonywania na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga wartość wynagrodzenia z tytułu korzystania z prawa autorskiego. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac - utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Wykonywanie pracy twórczej nie oznacza automatycznie powstania utworu i przejścia praw z tego tytułu na pracodawcę. Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli zostało wypłacone wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 listopada 2018 r., (znak: 0113-KDIPT3.4011.440.2018.2.JR): „Z treści umowy o pracę (lub innego dokumentu) powinno więc wynikać, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą, a wyodrębniona część wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu. Konieczne jest dokładne wyróżnienie (w jasny, czytelny sposób) tej części wynagrodzenia, która związana jest z korzystaniem lub rozporządzaniem przez pracownika z przysługujących mu praw autorskich.” Zatem, w sytuacji gdy wyodrębnią Państwo część wynagrodzenia należną z tytułu rozporządzania lub korzystania przez Pracownika z praw majątkowych do utworów przez nich stworzonych od pozostałego wynagrodzenia za wykonywane obowiązki, niemające charakteru twórczego, możliwe będzie zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu od części twórczej. Podsumowując, w Państwa ocenie, wypłacane Pracownikowi wynagrodzenie w części dotyczącej przenoszenia przez niego na Spółkę autorskich praw majątkowych do określonych w niniejszym wniosku utworów stanowi przychody z działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, co w konsekwencji uprawnia Państwa jako płatnika, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, do zastosowania do ww. przychodów Projektanta kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu wykonywania innych obowiązków pracowniczych Spółka stosuje art. 22 ust. 2 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w części dotyczącej możliwości zastosowania do pozostałych składników wynagrodzenia pracownika z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych, tj. niebędących wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych, kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 12 ust. 4 ww. ustawy :

Jak wynika z art. 22 ust. 1 tej ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści przepisu art. 32 ust. 2 ww. ustawy wynika, że:

W myśl natomiast art. 32 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, co do zasady, w przypadku uzyskiwania należności (przychodów) ze stosunku pracy, koszty uzyskania przychodów zostały określone kwotowo i ich wysokość zależy od ilości zawartych umów o pracę oraz miejsca położenia zakładu pracy, tj. czy podatnik zamieszkuje w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy, czy też poza tą miejscowością.

Na podstawie ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, że do pozostałych składników wynagrodzenia pracownika z tytułu wykonywania innych obowiązków pracowniczych, tj. niebędących wynagrodzeniem za przeniesienie wspomnianych praw majątkowych, koszty uzyskania przychodów powinny być określane na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując ‒ do uzyskiwanych przychodów za pracę niemającą charakteru pracy twórczej należy stosować koszty uzyskania przychodów określone na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).