Obowiązki płatnika związane z uwzględnieniem oświadczeń i wniosków składanych przez podatników, po ustaniu stosunku prawnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika związanych z przyjęciem i uwzględnieniem oświadczeń i wniosków składanych przez podatników po ustaniu stosunku prawnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A (dalej: Wnioskodawca, Centrala, Płatnik) jest jednostką organizacyjną Spółki B wykonującą funkcje zarządcze, nadzorcze, kontrolne oraz koordynacyjne. Wnioskodawca nie posiada osobowości prawnej, ponadto, nie podlega ujawnieniu w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Wnioskodawca jest pracodawcą w rozumieniu przepisu art. 3 Kodeksu pracy dla zatrudnionych w Centrali, na postawie stosunku pracy, pracowników. W związku z dokonywaniem przez Wnioskodawcę wypłat wynagrodzeń i innych świadczeń dla zatrudnionych na umowę o pracę pracowników oraz na rzecz byłych pracowników, świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście (np. umów zlecenia, umów o świadczenie usług zarządzania), Wnioskodawca pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określonym przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca posługuje się numerem NIP: (...).

Zgodnie z art. 31a ustawy o PIT, Płatnik przyjmuje składane przez podatników oświadczenia i wnioski mające wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczanych przez Płatnika.

Są to następujące oświadczenia i wnioski podatników:

1)oświadczenie o spełnieniu warunków do stosowania zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, tj. ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4+ oraz ulgi dla pracujących seniorów (art. 31a ust. 8 i 9 ustawy o PIT),

2)oświadczenie o stosowaniu pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (art. 31b ust. 1-3 ustawy o PIT),

3)oświadczenie o zamiarze opodatkowania dochodów łącznie z małżonkiem albo jako osoba samotnie wychowująca dziecko (art. 32 ust. 3 ustawy o PIT),

4)oświadczenie o zamieszkiwaniu poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, w celu stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 (art. 32 ust. 7 ustawy o PIT),

5)wniosek o obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 tj. ulgi dla młodych (art. 32 ust. 6 ustawy o PIT),

6)wniosek o obliczanie zaliczek bez stosowania miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 (art. 32 ust. 6 ustawy o PIT),

7)wniosek o rezygnację ze stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1 -3 (art. 32 ust. 8 i art. 41 ust. 11 ustawy o PIT),

8)wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, jeżeli podatnik przewiduje, że uzyskane przez niego dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30.000 zł (art. 31c ust. 1 -2 ustawy o PIT),

9)wniosek o stosowanie wyższej stawki podatkowej (art. 41a ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy o PIT oświadczenia i wnioski podatkowe składane są przez podatników na piśmie albo w inny sposób przyjęty u danego płatnika. W Centrali oświadczenia i wnioski podatkowe składane są na piśmie oraz w formie elektronicznej w aplikacji płacowej. Natomiast Płatnik, w myśl art. 31a ust. 5 ustawy o PIT, uwzględnia oświadczenia i wnioski najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał. A zatem Wnioskodawca, dokonując wypłaty świadczeń podatnikowi w trakcie trwania stosunku prawnego łączącego strony (np. umowa o pracę, umowa zlecenie), oblicza i pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z przepisami ustawy o PIT oraz z uwzględnieniem złożonych przez podatnika oświadczeń i wniosków.

Natomiast po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, na podstawie art. 31a ust. 7 ustawy o PIT, Płatnik przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11. Złożone przez podatnika oświadczenia i wnioski wygasają z chwilą ustania stosunku prawnego łączącego strony (np. w momencie rozwiązania umowy o pracę lub w momencie dokonania zapłaty, kiedy ustaje stosunek prawny łączący zleceniobiorcę i zleceniodawcę). Wyjątkiem są wskazane w art. 31a ust. 7 wnioski podatnika dotyczące niestosowania ulgi dla młodych oraz niestosowania miesięcznych kosztów uzyskania przychodów dla pracowników oraz 50% kosztów uzyskania przychodów, które są nadal uwzględniane przez płatnika.

Świadczenia stanowiące przychód ze stosunku pracy wypłacane po rozwiązaniu stosunku pracy to wynagrodzenie za ostatni miesiąc zatrudnienia, które wypłacane jest 7-go dnia następnego miesiąca, czyli po rozwiązaniu stosunku pracy np. w związku z przejściem na emeryturę. Po rozwiązaniu stosunku pracy Wnioskodawca wypłaca byłym pracownikom (emerytom) również odprawy emerytalne oraz, w terminach wynikających z ZUZP, dodatkowe świadczenia przysługujące za okres zatrudnienia w Centrali - 14-tą pensję, dodatkową nagrodę roczną oraz zaliczki na poczet tej nagrody, nagrodę roczną z okazji x.

Może się zdarzyć sytuacja, w której oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczanie zaliczki przez Płatnika, zostaną złożone płatnikowi przez podatnika (np. byłego pracownika lub byłego zleceniobiorcę) już po ustaniu stosunku prawnego będącego podstawą dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi.

Mogą to być zarówno oświadczenia i wnioski składane ponownie (tj. gdy podatnik dany wniosek lub oświadczenie składał już w czasie trwania stosunku prawnego), jak i oświadczenia i wnioski składane Płatnikowi przez podatnika po raz pierwszy przez danego podatnika po ustaniu stosunku prawnego.

Przykładowo stosunek pracy zostanie rozwiązany z pracownikiem dnia 31 października 2023 r. w związku z przejściem na emeryturę. Wypłata za ostatni miesiąc zatrudnienia oraz odprawa emerytalna zostaną wypłacone dnia 7 listopada 2023 r. Pracownik w dniu 2 listopada 2023 r. złoży oświadczenie mające wpływ na wysokość zaliczki na podatek dochodowy, do której obliczenia i pobrania zobowiązany jest Płatnik na mocy art. 32 ust. 1 ustawy o PIT.

Pytanie

Czy jeżeli podatnik złoży oświadczenie lub wniosek podatkowy po ustaniu stosunku prawnego będącego podstawą dokonywania przez Płatnika świadczeń podatnikowi, Płatnik przy obliczaniu i poborze zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych po ustaniu stosunku prawnego świadczeń powinien uwzględnić to oświadczenie lub wniosek?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, przy obliczaniu i poborze zaliczki od wypłacanych po ustaniu stosunku prawnego świadczeń (np. z umowy o pracę lub umowy zlecenia), Płatnik nie będzie uwzględniał oświadczenia lub wniosku podatkowego złożonego przez podatnika już po ustaniu stosunku prawnego będącego podstawą dokonywania świadczeń.

W art. 31a ust. 7 ustawy o PIT wskazano, że po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, Płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11.

Powołane w przepisie słowo „uprzednio” odnosi się do zdarzeń, które miały miejsce przed jakąś datą a więc przed datą, z którą ustaje stosunek prawny łączący podatnika z Płatnikiem.

A zatem Płatnik na podstawie przepisu wnioskuje, że intencją ustawodawcy było aby przy obliczaniu zaliczki po ustaniu stosunku prawnego nie stosować oświadczeń i wniosków podatkowych. W przepisie wymieniono jedynie 3 wnioski, które należy uwzględniać przy obliczaniu zaliczki po rozwiązaniu umowy (wniosek dotyczący niestosowania ulgi dla młodych oraz niestosowania miesięcznych kosztów uzyskania przychodów dla pracowników oraz 50% kosztów uzyskania przychodów).

Jednocześnie w ustawie o PIT nie zawarto przepisu jednoznacznie wskazującego, że w momencie, gdy ustał już stosunek prawny łączący strony, podatnik może ponownie złożyć oświadczenia lub wnioski podatkowe.

Ministerstwo Finansów opublikowało w dniu 30 grudnia 2022 r. objaśnienia podatkowe. Objaśnienia dotyczą oświadczeń i wniosków mających wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które obliczają i pobierają płatnicy. Objaśnienia uwzględniają stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2023 r., w tym przepisy art. 31a ustawy o PIT, które zostały wprowadzone ustawą z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1265, z późn. zm.) oraz mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 2023 r.

Objaśnienia zostały wydane z urzędu w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe. Zastosowanie się przez podatnika lub płatnika w okresie rozliczeniowym do objaśnień powoduje objęcie ochroną przewidzianą w art. 14k-14m ustawy - Ordynacja podatkowa.

W objaśnieniach Ministerstwa Finansów w części 4 „Oświadczenia i wnioski podatników mające wpływ na obliczenie zaliczek przez płatników” wymieniono oświadczenia i wnioski, które mogą złożyć podatnicy, wskazano sposób, w jaki mogą być złożone oraz termin złożenia oświadczenia lub wniosku przez podatnika a także jego uwzględnienia przez płatnika, ponadto objaśniono, w jaki sposób wycofać lub zmienić złożone oświadczenie i wniosek oraz wskazano:

„Złożone oświadczenia i wnioski:

-dotyczą również kolejnych lat podatkowych

Obecnie ustawa PIT nie zawiera wyjątku od tej reguły. W konsekwencji wszystkie oświadczenia i wnioski są wieloletnie, chyba że uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczki,

–wygasają po ustaniu stosunku prawnego łączącego podatnika z płatnikiem. Oznacza to, że jeśli w momencie realizacji świadczenia nie istnieje „więź” łącząca podatnika z płatnikiem, płatnik pomija oświadczenia i wnioski uprzednio złożone przez podatnika w odniesieniu do tych świadczeń. Jest to generalna zasada, od której przepisy ustawy PIT przewidują tylko dwa wyjątki. Mianowicie po ustaniu stosunku prawnego płatnik nadal uwzględnia oświadczenia i wnioski podatnika dotyczące:

•niestosowania ulgi dla młodych,

•niestosowania kosztów uzyskania przychodów dla pracowników w wysokości podstawowej (250 zł miesięcznie) lub podwyższonej (300 zł miesięcznie), bądź kosztów uzyskania przychodów według normy 50% (więcej na temat kosztów w części 4.5.)”.

Ministerstwo Finansów wyjaśniło również, kiedy ustaje stosunek prawny łączący pracownika z pracodawcą oraz zleceniobiorcy ze zleceniodawcą.

Podkreślono również, że podatnik jest obowiązany wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczek przez płatnika a zaniechanie działania ze strony podatnika nie zwalania go z odpowiedzialności za zaniżenie lub nieujawnienie podstawy opodatkowania przez płatnika, który wobec braku wiedzy o zmianie okoliczności faktycznych zastosował uprzednio złożone oświadczenia i wnioski podatnika.

Wydając objaśnienia w zakresie oświadczeń i wniosków mających wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, Minister Finansów nie wskazał, że możliwe jest ponowne złożenie oświadczenia lub wniosku po ustaniu stosunku prawnego łączącego strony.

Wobec powyższego, po analizie art. 31a ust. 7 ustawy o PIT oraz objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2022 r., Wnioskodawca uważa, że podatnik po ustaniu stosunku prawnego nie jest uprawniony do złożenia oświadczeń i wniosków, które mogłyby mieć wpływ na obliczenie zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń dokonywanych przez Płatnika po ustaniu stosunku łączącego strony.

Natomiast Płatnik nie jest zobowiązany do przyjmowania oświadczeń i wniosków podatkowych składanych po ustaniu stosunku prawnego oraz uwzględniania tych oświadczeń i wniosków przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych świadczeń po rozwiązaniu umowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

We wniosku wskazano, że w związku z dokonywaniem wypłat wynagrodzeń i innych świadczeń dla zatrudnionych na umowę o pracę pracowników oraz na rzecz byłych pracowników, świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście (np. umów zlecenia, umów o świadczenie usług zarządzania), pełnią Państwo funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 31a ustawy o PIT, przyjmują Państwo składane przez podatników oświadczenia i wnioski mające wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Po rozwiązaniu stosunku pracy wypłacają Państwo byłym pracownikom (emerytom) odprawy emerytalne oraz, w terminach wynikających z ZUZP, dodatkowe świadczenia przysługujące za okres zatrudnienia w Centrali - 14-tą pensję, dodatkową nagrodę roczną oraz zaliczki na poczet tej nagrody, nagrodę roczną z okazji x. Po rozwiązaniu stosunku pracy, np. w związku z przejściem na emeryturę wypłacane są również wynagrodzenia za ostatni miesiąc zatrudnienia - 7-go dnia następnego miesiąca, czyli po rozwiązaniu stosunku pracy.

Wskazują Państwo, że może się zdarzyć sytuacja, w której oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczanie zaliczki przez Płatnika, zostaną złożone płatnikowi przez podatnika (np. byłego pracownika lub byłego zleceniobiorcę) już po ustaniu stosunku prawnego będącego podstawą dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi.

Mogą to być zarówno oświadczenia i wnioski składane ponownie (tj. gdy podatnik dany wniosek lub oświadczenie składał już w czasie trwania stosunku prawnego), jak i oświadczenia i wnioski składane Płatnikowi przez podatnika po raz pierwszy przez danego podatnika po ustaniu stosunku prawnego.

Odnosząc się do wskazanych przez Państwa oświadczeń i wniosków wskazać należy, że na podstawie art. 31a ust. 8 i 9 ustawy:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi, o którym mowa w art. 32, art. 34 lub art. 41 ust. 1, oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, płatnik oblicza zaliczkę z uwzględnieniem tych zwolnień, przy czym w oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: ,,Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 – ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w art. 32, art. 34 ust. 3, art. 35 ust. 1 pkt 1-4 i 7-9 oraz art. 41 ust. 1, płatnik pomniejsza zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, jeżeli podatnik złoży temu płatnikowi oświadczenie o stosowaniu pomniejszenia.

Oświadczenie o stosowaniu pomniejszenia podatnik może złożyć nie więcej niż trzem płatnikom.

W oświadczeniu o stosowaniu pomniejszenia podatnik wskazuje, że płatnik jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą:

1)1/12 kwoty zmniejszającej podatek albo

2)1/24 kwoty zmniejszającej podatek, albo

3)1/36 kwoty zmniejszającej podatek.

Na podstawie art. 31c ust. 1 i ust. 2 ustawy:

Płatnik nie pobiera zaliczek, o których mowa w art. 32-35 i art. 41 ust. 1, jeżeli podatnik złoży temu płatnikowi wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym.

Podatnik może złożyć wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, jeżeli przewiduje, że uzyskane przez niego dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30 000 zł.

Stosownie do art. 32 ust. 3 ustawy:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody w sposób określony w art. 6 ust. 2 albo 4d, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu:

1)dochody podatnika nie przekroczą kwoty 120 000 zł, a małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów, które łączy się z dochodami podatnika - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 12% dochodu uzyskanego w danym miesiącu od tego płatnika i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek w przypadku oświadczenia dotyczącego opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 albo 4d;

2)dochody podatnika przekroczą kwotę 120 000 zł, a dochody małżonka lub dziecka, które łączy się z dochodami podatnika, nie przekraczają tej kwoty - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 12% dochodu uzyskanego w danym miesiącu od tego płatnika.

W myśl art. 32 ust. 6 ustawy:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi wniosek o obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 lub miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3, płatnik oblicza zaliczki bez stosowania tego zwolnienia lub tych kosztów.

Zgodnie z art. 32 ust. 7 i ust. 8 ustawy:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w art. 22 ust. 2 pkt 3, płatnik oblicza zaliczki, stosując koszty uzyskania przychodów określone w tym przepisie.

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi wniosek o rezygnację ze stosowania kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, płatnik oblicza zaliczki, nie stosując tych kosztów.

W myśl art. 41 ust. 11 ustawy:

Płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzony na piśmie wniosek o rezygnację z ich stosowania.

Na podstawie art. 41a ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32-35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali.

Powzięli Państwo wątpliwość czy w sytuacji gdy podatnik złoży ww. oświadczenie lub wniosek podatkowy po ustaniu stosunku prawnego będącego podstawą dokonywania świadczeń to przy obliczaniu i poborze zaliczki od wypłaconych po ustaniu stosunku prawnego świadczeń należy uwzględnić takie oświadczenie lub wniosek.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy:

Podatnik składa płatnikowi na piśmie albo w inny sposób przyjęty u danego płatnika oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki.

W myśl art. 31a ust. 5 ustawy:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie lub wniosek mające wpływ na obliczanie zaliczki, płatnik uwzględnia to oświadczenie lub ten wniosek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał, a w przypadku płatnika, o którym mowa w art. 34 - najpóźniej od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał.

Na podstawie art. 31a ust. 7 ustawy:

Po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11.

W przytoczonym powyżej art. 31a ust. 7 ustawy ustawodawca posłużył się określeniem „uprzednio” złożonych wniosków i oświadczeń. Analiza wyrazu „uprzednio” została dokonana przez A. Choduń, sekretarza Komisji Języka Prawnego, który wskazał w opinii opublikowanej w „Komunikatach RJP” nr 2(15)/2004, jak należy rozumieć słowo „uprzednio” pojawiające się w przepisach prawnych ():

„(…) wyraz „uprzednio”, znaczy tyle co „przedtem”, „wcześniej”, „poprzednio”. Jeśli mówimy, że coś odbyło się uprzednio, tzn., że coś miało miejsce przed czymś, czyli np. przed jakimś zdarzeniem, zachowaniem czy też przed jakąś konkretną datą. Tak więc jeśli towary zostały „nabyte lub uprzednio importowane”, to oczywiście przed jakąś datą, a nie po jakiejś dacie, w której miało miejsce jakieś zdarzenie czy zachowanie. (…)”.

Skoro zatem art. 31 ust. 7 ustawy odwołuje się w swej treści do słowa „uprzednio” – to należy przyjąć, że odnosi się to wyłącznie do oświadczeń i wniosków złożonych przed datą, z którą ustaje stosunek prawny łączący podatnika z płatnikiem.

Z treści art. 31a ust. 7 ustawy należy zatem wywieść, że skoro ustał stosunek prawny stanowiący podstawę dokonania świadczeń, to do wypłacanych świadczeń nie mogą mieć zastosowania oświadczenia i wnioski złożone przez podatnika przed ustaniem stosunku prawnego - z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11.

Złożone wnioski i oświadczenia – z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11 – wygasają zatem po ustaniu stosunku prawnego łączącego podatnika z płatnikiem. Oznacza to, że jeśli w momencie realizacji świadczenia nie istnieje „więź” łącząca podatnika z płatnikiem, płatnik – poza wskazanymi wyjątkami – pomija oświadczenia i wnioski uprzednio złożone przez podatnika w odniesieniu do tych świadczeń.

Z objaśnień podatkowych opublikowanych przez Ministerstwo Finansów 30 grudnia 2022 r. dot. oświadczeń i wniosków mających wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczanych przez płatników tego podatku wynika, że oświadczenia i wnioski mogą być składane w dowolnym momencie roku podatkowego. Wyjaśniono w nich również, że stosunek prawny łączący pracownika z pracodawcą trwa do momentu, w którym pracownik pozostaje w stosunku pracy, stosunku służbowym, stosunku pracy nakładczej lub w spółdzielczym stosunku pracy. Natomiast stosunek prawny zleceniobiorcy ze zleceniodawcą trwa do momentu, gdy przyjmujący zlecenie oraz dający zlecenie wykonają względem siebie zobowiązania wynikające z zawartej umowy zlecenia.

W kontekście Państwa wątpliwości najistotniejszym jest jednak, że literalne brzmienie art. 31a ust. 7 ustawy, jak również żaden inny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza możliwości składania przez podatnika wniosków i oświadczeń po ustaniu stosunku prawnego. Brak możliwości składania wniosków i oświadczeń po ustaniu stosunku prawnego nie został również wskazany w treści ww. objaśnień podatkowych.

Wobec powyższego przyjąć należy, że po ustaniu danego stosunku prawnego podatnik nie traci uprawnień do złożenia płatnikowi oświadczeń i wniosków, które mogą mieć wpływ na obliczenie zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń dokonywanych po ustaniu ww. stosunku.

Oznacza to, że płatnik jest zobowiązany przyjąć takie oświadczenie/wniosek, i uwzględnić przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od świadczeń wypłacanych po rozwiązaniu umowy najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał. Zaznaczyć również należy, że z powołanych powyżej objaśnień podatkowych wynika, że w zależności od okoliczności i własnych możliwości płatnik takie oświadczenie/wniosek może uwzględnić niezwłocznie po ich otrzymaniu.

W konsekwencji Państwa stanowisko uznaliśmy za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.