Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z dnia 15 lipca 2022 r. (data wpływu 21 lipca 2022 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 19 maja 2023 r., sygn. akt I SA/Bk 128/23 (data wpływu wyroku 27 lipca 2023 r.),

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 21 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 29 września 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan … (Wnioskodawca) jest informatykiem, programistą, w ramach swojej działalności gospodarczej, na podstawie umowy z dnia 4 lipca 2022 r., świadczy usługi polegające na wykonywaniu (projektowaniu) oprogramowania komputerowego na rzecz kontrahenta zagranicznego i przenosi na jego rzecz autorskie prawa majątkowe do tego programu komputerowego. Za wykonywaną usługę wystawiana jest faktura VAT.

Wnioskodawca od dnia 2 października 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z X świadczy usługi programistyczne. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na ww. Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

W ramach omawianej działalności gospodarczej, w ramach współpracy ze spółką X, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie. Omawiane oprogramowanie powstaje z wykorzystaniem najnowszych technologii i praktyk wytwarzania oprogramowania. Wnioskodawca świadczy usługi na podstawie umowy o stałej współpracy ze spółką X. W ramach tej umowy Wnioskodawca wykonuje oprogramowanie dla ww. Spółki.

Zgodnie z umową usługi są świadczone z należytą starannością, z takim stopniem umiejętności i staranności, jaki można by oczekiwać od doświadczonej osoby wykonującej ten sam rodzaj działalności, a ponadto sprawnie i terminowo, w sposób zgodny z prawem.

Zgodnie z umową, Wnioskodawca jest zobligowany do prowadzenia ewidencji wykonanej pracy oraz regularnego dostarczania raportów dotyczących usług, dostarczania także innych informacji dotyczących usług, jeśli wymaga tego Kontrahent.

Zgodnie z umową, Wnioskodawca zobligowany jest do przestrzegania wszelkich obowiązujących polityk, procedur i zasad Klienta. Wykonuje On swoje zadania w sposób niezależny i zapewnia, że Jego działania świadczą, iż jest On samozatrudniony.

Zlecone Wnioskodawcy czynności nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zlecającego te czynności. Sposób wykonania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ponadto, Wnioskodawca samodzielnie dobiera sobie narzędzia do wykonywania usług (sprzęt i oprogramowanie, takie jak system operacyjny, środowisko programistyczne).

Wnioskodawca może odbyć podróże w dowolne miejsce w Europie i ewentualnie poza Europą uznane przez Kontrahenta za istotne w celu wykonania łączącej strony umowy.

Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wszelkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach wskazanej współpracy ze spółką X, Wnioskodawca wykonuje na podstawie umowy z X, a więc na zlecenie tego podmiotu. Wnioskodawca nie ma wiedzy co do treści umów pomiędzy dalszymi podmiotami, zatem nie ma wiedzy czy X zleca dodawanie nowych funkcjonalności i poprawianie błędów w oprogramowaniu jako właściciel.

Zgodnie z umową wskazaną we wniosku, Wnioskodawca co miesiąc zobligowany jest do fakturowania opłat za usługi świadczone w poprzednim miesiącu kalendarzowym. Do każdej faktury dołącza opis świadczonych usług. Klient uiszcza wszelkie należne i zafakturowane opłaty w ciągu 30 dni od otrzymania faktury zgodnej z wymogami określonymi w umowie.

Wnioskodawca daje gwarancję, że Jego zobowiązania wobec Klienta będą również przestrzegane przez wszystkich Jego pracowników, konsultantów i przedstawicieli.

Odrębna ewidencja, na podstawie której Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, prowadzona jest przez Wnioskodawcę od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Wywarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu – nowego produktu – nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego systemu (oprogramowania). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu … w ramach omawianej działalności. Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca zgodnie z umową jest jedynym autorem i twórcą praw własności intelektualnej i przemysłowej oraz dzieł chronionych prawami autorskimi, w tym w odniesieniu do wszelkiego oprogramowania komputerowego opracowanego. Zgodnie z umową oraz z uwzględnieniem opłaty przewidzianej w umowie, Wnioskodawca przenosi i ceduje na Kontrahenta i jest On uprawniony, zarówno w …, jak i za granicą, do wszystkich praw własności intelektualnej i przemysłowej oraz roszczeń wynikających z wszelkich dzieł chronionych prawem autorskim i/lub innych produktów, dokumentów, wynalazków, marek lub projektów dowolnej formy lub charakteru stworzonych przez Wnioskodawcę podczas wskazanej umowy.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami przyznającymi preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „IP Box”), Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2022 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem zagranicznym z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że w przypadku skorzystania z IP Box będzie posiadał odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca w ramach opisywanej umowy tworzy oprogramowanie oraz przenosi za wynagrodzeniem autorskie majątkowe prawa do wyżej wymienionego oprogramowania. Oprócz tego, osobiście odpowiada za:

-budowanie platformy mobilnej do nauki i nauczania data science,

-udział w kierunku technicznym produktu mobilnego,

-pracę z najnowszymi technologiami,

-ulepszanie istniejących funkcji uczenia się, a także tworzenia nowych od podstaw,

-kontrolę nad kilkoma komponentami w architekturze mikroserwisów,

-wsparcie, coaching i mentoring.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1.Świadczone usługi dotyczą wytwarzania oprogramowania i programów komputerowych składających się na: systemy złożone, platformy i skrypty.

2.Współpraca odbywa się na zasadzie zlecania opracowania i realizacji programów komputerowych. Zlecenia są przekazywane w formie komunikacji werbalnej i niewerbalnej, i poświadczane są poprzez potwierdzenie realizacji zlecenia w wewnętrznym systemie Kontrahenta. W ramach wewnętrznych ustaleń Wnioskodawca cyklicznie informuje Kontrahenta o postępach w osiąganiu zamierzonego celu. Jest to stała współpraca, gdzie ilość i cykliczność zleceń realizowanych w danym momencie jest zmienna, w zależności od trudności i czasochłonności.

3.Kontrahent w ramach uiszczanego wynagrodzenia nabywa majątkowe prawa autorskie do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów — programów komputerowych. Strony ustaliły bazową stawkę za świadczone usługi, która jest stała w okresie obowiązywania umowy i określona poprzez efektywny dzień pracy.

4.Wnioskodawca zarządza swoim czasem, priorytetyzacją i podziałem zadań samodzielnie — bez nadzoru innych osób, w szczególności Kontrahenta.

5.Wnioskodawca prowadzi profesjonalną działalność, gdzie specjalizuje się w wytwarzaniu oprogramowania (programów komputerowych), szczególnie celowanego dla urządzeń mobilnych, przeglądarek komputerowych i serwerów.

6.Liczne realizacje i zdobyta wiedza pozwalają na wdrażanie nowych, oryginalnych i autorskich rozwiązań u Kontrahenta wprowadzających nową jakość, zwiększoną wydajność, przewidywalność w użytkowaniu. Powyższe w ocenie Wnioskodawcy (jest to ocena prawna Wnioskodawcy – zaistniałego stanu faktycznego, jednak nie jest to kategoryczne potwierdzenie, że spełnione są warunki ustawowe albowiem czynność ta należy do Organu, a nie do Wnioskodawcy) prowadzi do wniosku, że realizuje On prace rozwojowe i badawcze. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę wprowadzają innowacje, a także ulepszony charakter samego programu oraz późniejszych usług oferowanych przez końcowego odbiorcę.

7.Całość działalności opisanej we wniosku realizowana jest osobiście przez Wnioskodawcę na terenie Polski.

8.Wnioskodawca ponosi osobistą odpowiedzialność za realizacji umowy z Kontrahentem. Jeżeli chodzi zaś o odpowiedzialność względem osób trzecich jest ona realizowana na zasadach ogólnych – w umowie między Wnioskodawcą a Kontrahentem nie zmodyfikowano tej odpowiedzialności w żaden sposób.

9.Wnioskodawca rozlicza się z Kontrahentem w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Są tam wskazane dni pracy.

10.Faktury wystawiane na Kontrahenta nie obejmują osobno swoim tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych, to ze względu, że strony nie ustaliły takich zasad w umowie. Wynagrodzenie wskazane w umowie określone jest w ten sposób, że obejmuje oprócz samych czynność także przeniesienie majątkowych praw autorskich. Nie ulega jednak wątpliwości, że wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczonych usług obejmuje także przeniesienie majątkowych praw autorskich.

11.Tryb i zasady przenoszenia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, strony realizują w następujący sposób. Wnioskodawca jako twórca przesyła efekt swojej pracy w postaci kodu (programu komputerowego) na dedykowaną platformę. Kontrahent potwierdza odbiór dzieła za pomocą narzędzi tejże platformy. W momencie, w którym jest dokonywany odbiór dzieła następuje również transfer majątkowych praw autorskich do danego programu komputerowego.

12.Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję począwszy od dnia zawarcia umowy z Kontrahentem (26 czerwca 2022 r.).

13.Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze pozostają utworami, albowiem prawa do tych utworów są następnie przenoszone na Kontrahenta. Utwory te odznaczają się oryginalnym i twórczym charakterem, ich rezultatów nie da się z góry przewidzieć, albowiem nie mają charakteru powtarzalnego. Efekty działań Wnioskodawcy nie mają charakteru jedynie technicznego, a dodatkowo posiadają walor twórczy.

14.Wnioskodawcy za każdym razem przysługują autorskie prawa osobiste i majątkowe do utworów wytwarzanych w związku z opisywaną umową z Kontrahentem, także w przypadku, w którym w wyniku rozwijania i ulepszania programu komputerowego przez Wnioskodawcę powstaje osobny utwór – program komputerowy.

15.Za każdym razem kiedy Wnioskodawca podejmuje działania związane z umową z Kontrahentem polegające na ulepszaniu lub tworzeniu programu komputerowego, mają one charakter twórczy, albowiem pozostają innowacyjne lub rozwiązują pewne zagadnienia w sposób, w jaki nie były wcześniej rozwiązane.

16.Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej (dalej: „OP”) składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Stosownie natomiast do art. 14h OP w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio m.in. przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 165a oraz art. 169 § 1-2 i 4 OP, a nadto przepisy rozdziału 6 działu IV tej ustawy.

17.Zgodnie z art. 169 § 1 OP, jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

18.Organ wzywa wnioskodawcę do uszczegółowienia stanu faktycznego jedynie w sytuacji, gdy podany stan faktyczny uniemożliwia odpowiedź na pytanie zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (por. np. wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3537/15, publ. CBOSA). Wymóg wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego realizuje się poprzez podanie wszystkich jego elementów, istotnych z punktu widzenia możliwości oceny stanowiska wnioskodawcy.

19.W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, Organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne.

20.Elementy te Organ podatkowy powinien precyzyjnie wskazać w wezwaniu, wyjaśniając dlaczego ich brak uniemożliwia wydanie interpretacji indywidualnej. Interpretacja indywidualna ma bowiem na celu uzyskanie stanowiska Organu podatkowego w zakresie rozumienia przepisów prawa podatkowego na gruncie przedstawionego przez Wnioskodawcę, a nie ustalanego przez Organ podatkowy stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wymaga podkreślenia, że wyczerpująco przedstawiony stan faktyczny (zaistniały bądź przewidywany), to taki na podstawie, którego można w sposób pewny i nieuzasadniający żadnych przedmiotowych wątpliwości, udzielić informacji w zakresie możliwości zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

21.Odnosząc powyższe do wezwania do uzupełnienia braków formalnych z dnia 12 września 2022 r., stwierdzić należy, że Wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji wywiązał się z obowiązku wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, a Organ interpretacyjny nie ma podstaw do wydania postanowienia o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 14g § 1 OP.

22.Ze stanowiska wielokrotnie wyrażanego w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika w sposób ostateczny, że w postępowaniu zmierzającym do wydania interpretacji indywidualnej Organ podatkowy związany jest zakresem pytania sformułowanego przez wnioskodawcę w relacji do podanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację indywidualną może się poruszać jedynie w ramach tego pytania i stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego, które zakreślają przedmiot postępowania interpretacyjnego. Pytanie Wnioskodawcy sprowadzało się jedynie do tego czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać i użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwane go z tytułu przenoszenia praw autorskich majątkowych do oprogramowania wytworzonego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej związanej z Kontrahentem X.

23.We wniosku o interpretację musi zostać przedstawiony wyczerpująco stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz własne stanowisko wnioskodawcy, aby Organ mógł wydać interpretację indywidualną. W tym zakresie, w badanej sprawie, Wnioskodawca spełnił warunki konieczne do uzyskania wiążącej wykładni. Wniosek, co do zasady w sposób wyczerpujący opisywał stan faktyczny niezbędny dla rozstrzygnięcia, w konsekwencji Organ nie może odmówić wydania interpretacji, albowiem uchylając się od wydania interpretacji indywidualnej poprzez pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia, Organ naruszyłby art. 14b § 3 OP.

24.Organ interpretacyjny, żąda odpowiedzi na pytanie czy działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że nie On posiada wiedzy co do tego czy spełnia wyżej wymienione warunki ustawowe – i nie może udzielić odpowiedzi ani twierdzącej ani zaprzeczającej. Z tego też względu Wnioskodawca wskazał stan faktyczny, a także swoją interpretację prawną zaistniałej sytuacji. To rolą Organu interpretacyjnego jest określenie czy Wnioskodawca spełnia warunki ustawowe opisane w art. 5 pkt 38 w zw. z pkt 39 i pkt 40 ustawy o PIT.

25.Tymczasem w sposób wyraźny Organ interpretacyjny domaga się od Wnioskodawcy stwierdzenia, czy oprogramowanie tworzone jest w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a więc o odpowiedź na pytanie, które de facto Wnioskodawca skierował do Organu.

26.Biorąc pod uwagę charakter i zadania interpretacji podatkowej trudno uznać żądanie Organu podatkowego za prawidłowe, ponieważ prowadziłoby ono do podważenia sensu wydawania interpretacji podatkowych, jeśli sam wnioskodawca ma udzielić odpowiedzi na zadane przez siebie organowi pytanie.

27.W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona działalność spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej, ale we wniosku zadaje pytanie, czy Jego działalność, zdaniem Organu, spełnia cechy takowej, gdyż Wnioskodawca nie jest kompetentny sam przeprowadzić taką kwalifikację.

28.Bez wątpienia działalność realizowana na rzecz X polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności Kontrahenta nie miały miejsca; oprogramowanie, bądź jego część stworzone na rzecz danego Kontrahenta ulepszy/ulepszyło i rozwinie/rozwinęło działanie starych programów, czy rozwiązań lub też spowoduje/powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu.

29.Podobnie odnieść się należy do żądania stwierdzenie czy podejmowane czynności spełniają warunki ustawowe określone art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Rolą Wnioskodawcy nie jest zastępowanie Organu interpretacyjnego poprzez ustalanie czy opisany stan faktyczny spełnia warunki definicji ustawowych.

W konkluzji powyższego uznać należy, że po pierwsze Wnioskodawca uzupełnił wszelkie braki formalne poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Po drugie natomiast Wnioskodawca odmówił udzielenia odpowiedzi na pytania natury prawnej albowiem odpowiedzi tych powinien udzielić Organ interpretujący.

Pytanie

W związku z powyższym stanem faktycznym, czy Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustaw, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe powinny być, zgodnie z art. 5a pkt 39 i pkt 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

W myśl tych przepisów wskazać należy, że:

·badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

·prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania, mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia innowacyjnego systemu …, przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemu w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Postanowienie

7 listopada 2022 r. wydałem postanowienie nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2022.2.SR o pozostawieniu wniosku z 15 lipca 2022 r. bez rozpatrzenia.

Postanowienie doręczono Pana pełnomocnikowi w dniu 14 listopada 2022 r.

W dniu 21 listopada 2022 r. złożył Pan zażalenie na postanowienie z 7 listopada 2022 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2022.2.SR.

Organ podatkowy drugiej instancji w wyniku rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Organu podatkowego pierwszej instancji z dnia 7 listopada 2022 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2022.2.SR, o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku z dnia 15 lipca 2022 r., wydał w dniu 13 stycznia 2023 r. postanowienie nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2022.3.MK, utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie.

Skarga na postanowienie

16 lutego 2023 r. wniósł Pan skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Skarga wpłynęła do mnie 22 lutego 2023 r.

Wniósł Pan o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia, które zostały wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 19 maja 2023 r., sygn. akt I SA/Bk 128/23, uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 13 stycznia 2023 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2022.3.MK oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 7 listopada 2022 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2022.2.SR.

Prawomocny wyrok WSA otrzymałem 27 lipca 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że świadcząc usługi na rzecz Kontrahenta, Wnioskodawca tworzy oprogramowanie. Świadczone usługi dotyczą wytwarzania oprogramowania i programów komputerowych składających się na: systemy złożone, platformy i skrypty. W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w ramach omawianej działalności projektuje i tworzy innowacyjny system ….

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac. 

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że:

-Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej

-Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu … w ramach omawianej działalności. Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

-Za każdym razem kiedy Wnioskodawca podejmuje działania związane z umową z Kontrahentem polegające na ulepszaniu lub tworzeniu programu komputerowego, mają one charakter twórczy albowiem pozostają innowacyjne lub rozwiązują pewne zagadnienia w sposób, w jaki nie były wcześniej rozwiązane.

-Bez wątpienia działalność realizowana na rzecz X polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności Kontrahenta nie miały miejsca; oprogramowanie, bądź jego część stworzone na rzecz danego Kontrahenta ulepszy/ulepszyło i rozwinie/rozwinęło działanie starych programów, czy rozwiązań lub też spowoduje/powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu.

Zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca w opisie sprawy wyjaśnił, że:

-Wywarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w  sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu – nowego produktu – nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego systemu (oprogramowania).

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanego przez Wnioskodawcę programu komputerowego jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że:

-Liczne realizacje i zdobyta wiedza pozwalają na wdrażanie nowych, oryginalnych i autorskich rozwiązań u Kontrahenta wprowadzających nową jakość, zwiększoną wydajność przewidywalność w użytkowaniu.

-Omawiane oprogramowanie powstaje z wykorzystaniem najnowszych technologii i praktyk wytwarzania oprogramowania.

-Wnioskodawca osobiście odpowiada m.in. za pracę z najnowszymi technologiami.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że Wnioskodawca wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Wnioskodawca wskazał we wniosku:

-Wywarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu – nowego produktu – nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego systemu (oprogramowania). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego systemu … w ramach omawianej działalności. Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

-Liczne realizacje i zdobyta wiedza pozwalają na wdrażanie nowych, oryginalnych i autorskich rozwiązań u Kontrahenta wprowadzających nową jakość, zwiększoną wydajność, przewidywalność w użytkowaniu.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionego programu spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takiego jak ten, który został wymieniony w opisie sprawy i w warunkach działalności wynikających z opisu.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30ca ust. 6 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-Wnioskodawca tworzy wskazane w opisie oprogramowania (program komputerowy) w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

-Wnioskodawca będzie posiadał odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Odrębna ewidencja, na podstawie której Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, prowadzona jest przez Wnioskodawcę od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję począwszy od dnia zawarcia umowy z Kontrahentem (26 czerwca 2022 r.).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca może zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego od 26 czerwca 2022 r., tj. od momentu zaprowadzenia odrębnej ewidencji, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 7 pkt 2 w związku z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Ponadto, należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).