Temat interpretacji
Brak prawa do ulgi na powrót z uwagi na niespełnienie wymagań art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o PIT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 listopada 2023 r. (wpływ 9 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od czerwca 2016 roku do końca kwietnia 2022 roku mieszkała Pani i pracowała w Szwajcarii.
Od maja 2022 roku do listopada 2022 mieszkała Pani w Polsce.
W listopadzie 2022 r. przeprowadziła się Pani do Hiszpanii i pracowała tam do końca grudnia 2022 roku, na pół etatu. Po zakończeniu pracy została Pani jeszcze kilka miesięcy w celach turystycznych i pod koniec maja 2023 roku wróciła Pani na stałe do Polski i zaczęła szukać tu pracy.
Od października 2023 zamierza Pani wrócić na stałe do pracy w Polsce. Będzie Pani pracowała dla pracodawcy w Warszawie, na umowę o prace. Jest Pani w trakcie podpisywania umowy o pracę. Zamierza Pani mieszkać w Polsce i nie planuje Pani w najbliższych latach pracować/mieszkać za granicą.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia braków formalnych, odpowiedziała Pani następująco.
Poprosiliśmy, żeby doprecyzowała Pani opis zdarzenia – wskazała jednoznacznie:
1) konkretną datę Pani faktycznego powrotu do Polski, a w szczególności – czy faktyczny powrót nastąpił w roku 2022 (tj. po powrocie ze Szwajcarii), czy w roku 2023 (tj. po powrocie z Hiszpanii);
definitywny powrót nastąpił 24 kwietnia 2023 r. Nie posiadała Pani już wtedy planów związanych z pracą i odpoczynkiem w Hiszpanii lub innym Państwie poza granicami Polski. Zaczęła Pani szukać pracy związanej z Pani wcześniejszym doświadczeniem w Polsce;
2) rozliczeń za które konkretnie lata podatkowe dotyczy wniosek;
wniosek dotyczy rozliczeń za rok 2023;
3) czy w każdym z ww. lat podatkowych suma Pani przychodów objętych pytaniem nie przekroczy kwoty 85 528 zł;
w roku 2023 suma dochodów wyniesie poniżej 85 528 złotych;
4) czy przedmiotowy wniosek dotyczy przychodów osiągniętych przez Panią:
· ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
· z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
· z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
· z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;
wniosek dotyczy dochodu ze stosunku pracy w Polsce, 1 października 2023 r. rozpoczęła Pani pracę w Polsce na umowę o pracę;
5) czy posiada Pani obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej;
posiadam Pani obywatelstwo Polskie;
6) zważywszy, że nie prowadzimy postępowania dowodowego i nie analizujemy dokumentów źródłowych załączonych do wniosku – czy posiada Pani certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Szwajcarii w opisanym okresie, a jeśli inny dowód – to jaki konkretnie;
posiadam Pani certyfikat rezydencji podatkowej w Szwajcarii za okres 1 kwietnia 2019 r. do 30 kwietnia 2022 r. Za wcześniejszy okres pobytu w Szwajcarii od 6 czerwca 2016 r. do 31 marca 2019 r. posiada Pani zaświadczenia zameldowania, wynajmu mieszkania i umowy o pracę, dokumenty potwierdzające roczne zestawienia dochodów i opłaconych podatków w Szwajcarii;
7) czy – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – po powrocie do Polski ze Szwajcarii, w którym państwie miała Pani bliższe relacje rodzinne;
bliższe relacje rodzinne posiada Pani w Polsce;
8) z którym państwem – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – czuła Pani bliższą więź po powrocie do Polski ze Szwajcarii i dlaczego;
bliższą więź posiadam w Polsce ze względu na rodzinę, kulturę i stałe miejsce zamieszkania w domu rodzinnym;
9) w jakiego rodzaju nieruchomościach (np. domy, mieszkania, hotele, pensjonaty, kwatery prywatne itp.) zamieszkiwała Pani i na podstawie jakich tytułów prawnych po powrocie do Polski z Szwajcarii;
zamieszkiwała Pani w domu rodzinnym, w którym jest Pani zameldowana, bez tytułów prawnych i umów;
10) w którym państwie – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – wykazywała Pani większą aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, gospodarczą itp. i czym się to konkretnie objawiało po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
nie wykazywała Pani aktywności politycznej i społecznej w żadnym z Państw po powrocie ze Szwajcarii. Ani kulturalnej i gospodarczej.
11)w którym państwie – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – realizowała Pani swoje zainteresowania, hobby, wypoczynek itp. po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
realizowała Pani zarówno w Hiszpanii, jak i Polsce;
12)czy, a jeśli tak – to w którym państwie – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – miała Pani większe zobowiązania handlowe i gospodarcze (np. z tytułu korzystania z mediów, ubezpieczeń, kredytów, pożyczek, różnego rodzaju umów) i jakiego rodzaju to były zobowiązania po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
większe zobowiązania miała Pani w Hiszpanii, musiała Pani zapłacić wynajem pokoju przed airbnb, a potem małego mieszkania – kawalerki;
13)w którym państwie– uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – i jaką działalność zarobkową wykonywała Pani po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
w Polsce pracowała Pani w gospodarstwie Pani rodziców , była Pani zarejestrowana do ubezpieczenia w KRUS jako domownik. W Hiszpanii pracowała Pani przez 1.5 miesiąca na pół etatu (listopad 2022 r. – grudzień 2022 r.). Teraz od 1 października 2023 r. wróciła Pani do pracy na cały etat, w profesji związanej z Pani doświadczenie i kwalifikacjami;
14)czy, a jeśli tak – to w którym państwie – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – korzystała Pani ze służby zdrowia, pomocy społecznej itp. i czym się to objawiało po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
ze służby zdrowia korzystała Pani i w Polsce, i w Hiszpanii. Z pomocy społecznej w żadnym;
15)czy, a jeśli tak – to w którym państwie – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – miała Pani zarejestrowany telefon po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
zarówno w Polsce jak i w Hiszpanii;
16)czy, a jeśli tak – to w którym państwie – uwzględniając również wyjazd do Hiszpanii – miała Pani zarejestrowany i korzystała z samochodu po powrocie do Polski ze Szwajcarii;
w żadnym z tych państw nie miała Pani samochodu.
Pytania
1)Na ile czasu obowiązuje Panią 4 letnia ulga w podatku PIT, po powrocie do kraju po ponad 5 latach mieszkania za granicą?
2)Czy okres mieszkania w Hiszpanii wlicza się do 4 lat zwolnienia z podatku PIT, czy jest z tego okresu wyłączony?
3)Od kiedy ta ulga się liczy i do kiedy może Pani z niej korzystać?
4)Czy w przypadku umowy o prace chodzi o cały rok podatkowy, który obejmie ta ulga, czy też miesiące?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, zwolnienie z podatku PIT obowiązuje Panią od powrotu do Polski ze Szwajcarii, czyli od maja 2022 roku, jako że w tym czasie mieszkała Pani i pracowała w Hiszpanii, ten czas wlicza się do czasu obowiązywania ulgi.
W Pani przypadku ulga obowiązuje przy rozliczeniu podatku PIT w Polsce za rok 2022, 2023, 2024, 2025.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b) miał miejsce zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł..
Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób:
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jak wynika jednak z przywołanego art. 21 ust. 43 ww. ustawy, zwolnienie przysługuje pod warunkiem, że podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
· trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
· okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
W opisie zdarzenia wskazała Pani, że po powrocie do Polski ze Szwajcarii przeprowadziła się Pani do Hiszpanii, wyjaśniając ponadto, że w Pani przypadku definitywny powrót nastąpił 24 kwietnia 2023 r. oraz że od maja 2022 roku do listopada 2022 roku mieszkała Pani w Polsce (tj. w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok 2023). Ponadto, wskazała Pani m.in., że po powrocie do Polski ze Szwajcarii, który miał miejsce w roku 2022, czyli na gruncie opisanego zdarzenia w okresie zamieszkiwania w Polsce:
·bliższe relacje rodzinne posiadała Pani w Polsce;
·bliższą więź posiadała Pani w Polsce ze względu na rodzinę, kulturę i stałe miejsce zamieszkania w domu rodzinnym;
·zamieszkiwała Pani w domu rodzinnym, w którym jest Pani zameldowana, bez tytułów prawnych i umów;
·realizowała Pani swoje zainteresowania, hobby, wypoczynek itp. również Polsce;
·w Polsce pracowała Pani w gospodarstwie Pani rodziców, była Pani zarejestrowana do ubezpieczenia w KRUS jako domownik.;
·ze służby zdrowia korzystała Pani również w Polsce;
·telefon miała Pani zarejestrowany również w Polsce.
Z opisu zdarzenia wynika zatem, że w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok Pani powrotu do Polski (2023), a konkretnie od maja 2022 roku do listopada 2022 roku, mieszkała Pani w Polsce.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro na gruncie opisanego zdarzenia jako rok powrotu do Polski w uzupełnieniu wniosku wskazała Pani rok 2023, to nie spełnia Pani wymagań wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje tym, że nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, skoro nie przysługuje Pani rzeczona ulga, to ustosunkowanie się do Pani pozostałych pytań stało się bezpodstawne.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).