Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (IP BOX) - Interpretacja - 0111-KDSB2-1.4011.341.2023.2.MSU

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.341.2023.2.MSU

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (IP BOX)

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 25 września 2023 r. (data wpływu 27 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca świadczy usługi jako niezależny deweloper. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz podmiotu z siedzibą w (…) (dalej jako Spółka).

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w językach (…). Wnioskodawca tworzy oprogramowanie do systemu zarządzającego pracownikami np. kwestiami płac, kadr czy zasobów ludzkich. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie dotyczące zarządzania zasobami ludzkimi (…).

Zgodnie z zapisami umowy wszelkie wynalazki i prawa własności intelektualnej powstałe w związku ze świadczeniem usług stają się własnością Spółki i Wnioskodawca potwierdza przeniesienie tych praw na ich rzecz tzn. w ramach umowy dochodzi do przejścia majątkowych praw autorskich. Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac. Jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami Spółki poprzez uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów, poprzez analizowanie danych, pogłębianie wiedzy testowanie oprogramowania, optymalizowanie istniejącego kodu oprogramowania, poprawianie błędów, opisanie dokumentacji technicznej, tworzenie opisu wymagań dla innych programistów, koordynację pracy projektu, oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań.

Zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie oprogramowania, które lepiej będzie spełniało oczekiwania Spółki i ułatwiało prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Działania Wnioskodawcy polegające na tworzeniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Zmieniające się warunki rynkowe powodują, że Wnioskodawca musi stale rozszerzać swoją wiedzę poprzez np. uczestnictwo w szkoleniach (np. konferencjach branżowych czy tzw. Webinarach), czytanie literatury związanej z przedmiotem działalności, zapoznawanie się z publicznie dostępnymi wynikami badań naukowych czy wymianę wiedzy poprzez portale zrzeszające programistów.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami klientów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym konkretnego projektu - Wnioskodawcy przysługuje ustalona kwota wynagrodzenia za rok pracy. Wynagrodzenie płatne jest w ratach, na podstawie wystawionej raz w miesiącu faktury.

Wnioskodawca prowadzi, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego.

Wnioskodawca może świadczyć usługi w przyszłości w podobny sposób również na rzecz innych krajowych i zagranicznych podmiotów.

Z zapobiegliwości Wnioskodawca wskazuje, że organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1359/14, od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy Organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W odpowiedzi na wezwanie pismem z 25 września 2023 r., doprecyzował Pan wniosek o następujące informacje:

Działalność prowadzona jest od (...) 2023 roku.

Wniosek dotyczy roku 2023 i lat kolejnych.

Dochody za przyszłe okresy będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku.

Była to podstawowa wiedza informatyczna, programistyczna, umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania wzbogacona o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla poszczególnych technologii pozyskane podczas prac nad innymi projektami w przeszłości.

W ramach działalności, dzięki której Wnioskodawca tworzy i modyfikuje/rozwija/ulepsza „oprogramowanie” Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu następujących dziedzin: bazy danych, obliczenia równoległe i rozproszone, algorytmika, teoretyczne podstawy informatyki, biologia obliczeniowa, nowoczesne języki programowania, inżynieria oprogramowania, bezpieczeństwo systemów komputerowych i kryptografia. Wnioskodawca pracuje przy użyciu nowoczesnych technologii, uczy się tych technologii i zdobywa coraz to bardziej aktualną wiedzę w ich zakresie. Nowe kombinacje narzędzi i technologii  pozwalają na wytworzenie programów o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości.

Wnioskodawca każdorazowo analizuje aktualnie dostępną i posiadaną przez siebie wiedzę przez pryzmat wymagań pożądanego oprogramowania. Przy wytwarzaniu programów wykorzystuje wiedzę posiadaną przed rozpoczęciem realizacji zleceń oraz dodatkowo wiedzę pozyskaną i ugruntowaną podczas i w wyniku realizacji bieżącego zlecenia.

Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, Wnioskodawca każdorazowo musi wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy Wnioskodawca nie byłby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania Wnioskodawca za każdym razem musi wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe.

Oprogramowanie opiera się obecnie na zestawieniu rozwiązań teoretycznych, technicznych, technologicznych oraz programistycznych. Kilka kluczowych technologii i koncepcji wykorzystywanych w aplikacji rozwijanej przez Wnioskodawcę obejmuje:

(…)

W ramach prowadzonych prac powstało narzędzie służące do zarządzania zasobami ludzkimi i płacami na skalę globalną, starannie zaprojektowane, aby zaspokoić konkretne potrzeby firm z siedzibą w (…). To zaawansowane oprogramowanie umożliwia tym organizacjom efektywne zatrudnianie, wprowadzanie pracowników do pracy i wynagradzanie zróżnicowanej siły roboczej, obejmującej zarówno tradycyjnych pracowników, jak i niezależnych kontrahentów, a także zarządzanie transakcjami finansowymi z dostawcami z (...) (...) krajów na całym świecie.

Aplikacja składa się z trzech kluczowych komponentów: Platformy, Systemu Informacji o Zasobach Ludzkich (…) i Płac (…)

(...) (System Informacji o Zasobach Ludzkich)

Komponent (…) odgrywa kluczową rolę w ekosystemie zarządzania zasobami ludzkimi i pracownikami. Jest on skomplikowanie zaprojektowany, aby ułatwiać i usprawniać procesy związane z pozyskiwaniem talentów, wprowadzaniem ich do pracy oraz ciągłym zarządzaniem zasobami ludzkimi. Główne funkcje obejmują:

‒   Zarządzanie zgodnością globalną – (…) zapewnia przestrzeganie skomplikowanej sieci lokalnych i międzynarodowych przepisów, oferując konfigurowalne przepływy pracy, które harmonizują różnice jurysdykcji zarówno pracodawcy, jak i pracowników. Dzięki temu firmy mogą inicjować i zarządzać zatrudnieniem zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi prawa pracy i regulacji podatkowych.

‒   Kompleksowe zarządzanie zasobami ludzkimi – (…) obejmuje wszechstronny zestaw narzędzi i funkcji, począwszy od początkowego dodawania pracowników do platformy, po skrupulatne zarządzanie ich danymi osobowymi, strukturami wynagrodzeń i dokumentacją związaną z podatkami.

‒   Ułatwienie płatności w wielu walutach - system umożliwia dokonywanie płatności w wielu walutach, w tym w walutach lokalnych, co pozwala na precyzyjne i wygodne wynagradzanie pracowników na różnych obszarach geograficznych.

‒   Zarządzanie świadczeniami – (…) rozszerza swoje możliwości na obszar zarządzania świadczeniami pracowniczymi oraz procesami zwrotu kosztów różnych wydatków, takich jak podróże służbowe i aktywa przekazywane pracownikom przez firmę.

‒   Integracje zarządzania inwentarzem - komponent (…) integruje w sposób bezproblemowy funkcje zarządzania inwentarzem, łącząc każdy element sprzętu firmowego z odpowiednimi pracownikami w systemie (…), co sprzyja efektywnemu śledzeniu aktywów.

(…) (Płace)

Komponent Płace odgrywa kluczową rolę w automatyzacji wypłat wynagrodzeń pracownikom, oferując szereg funkcji:

‒   Dostosowanie harmonogramów płatności - firmy mogą dostosować harmonogramy płatności do swoich konkretnych potrzeb, w tym płatności miesięcznych, tygodniowych i dwutygodniowych, jednocześnie dbając o zgodność z indywidualnymi wymaganiami każdej kategorii pracowników.

‒   Przetwarzanie płatności poza harmonogramem - płace umożliwiają przetwarzanie płatności poza harmonogramem, co pozwala na wypłatę niestandardowych płatności oprócz regularnych wypłat wynagrodzeń.

‒   Globalnej zgodność w obszarze płac - jedną z najważniejszych cech jest zdolność do przetwarzania płatności zgodnych z przepisami dla pracowników, kontrahentów i dostawców z różnych krajów na całym świecie w sposób zautomatyzowany i spójny. Wymaga to skrupulatnego przestrzegania ustalonych przepływów pracy i skomplikowanych przepisów prawnych obowiązujących w każdej jurysdykcji.

Platforma

Platforma stanowi kluczowy element łączący moduły (…) i Płace w harmonijną całość. Jej główne funkcje obejmują:

‒   Framework integracyjny - platforma oferuje framework integracyjny, który sprzyja bezproblemowej komunikacji z aplikacjami i usługami stron trzecich, umożliwiając harmonijne funkcjonowanie różnorodnych narzędzi, w tym oprogramowania księgowego, takiego jak (…), w celu ułatwienia prowadzenia księgowości.

‒   Zarządzanie spersonalizowanymi przepływami pracy - stanowi podstawową strukturę umożliwiającą dostosowanie przepływów pracy w ramach modułów (…) i Płace. Obejmuje to procesy wprowadzania pracowników, żądania płatności dla kontrahentów, zarządzanie harmonogramami wypłat oraz tworzenie legalnie zgodnych umów z klauzulami specyficznymi dla danego kraju.

‒   Zaawansowane funkcje - platforma integruje zaawansowane funkcje, takie jak możliwość elektronicznego podpisywania, kompleksowe rejestracje zdarzeń, wielopoziomowe uprawnienia użytkowników, dostosowane raportowanie, weryfikacja uprawnień pracowniczych, automatyczne weryfikacje tła i wiele innych funkcjonalności dostosowanych do zwiększenia efektywności zarządzania personelem i płacami.

Porównanie do istniejących rozwiązań

Podsumowując, przedsięwzięcie w zakresie rozwoju oprogramowania zaowocowało zintegrowanym rozwiązaniem, które oferuje wyrafinowany i wszechstronny sposób zarządzania kadrą i płacami na skalę globalną dla firm z siedzibą w (…). To, co naprawdę odróżnia tę aplikację od istniejących rozwiązań na rynku, to jej zdolność do harmonizacji skomplikowanych wymagań dotyczących globalnej zgodności, zapewniając niezrównaną dostosowalność do lokalnych przepisów prawa pracy i regulacji podatkowych. Ponadto, zdolność do płatności wielowalutowych, przetwarzania płatności poza harmonogramem i zarządzania aktywami poprzez integrację inwentarzową podnosi ją na wyższy poziom efektywności w porównaniu do tradycyjnych alternatyw.

Co więcej, innowacyjny komponent (…) odróżnia to rozwiązanie, oferując obszerny ekosystem integracyjny, wszechstronne dostosowywanie przepływów pracy i zaawansowane funkcje, takie jak elektroniczne podpisy i kompleksowe rejestracje zdarzeń. Wynikiem jest kompleksowe rozwiązanie, które nie tylko usprawnia procesy zarządzania personelem i płacami na skalę globalną, ale także definiuje nowe standardy w branży. To nie jest zwykły produkt to katalizator transformacji w zarządzaniu personelem i płacami dla firm z siedzibą w (…), które poszukują innowacyjnych rozwiązań w dynamicznym globalnym otoczeniu.

Wnioskodawca realizował wcześniej przyjęty plan, tj. rozkładał na czynniki pierwsze funkcjonalności, korzystając z nowo nabytej wiedzy wymyślał nowe, dopasowane do potrzeb podmiotu zlecającego funkcjonalności oprogramowania, tworzył nowy kod źródłowy programu.

Wnioskodawca na bieżąco analizuje ciągły rozwój i innowacje wprowadzane w branży technologii informatycznej dotyczy to między innymi: nowych funkcjonalności języków programowania, nowych bądź udoskonalonych bibliotek programistycznych, nowych koncepcji programistycznych czy narzędzi. Na podstawie analizy dokumentacji i kodu źródłowego, prototypowania oraz testów określa dalszą potencjalną użyteczności w procesach opracowania oprogramowania. Nabyta wiedza i umiejętności w zakresie aktualnych technologii pozwala lepiej dopasować się do wymagań kontrahenta co przekłada się na zwiększoną konkurencyjność proponowanych rozwiązań. Prowadzone prace rozwojowe dodatkowo przekładają się na późniejszą biegłość implementacyjną oraz optymalność.

Zleceniodawca zgłasza problem lub zagadnienie. Praca zaczyna się od zebrania wymagań biznesowych oraz technologicznych. Następnie zostaje opracowana koncepcja, która po zaakceptowaniu przez Zleceniodawcę jest przenoszona jako rozwiązanie w postaci programu.

Wnioskodawca zajmuje się zebraniem wymagań, przygotowaniem koncepcji rozwiązania, przygotowaniem dowodu koncepcji oraz zaimplementowaniem rozwiązania docelowego.

Nowo wytworzone oprogramowanie różni się w znacznym stopniu od rozwiązań już funkcjonujących ponieważ posiada funkcjonalności, cechy i algorytmy które rozwiązują unikatowy problem/odpowiadają na unikatowe zapotrzebowanie Zleceniodawcy.

Ponieważ te unikatowe potrzeby nie są powszechnie znane, nie da się do nich zastosować rozwiązań już funkcjonujących. Wymagają one wytworzenia nowych, innowacyjnych rozwiązań/wytworów intelektu, których unikatowy rezultat pozwala na spełnienie unikatowych potrzeb Zleceniodawcy.

Możliwość rozwiązywania tych unikatowych aspektów dla każdego poszczególnego Oprogramowania odróżnia je od rozwiązań już funkcjonujących.

Kryterium twórczości należy uznać za spełnione w przypadku działalności człowieka o charakterze kreacyjnym, w wyniku której mamy do czynienia z powstaniem nowego wytworu intelektu. O twórczym charakterze działalności świadczy zatem jej rezultat, który posiada cechę nowości, jednak nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, a określonych procesów myślowych.

Celem Wnioskodawcy jest dostarczenie Spółce programów komputerowych, które skoncentrowane są na realizacji precyzyjnych założeń biznesowych klienta. W szczególności, działania obejmują:

‒   tworzenie kodu programów komputerowych, który nie tylko spełnia, lecz także przewyższa ustalone z klientem wskaźniki jakości oraz efektywności. Priorytetem jest dostarczenie rozwiązań, które w pełni zaspokajają oczekiwania klienta w zakresie wydajności i użyteczności;

‒   opracowywanie kodu programu z uwzględnieniem precyzyjnej struktury wymaganej przez klienta końcowego. Praca opiera się na wykorzystaniu narzędzi, funkcji i języków programowania, które są akceptowane i preferowane przez klienta;

‒   tworzenie kodu programu komputerowego, który skutecznie realizuje cele biznesowe klienta, jednocześnie dbając o to, by zachować prostotę i przejrzystość struktury kodu. Celem jest dostarczenie rozwiązań, które są skuteczne i efektywne, jednocześnie nie komplikując kodu bardziej niż to jest konieczne. Zapewnia to łatwą czytelność i zarządzalność rozwiązań dla klienta końcowego.

W ten sposób, działania koncentrują się na dostarczaniu programów komputerowych, które nie tylko technicznie spełniają oczekiwania klienta, ale także efektywnie przyczyniają się do osiągnięcia celów biznesowych klienta, zachowując jednocześnie wysoką jakość kodu i struktury.

Opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami i kontrahentami Spółki oraz klienta końcowego.

Udało się osiągnąć wiele konkretnych celów związanych z opracowaniem rozwiązań praktycznych oraz innowacyjnych rozwiązań. Realizując to wszechstronne globalne rozwiązanie (…) i płac, osiągnięto cele, które odpowiadają na unikalne potrzeby i wyzwania, z jakimi borykają się zarówno firmy z siedzibą w (…), jak i ich globalna siła robocza.

Osiągnięte cele:

1.Globalne Zarządzanie Zgodnością:

osiągnięcie - skuteczne nawigowanie i zarządzanie różnorodnymi międzynarodowymi przepisami prawa pracy i podatkowego;

korzyść dla firm - redukcja ryzyka prawnego i zapewnienie przestrzegania lokalnych regulacji dotyczących zatrudnienia i płatności;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - pewność ochrony prawnej i praw w ich poszczególnych krajach.

2.Usprawniony Proces Zatrudnienia:

osiągnięcie - efektywne i dostosowywalne procesy zatrudnienia dostosowane do globalnej działalności;

korzyść dla firm - oszczędność czasu i zasobów, zapewniając prawidłowe przyjęcie każdego nowego pracownika;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - bezproblemowe, zrozumiałe i efektywne doświadczenie z zatrudnieniem.

3.Zautomatyzowany i Zintegrowany System Płac:

osiągnięcie - automatyzacja złożonych procesów płacowych dla globalnej siły roboczej;

korzyść dla firm - zapewnienie terminowych i dokładnych płatności, zwiększając efektywność operacyjną i satysfakcję pracowników;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - gwarancja terminowego i dokładnego odbierania wynagrodzenia.

4.Wsparcie dla Wielu Walut:

osiągnięcie - skuteczne obsługiwanie różnych walut dla wynagrodzeń i płatności;

korzyść dla firm - uproszczenie globalnego przetwarzania płac, eliminując zamieszanie i błędy związane z walutą;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - zapewnienie płatności w lokalnej walucie, unikając problemów z kursem walutowym i zamieszania.

5.Zintegrowane Zarządzanie Zapasami:

osiągnięcie - integracja zarządzania zapasami dla aktywów firmowych na całym świecie;

korzyść dla firm - wzmocnienie śledzenia, zarządzania i odpowiedzialności za aktywa;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - zapewnienie odpowiedniego przydzielania i śledzenia sprzętu firmowego lub aktywów.

6.Bezproblemowa Integracja z Innymi Narzędziami:

osiągnięcie - bezproblemowa integracja z innymi niezbędnymi narzędziami programistycznymi;

korzyść dla firm - oferta spójnych i zintegrowanych operacji, zwiększając ogólną efektywność;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - zapewnienie scentralizowanej platformy dla różnych funkcji, zwiększając łatwość użycia i dostępu.

7.Wzmocniona Komunikacja i Rozwiązywanie Konfliktów:

osiągnięcie - wzmocnione mechanizmy komunikacji i rozwiązywania konfliktów;

korzyść dla firm - wspieranie pozytywnego i przejrzystego środowiska pracy;

korzyść dla pracowników/kontrahentów - zapewnienie, że głosy są słyszane, a problemy są rozwiązywane niezwłocznie.

Wpływ:

1.  Dla firm - oprogramowanie wspomaga w gładkim rozszerzaniu globalnych operacji, zapewniając, że złożoności międzynarodowego zatrudnienia, przyjmowania do pracy i płac nie stanowią przeszkody dla wzrostu i efektywności operacyjnej.

2.  Dla pracowników/kontrahentów - gwarancja bezproblemowego i przejrzystego doświadczenia, od przyjęcia do pracy po otrzymanie płatności, zapewniając satysfakcję i zaangażowanie w miejscu pracy, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i zatrzymania pracowników.

Podsumowując, oprogramowanie stanowi most, upraszczając globalne operacje dla firm, jednocześnie zapewniając gładkie i zgodne z prawem doświadczenie dla międzynarodowej siły roboczej, kładąc podwaliny pod udane globalne operacje przedsiębiorstw.

Osiągnięcie celów nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami i kontrahentami Spółki oraz klienta końcowego.

Systematyczność w odniesieniu do działań oznacza konsekwentne i zaplanowane podejście do wykonywanych czynności związanych z tworzeniem, rozwijaniem oraz modyfikowaniem programów komputerowych. Obejmuje to wypracowanie określonych procedur, harmonogramów oraz procesów pracy, które umożliwiają skoordynowane działania na różnych etapach projektu. Systematyczność przejawia się również w stałej analizie i ocenie postępów projektu, co pozwala na dostosowywanie działań w celu osiągnięcia zamierzonych celów. Każdy projekt jest traktowany jako proces, który wymaga ciągłego monitorowania i dostosowywania w celu zapewnienia efektywności i skuteczności działań.

W trakcie realizacji projektów stosowano elastyczny proces zarządzania projektem, oparty na podejściu (…). W ramach tego podejścia ustalono krótkoterminowe ramy czasowe, które umożliwiały skoncentrowanie się na twórczej pracy i osiągnięciu konkretnych celów w określonych odcinkach czasu.

Planując harmonogramy prac, uwzględniono iteracyjną naturę metodyki (…), co pozwalało na wyznaczanie celów na krótkie okresy, zwykle trwające od 2 do 4 tygodni. W ramach każdej iteracji Wnioskodawca dążył do osiągnięcia konkretnego celu, takiego jak dodanie nowej funkcjonalności czy poprawa istniejącego elementu programu.

Dzięki podejściu (…) Wnioskodawca ma możliwość dostosowywania harmonogramów prac w trakcie projektu, co było szczególnie przydatne w dynamicznym środowisku biznesowym. Elastyczność tego podejścia pozwoliła na reagowanie na zmieniające się wymagania klienta oraz na wprowadzanie kreatywnych usprawnień w programach komputerowych w ramach wyznaczonych ram czasowych.

Wszystkie „oprogramowania ”, „funkcjonalności ”, „utwory ”, „systemy ”, „projekty ”, „procesy” to programy komputerowe, które są tworzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej.

Na pytanie: czy oprócz wskazanego we wniosku tworzenia oprogramowania dotyczącego zarządzania zasobami ludzkimi (…), wytworzył Pan inne produkty, procesy lub usługi stanowiące programy komputerowe - prosimy konkretnie wskazać jakie to programy i w jakim okresie je Pan wytworzył, odpowiedział Pan, że od rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej (tzn. od (...) 2023 roku) tworzy Pan tylko ten program.

Wnioskodawca uczestniczy we własnych pracach polegających na wytwarzaniu „Oprogramowania”.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania”.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Program komputerowy jest produktem cyfrowym, wszelkie czynności z nim związane odbywają się w świecie cyfrowym. Program tworzony przez Wnioskodawcę zapisywany jest w środowisku którego właścicielem jest Spółka i tam odbywa się jego przekazanie zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, np. w formie protokołu przekazania.

Wnioskodawca doprecyzował w uzupełnieniu, że dokonuje przeniesienia (sprzedaży) autorskiego prawa do programu komputerowego osiąga więc dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na fakturze nie następuje wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, gdyż w praktyce jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich.

Wnioskodawca otrzymuje jedno wynagrodzenie. Jako, że jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych, całość wynagrodzenia jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do „oprogramowania”.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonych przez Spółkę.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółka).

Wnioskodawca wykonując te usługi ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Na pytanie: czy opisywane we wniosku usługi wykonuje Pan w Polsce, czy za granicą? Jeśli czynności te są wykonywane również za granicą w siedzibie podmiotu zagranicznego, prosimy wskazać, czy działalność gospodarcza na terenie firmy prowadzona jest za pośrednictwem stałej placówki, odpowiedział Pan, że usługi wykonuje Pan w Polsce.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ewidencja prowadzona jest od (...) 2023 roku.

W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w opisie sprawy, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca ponosi wydatki związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec zaznaczenia w opisie sprawy: „Wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami Spółki (...)”, a także wymienienia szeregu czynności wchodzących w zakres „pracy koncepcyjnej z przedstawicielami Spółki”, jak choćby „proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań”, prosimy o wyjaśnienie, czy działalność w zakresie tworzenia, oprogramowania jest prowadzona bezpośrednio przez Pana, czy też wykonywana przy współpracy z innymi osobami (programistami) wykonującymi zlecenia dla Pana Kontrahentów odpowiedział Pan, że działalność w zakresie tworzenia oprogramowania prowadzona jest bezpośrednio przez Pana.

Pytania

1. Czy działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia oprogramowania opisana przez Wnioskodawcę jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 oraz art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógłzastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu świadczonych usług tworzenia oprogramowania, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia oprogramowania opisana przez Wnioskodawcę jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 oraz art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z tytułu świadczenia opisanych usług w zakresie tworzenia oprogramowania.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania (tzw. IP Box). W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent;

2.prawo ochronne na wzór użytkowy;

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego;

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego;

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin;

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu;

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432);

8.autorskie prawo do programu komputerowego

 - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT „badania naukowe” to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce „badania naukowe” obejmują:

a.  badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, stosownie do art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, „prace rozwojowe” to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl ww. przepisów „prace rozwojowe” są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność badawczo rozwojowa

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo- rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace: mają twórczy charakter, są prowadzone w systematyczny sposób, zostały zrealizowane w określonym celu - zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań, obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Twórczy charakter

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza - mający na celu tworzenie, będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” - powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność ma charakter twórczy/innowacyjny, gdyż jest nakierowana na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych narzędzi informatycznych. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych pozwalających na realizację danego projektu. Rozwiązania proponowane kontrahentowi w ramach projektów nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Klient otrzymuje zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne narzędzia IT.

Systematyczność

Pojęcie „systematyczny” oznacza z kolei - robiący coś regularnie i starannie - oraz w przypadku działań - prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wydaje się również, że należy przez to pojęcie rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Prace te zaś powinny charakteryzować się stosowną regularnością. W opinii Wnioskodawcy, przesłanka ta oznacza wyłączenie czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób. Należy wskazać, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach działalności nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Wnioskodawcy i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie kontrahenta. Systematyczność realizowanych prac wynika również z funkcji pełnionych przez Wnioskodawcę wobec Spółki, w tym realizacji na jego rzecz prac polegających na dostarczaniu nowych rozwiązań informatycznych lub ich istotnych modyfikacjach w reakcji na ciągle zmieniające się zapotrzebowanie kontrahentów.

Określony cel działalności

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych narzędzi IT.

Prace rozwojowe

Wnioskodawca, poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, wykorzystuje dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Aktywność w ramach prowadzonych prac jest pracami rozwojowymi, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Wnioskodawca wskazuje również, że realizowane przez niego prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz mają zindywidualizowany charakter i są przygotowywane pod kątem zapotrzebowania klienta. Ponadto, charakter prac w istotny sposób odbiega od wprowadzania okresowych zmian do produktów. Nie polegają one na dostosowaniu produktów w związku z m.in. koniecznością aktualizacji oprogramowania lub usunięciu istniejących błędów, lecz polega na opracowaniu nowych produktów lub istotnych modyfikacjach istniejących produktów w związku ze zgłoszeniem zapotrzebowania przez kontrahenta lub identyfikacją zapotrzebowania przez Wnioskodawcę, które są zwykle związane z chęcią optymalizacji określonych segmentów prowadzonej działalności.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane prace spełniają definicję działalności badawczo- rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT.

Zasady opodatkowania

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: (...) 8. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.  wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.  prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.  wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.  dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.  dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonychksięgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy). Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Podsumowując:

1.  Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2.  Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.  wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim;

4.  Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

5.  Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. W związku z powyższy Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% od dochodu z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzenia działalności opisanych we wniosku o interpretację.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „updof”):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 updof jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 updof:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 updof:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Art. 5a pkt 38 updof wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 updof:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że tworzy Pan oprogramowanie do systemu zarządzającego pracownikami np. kwestiami płac, kadr czy zarządzania zasobami ludzkimi (…).

Tworzy Pan oprogramowanie w językach (…).

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że wszystkie „oprogramowania ”, „funkcjonalności”, „utwory ”, „systemy ”, „projekty ”, „procesy ” to programy komputerowe, które są tworzone bezpośrednio przez Pana w ramach Pana działalności gospodarczej.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac opisanych we wniosku.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w  praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że nowo wytworzone oprogramowanie różni się w znacznym stopniu od rozwiązań już funkcjonujących, ponieważ posiada funkcjonalności, cechy i algorytmy, które rozwiązują unikatowy problem/odpowiadają na unikatowe zapotrzebowanie Zleceniodawcy. Ponieważ te unikatowe potrzeby nie są powszechnie znane, nie da się do nich zastosować rozwiązań już funkcjonujących. Wymagają one wytworzenia nowych, innowacyjnych rozwiązań/wytworów intelektu, których unikatowy rezultat pozwala na spełnienie unikatowych potrzeb Zleceniodawcy. Możliwość rozwiązywania tych unikatowych aspektów dla każdego poszczególnego Oprogramowania odróżnia je od rozwiązań już funkcjonujących. Dodatkowo wskazał Pan, że oprogramowanie zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Oprogramowanie będące przedmiotem niniejszego wniosku nie jest jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Działalność w zakresie tworzenia oprogramowania jest prowadzona bezpośrednio przez Pana.

Powyższe informacje wskazane przez Pana we wniosku i jego uzupełnieniu pozwalają zatem na stwierdzenie, że prowadzi Pan działalność twórczą.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W opisie sprawy wskazał Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wskazał Pan również, że Pana systematyczność w odniesieniu do działań oznacza konsekwentne i zaplanowane podejście do wykonywanych czynności związanych z tworzeniem, rozwijaniem oraz modyfikowaniem programów komputerowych. Obejmuje to wypracowanie określonych procedur, harmonogramów oraz procesów pracy, które umożliwiają skoordynowane działania na różnych etapach projektu. Systematyczność przejawia się w stałej analizie i ocenie postępów projektu, co pozwala na dostosowywanie działań w celu osiągnięcia zamierzonych celów. Każdy projekt jest traktowany jako proces, który wymaga ciągłego monitorowania i dostosowywania w celu zapewnienia efektywności i skuteczności działań.

W trakcie realizacji projektów stosuje Pan elastyczny proces zarządzania projektem, oparty na podejściu (…). W ramach tego podejścia ustala Pan krótkoterminowe ramy czasowe, które umożliwiały skoncentrowanie się na twórczej pracy i osiągnięciu konkretnych celów w określonych odcinkach czasu.

Planując harmonogramy prac, uwzględnia Pan iteracyjną naturę metodyki (…), co pozwala Panu na wyznaczanie celów na krótkie okresy, zwykle trwające od 2 do 4 tygodni. W ramach każdej iteracji dąży Pan do osiągnięcia konkretnego celu, takiego jak, dodanie nowej funkcjonalności czy poprawa istniejącego elementu programu.

Powyższe informacje wskazane przez Pana we wniosku i jego uzupełnieniu pozwalają zatem na stwierdzenie, że prowadzi Pan działalność w sposób systematyczny.

Trzecie kryterium działalności badawczo-rozwojowej dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych – zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że przed rozpoczęciem prac nad realizacją ww. oprogramowania dysponował Pan podstawową wiedzą informatyczną, programistyczną, posiadał Pan umiejętność projektowania stron internetowych, umiejętność projektowania i administrowania bazami danych, umiejętność projektowania, programowania i testowania wzbogaconą o dodatkową wiedzę i umiejętności nt. tworzenia oprogramowania dla poszczególnych technologii pozyskana podczas prac nad innymi projektami w przeszłości.

Wykorzystuje i rozwija Pan w ramach działalności wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Jest to wiedza i umiejętności z zakresu następujących dziedzin: bazy danych, obliczenia równoległe i rozproszone, algorytmika, teoretyczne podstawy informatyki, biologia obliczeniowa, nowoczesne języki programowania, inżynieria oprogramowania, bezpieczeństwo systemów komputerowych i kryptografia. Pracuje Pan przy użyciu nowoczesnych technologii, uczy się Pan tych technologii i zdobywa coraz to bardziej aktualną wiedzę w ich zakresie. Nowe kombinacje narzędzi i technologii pozwalają Panu na wytworzenie programów o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości.

Każdorazowo analizuje Pan aktualnie dostępną i posiadaną przez Pana wiedzę przez pryzmat wymagań pożądanego oprogramowania. Przy wytwarzaniu programów wykorzystuje Pan wiedzę posiadaną przed rozpoczęciem realizacji zleceń oraz dodatkowo wiedzę pozyskaną i ugruntowaną podczas i w wyniku realizacji bieżącego zlecenia.

Powyższe informacje wskazane przez Pana we wniosku i jego uzupełnieniu pozwalają zatem na stwierdzenie, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z definicją, działalność badawczo-rozwojowa oznacza ponadto działalność obejmującą:

a)badania naukowe, tj. badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce lub

b)prace rozwojowe, zdefiniowane w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

a)nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

b)łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

c)kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

d)wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy i umiejętnościach – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będą to wiedza i umiejętności z określonej dziedziny lub dziedzin – w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Całość ww. czynności służy do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami Spółki poprzez uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów, poprzez analizowanie danych, pogłębianie wiedzy testowanie oprogramowania, optymalizowanie istniejącego kodu oprogramowania, poprawianie błędów, opisanie dokumentacji technicznej, tworzenie opisu wymagań dla innych programistów, koordynację pracy projektu oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań. Pana zadaniem jest tworzenie oprogramowania, które lepiej będzie spełniało oczekiwania Spółki i ułatwiało prowadzenie działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Pana działania polegające na tworzeniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Zmieniające się warunki rynkowe powodują, że musi Pan stale rozszerzać swoja wiedzę poprzez np. uczestnictwo w szkoleniach (np. konferencjach branżowych czy tzw. Webinarach), czytanie literatury związanej z przedmiotem działalności, zapoznawanie się z publicznie dostępnymi wynikami badań naukowych czy wymianę wiedzy poprzez portale zrzeszające programistów. Opracowanie przez Pana ww. programów komputerowych następuje z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami i kontrahentami Spółki oraz klienta końcowego. Oprogramowanie nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Powyższe informacje wskazane przez Pana we wniosku i jego uzupełnieniu pozwalają zatem na stwierdzenie, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przytoczone wyżej przepisy, należy uznać, że Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak to, które zostało wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Kolejnym zagadnieniem, które budzi Pana wątpliwości, jest możliwość opodatkowania dochodu z przeniesienia autorskich praw majątkowych preferencyjną stawką.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 updof:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem działalności badawczo-rozwojowej.

Art. 30ca ust. 3 updof wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a-prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d., od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d-nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 updof).

Art. 30ca ust. 6 updof stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Z kolei na mocy art. 30ca ust. 11 updof:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów działalności badawczo-rozwojowej z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku prowadzenia tej działalności.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 updof:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 updof).

Z kolei zgodnie z art. 30cb ust. 3 updof:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcia ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca updof podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

·tworzy Pan wymienione w opisie oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·wytwarzane przez Pana oprogramowanie, w ramach prowadzonej działalności intelektualnej, stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

·dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;

·dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąga Pan ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – art. 30ca ust. 7 pkt 2 updof;

·od 2 sierpnia 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof.

Mając na uwadze powyższe przedstawione przez Pana informacje, może Pan zastosować stawkę podatku 5% od dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2023 (od (...) 2023 r.)  oraz w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-  stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, oraz

-  zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez podatnika. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.) – dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).