Sprzedaż nieruchomości po upływie okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie działki, nie będzie stanowić źródła przychodu.... - Interpretacja - 0115-KDIT1.4011.656.2023.2.DB

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.656.2023.2.DB

Temat interpretacji

Sprzedaż nieruchomości po upływie okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie działki, nie będzie stanowić źródła przychodu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła Pani wniosek – na wezwanie organu – 21 listopada 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

20 grudnia 2018 r. Wnioskodawczyni z mężem nabyli działkę budowlaną w miejscowości C. z zamiarem wybudowania na niej domu jednorodzinnego. Okazało się jednak, że nowo zakupiona działka nie posiadała formalnego dostępu do drogi, co było jednoznaczne z brakiem możliwości uzyskania pozwolenia na budowę. Ustalenie służebności przejazdu i przechodu po drodze przylegającej do ww. działki Wnioskodawczyni z mężem musieli ustalić sądownie, ponieważ właściciel drogi zmarł oraz nie miał spadkobierców i konieczne było powołanie kuratora sądowego. W sądzie otrzymali informację, że takie sprawy mogą ciągnąć się latami. Nie chcąc przez tak długi czas płacić za wynajem, postanowili wybudować dla ich rodziny dom w innym miejscu.

W październiku 2019 r. Wnioskodawczyni z mężem dokonali zakupu drugiej działki budowlanej w miejscowości A.. Uzyskali pozwolenie na budowę, zaciągnęli kredyt hipoteczny i rozpoczęli budowę domu, w którym zamieszkali ponad 2 lata temu.

Pod koniec budowy domu w A. sąd przyznał Wnioskodawczyni z mężem służebność na drogę w C.. W związku z tym, że od początku cały czas Wnioskodawczyni z mężem uważali, że miejscem, w którym chcą mieszkać jest C., od razu zaczęli starania o uzyskanie pozwolenia na budowę, którą rozpoczęli w maju 2021 r.

Z powodu znacznego wzrostu cen materiałów budowlanych w ostatnich dwóch latach oraz przeznaczenia większości środków na dom w A. nie udało się Wnioskodawczyni wraz z mężem wybudować i wykończyć domu w C. tak szybko, jak pierwotnie zamierzali. W 2021 r. zamieszkali w A.. Początkowo czuli się tam obco, jednak przez okres zamieszkania tutaj zintegrowali się z sąsiadami, poznali okolicę, ich dzieci znalazły tu przyjaciół, a syn poszedł do szkoły razem z dziećmi z A.. Obecnie, po ponad dwóch latach mieszkania w A., kiedy mogliby się już przeprowadzić do C. okazało się, że nikt z ich rodziny tego nie chce. Dzieci Wnioskodawczyni nie wyobrażają sobie, że mogliby mieszkać w innym miejscu. Córka Wnioskodawczyni, pomimo tego, że z C. miałaby lepszy dojazd do szkoły w B., również nie chce zmieniać miejsca zamieszkania. Syn też nie chce zmieniać szkoły. Wnioskodawczyni z mężem również nie chcieliby się przeprowadzać.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w ciągu 23 lat małżeństwa nabyli, a następnie sprzedali:

w 2006 r. – dom jednorodzinny,

w 2011 r. – mieszkanie,

w 2019 r. – dom jednorodzinny.

Uzupełnienie wniosku

Ani Wnioskodawczyni, ani Jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej. Zbycie domu jednorodzinnego w 2006 r., mieszkania w 2011 r. i domu jednorodzinnego w 2019 r. nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej.

W 2003 r. Wnioskodawczyni z mężem nabyli działkę budowlaną w D., na której wybudowali dom. Podobnie, w 2011 r. nabyli działkę budowlaną w E., na której również wybudowali dom. Obydwa domy jednorodzinne Wnioskodawczyni z mężem wybudowali na wcześniej zakupionych działkach (na obydwie budowy zaciągnęli kredyty hipoteczne) z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. W obydwu domach mieszkali: w pierwszym 2 lata, w drugim 4,5 roku.

Pierwszą nieruchomość Wnioskodawczyni z mężem sprzedali z powodu braku wystarczającej infrastruktury (brak utwardzonej drogi, brak kanalizacji i gazociągu). Drugi dom sprzedali, bo im się tam nie podobało.

Środki ze sprzedaży domu w D. małżonkowie przeznaczyli na spłatę kredytu hipotecznego oraz częściowe pokrycie ceny zakupu mieszkania. Natomiast środki ze sprzedaży domu w E. przeznaczyli na zakup działki w C., a później w A. oraz budowę domu.

Po sprzedaży domu w D. Wnioskodawczyni z mężem kupili w 2007 r. dwupokojowe mieszkanie, w którym zamieszkali. Przez 3,5 roku mieszkali w ww. mieszkaniu, jednak uznali, że jest za małe (42,5 m2) dla nich i córki. Małżonkowie podjęli decyzję o budowie domu i pieniądze ze sprzedaży mieszkania przeznaczyli na spłatę kredytu hipotecznego, zakup działki i częściowe pokrycie kosztów budowy domu (na brakującą część zaciągnęli kredyt hipoteczny).

Wnioskodawczyni z mężem działkę w C. nabyli do wspólności majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawczyni posiada na (...) ziemię rolną (3,3785 ha), którą podarował Jej ojciec w 2019 r. Ziemia obecnie jest uprawiana i używana w celach rolniczych. W najbliższej przyszłości Wnioskodawczyni nie planuje sprzedaży tej nieruchomości.

Wnioskodawczyni zamierza zamieścić ogłoszenie o sprzedaży domu w Internecie, w przeznaczonych do tego serwisach, np. (...) (sekcja nieruchomości). Być może zleci też sprzedaż lokalnej agencji nieruchomości. Wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić innych niż ww. działań marketingowych. Nie będzie zlecać ogłoszeń w radiu i telewizji.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zbycia domu w C. po upływie 5 lat podatkowych od zakupu nieruchomości?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego i nie będzie zobowiązana do jego zapłaty od sprzedaży domu wybudowanego na działce w C. po upływie okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie działki. Sprzedaż nie będzie także czynnością dokonywaną w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, nie powstaje źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak i budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z treści art. 48 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

W myśl art. 47 ww. Kodeksu:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości (z wyjątkami przewidzianymi w ustawie) nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Jednocześnie regulacja zawarta w prawie cywilnym skutkuje tym, że datą nabycia nieruchomości jest data nabycia prawa własności gruntu bez względu na to, czy na gruncie tym wybudowano budynek, czy też nie i kiedy to nastąpiło. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania (art. 235 Kodeksu cywilnego).

Zatem w tej sprawie datą nabycia przez Panią nieruchomości będącej przedmiotem wniosku jest data nabycia działki budowlanej, tj. 20 grudnia 2018 r.

Mając na uwadze wyżej wymienione przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia, planowana przez Panią sprzedaż nieruchomości po upływie okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie działki, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. W konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).