Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 listopada 2023 r. (wpływ 15 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Wnioskodawca od 2 lutego 2021 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…).

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy wpisana jest do w CEIDG, Wnioskodawca posiada NIP: (…) oraz REGON: (…). Przeważającą działalnością Wnioskodawcy jest tworzenie oprogramowania (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek w Polsce, zaś wybraną przez niego formą opodatkowania jest ryczałt.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie na zlecenie innych podmiotów na zasadach umowy B2B (dalej zwanych: „Kontrahentami”). Każda współpraca Wnioskodawcy jest udokumentowana właściwą umową.

Zgodnie z treścią zawieranych z Kontrahentami umów, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują szeroko rozumiane prace programistyczne. Szczegółowy zakres usług jest każdorazowo ustalany przez Wnioskodawcę oraz Kontrahenta i w zależności od potrzeb wynikających z aktualnie realizowanych projektów może obejmować różny zakres prac. Umowy regulują także warunki przeniesienia autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz Kontrahentów pod kierownictwem, czy też w wyznaczonym miejscu i czasie przez danego Kontrahenta. Wnioskodawca ma swobodę w zakresie sposobu wykonania usług, przy czym otrzymuje od Kontrahentów jedynie ogólne wytyczne w zakresie przedmiotu zlecenia. Wnioskodawca wykonuje zlecone czynności w miejscu i czasie wyznaczonym przez niego samego. Wnioskodawca oraz Kontrahenci uzgadniają często harmonogram wykonania prac, nie można jednak mówić wówczas o jednostronnym wyznaczeniu czasu wykonania zlecenia przez Kontrahenta. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ponosi wyłącznie Wnioskodawca. Wykonując czynności z zakresu tworzenia oprogramowania, ponosi ryzyko gospodarcze. Należy również podkreślić, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w zakresie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z efektami swojej pracy, w głównej mierze związane z jakością swoich usług.

Efektem pracy Wnioskodawcy są w szczególności kody źródłowe, algorytmy w językach oprogramowania, części oprogramowania, czy całe programy komputerowe. Wnioskodawca wskazuje, że każdy efekt jego pracy posiada charakter twórczy, ponieważ są to nowe, wcześniej niewystępujące w praktyce działalności Wnioskodawcy rozwiązania.

Efekty prac będące programami komputerowymi podlegają ochronie na podstawie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że samą definicję programu komputerowego, nie należy rozumieć wąsko, ale szeroko.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

-„materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);

-Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12).

Podczas tworzenia oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje oraz wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do stworzenia nowych oraz unikalnych rozwiązań informatycznych.

Z uwagi na złożoność procesu tworzenia i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca oprócz wiedzy w zakresie technologii informatycznych wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin, np. ekonomii oraz matematyki w celu stworzenia algorytmów obliczeniowych. Ponadto, w celu stworzenia specjalistycznego oprogramowania, niezbędne jest zrozumienie specyfiki pracy danego sektora np. prawa budowlanego, telekomunikacji, elektroniki, bankowości oraz ekonomii. Nie jest bowiem możliwe napisanie komponentu, odpowiadającego rzeczywistym potrzebom Kontrahenta bez wiedzy biznesowej/merytorycznej na temat tego jak wyglądają procesy charakterystyczne dla danej dziedziny/danego sektora gospodarki w realnym świecie. Dodatkowo Wnioskodawca musi każdorazowo zapoznać się również z regulacjami prawnymi danego sektora. Wnioskodawca musi posiadać wiedzę w zakresie wydajności oprogramowania odpowiednie dla branży, dla której tworzone jest oprogramowanie, celem zapewnienia jego kompatybilności i nienagannej jakości.

Aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów badawczych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. Kluczowym problemem jest przełożenie potrzeby funkcjonalnej opisanej językiem zrozumiałym dla człowieka na algorytm możliwy do zaimplementowania językiem programowania, przy zachowaniu docelowego rezultatu.

Tworzenie oprogramowania jest długim i złożonym procesem. Pierwszym jego etapem, który nie jest stricte związany z programowaniem, ale posiada charakter prac badawczo-rozwojowych jest zrozumienie biznesowego sensu oprogramowania. Wnioskodawca otrzymuje ogólny opis funkcjonalności oczekiwanych przez Kontrahenta oraz jeżeli zachodzą nowe interakcje z systemami zewnętrznymi, dokumentację techniczną. W ramach tego etapu Wnioskodawca nabywa i poszerza swoją wiedzę. Następnie Wnioskodawca implementuje zgromadzoną wiedzę w formę cyfrową, dokonując przy tym bieżącej analizy tworzonego oprogramowania. Ze względu na złożoność procesu implementacji, w którym Wnioskodawca bierze czynny udział, musi On na bieżąco poszerzać swoją wiedzę na temat najnowszych rozwiązań w sferze wydajności oprogramowania. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że musi on również w tym zakresie na bieżąco doszkalać się w zakresie nowych narzędzi informatycznych, jak również w zakresie aktualnych wzorców projektowych.

Na podstawie własnej wiedzy oraz zgromadzonych w trakcie badań i analiz informacji Wnioskodawca dobiera odpowiednie narzędzia, takie jak język oprogramowania (Wnioskodawca używa języków programowania: (…)). Powyższe czynności stanowią niezbędny element realizowanych przez Wnioskodawcę projektów programistycznych. Etap ten jest ściśle związany z potrzebami zamawiającego oprogramowanie, a co za tym idzie prace badawcze muszą zostać przeprowadzone przy każdym nowym projekcie.

W dalszych etapach procesu twórczego Wnioskodawca dokonuje weryfikacji praktyczności wcześniejszych prac oraz przyjętych założeń. Podczas realizacji projektów, często okazuje się, że przyjęte rozwiązanie jest błędne lub nie spełnia oczekiwań (względem dokumentacji). W związku z tym, prace badawcze prowadzone przez Wnioskodawcę nie kończą w pierwszych etapach procesu twórczego, lecz są kontynuowane w różnych fazach. Na podstawie bieżących obserwacji i analiz Wnioskodawca reaguje na pojawiające się problemy, wprowadzając poprawki oraz rozwiązania, które są bardziej wydajne. Ponadto tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przez niego stale monitorowane. Przykładem zlecenia programistycznego zrealizowanego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich Kontrahentów jest projekt, który wdraża w życie nowe, niesiniejące wcześniej rozwiązanie, mające na celu pomoc w różnych sektorach gospodarki zwiększenie konkurencyjności, bądź zbudowanie nowych procesów zarządzania danymi. W projekcie wykorzystywane są najnowsze technologie informatyczne dostępne na rynku, w głównej mierze są to technologie dostarczane przez (…). Rola Wnioskodawcy skupia się na implementacji komponentów backendowych (działających w najniższych warstwach architektury oprogramowania, udostępniające gotowe do użycia końcówki innym użytkownikom/systemom, stanowiących rdzeń każdego systemu IT).

Dodatkowo Wnioskodawca w projekcie zajmuje się pracą związaną z (…). Jest to jeden z rodzajów (…)

Aktualny główny projekt skupia się na stworzenie rozwiązania, które umożliwi połączenie (…). Samo połączenie jest już nowatorskie. Dodatkowo sposób w jaki to realizuje Wnioskodawca też jest czymś nowym. Tworzone rozwiązania nie powstają na podstawie gotowych wzorców. Aplikacja ma przeprowadzać przez cały proces, od wniosku, po weryfikację klienta (...), cały proces związany z wnioskiem, obsługę plików, automatyczną weryfikację, aż do całego procesu, który jest po zakończeniu zakupu, czyli możliwości obsługi płatności oraz składania innych wniosków.

Celem tworzonego oprogramowania jest umożliwienie przedsiębiorstwom wejścia w nowe gałęzie gospodarki oraz na nowe rynki. Oprogramowanie łączy przedsiębiorcę z użytkownikiem końcowym, aby to umożliwić. Dodatkowo omawiany projekt umożliwi jego użytkownikom redukcję kosztów (w swoim przedsiębiorstwie), poprzez (…).

Dodatkowo, Wnioskodawca poniżej przedstawia przykładowe funkcjonalności, które zostały przez Niego stworzone w ramach innych projektów:

-(…)

Wnioskodawca wskazuje, że są to wyłącznie przykładowe zlecenia programistyczne zrealizowane na rzecz swoich Kontrahentów, w przyszłości również nie wyklucza podpisania umów B2B z innymi podmiotami, gdzie również zakres usług będzie dotyczył tworzenia szeroko pojętego oprogramowania.

W związku z tym, Wnioskodawca wskazuje, że zamierza objąć ulgą IP Box również przyszłą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca również nie wyklucza, że po zakończeniu prac nad obecnym projektem, będzie realizował (w ramach tej samej umowy) również inne, również innowacyjne projekty, których rezultatem będą nowatorskie oprogramowania, nie tylko innowacyjne w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, ale również w skali światowej.

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Umowy co do zasady przewidują stałe miesięczne wynagrodzenie lub wynagrodzenie w oparciu o stawkę godzinową, powiększone o należny podatek VAT za świadczenie usług (zwane dalej „Wynagrodzeniem”). Wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Płatność co do zasady jest dokonywana po wystawieniu przez Wnioskodawcę faktury zawierającej opis wykonanych czynności. Wynagrodzenie, które otrzymuje Wnioskodawca jest w zależności od Umowy związane z wytworzeniem oprogramowania częściowo lub w całości.

Wnioskodawca również pragnie wskazać, iż w latach 2021 oraz 2022 wykazał lub też wykaże dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników ani nie zleca wykonania prac wynikających z umów na rzecz podwykonawców. W praktyce Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz Kontrahentów samodzielnie tworzy oprogramowanie.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi m.in. następujące wydatki na:

a. Wynajem i zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego – sprzęt komputerowy jest niezbędnym narzędziem pracy dla każdego programisty. Sprzęt komputerowy jest bezpośrednio związany z wytworzeniem oprogramowania, dzięki przykładowo komputerowi/laptopowi Wnioskodawca ma możliwość wykonywania swojej pracy. Sprzęt komputerowy i elektroniczny pozwalają Wnioskodawcy również komunikować się z Kontrahentem, czy też nabywać wiedzę w postaci pełnienia funkcji odtwarzacza literatury branżowej, czy też specjalistycznych kursów z zakresu branży IT. Dodatkowo Wnioskodawca w każdej chwili może otrzymać informacje zwrotną m.in. dot. jakości stworzonego przez siebie oprogramowania, dlatego też można stwierdzić, że sprzęt komputerowy oraz elektroniczny są bezpośrednio związany z wytworzeniem oprogramowania przez Wnioskodawcę.

b. Koszty materiałów edukacyjnych – ze względu na fakt, że branża IT jest jedną z najszybciej rozwijających się branż, a technologia sztucznej inteligencji jedną z najnowszych, Wnioskodawca jest zmuszony do poszerzania swojej wiedzy w zakresie szerokorozumianej branży IT, w celu zapewnienia, stworzonego przez Siebie oprogramowania, na jak najwyższym poziomie.

c. Usługi księgowe i doradcze – koszt prowadzenia księgowości przez Wnioskodawcę jest bezpośrednio związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Również pod tym pojęciem należy rozumieć usługi sporządzenia ewidencji IP Box, która jest niezbędna do rozliczenia ulgi. Należy zwrócić szczególną uwagę, że zlecając profesjonalnemu podmiotowi prowadzenie KPiR, czy też ewidencji Wnioskodawca zaoszczędza swój czas, który może poświęcić więcej czasu na tworzone oprogramowanie, co przekłada się na ilość oraz jakość tworzonych programów komputerowych przez Wnioskodawcę.

d. Składki ZUS – pod pojęciem składek ZUS Wnioskodawca rozumie składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe). Płacenie powyższych składek jest obligatoryjne przez każdego z przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Jest to koszt bezpośrednio związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ze względu na fakt, że przeważająca część działalności gospodarczej Wnioskodawcy dotyczy usług programistycznych, to należy uznać powyższy koszt za bezpośrednio związany z tworzeniem oprogramowania.

e. Zakup akcesoriów biurowych – Wnioskodawca ponosząc koszty akcesoriów biurowych dba o swoje ergonomiczne stanowisko pracy. Jak powszechnie wiadomo odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

f. Usługi telekomunikacyjne – usługi telekomunikacyjne, w tym koszty Internetu są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia oprogramowania. Dzięki usługami telekomunikacyjnym Wnioskodawca ma możliwość kontaktu z Kontrahentem, wysyłki efektów swoich prac do Kontrahenta, pozyskiwaniem specjalistycznej wiedzy w zakresie IT lub też w poszukiwaniu nowych potencjalnych Zleceniodawców.

g. Koszty leasingu oraz eksploatacji samochodu – koszty leasingu oraz eksploatacji samochodu pozwalają Wnioskodawcy sprawnie się poruszać, w celu zakupu specjalistycznego sprzętu komputerowego, czy też dojazdów do Kontrahenta w celu konsultacji lub też na szkolenia związane z tematyką IT. Powyższe wydatki są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania.

W przypadku niemożliwości alokacji konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

Wnioskodawca na potrzeby obliczenia współczynnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, będzie uwzględniał w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu (...) informacje o:

a. kosztach faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania (lit. a we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT),

b. kosztach nabycia prac badawczo-rozwojowych związanych z oprogramowaniem od podmiotu niepowiązanego/powiązanego w rozumieniu ustawy o PIT (lit. b oraz c we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT),

c. kosztach nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Zważywszy na to, że prace nad stworzeniem oprogramowania są realizowane wyłącznie osobiście przez Wnioskodawcę, nie będzie on ponosił kosztów wskazanych w lit. b, c oraz d we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Koszty te wynoszą u Wnioskodawcy zero. Do kosztów wskazanych pod lit. a we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (tj. tzw. wskaźnika Nexus), jako wydatki na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca będzie zaliczał opisane powyżej koszty.

W odniesieniu do tych kosztów w przypadku niemożliwości alokacji konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy ww. wskaźnik Nexus będzie wynosić u niego 1.

Wnioskodawca prowadzący księgę przychodów i rozchodów będzie prowadził odrębną ewidencję w programie Excel, w której uwzględni informacje o:

a. zbywanym w danym miesiącu oprogramowaniu,

b. przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym miesiącu,

c. kosztach poniesionych w danym miesiącu przez Wnioskodawcę na wytworzenie oprogramowania (Koszty),

d. kosztach uwzględnionych w tzw. wskaźniku Nexus, dalej zwaną: „Ewidencją”.

Ewidencja będzie prowadzona na bieżąco, czyli od momentu, kiedy pierwsze koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową zmierzającą do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania, ze sprzedaży którego Wnioskodawca osiągnie dochód opodatkowany na zasadach IP Box.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chce skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego na podstawie art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

W piśmie z 15 listopada 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)W związku z podaną we wniosku informacją, że „Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek w Polsce”, oznacza to, że ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce – zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce – zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

2)Jakiego roku/lat podatkowych dotyczy Pana wniosek? Czy opisane i wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości?

Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie wskazać, że wniosek dotyczy okresu od czerwca 2023 r. oraz przyszłych lat do momentu, kiedy jego stan faktyczny lub prawny nie ulegną zmianie. Opisane i wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości. Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, że uzyskał pozytywną interpretację indywidualną w zakresie ulgi IP Box za okres od lutego 2021 r., jednakże ze względu na zmiany, które zaistniały w jego stanie faktycznym, Wnioskodawca zdecydował się na wystąpienie z ponownym wniosek do Krajowej Informacji Skarbowej, w związku z jego nową współpracą.

Wnioskodawca pragnie jednak wskazać, że nie zamierza objąć ulgą IP Box lat podatkowych, w których wybraną przez niego formą opodatkowana był/jest/będzie ryczałt. Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedstawione we wniosku elementy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego będą analogiczne w przyszłych latach, tj. Wnioskodawca będzie prowadził JDG, której przedmiotem będzie tworzenie oprogramowania (na zasadach opisanych we wniosku) oraz będzie przenosił odpłatnie na rzecz swoich kontrahentów obecnych, jak i przyszłych autorskie prawa majątkowe do wytworzonych bezpośrednio przez Niego oprogramowań.

3)Jaka była/jest/będzie forma opodatkowania Pana działalności we wskazanym w wyniku uzupełnienia pkt 1 wezwania okresie? Należy podać formę opodatkowania w całym ww. okresie.

Jak wynika z wniosku: „(…) wybraną przez niego formą opodatkowania jest ryczałt” i dalej „Wnioskodawca prowadzący księgę przychodów i rozchodów (…)”.

Powyższe informacje wzajemnie się wykluczają, poza tym z tzw. ulgi IP BOX nie może skorzystać podatnik, którego działalność opodatkowana jest tzw. ryczałtem. Dlatego proszę o wyjaśnienie ww. kwestii.

Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie wskazać, że wybraną przez niego formą opodatkowana (w 2023 r.) jest ryczałt, jednakże Wnioskodawca zamierza zmienić formę opodatkowania od 2024 r. na skalę podatkową lub podatek liniowy. Obecnie Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodową.

4)Co – w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej/zdarzenia przyszłego – należy rozumieć pod pojęciem „Oprogramowanie”? Jakie konkretnie ,,Oprogramowanie” stworzył Pan, rozwinął oraz ulepszył na zlecenie innych podmiotów na zasadach umowy B2B (należy przedstawić szczegółowy ich opis – konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje) oraz na czym polega ich innowacyjność?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem oprogramowania należy rozumieć program komputerowy. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

-materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);

-Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że pracował/pracuje nad poniższymi projektami:

 (…)

Celem tworzonego oprogramowania jest umożliwienie przedsiębiorstwom wejścia w nowe gałęzie gospodarki oraz na nowe rynki. Oprogramowanie łączy przedsiębiorcę z użytkownikiem końcowym, aby to umożliwić. Dodatkowo omawiany projekt umożliwi jego użytkownikom redukcję kosztów (w swoim przedsiębiorstwie), poprzez (…).

Powyższe projekty są innowacyjne, zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jak i w skali działalności jego Kontrahentów. Innowacyjność polega na wytworzeniu całkowicie nowego oprogramowania, które do tej pory nie funkcjonowało w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, jak i jego Kontrahenta. Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, że powyższe projekty są również innowacyjne oraz unikalne również na skalę światową.

5)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan, rozwija i ulepsza „oprogramowania” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania Wnioskodawca dysponował wiedzą na temat języków programowania wchodzącego w skład informatyki, a nadto wiedzą z zakresu matematyki, ekonomii oraz wiedzy z danego sektora, na rzecz którego będzie tworzone oprogramowanie w tym m.in. z sektora prawa budowlanego, telekomunikacji, elektroniki, czy bankowości.

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę na temat języków programowania z zakresu informatyki oraz wiedzę pozaprogramistyczną, o której Wnioskodawca wspomniał we wniosku. Wnioskodawca ponownie pragnie wskazać, że wykorzystuje innowacyjne technologie w postaci:

(…).

Wnioskodawca ponownie pragnie wskazać, że istnieje nieskończona ilość możliwości napisania danej funkcjonalności, która jest zależna od wymagań funkcjonalnych, jak i technicznych. Jak można zauważyć Wnioskodawca podczas realizacji wymienionych wyżej funkcjonalności nie stworzył dwóch (lub więcej) identycznych rozwiązań. Oznacza to, że tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/funkcjonalności różnią się od siebie. Również należy zwrócić uwagę, że w przypadku, jeżeli Wnioskodawca będzie tworzył (na rzecz innych Klientów) również funkcjonalności, które będą odpowiadały za zbliżone do siebie funkcje, to pod względem technicznym nie będą one takie same. Każda funkcjonalność musi spełniać wymogi narzucone przez system/oprogramowanie kontrahentów, które się od siebie różnią.

c)     jakie produkty, usługi, procesy oferował/oferuje Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: Wnioskodawca oferował oraz nadal oferuje oprogramowanie „szyte na miarę”, tj. dostosowane do potrzeb biznesowych danego kontrahenta, które będzie spełniało zindywidualizowane wymagania funkcjonalne oraz techniczne.

d)    na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Produkty, usługi oraz procesy oferowane przez Wnioskodawcę oparte są na Jego specjalistycznej wiedzy w zakresie tworzenia programów komputerowych z wykorzystaniem:

(…)

e)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Każdorazowo, zaplanowanym celem Wnioskodawcy jest stworzenie oprogramowania, które będzie spełniało wymagania Kontrahenta, zgodnie zarówno z jego wymaganiami, zarówno funkcjonalnymi, jak i technicznymi.

f)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy są funkcjonalności, które spełniają szeroką definicję programu komputerowego. Każda funkcjonalność jest innowacyjna zarówno na poziomie Wnioskodawcy, jak i jego kontrahenta.

g)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcia związane z tworzeniem oprogramowania w sposób zaplanowany, metodyczny oraz wedle wcześniej ustalonego harmonogramu. Dodatkowo Wnioskodawca, tworząc oprogramowanie, musiał je stworzyć według wymagań swoich kontrahentów, zarówno pod względem funkcjonalnym (oprogramowanie musi spełniać swoje zadanie) oraz technicznych (oprogramowanie musi być kompatybilne z systemami kontrahentów Wnioskodawcy).

6)W związku z informacją, że „każdy efekt jego pracy posiada charakter twórczy”, proszę wskazać w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowań”, których dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „oprogramowania” lub rozwijania/ulepszenia istniejącego, a w szczególności:

Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie wskazać, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych, które nie występowały dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że każde oprogramowanie lub problem można rozwiązać oraz napisać na niezliczoną ilość sposobów. Wnioskodawca pragnie dodatkowo podkreślić, że oprogramowanie, które tworzy musi spełniać zarówno wymogi funkcjonalne, jak i techniczne (wspomniane wcześniej), dzięki czemu każde oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę jest unikalne.

a)jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania (jakiego „oprogramowania”?) zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy i rozwija Pan „oprogramowania”?

Odpowiedź: W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, Wnioskodawca podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że działaniami, które zmierzają do rozwijania oprogramowania, o którym mowa we wniosku są m.in.:

• zaprojektowanie danej funkcjonalności zgodnie z wymogami technicznymi i funkcjonalnymi Kontrahentów;

• dobór technologii informatycznych do stworzenia danego oprogramowania;

• implementacja/tworzenie oprogramowania;

• testowanie oprogramowania.

Proces tworzenia oprogramowania, szczegółowiej został przedstawiony we wniosku.

b)w oparciu o jakie technologie informatyczne zostało wytworzone i rozwinięty przez Pana „oprogramowanie”? Czego dotyczyło tworzenie i rozwijanie przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował?

Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w odpowiedzi na pytanie nr 5 – Czego dotyczyło tworzenie i rozwijanie przez Pana „oprogramowanie”? Wnioskodawca ponownie pragnie wskazać, że przedmiot powyższego pytania jest zbliżony do pytania nr 4.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie odesłać do pytania nr 4, w którym szczegółowo opisał projekty związane z tworzeniem i rozwijaniem przez Niego oprogramowania.

Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował?

Wnioskodawca ponownie pragnie wskazać, że tworzone przez niego oprogramowanie jest tzw. szyte na miarę.

Oznacza to, że jest ono spersonalizowane do wymogów technicznych, jak i funkcjonalnych, które zostały „narzucone” przez Kontrahentów. Ze względu na fakt, że każdy system (Kontrahentów) jest inny oraz wymagają Oni od Wnioskodawcy stworzenia funkcjonalności, które będą spełniały ich indywidualne zapotrzebowanie funkcjonalne, Wnioskodawca pragnie stwierdzić, że każde tworzone przez niego oprogramowanie jest unikalne i innowacyjne.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca będzie zmuszony do użycia nowych technologii informatycznych (w postaci np. innych języków programowania), by dopasować tworzone przez Niego oprogramowanie do wymagań Kontrahentów.

c)co powoduje, że wytworzone nowe „oprogramowanie” lub rozwinięte w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie odesłać do odpowiedzi na wcześniejsze pytanie, w którym szczegółowo opisał unikalny charakter tworzonych przez niego programów komputerowych, co jednocześnie odpowiada na powyższe pytanie.

d)zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Wnioskodawca również pragnie wskazać, że odpowiedź na to pytanie również znajduje się we wcześniejszych odpowiedziach. Wnioskodawca ponownie pragnie podkreślić, że istnieje nieskończona liczba możliwości, jak dane oprogramowanie może zostać napisane/stworzone. W praktyce oznacza to, że nawet stworzone w takich samych technologiach informatycznych oprogramowanie będzie różniło się od siebie, m.in. pod kątem funkcjonalnym, tj. za co dane oprogramowanie odpowiada.

7)We własnym stanowisku wskazał Pan, że „Podejmowane czynności nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionego, ulepszonego lub nowego oprogramowania”, w związku z powyższym proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia nowego i rozwiniętego „oprogramowania” w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Każdorazowo tworząc oprogramowanie, Wnioskodawca postawił sobie za cel stworzenie nowego oprogramowania, które będzie spełniało indywidualne wymagania jego Kontrahentów, zarówno pod kątem technicznym, jak i funkcjonalnym. Wnioskodawca wskazuje, że jego źródłem finansowania prac są jego własne środki.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej, realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami klienta.

Wymienione programy komputerowe zrealizowały cele Wnioskodawcy w każdym z lat objętych wnioskiem wymienione w odpowiedzi na pytanie a). Stopień realizacji założonych celów był wystarczający dla uznania, że oprogramowanie wypełnia cele biznesowe klienta.

c)na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Systematyczność polega na prowadzeniu praz w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego, ulepszonego i rozwiniętego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Pana zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych.

8)   Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę?

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy które nazywa „oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a) zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b) nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c) nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

9)Czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak, sposób przenoszenia ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

10)Czy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „oprogramowania” – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Tak, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „oprogramowania” – efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodatkowo, Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania, z zaznaczeniem, że Wnioskodawca przenosi na swoich kontrahentów (za wynagrodzeniem) autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Niego programów komputerowych.

11)Czy w przypadku rozwoju oprogramowania – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

12)Czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozbudowywanego, ulepszanego, rozwijanego oprogramowania miały charakter rutynowych, okresowych zmian?

Odpowiedź: Nie, zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozbudowywanego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania nie miały charakteru rutynowych, okresowych zmian.

13)Czy Pana działania polegające na rozwijaniu „oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź: Tak, działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu „oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

14)Czy wszystkie „algorytmy”, „kody źródłowe”, „oprogramowania”, „utwory”, to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana? Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac?

Odpowiedź: Tak, wszystkie „algorytmy”, „kody źródłowe”, „oprogramowania”, „utwory”, to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Zgodnie z definicją programu komputerowego, która została przytoczona przez Wnioskodawcę w odpowiedzi na pytanie nr 2, każdy stworzony przez niego efekt pracy nazwany, jednym z powyższych zwrotów stanowi program komputerowy i odnoszą się do tego samego efektu prac.

15)W jaki sposób umowy ze Zleceniodawcą regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymywał/otrzymuje Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę praw do „oprogramowania” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Odpowiedź: Wynagrodzenie od Kontrahentów jest łączną zapłatą za całość czynności, które Wnioskodawca realizuje w ramach umowy. Zgodnie z obecną umową z Kontrahentem wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych zawiera się w wynagrodzeniu ogólnym.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przyszłych umowach, które będzie zawierał z kontrahentami może pojawić się zapis dot. dokładnego ustalenia jaka część wynagrodzenia Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (które Wnioskodawca zamierza również objąć ulgą IP Box), a jaka część stanowi wynagrodzenie za pozostałe usługi.

16)Czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Klientów wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Klienta? Jeśli nie, prosimy by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Takie wyodrębnienie nie zostało przewidziane w łączących Wnioskodawcę umowach. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że jest w stanie w sposób rzetelny wyodrębnić wynagrodzenie na podstawie posiadanych dokumentów i zaewidencjonować je w specjalnej ewidencji na potrzeby ulgi IP Box.

17)W jaki sposób poszczególne umowy ze Zleceniodawcą regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnego stworzonego przez Pana „oprogramowania”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Zleceniodawcę (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Zleceniodawca)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Ze względu na fakt, że obecnie całość świadczonych usług przez Wnioskodawcę skupia się na tworzeniu oprogramowania i jednocześnie autorskich praw majątkowych do nich, Wnioskodawca na podstawie posiadanych dokumentów jest w stanie wyodrębnić konkretne oprogramowanie i przeniesienie praw do efektu swojej pracy na Kontrahentów. Wnioskodawca również na podstawie posiadanych dokumentów będzie w stanie określić wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, nawet w przypadku gdy w ramach umowy będą świadczone również inne usługi niezwiązane z wytworzeniem oprogramowania.

Potwierdzeniem przeniesienia tych praw są faktury oraz umowy podpisane z Kontrahentami.

18)Od kiedy (należy wskazać datę) prowadzona jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT od lutego 2021 r.

19)Czy wyodrębnia Pan w prowadzonej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czy ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czy ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

20)O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty wynajmu i zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że ponosi koszty wynajmu oraz zakupu laptopa, monitorów, klawiatury, myszki, stacji dokującej oraz słuchawek bezprzewodowych. Wnioskodawca wskazuje, że w przyszłości zamierza kupić również inny sprzęt komputerowy oraz elektroniczny który również będzie bezpośrednio związany z tworzeniem oprogramowania.

21)O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty materiałów edukacyjnych? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem materiałów edukacyjnych rozumie szkolenia internetowe, kursy internetowe oraz książki z branży IT lub z branż, które są mu niezbędne do stworzenia danego oprogramowania.

22)O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty akcesoriów biurowych? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że ten wydatek zostanie dopiero poniesiony. W tym zakresie Wnioskodawca zamierza zakupić ergonomiczne biurko z regulowaną wysokością oraz fotel.

23)O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty usług telekomunikacyjnych? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem usług telekomunikacyjnych należy rozumieć internet oraz telefon.

24)O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty eksploatacji samochodu? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem kosztów eksploatacji samochodu rozumie leasing samochodu, paliwo, naprawy, ubezpieczenia, zakup części eksploatacyjnych, przeglądy samochodu oraz wymiany płynów i filtrów.

25)Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z poszczególnymi działaniami dotyczącymi wytwarzanego oprogramowania (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami wytwarzania oprogramowania)?

Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie ponownie podkreślić, że dominująca część jego działalności polega na bezpośrednim tworzeniu oprogramowania zgodnie z wymogami jego kontrahentów. W konsekwencji, powiązanie kosztów, o których mowa we wniosku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą jednocześnie wykazuje związek z usługami świadczonymi przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia oprogramowania.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3.Czy wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę w ramach sprzedaży autorskich praw majątkowych należy uznać za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym za kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

4.Czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu, można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

5.Czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty można uznać przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku)? (…)

Pana stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

3. Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę w ramach sprzedaży autorskich praw majątkowych należy uznać za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym za kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

4. Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu, można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

5. Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty można uznać przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku).

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem.

Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule (zob. art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga by spełnione zostały dwa kryteria: przedmiot ochrony powinien być wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz prawo własności intelektualnej powinno podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z Ustawą o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej Ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Odnosząc się do powyższych konstrukcji prawnych przewidzianych w Ustawie o prawie autorskim, należy uznać, że oprogramowanie komputerowe stanowi przedmiot ochrony praw autorskich i to już z momentem jego wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Warto w tym miejscu odnieść się do objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej zwanymi „Objaśnieniami MF”), które podkreślają, że w ustawie o PIT nie znajdziemy definicji pojęcia „programu komputerowego” a także brak w świetle polskiego prawa wyczerpującego zdefiniowania „autorskiego prawa do programu komputerowego".

Jednocześnie, zgodnie z Objaśnieniami MF praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych (Objaśnienia MF, akapit 74).

W Objaśnieniach MF wskazuje się także, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Zatem należy przyjąć, że obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, efektem pracy Wnioskodawcy są w szczególności kody źródłowe, algorytmy w językach oprogramowania, części oprogramowania, czy całe programy komputerowe. Wnioskodawca wskazał, że każdy efekt jego prac posiada charakter twórczy, ponieważ są to nowe, wcześniej niewystępujące w praktyce działalności Wnioskodawcy rozwiązania, dostosowywane do indywidualnych potrzeb klienta końcowego. Powstające oprogramowanie jest nowym wytworem intelektu Wnioskodawcy, dzięki któremu Wnioskodawca przyczynia się do wzbogacenia dotychczasowego stanu rzeczy o nowe treści.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego oprogramowanie jest programem komputerowym podlegającym ochronie na podstawie Ustawy o prawie autorskim – zatem mieści się w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. 2

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo- rozwojowej – oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, badaniami naukowymi są:

-badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.; dalej zwana „PSWiN”) – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

-badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWiN – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PSWiN, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Przy czym, kryteria te powinny być spełnione łącznie.

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe; mieć twórczy charakter; być podejmowana w sposób systematyczny; być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Warto w tym miejscu odwołać się również do kryteriów działalności badawczo-rozwojowej przedstawionych w tzw. Podręczniku Frascati (GUS (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, Paryż: OECD Publishing).

Podręcznik Frascati wyjaśnia, że działalność B+R jest zawsze ukierunkowana na nowe odkrycia, oparte na oryginalnych koncepcjach (i ich interpretacji) lub hipotezach. Z reguły nie ma pewności co do ostatecznego wyniku (lub przynajmniej co do ilości czasu i zasobów potrzebnych do jego osiągnięcia), jest ona planowana i budżetowana (nawet jeśli jest realizowana przez osoby fizyczne), a jej celem jest osiągnięcie wyników, które mogłyby być swobodnie przenoszone lub sprzedawane na rynku. Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów. Działalność taka musi być: nowatorska; twórcza; nieprzewidywalna; metodyczna; możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, wskazać należy, że działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na: tworzeniu nowego oprogramowania, w szczególności tworzeniu nowych funkcjonalności; lub rozwoju oprogramowania w odpowiedzi na zapotrzebowanie Kontrahentów oraz jej klientów. Przy czym, przez rozwijanie i ulepszanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie tworzenie oprogramowania lub jego części, które po dodaniu do głównego oprogramowania zwiększy jego funkcjonalność. Jednocześnie zwiększając użyteczność danego oprogramowania poprzez dodanie nowych funkcjonalności do niego.

Zdaniem Wnioskodawcy, działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przywołanych ustaw, gdyż polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, matematyki, zarządzania do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę spełnia opisane szczegółowo poniżej cechy działalności badawczo-rozwojowej.

Nowatorskość i twórczość

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone i rozwijane przez niego oprogramowanie jest autorskim rozwiązaniem. Posiada indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na specyficzne zapotrzebowania Kontrahentów i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT). Podczas tworzenia oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje oraz wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych oraz unikalnych rozwiązań informatycznych.

Z uwagi na złożoność procesu tworzenia i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca oprócz wiedzy w zakresie technologii informatycznych wykorzystuje również wiedzę z innych dziedzin, np. matematyki, zarządzania oraz zapoznaje się ze specyfiką pracy danego sektora. Dzięki temu, tworzone przez niego oprogramowanie mają nowatorski charakter (niewystępujący w dotychczasowej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej).

Podejmowane czynności nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionego, ulepszonego lub nowego oprogramowania. W szczególności, na nierutynowy charakter podejmowanych działań wskazuje fakt, że aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów np. analitycznych, matematycznych, programistycznych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego.

Kluczowym problemem jest przełożenie potrzeby funkcjonalnej opisanej językiem zrozumiałym dla człowieka na algorytm możliwy do zaimplementowania językiem programowania, przy zachowaniu docelowego rezultatu. Powstałe oprogramowanie nie jest skutkiem ubocznym działań podejmowanych rutynowo, nie polega także na utrzymaniu i obsłudze już wdrożonych rozwiązań.

Nieprzewidywalność

W trakcie tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. Kontrahenci oczekują od Wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację przestarzałych rozwiązań.

Metodyczność

Prace nad tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania są przez Wnioskodawcę prowadzone w sposób zaplanowany i systemowy.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, jest to proces złożony, wieloetapowy, a zatem wymagający określonej systematyki oraz ustalonego harmonogramu. Każda faza prac począwszy od zebrania informacji o wymaganiach i oczekiwaniach Kontrahentów i jej klientów przez opracowanie koncepcji aż po przekazanie rozwiązania z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny.

Możliwość przeniesienia lub odtworzenia

Każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Program komputerowy powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy z Kontrahentami wiążących Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 3

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w wykonaniu umowy z Kontrahentami, Wnioskodawca świadczy usługi na ich rzecz.

Biorąc pod uwagę, że: świadczone na rzecz Kontrahentów usługi sprowadzają się do tworzenia nowych lub ulepszonych rozwiązań informatycznych (oprogramowania); prawa autorskie do wytworzonego lub rozwiniętego oprogramowania są przenoszone na Kontrahentów; w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje Wynagrodzenie (ryczałtowe lub zależne od czasu świadczenia usług, tj. ustalana jest stawka za każdą godzinę świadczenia Usług, która po przemnożeniu przez sumę godzin poświęconą na świadczeniu Usług w danym miesiącu stanowi należne Wnioskodawcy Wynagrodzenie miesięczne); Wynagrodzenie obejmuje honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych – zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie z jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania.

Zatem, po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodów związanych z wytworzeniem oprogramowania, uzyskane Wynagrodzenie stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W związku z tym, że na podstawie umowy z Kontrahentami prawa autorskie to wytworzonego oprogramowania są przenoszone na Kontrahentów za Wynagrodzeniem (bez ustalenia dodatkowego honorarium), Wynagrodzenie z tytułu Umowy jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania.

Reasumując, Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania uzyskiwany na podstawie umowy, o którym mowa w opisie stanu faktycznego jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu umowy jest przychodem wykorzystywanym do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ad. 4 i 5

Stawkę 5% podatku PIT można zastosować do osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT).

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W praktyce zatem, w celu obliczenia dochodu do opodatkowania preferencyjną stawką 5% niezbędne jest: ustalenie jakie przychody przypadające na oprogramowanie uzyskuje Wnioskodawca oraz jakie ma z tymi przychodami związane koszty ich uzyskania (w tym ich obliczenie); oraz obliczenie współczynnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w którym należy uwzględnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z każdym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Koszty uzyskania przychodów z oprogramowania

W części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów, zdaniem Wnioskodawcy, należy uwzględnić koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami z kwalifikowanych praw (zgodnie z art. 22 i art. 23 ustawy o PIT).

Zatem, kosztami związanymi z przychodami z oprogramowania będą wszelkie koszty, które są funkcjonalnie związane z tymi przychodami, i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień MF (akapit 136): „(...) konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi wydatki mające na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (będące kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT), na które składają się m.in.:

-Wynajem i zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego;

-Koszty materiałów edukacyjnych;

-Usługi księgowe i doradcze;

-Składki ZUS;

-Zakup akcesoriów biurowych;

-Usługi telekomunikacyjne;

-Koszty leasingu oraz eksploatacji samochodu.

Wydatki są nierozerwalnie związane z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania i należy traktować je jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej. Sprzęt komputerowy jest niezbędnym narzędziem pracy dla każdego programisty. Sprzęt komputerowy jest bezpośrednio związany z wytworzeniem oprogramowania, dzięki przykładowo komputerowi/laptopowi Wnioskodawca ma możliwość wykonywania swojej pracy. Sprzęt komputerowy i elektroniczny pozwalają Wnioskodawcy również komunikować się z Kontrahentem, czy też nabywać wiedzę w postaci pełnienia funkcji odtwarzacza literatury branżowej, czy też specjalistycznych kursów z zakresu branży IT. Dodatkowo Wnioskodawca w każdej chwili może otrzymać informacje zwrotną m.in. dot. jakości stworzonego przez siebie oprogramowania, dlatego też można stwierdzić, że sprzęt komputerowy oraz elektroniczny są bezpośrednio związany z wytworzeniem oprogramowania przez Wnioskodawcę. Ze względu na fakt, że branża IT jest jedną z najszybciej rozwijających się branż, a technologia sztucznej inteligencji jedną z najnowszych, Wnioskodawca jest zmuszony do poszerzania swojej wiedzy w zakresie szerokorozumianej branży IT, w celu zapewnienia, stworzonego przez Siebie oprogramowania, na jak najwyższym poziomie.

Koszt prowadzenia księgowości przez Wnioskodawcę jest bezpośrednio związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Również pod tym pojęciem należy rozumieć usługi sporządzenia ewidencji IP Box, która jest niezbędna do rozliczenia ulgi. Należy zwrócić szczególną uwagę, że zlecając profesjonalnemu podmiotowi prowadzenie KPiR, czy też ewidencji Wnioskodawca zaoszczędza swój czas, który może poświęcić więcej czasu na tworzone oprogramowanie, co przekłada się na ilość oraz jakość tworzonych programów komputerowych przez Wnioskodawcę.

Pod pojęciem składek ZUS Wnioskodawca rozumie składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe). Płacenie powyższych składek jest obligatoryjne przez każdego z przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Jest to koszt bezpośrednio związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ze względu na fakt, że przeważająca część działalności gospodarczej Wnioskodawcy dotyczy usług programistycznych, to należy uznać powyższy koszt za bezpośrednio związany z tworzeniem oprogramowania.

Wnioskodawca ponosząc koszty akcesoriów biurowych dba o swoje ergonomiczne stanowisko pracy. Jak powszechnie wiadomo odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Usługi telekomunikacyjne, w tym koszty Internetu są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenie oprogramowania. Dzięki usługom telekomunikacyjnym Wnioskodawca ma możliwość kontaktu z Kontrahentem, wysyłania efektów swoich prac do Kontrahenta, pozyskiwaniem specjalistycznej wiedzy w zakresie IT lub też w poszukiwaniu nowych potencjalnych Zleceniodawców.

Koszty leasingu oraz eksploatacji samochodu pozwalają Wnioskodawcy sprawnie się poruszać, w celu zakupu specjalistycznego sprzętu komputerowego, czy też dojazdów do Kontrahenta w celu konsultacji lub też na szkolenia związane z tematyką IT.

Może zdarzyć się, że Wnioskodawca uzyska również dochody, które nie mogą być zaliczone do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. W takiej sytuacji do wyliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnia się koszty związane z jego powstaniem. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym roku na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji.

Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

Zdaniem Wnioskodawcy, dzięki zastosowaniu proporcji w stosunku do Kosztów możliwe będzie ustalenie kosztów jakie zostały rzeczywiście poniesione przez Wnioskodawcę w związku z osiąganym przychodem z oprogramowania, a w konsekwencji ustalenie dochodu z oprogramowania, który jest później przemnażany przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Obliczenie współczynnika nexus

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT tzw. wskaźnik nexus obliczany jest według wzoru: ((a+b) x 1,3)/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego; nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego; nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Jak wskazuje się w praktyce organów podatkowych istotne jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy czym nie chodzi tu o koszty bezpośrednie w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, tylko o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, z wyjątkiem kosztów wprost wskazanych w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Jak wskazano powyżej, wszystkie Koszty są niezbędne dla wytworzenia oprogramowania – istnieje zatem związek tych Kosztów z oprogramowaniem oraz z uzyskanym dochodem z tego oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na to, że Koszty są związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością polegająca na tworzeniu oprogramowania, powinny być przypisane do litery „a” wzoru nexus.

Podkreślić należy, że z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT nie wynika, w jaki sposób ww. koszty należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu alokowania kosztów do przychodów z oprogramowania można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o PIT.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego Kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej tylko do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu, można uznać za koszty uzyskania przychodu wykorzystane do obliczenia dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty można uznać przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności związanej z oprogramowaniem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. a we wskaźniku).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w której przeważającą częścią jest tworzenie oprogramowania, tworzy Pan, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie na zlecenie innych podmiotów na zasadach umowy B2B. Aktualnie główny projekt, nad którym Pan pracuje to (…), skupiający się na stworzeniu rozwiązania, które umożliwi (…). Samo połączenie jest nowatorskie/innowacyjne. Dodatkowo sposób w jaki Pan to realizuje też jest czymś nowym. Tworzone rozwiązania nie powstają na podstawie gotowych wzorców. Aplikacja ma przeprowadzać przez cały proces, od wniosku, po weryfikację klienta (…).

Ponadto, pracował/pracuje Pan nad poniższymi projektami:

(…)

Dodatkowo, w projekcie zajmuje się Pan pracą związaną z (…).

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „oprogramowania” – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania, z zaznaczeniem, że przenosi Pan na swoich kontrahentów (za wynagrodzeniem) autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie programów komputerowych.

Ponadto, efekty Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana pracy są w szczególności kody źródłowe, algorytmy w językach oprogramowania, części oprogramowania, czy całe programy komputerowe. Każdy efekt Pana pracy posiada charakter twórczy, ponieważ są to nowe, wcześniej niewystępujące w praktyce Pana działalności rozwiązania. Podczas tworzenia oprogramowania nabywa Pan, łączy, kształtuje oraz wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do stworzenia nowych oraz unikalnych rozwiązań informatycznych. Tworzone rozwiązania nie powstają na podstawie gotowych wzorców. Pana projekty są innowacyjne, zarówno w skali Pana przedsiębiorstwa, jak i w skali działalności Pana Kontrahentów. Innowacyjność polega na wytworzeniu całkowicie nowego oprogramowania, które do tej pory nie funkcjonowało w Pana praktyce gospodarczej, jak i Pana Kontrahenta. Dodatkowo wskazał Pan, że powyższe projekty są również innowacyjne oraz unikalne na skalę światową.

Ponadto, zmiany wprowadzane przez Pana do rozbudowywanego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania nie miały charakteru rutynowych, okresowych zmian, a Pana działania polegające na rozwijaniu „oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

W celu realizacji projektów, w ramach których tworzy Pan i ulepsza oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazał Pan, że tworzone przez Pana oprogramowanie jest tzw. szyte na miarę.

Oznacza to, że jest ono spersonalizowane do wymogów technicznych, jak i funkcjonalnych, które zostały „narzucone” przez Kontrahentów. Ze względu na fakt, że każdy system (Kontrahentów) jest inny oraz wymagają Oni od Pana stworzenia funkcjonalności, które będą spełniały ich indywidualne zapotrzebowanie funkcjonalne, stwierdził Pan, że każde tworzone przez Pana oprogramowanie jest unikalne i innowacyjne.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca będzie zmuszony do użycia nowych technologii informatycznych (w postaci np. innych języków programowania), by dopasować tworzone przez Niego oprogramowanie do wymagań Kontrahentów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że tworzenie oprogramowania jest długim i złożonym procesem, który podzielił Pan na kilka etapów. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcia związane z tworzeniem oprogramowania w sposób zaplanowany, metodyczny oraz wedle wcześniej ustalonego harmonogramu. Dodatkowo, tworząc oprogramowanie, musiał Pan je stworzyć według wymagań swoich kontrahentów, zarówno pod względem funkcjonalnym (oprogramowanie musi spełniać swoje zadanie) oraz technicznych (oprogramowanie musi być kompatybilne z systemami kontrahentów).

Każdorazowo tworząc oprogramowanie, postawił Pan sobie za cel stworzenie nowego oprogramowania, które będzie spełniało indywidualne wymagania jego Kontrahentów, zarówno pod kątem technicznym, jak i funkcjonalnym.

Systematyczność polega na prowadzeniu praz w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Pana zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z treścią zawieranych z Kontrahentami umów, czynności wykonywane przez Pana obejmują szeroko rozumiane prace programistyczne. Podczas tworzenia oprogramowania nabywa Pan, łączy, kształtuje oraz wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do stworzenia nowych oraz unikalnych rozwiązań informatycznych.

Z uwagi na złożoność procesu tworzenia i rozwijania oprogramowania, oprócz wiedzy w zakresie technologii informatycznych wykorzystuje Pan również wiedzę z innych dziedzin, np. ekonomii oraz matematyki w celu stworzenia algorytmów obliczeniowych. Ponadto, w celu stworzenia specjalistycznego oprogramowania, niezbędne jest zrozumienie specyfiki pracy danego sektora np. prawa budowlanego, telekomunikacji, elektroniki, bankowości oraz ekonomii. Nie jest bowiem możliwe napisanie komponentu, odpowiadającego rzeczywistym potrzebom Kontrahenta bez wiedzy biznesowej/merytorycznej na temat tego jak wyglądają procesy charakterystyczne dla danej dziedziny/danego sektora gospodarki w realnym świecie. Dodatkowo, musi Pan każdorazowo zapoznać się również z regulacjami prawnymi danego sektora; musi posiadać wiedzę w zakresie wydajności oprogramowania odpowiednie dla branży, dla której tworzone jest oprogramowanie, celem zapewnienia jego kompatybilności i nienagannej jakości.

Aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów badawczych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. Kluczowym problemem jest przełożenie potrzeby funkcjonalnej opisanej językiem zrozumiałym dla człowieka na algorytm możliwy do zaimplementowania językiem programowania, przy zachowaniu docelowego rezultatu. Tworzenie oprogramowania jest długim i złożonym procesem, który podzielił Pan na kilka etapów. W ramach jednego z nich, nabywa Pan i poszerza swoją wiedzę. Ze względu na złożoność procesu implementacji, w którym bierze Pan czynny udział, musi Pan na bieżąco poszerzać swoją wiedzę na temat najnowszych rozwiązań w sferze wydajności oprogramowania. Dodatkowo musi Pan również w tym zakresie na bieżąco doszkalać się w zakresie nowych narzędzi informatycznych, jak również w zakresie aktualnych wzorców projektowych.

Na podstawie własnej wiedzy oraz zgromadzonych w trakcie badań i analiz informacji dobiera Pan odpowiednie narzędzia, takie jak język oprogramowania (używa Pan języków programowania: (…)). Powyższe czynności stanowią niezbędny element realizowanych przez projektów programistycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan również, że przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania, dysponował Pan wiedzą na temat języków programowania wchodzącego w skład informatyki, a nadto wiedzą z zakresu matematyki, ekonomii oraz wiedzy z danego sektora, na rzecz którego będzie tworzone oprogramowanie w tym m.in. z sektora prawa budowlanego, telekomunikacji, elektroniki, czy bankowości.

Wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę na temat języków programowania z zakresu informatyki oraz wiedzę pozaprogramistyczną, o której wspomniał Pan we wniosku. Wykorzystuje Pan innowacyjne technologie w postaci:

(…).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, Pana działania są nakierowane na nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zmiany wprowadzane przez Pana do rozbudowywanego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania nie miały charakteru rutynowych, okresowych zmian. Pana działania polegające na rozwijaniu „oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy B2B w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze były/są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług, sposób przenoszenia ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy;

-w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokonuje Pan wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (Prawa IP BOX);

-prowadził Pan będzie na bieżąco od lutego 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), tworzone przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box wynika, że obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego odnosi się art. 30ca ust. 7 analizowanej ustawy:

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy, zatem w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

W myśl natomiast art. 22 ust. 1 cyt. ustawy,

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Przy czym, to Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Ustalając natomiast wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Istotne jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W związku z powyższym, wskazane we wniosku koszty:

a.wynajmu i zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (laptopa, monitorów, klawiatury, myszki, stacji dokującej oraz słuchawek bezprzewodowych),

b.materiałów edukacyjnych (szkolenia internetowe, kursy internetowe oraz książki z branży IT lub z innych niezbędnych branż),

c.usług księgowych i doradczych,

d.składek ZUS,

e.zakupu akcesoriów biurowych (ergonomiczne biurko z regulowaną wysokością oraz fotel),

f.usług telekomunikacyjnych (internet oraz telefon),

g.leasingu oraz eksploatacji samochodu (leasing samochodu, paliwo, naprawy, ubezpieczenia, zakup części eksploatacyjnych, przeglądy samochodu oraz wymiany płynów i filtrów),

które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 23 ustawy), w części, w jakiej związane są z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, ww. wymienione wydatki, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy i mogą zostać ujęte pod literą „a” wzoru.

Należy także dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Ponadto w 2023 roku wybrał Pan ryczałt ewidencjonowany jako formę opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nie zamierza objąć ulgą IP Box lat podatkowych, w których wybraną przez Pana formą opodatkowana był/jest/będzie ryczałt. Wskazał Pan, że przedstawione we wniosku elementy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego będą analogiczne w przyszłych latach, tj. będzie Pan prowadził JDG, której przedmiotem będzie tworzenie oprogramowania (na zasadach opisanych we wniosku) oraz będzie przenosił odpłatnie na rzecz swoich kontrahentów obecnych, jak i przyszłych autorskie prawa majątkowe do wytworzonych bezpośrednio przez Niego oprogramowań.

Należy wskazać, że preferencja IP Box jest zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz nie ma jej w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2540 ze zm.). W konsekwencji, preferencją IP Box nie są objęte osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Ponadto należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań i przedstawionego w ich zakresie stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).