Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zabieg artroskopii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 3 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 25 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (...).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych  (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia kosztu zabiegu artroskopii jako kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadzi działalność sklasyfikowaną m.in. pod kodami PKD:

-55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,

-68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wiąże się  z koniecznością regularnych i szybkich interwencji w lokalu będącym przedmiotem świadczonych usług najmu. Wynika to z konieczności przygotowania lokalu między pobytami różnych klientów Wnioskodawcy. W tym czasie Wnioskodawca jest zobowiązany do możliwie najszybszego posprzątania lokalu i przygotowania go na pobyt kolejnego najemcy, obejmuje to również dokonywanie szybkich napraw zastanych usterek. Szybkość działania  w tym aspekcie, w opinii Wnioskodawcy, przesądza o wysokości możliwego do wygenerowania przychodu (możliwość szybszego skorzystania z usługi przez najemcę).

Wnioskodawca wraz z rozpoczęciem tego typu działalności zwrócił uwagę na fakt, że przy tak szybkim i intensywnym charakterze opisanych interwencji regularnie objawia się dolegliwość polegająca na blokowania stawu biodrowego. Niejednokrotnie w kryzysowych sytuacjach dolegliwość uniemożliwiła przygotowanie mieszkania na czas, na czym ucierpiała dotychczas wypracowana, stabilna i pozytywna opinia i wizerunek firmy. Pogorszenie tych wskaźników w konsekwencji przekłada się na mniejszą konkurencyjność, a więc i mniejszą ilość klientów czego konsekwencją są mniejsze przychody.

Po konsultacji z lekarzem u Wnioskodawcy stwierdzono konflikt udowo-panewkowy. Wada ta obecna od urodzenia nie była nigdy wykryta, ponieważ nie daje żadnych niepokojących objawów w życiu codziennym czy nawet przy uprawianiu amatorskiego sportu. Problemy bólowe oraz blokady pojawiają się tylko w przypadku charakterystycznych dla prowadzonej działalności bardzo intensywnych i ekspresowych czynności sprzątających lub konserwacyjnych, które często przebiegają w nienaturalnych pozycjach i charakteryzują się wysoką intensywnością. Wnioskodawca obawia się, że chroniczne problemy w dostarczaniu gościom wysokiej jakości usług ze względu na problem z biodrem przełożą się na utratę przychodu i uniemożliwią dalszy rozwój firmy. Wnioskodawca planuje podjąć się zabiegowi artroskopii w celu usunięcia wady, która przeszkadza w prowadzeniu działalności gospodarczej zgodnie z założeniami firmy.

Pytanie

Czy koszt zabiegu artroskopii poniesiony w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach będzie możliwy do zaliczenia jako koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy koszt zabiegu artroskopii poniesiony w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach będzie możliwy do zaliczenia jako koszt uzyskania przychodu  w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatek nie ma charakteru prywatnego (wydatek nie poprawi warunków zdrowotnych w sferze prywatnej, ponieważ problem sfery prywatnej nigdy nie dotyczył i wciąż nie dotyczy, gdyż w życiu codziennym po prostu nie występuje), ale jest bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i przekłada się bezpośrednio na obroty firmy Wnioskodawca uważa wydatek za koszty uzyskania przychodów.

Zasadność takiego postępowania potwierdza cel zabiegu, którym jest możliwość świadczenia specjalistycznych usług na najwyższym poziomie, a nie poprawa warunków zdrowotnych, które są aktualnie w dobrym stanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które zostały poniesione, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości. Należy przy tym pamiętać, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodów z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest w rozpatrywanym przypadku działalność gospodarcza. Jednak na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w zakresie świadczenia usług najmu. Charakter powadzonej przez Pana działalności gospodarczej wiąże się z koniecznością szybkiego posprzątania lokalu i przygotowania go na pobyt kolejnego najemcy. Dokonuje Pan również szybkich napraw powstałych usterek. Wraz  z rozpoczęciem działalności zwrócił Pan uwagę, że przy szybkim i intensywnym charakterze opisanych czynności regularnie objawia się u Pana dolegliwość polegająca na blokowania stawu biodrowego. Po konsultacji lekarz stwierdził u Pana konflikt udowo-panewkowy. Wada ta jest obecna u Pana od urodzenia, nie była nigdy wykryta, ponieważ nie daje ona żadnych niepokojących objawów w życiu codziennym, czy nawet przy uprawianiu amatorskiego sportu. Problemy bólowe oraz blokady pojawiają się tylko w przypadku charakterystycznych dla prowadzonej działalności bardzo intensywnych i ekspresowych czynności sprzątających lub konserwacyjnych, które często przebiegają w nienaturalnych pozycjach i charakteryzują się wysoką intensywnością. Planuje Pan poddać się zabiegowi artroskopii w celu usunięcia wady, która przeszkadza w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wskazuję, że wydatek wskazany przez Pana we wniosku nie jest ujęty w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem  a celem, jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest Pana pozarolnicza działalność gospodarcza.

Do stwierdzenia, czy poniesiony wydatek może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie, czy ma on związek z tą działalnością czy też służy on tylko polepszeniu stanu zdrowia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, który co do zasady ma charakter osobisty.

Na podstawie opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa stwierdzam, że wydatek na zabieg artroskopii, który zamierza Pan ponieść, ma na celu dbałość o Pana zdrowie. Wydatek uwarunkowany stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą, co do zasady, należy do wydatków o charakterze osobistym. Podstawowym celem poniesienia takiego wydatku jest bowiem poprawa stanu zdrowia bądź jakości życia podatnika, a nie osiągnięcie przychodów.

W konsekwencji w okolicznościach Pana sprawy opisany przez Pana wydatek na zabieg artroskopii nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, ponieważ nie spełnia on przesłanek z art. 22 ust. 1 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – nie może Pan zaliczyć opisanego we wniosku kosztu zabiegu artroskopii jako kosztu uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo  o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).