Temat interpretacji
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX)
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 października 2023 r. (o tej samej dacie wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT. Prowadzi on działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na pracach programistycznych, począwszy od dnia (…). Wnioskodawca do celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawców (zwane dalej: Oprogramowaniem i/lub Programem Komputerowym).
Pod pojęciem Oprogramowania i/lub Programu Komputerowego należy ponadto rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym. Pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe i prace rozwojowe prowadzące do wytworzenia lub rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.
Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazać należy, że ponosi on również normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i n. kc. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.). W szczególności umowa łącząca Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą nie nosi znamion umowy o pracę, w tym Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem i w czasie i miejscu wskazanym przez Zleceniodawcę. Strony umówiły się zarówno co do czasu świadczenia usług, jak i miejsca świadczenia na zasadach swobody umów.
W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca stworzył i rozwinął następujące programy komputerowe/funkcjonalności: (…).
Tworząc wyżej opisane rozwiązania, Wnioskodawca korzystał z języków programowania takich jak: (…).
Innowacyjność polega na stworzeniu logiki specjalnie pod wymagania Zleceniodawcy, które są wartością unikatową. Logiki biznesowe nie powielają się, różni je dopasowanie do istniejącego systemu klienta. Tworzone treści są też wartością, której klient wcześniej nie miał i zostały zmodyfikowane, bądź stworzone pod indywidualne potrzeby procesów biznesowych.
Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę są chronione na podstawie art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Wskazać należy, że w zakresie rozwoju Oprogramowania, Wnioskodawca staje się użytkownikiem takiego rozwiązania na mocy postanowień umowy o świadczenie usług podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje on Wnioskodawcę do rozwoju Oprogramowania, które to rozwinięcie stanowi odrębny program komputerowy chroniony na podstawie art. 74 ust. 1 i 2 powołanej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Wnioskodawcę harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez klienta Wnioskodawcy).
Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.). Natomiast w ramach podejmowanej działalności Wnioskodawca podejmuje działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działania te podejmowane są przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej.
Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia programu komputerowego, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.
Na zakończenie uznać należy, iż prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter.
Wiedza potrzebna do stworzenia Oprogramowania w systemie (…) nie jest wiedzą powszechną. Aby ją uzyskać należy zapoznać się z dokumentacją, zdobyć doświadczenie tworząc oprogramowanie (są braki w dokumentacji) lub można skorzystać z platformy (…). Wiedzę, którą zdobywa się przez lata można potwierdzić płatnymi certyfikatami, które wymagają odpowiedniej znajomości platformy i programowania do ich zadania. Każdy system jest skonfigurowany i już stworzony pod potrzeby Zleceniodawcy, a więc różni się procesami biznesowymi i ich logiką. Przed stworzeniem, czy rozwijaniem oprogramowania należy indywidualnie podejść do problemu. Nie jest to działanie powtarzalne, a indywidualnie skierowane dla konkretnego klienta. Zostaje sporządzona razem z klientem lista wymagań, jest później ponownie omawiana z klientem wraz ze sposobem rozwiązania problemu. Po ustaleniu wymagań Wnioskodawca wskazuje wycenę czasową, a jeśli zostanie zaakceptowana, Wnioskodawca przechodzi do fazy realizacji technicznej, w której to powstaje indywidualne oprogramowanie. Następnie program przechodzi do fazy testów klienta - środowiska testowego, na którym klient weryfikuje poprawność stworzonego oprogramowania. Jeśli rozwiązanie zostaje zaakceptowane, to umieszczane jest na środowisku produkcyjnym, gdzie staje się częścią nowego procesu biznesowego.
Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty lub procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Zleceniodawcy.
Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług. Przenosi on prawa autorskie odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji. Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zostanie osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).
Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w latach 2022, 2023 i w latach kolejnych, w których będzie uzyskiwał dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym zdarzeniu.
Wnioskodawca prowadzi pozaksięgową (odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów) ewidencję, w której dokonuje wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (praw IP Box). Wyodrębnionymi Prawami IP Box są majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.
Wnioskodawca ponosi szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, tj.:
1)sprzęt komputerowy (laptopy) i peryferia komputerowe (monitor, mysz, klawiatura, słuchawki, podkładka, podstawka, adapter) - do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania;
2)koszty certyfikatów - ponoszone w celu podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy;
3)fotel, biurko - jako podstawowe wyposażenie stanowiska pracy Wnioskodawcy;
4)koszty samochodowe (paliwo, leasing samochodu oraz amortyzacja środka trwałego, serwis, ubezpieczenie) - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do klienta;
5)koszty doradztwa prawno-podatkowego IP BOX - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo‑rozwojową. Wydatki na usługi doradcze nie obejmują natomiast opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej;
6)koszty usług księgowych - związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną. Księgowość wskazuje, jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje, pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR;
7)koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS - koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.
Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box oraz Kosztami IP Box stanowić będzie dochód z Praw IP Box (Dochód IP Box). Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (podatek liniowy). Poprzez pozostały dochód Wnioskodawca rozumie zarówno spotkania poimplementacyjne, jak i konsultacje niezwiązane z tworzeniem lub rozwijaniem programów komputerowych.
Wynagrodzenie za świadczenie usług jest bowiem łączną zapłatą za usługi programistyczne. Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturze osobnej pozycji dotyczącej przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego Oprogramowania, ale prowadzi ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia i rozwijania Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.
Jak zostało już wspomniane, Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca w przedmiotowej ewidencji dokonuje wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca dokonuje również wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Rozwiązanie ewidencyjne umożliwia ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco (…).
Uzupełnienie opisu stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych
Wnioskodawca wytworzył następujące konkretne „Oprogramowania”/„programy komputerowe”: (…).
Wnioskodawca rozwijał następujące programy komputerowe: (…).
Nowe funkcjonalności stanowią ulepszenie programu komputerowego poprzez dopisywanie nowych linijek kodu w celu poprawy jego wydajności lub usuwaniu już niepotrzebnych funkcjonalności i zastępowaniu ich nowymi. Funkcjonalności nowe mają charakter samodzielnych utworów - programów komputerowych.
Wszystkie tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę „funkcjonalności” to programy komputerowe.
Wnioskodawca uczestniczył/uczestniczy/będzie uczestniczył wyłącznie we własnych pracach polegających na tworzeniu i rozwijaniu „Oprogramowania”/„programów komputerowych”.
W odniesieniu do działalności Wnioskodawcy, w ramach której Wnioskodawca tworzy i rozwija „Oprogramowanie”/„programy komputerowe” Wnioskodawca wyjaśnił, że przed rozpoczęciem realizacji Oprogramowania dysponował wiedzą w zakresie technologii, opartą na wykształceniu informatycznym i doświadczeniem w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Ponadto tworzenie konkretnych rozwiązań zostało poprzedzone analizą biznesową problemów, z którymi spotykali się potencjalni użytkownicy oprogramowania.
W ramach prowadzonej działalności wykorzystywane są umiejętności oraz wiedza o działaniu systemów komputerowych, wzorach architektonicznych, systemach odpornych na błędy, bazach danych oraz ich relacjach, działaniu systemu (…), kolejności wykonywania operacji podczas modyfikacji danych, ogólna wiedza odnośnie programowania, jak i szczegółowa odnośnie konkretnych technologii, takich jak: (…). Innowacyjne rozwiązania powstają z wykorzystaniem języka (…). Innowacyjność polega na stworzeniu logiki specjalnie pod wymagania Zleceniodawcy, które są wartością unikatową. Logiki biznesowe nie powielają się, różni je dopasowanie do istniejącego systemu klienta. Tworzone treści są też wartością, której klient wcześniej nie miał i zostały zmodyfikowane, bądź stworzone pod indywidualne potrzeby procesów biznesowych.
Podczas spotkania z klientem omawiane są potrzeby biznesowe, na podstawie których Wnioskodawca proponuje realizację założeń na podstawie jego wiedzy odnośnie optymalnych wykorzystywań oraz ograniczeń innowacyjnych technologii. Na podstawie zdobytych umiejętności oraz wiedzy wykorzystywanych jest kilka technologii, które są ze sobą połączone. Logika wyglądu takich jak (…) bądź (…) nie mogą istnieć w skomplikowanych logikach bez zaplecza (…) przetwarzającego bardziej skomplikowane procesy.
Usługi Wnioskodawcy opierają się na wiedzy z zakresu tworzenia oprogramowania, pisania testów jednostkowych do stworzonego oprogramowania, wykorzystaniu baz relacyjnych, wykorzystaniu języków i frameworków (…). Efektem działań jest każdorazowo „program komputerowy”/„Oprogramowanie” przygotowane według specyficznych wymagań klienta, które nie są dostępne na rynku, a które są ważne dla prowadzenia działalności Zleceniodawcy, jej usprawniania i rozwoju.
Wszystkie „funkcjonalności”, „moduły”, „systemy” to programy komputerowe, które były/są/będą tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.
Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy on i rozwija Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie tak, aby zaspokoić potrzeby istniejących, jak i potencjalnych Klientów. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi on prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, a w szczególności:
a)konkretne działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania komputerowego wytworzonego już wcześniej polegały na dopisywaniu nowych linijek kodu w celu dodania nowej funkcjonalności oraz usuwaniu starych linijek kodu i zastępowaniu ich nowymi w celu poprawy wydajności lub usuwaniu już niepotrzebnych funkcjonalności i zastępowaniu ich nowymi. Funkcjonalności nowe miały charakter samodzielnych utworów - programów komputerowych,
b)wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie wytworzone zostało w oparciu o technologie takie jak: (…). Nowe rozwiązania opierają się na implementacji procesów biznesowych oraz operacji na danych, które są unikatowe dla każdego klienta, dla którego wytwarzane jest Oprogramowanie, a także na łączeniu (integrowaniu) interfejsów systemów wytworzonych przez strony trzecie, których kombinacja również jest unikalna i nie jest możliwe wykorzystanie innego Oprogramowania, które zapewniłoby integrację tych rozwiązań w realizacji celu założonego przez Zleceniodawcę,
c)każde wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest dopasowane do potrzeb klienta i zastosowanie tego samego Oprogramowania do realizacji zadań dla innego klienta jest niemożliwe ze względu na unikatowość danych, którymi dysponuje klient i/lub unikatowość problemów, które chce rozwiązać poprzez wytworzenie rzeczonego Oprogramowania.
W związku ze wskazaniem we wniosku, że działalność Wnioskodawcy prowadzona jest „w sposób ciągły i systematyczny”, Wnioskodawca wyjaśnia:
a)celem w zakresie poszczególnych realizowanych programów komputerowych była realizacja zadania w sposób sprawny, z uwzględnieniem najlepszej posiadanej wiedzy oraz wywiązujący się ze zlecenia dla klienta. Źródłem finansowania zaplanowanych prac były przychody z faktur wystawianych Zleceniodawcy;
b)zostały osiągnięte konkretne cele – stworzone zostały programy komputerowe opisane we wniosku, przy wykorzystaniu własnej pracy twórczej Wnioskodawcy, sprzętu komputerowego i dostępu do Internetu;
c)systematyczność polega na planowaniu prac w okresach dwutygodniowych/ miesięcznych wraz ze Zleceniodawcą, z uwzględnieniem jego oczekiwań, bazując na dotychczasowych wynikach prac oraz retrospekcję pozwalającą na wprowadzanie ulepszeń do procesu wytwarzania Oprogramowania;
d)w okresie którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie na podstawie własnego harmonogramu oraz na podstawie oczekiwań stawianych przez Zleceniodawcę, w stosunku do każdego z programów komputerowych.
Efekty pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym”/ „Oprogramowaniem” zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć, jako mające charakter powtarzalny;
c)nie są jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawców, bowiem zawsze mają charakter „twórczy”.
Wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że „(...) utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę są chronione na podstawie art. 74 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (...)” należy rozumieć, że w każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania utworów – efekt prac Wnioskodawcy, tj. „Oprogramowanie”/„program komputerowy” był odrębnym programem komputerowym, który podlegał ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „Oprogramowań”/„programów komputerowych”.
Sposób „przenoszenia” autorskich praw do „Oprogramowania”/„programu komputerowego” każdorazowo spełniał/spełnia/będzie spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.
Wnioskodawca ponosił/ponosi/będzie ponosił odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca).
Na gruncie poszczególnych umów ze Zleceniodawcą relacja pomiędzy przeniesieniem przez Wnioskodawcę na Zleceniodawcę praw do konkretnego efektu pracy, a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia wygląda następująco: Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wypłacane w miesięcznym okresie rozliczeniowym na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT w terminie określonym na fakturze. Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje z chwilą ich wytworzenia i nie jest uzależnione od wypłaty wynagrodzenia.
Przenoszenie praw majątkowych odbywa się na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej ze wskazanymi polami eksploatacji, na których następuje takie przeniesienie. Przeniesienie praw majątkowych następuje bez dodatkowych dokumentów w momencie ustalenia utworu, poprzez fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego.
Wyodrębnienie „programu komputerowego”/„oprogramowania komputerowego” następuje w momencie jego ukończenia. Wnioskodawca przekazuje program Zleceniodawcy, a Zleceniodawca go przyjmuje. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest fizyczne wydanie kodu poprzez umieszczenie go w repozytorium w chmurze.
Koszty poniesione przez Wnioskodawcę na certyfikaty były/są/będą faktycznie i w całości poniesione na prowadzoną działalność związaną z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych.
Wnioskodawca przyporządkowywał/przyporządkowuje/będzie przyporządkowywał poszczególne wydatki z czwartego pytania do działań, które traktował jako konkretne prace rozwojowe na podstawie klucza przychodowego. Wnioskodawca nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „Oprogramowania”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem „Oprogramowania”. Wnioskodawca nie stosował innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus.
Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w okresie, którego dotyczy wniosek opodatkowana jest podatkiem liniowym.
Prowadzona ewidencja:
-pozwalała/pozwala/będzie pozwalała na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
-pozwalała/pozwala/będzie pozwalała na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Pytania
1. Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę, rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy ze Zleceniodawcą, polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?
2. Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
3. Czy Dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?
4. Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów opisanych w niniejszym wniosku do litery „a” wskaźnika?
Pana stanowisko
Ad 1. (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem Wnioskodawcy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę, rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach umowy ze Zleceniodawcą polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.
Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Ustawodawca definiując w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumie się:
- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest dostawcą usług programistycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności.
Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.
Wnioskodawca wytworzył następujące konkretne „Oprogramowania”/„programy komputerowe”: (…).
Wnioskodawca rozwijał następujące programy komputerowe: (…).
Nowe funkcjonalności stanowią ulepszenie programu komputerowego poprzez dopisywanie nowych linijek kodu w celu poprawy jego wydajności lub usuwaniu już niepotrzebnych funkcjonalności i zastępowaniu ich nowymi. Funkcjonalności nowe mają charakter samodzielnych utworów - programów komputerowych. Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji Oprogramowania dysponował wiedzą w zakresie technologii, opartą na wykształceniu informatycznym i doświadczeniem w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Ponadto tworzenie konkretnych rozwiązań zostało poprzedzone analizą biznesową problemów z którymi spotykali się potencjalni użytkownicy oprogramowania.
W ramach prowadzonej działalności wykorzystywane są umiejętności oraz wiedza o działaniu systemów komputerowych, wzorach architektonicznych, systemach odpornych na błędy, bazach danych oraz ich relacjach, działaniu systemu (…), kolejności wykonywania operacji podczas modyfikacji danych, ogólna wiedza odnośnie programowania, jak i szczegółowa odnośnie konkretnych technologii, takich jak: (…).
Innowacyjne rozwiązania powstają z wykorzystaniem języka (…). Innowacyjność polega na stworzeniu logiki specjalnie pod wymagania Zleceniodawcy, które są wartością unikatową. Logiki biznesowe nie powielają się, różni je dopasowanie do istniejącego systemu klienta. Tworzone treści są też wartością, której klient wcześniej nie miał i zostały zmodyfikowane, bądź stworzone pod indywidualne potrzeby procesów biznesowych. Podczas spotkania z klientem omawiane są potrzeby biznesowe, na podstawie których Wnioskodawca proponuje realizację założeń na podstawie jego wiedzy odnośnie optymalnych wykorzystywań oraz ograniczeń innowacyjnych technologii. Na podstawie zdobytych umiejętności oraz wiedzy wykorzystywanych jest kilka technologii, które są ze sobą połączone. Logika wyglądu takich jak (…) bądź (…) nie mogą istnieć w skomplikowanych logikach bez zaplecza (…), przetwarzającego bardziej skomplikowane procesy. Usługi wnioskodawcy opierają się na wiedzy z zakresu tworzenia oprogramowania, pisania testów jednostkowych do stworzonego oprogramowania, wykorzystaniu baz relacyjnych, wykorzystaniu języków i frameworków (…).
Efektem działań jest każdorazowo program komputerowy/oprogramowanie przygotowane według specyficznych wymagań klienta, które nie jest dostępne na rynku, a które jest ważne dla prowadzenia działalności Zleceniodawcy, jej usprawniania i rozwoju.
Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy on i rozwija Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiony na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie tak, aby zaspokoić potrzeby istniejących jak i potencjalnych Klientów. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi on prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, a w szczególności konkretne działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania komputerowego wytworzonego już wcześniej polegały na dopisywaniu nowych linijek kodu w celu dodania nowej funkcjonalności oraz usuwaniu starych linijek kodu i zastępowaniu ich nowymi w celu poprawy wydajności lub usuwaniu już niepotrzebnych funkcjonalności i zastępowaniu ich nowymi. Funkcjonalności nowe miały charakter samodzielnych utworów - programów komputerowych.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie wytworzone zostało w oparciu o technologie takie jak: (…). Nowe rozwiązania opierają się na implementacji procesów biznesowych oraz operacji na danych, które są unikatowe dla każdego klienta dla którego wytwarzane jest Oprogramowanie, a także na łączeniu (integrowaniu) interfejsów systemów wytworzonych przez strony trzecie, których kombinacja również jest unikalna i nie jest możliwe wykorzystanie innego oprogramowania które zapewniłoby integrację tych rozwiązań w realizacji celu założonego przez Zleceniodawcę. Każde wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest dopasowane do potrzeb klienta i zastosowanie tego samego Oprogramowania do realizacji zadań dla innego klienta jest niemożliwe ze względu na unikatowość danych, którymi dysponuje klient i/lub unikatowość problemów, które chce rozwiązać poprzez wytworzenie rzeczonego Oprogramowania.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.), Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” Oprogramowanie, czego ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe.
Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, podlega on ochronie prawnej.
Ad 3.
Zdaniem Wnioskodawcy Dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do programów wytworzonych dla Zleceniodawców za wynagrodzeniem, które jest zaliczone jako składowa usługi.
Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania. Wobec czego Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik Nexus dla tworzonych IP.
Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności oraz nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wskazanym przez Zleceniodawcę.
Zarówno tworzone, jak i rozwijane (tworzone funkcjonalności implementowane w kod źródłowy) są chronione na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).
W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach – tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.
Ad 4.
Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych w niniejszym wniosku do litery „a” wskaźnika odrębnie na każde Prawo IP BOX.
Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.
Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym, tj.:
1)sprzęt komputerowy (laptopy) i peryferia komputerowe (monitor, mysz, klawiatura, słuchawki, podkładka, podstawka, adapter) - do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania;
2)koszty certyfikatów - ponoszone w celu podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy; koszty poniesione przez Wnioskodawcę na certyfikaty były/są/będą faktycznie i w całości poniesione na prowadzoną działalność związaną z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych;
3)fotel, biurko - jako podstawowe wyposażenie stanowiska pracy Wnioskodawcy;
4)koszty samochodowe (paliwo, leasing samochodu, amortyzacja środka trwałego, serwis, ubezpieczenie) - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do klienta;
5)koszty doradztwa prawno-podatkowego IP BOX - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo‑rozwojową. Wydatki na usługi doradcze nie obejmują natomiast opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej;
6)koszty usług księgowych - związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną. Księgowość wskazuje, jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje, pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR;
7)koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS - koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.
Wnioskodawca przyporządkowywał/przyporządkowuje/ będzie przyporządkowywał poszczególne wydatki z czwartego pytania do działań, które traktował jako konkretne prace rozwojowe na podstawie klucza przychodowego. Wnioskodawca nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „Oprogramowania”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem „Oprogramowania” Wnioskodawca nie stosował innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus.
Wyżej opisane koszty uznać więc należy za koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźników nexus. Wnioskodawca będzie ustalać odrębne wskaźniki nexus dla poszczególnych „Praw IP Box”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku oraz uzupełnieniu jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm. dalej: updof) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. updof jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 updof:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie do treści art. 5b ust. 1 updof:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 updof:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 updof:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że oznaczają one:
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawców.
W ramach prowadzonych prac twórczych wytworzył Pan następujące konkretne (…)oraz rozwijał poniższe programy komputerowe: (…).
Wszystkie tworzone i rozwijane „funkcjonalności”, „moduły”, „systemy” to programy komputerowe, które były, są i będą tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego, ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje Pan działalność twórczą. Jest ona wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, nastawiony na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Tworzy Pan Oprogramowanie tak, aby zaspokoić potrzeby istniejących, jak i potencjalnych Klientów. Innowacyjność polega na stworzeniu logiki specjalnie pod wymagania Zleceniodawcy, które są wartością unikatową. Logiki biznesowe nie powielają się, różni je dopasowanie do istniejącego systemu Klienta. Tworzone treści są też wartością, której Klient wcześniej nie miał i zostały zmodyfikowane, bądź stworzone pod indywidualne potrzeby procesów biznesowych. Nie jest to działanie powtarzalne, a indywidualnie skierowane dla konkretnego Klienta.
Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśnił Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Pana harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. W stosunku do każdego z programów komputerowych realizuje Pan zaplanowane przedsięwzięcie na podstawie własnego harmonogramu oraz na podstawie oczekiwań stawianych przez Zleceniodawcę. Systematyczność polega na planowaniu wraz ze Zleceniodawcą prac w okresach dwutygodniowych/miesięcznych z uwzględnieniem jego oczekiwań. Źródłem finansowania zaplanowanych prac były/są/będą przychody z faktur wystawianych Zleceniodawcy.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Jak wskazał Pan w opisie sprawy Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności wykorzystywane są umiejętności oraz wiedza o działaniu systemów komputerowych, wzorach architektonicznych, systemach odpornych na błędy, bazach danych oraz ich relacjach, działaniu systemu (…), kolejności wykonywania operacji podczas modyfikacji danych, ogólna wiedza odnośnie programowania, jak i szczegółowa odnośnie konkretnych technologii, takich jak: (…).
Wytwarzane przez Pana oprogramowania opierają się na wiedzy z zakresu tworzenia oprogramowania, pisania testów jednostkowych do stworzonego oprogramowania, wykorzystaniu baz relacyjnych, wykorzystaniu języków i frameworków (…).
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
- badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
- prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
- nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
- łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
- kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
- wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
- nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
- łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac rozwojowych;
- kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
- wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pan we wniosku, podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia programu komputerowego, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym.
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu przez Pana Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak to, które zostało wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.
Reasumując, na podstawie przedstawionego opisu sprawy stwierdzam, że tworzenie i rozwijanie przez Pana Oprogramowania opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu wyczerpuje definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
W kolejnym pytaniu podniósł Pan kwestię kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.
W myśl art. 30ca ust. 2 updof:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem działalności badawczo-rozwojowej.
Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu sprawy wynika, że:
- efektem prowadzonych przez Pana prac twórczych są utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez Pana klienta);
- efekty Pana pracy – zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania utworów – są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
- przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Pana „Oprogramowań”/„programów komputerowych”;
- przenosi Pan odpłatnie autorskie prawa majątkowe na rzecz Zleceniodawcy; przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji (z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
Ponadto, jak wykazano wyżej w odniesieniu do Pana pierwszego pytania, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo‑rozwojowej.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tworzone i rozwijane w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem działalności badawczo-rozwojowej – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Kolejnym zagadnieniem, które budzi Pana wątpliwości, jest możliwość opodatkowania dochodu z przeniesienia autorskich praw majątkowych preferencyjną stawką.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Art. 30ca ust. 3 updof wskazuje, że:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie do art. 30ca ust. 4 updof:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
a –prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b –nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c –nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 updof).
Art. 30ca ust. 6 updof stanowi:
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 updof:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Z kolei w myśl art. 30ca ust. 8 updof:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
Na mocy art. 30ca ust. 11 updof:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów działalności badawczo‑rozwojowej z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku prowadzenia tej działalności.
Zgodnie z art. 30cb ust. 1 updof:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 updof).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 updof:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcia ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca updof, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Z informacji przedstawionych przez Pana w treści wniosku wynika, że:
- dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąga Pan ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 updof);
- wynagrodzenie za przeniesienie na Zleceniodawcę praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania jest Pan w stanie wyodrębnić na podstawie prowadzonej ewidencji czasu i wykonanych prac;
od - (…) prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia Pan Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb updof. W przedmiotowej ewidencji dokonuje Pan wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 updof przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2022, 2023 oraz lata kolejne.
Mając na uwadze przedstawione przez Pana informacje, może Pan zastosować stawkę podatku 5% od dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych składanych za lata 2022 (…), 2023 i w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 updof.
Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.
Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazujemy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo‑rozwojową związaną z danym prawem.
Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 updof.
Wobec tego wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 updof, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Wskazać należy, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, koszt zakupu takich środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
•stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń, oraz
•zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych oraz zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).