Koszt najmu lokalu mieszkalnego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 25 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wynajmem mieszkania. Wniosek uzupełnił Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 września 2023 r. (wpływ: 13 września 2023 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, obejmującą m.in. świadczenie usług sportowych. Usługi te określone są umową na czas 10 miesięcy i wymuszają na Panu stałe przebywanie poza miejscem zamieszkania. Żeby był Pan w stanie świadczyć te usługi konieczne było dla Pana wynajęcie mieszkania w (P.) na czas umowy, aby mógł Pan stawiać się codziennie na treningach, rozgrywkach, akcjach. Podsumowując, mieszkanie to jest konieczne do utrzymania przychodu z Pana działalności.

Uzupełnienie okoliczności faktycznych sprawy:

1.Prowadzi Pan działalność gospodarczą od (...) 2022 r.

2.Działalność prowadzi Pan w zakresie usług świadczonych przez sportowców (PKD 93.19.Z.) oraz równolegle usług związanych z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z.).

3.Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje Pan w 2023 r. na skali podatkowej, jednak w 2024 r. zamierza Pan przejść na podatek liniowy. Nie jest Pan vatowcem.

4.Dokumentacje podatkową dla celów działalności gospodarczej prowadzi Pana księgowa. Zawiera ona wszystkie faktury dot. działalności, jak i inne potrzebne dokumenty.

5.Umowa, o której mowa we wniosku została zawarta pomiędzy Panem jako osobą prowadzącą działalność gospodarczą, a klubem sportowym (...). oraz Pana agentem. Klub jest profesjonalną organizacją zatrudniającą zawodowych koszykarzy, występuje w rozgrywkach Polskiej Ligi Koszykówki w ramach Polskiego Związku Koszykówki. Pan, jako zawodowy koszykarz oświadcza, że będzie Pan świadczył usługi na rzecz klubu w ramach prowadzonej, jednoosobowej działalności gospodarczej jako profesjonalny koszykarz.

Klub zatrudnia Pana jako zawodnika na okres od (...) 2023 r. do (...) 2024 r., przy czym w umowie zaznaczone jest, że zawodnik powinien stawić się w klubie nie wcześniej niż 15 sierpnia 2023 r. Stąd umowa na wynajem mieszkania została podpisana w sierpniu 2023 r., a nie wcześniej. Dzień podpisania umowy z klubem – 15 czerwca 2023 r.

W umowie zapisany jest adres siedziby klubu w (...) (czyli w mieście, gdzie wynajął Pan mieszkanie. W umowie jest zapisane, że powinien Pan stawić się w klubie przed sezonem, w dniu wskazanym przez klub, a następnie, że jest Pan zobowiązany uczestniczyć w treningach, meczach, itp. w ramach drużyny prowadzonej przez klub.

6.Zawarł Pan umowę najmu mieszkania 16 sierpnia 2023 r.

7.Na pytanie, czy wysokość czynszu mieszkania odpowiada czynszowi mieszkania znajdujących się w tej samej miejscowości, co wynajmowane przez Pana mieszkanie odpowiedział Pan, że tak.

8.Na pytanie, jakie konkretnie koszty związane z wynajmem mieszkania zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpowiedział Pan, że czynsz najmu (2100 zł) oraz czynsz administracyjny za nieruchomość wg karty wymiaru opłaty (450 zł). Druga kwota jest określona w umowie jako zmienny czynnik opłat wnoszonych przez najemcę (ewentualne niedopłaty/nadpłaty z tego tytułu będą rozliczane pomiędzy wynajmującym, a najemcą. Kwoty w tym punkcie to miesięczne płatności.

9.Opłaty za sierpień zostały poniesione w dniu zawarcia umowy. Reszta płatności (od września 2023 r. do czerwca 2024 r.) będą uiszczane z góry do 10 dnia każdego miesiąca na podane konto bankowe.

10.Na pytanie, czy koszty te nie zostaną Panu w jakikolwiek sposób zwrócone/zrefundowane odpowiedział Pan, że nie.

11.Na pytanie, jak będą udokumentowane koszty związane z wynajmem mieszkania odpowiedział Pan, że poprzez dokumentację potwierdzeń wykonania przelewów bankowych pobranych od banku.

12.Na pytanie, czy istnieje związek przyczynowo skutkowy pomiędzy poniesionymi kosztami na wynajem mieszkania, a uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej oraz jeśli tak – na czym on polega odpowiedział Pan, że tak. Jeśli nie wynajmowałby Pan mieszkania to nie mógłby Pan się stawiać codziennie klubie na treningach i meczach drużyny, co spowodowałby rozwiązanie umowy z Pana winy, jako że nie wywiązałby się Pan z zapisów w umowie, a w efekcie brak przychodów.

Pytanie

Czy wynajem ww. mieszkania może Pan na podstawie umowy o wynajmie rozliczać jako koszy uzyskania przychodów ?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, biorąc pod uwagę, że bez wynajętego mieszkania nie byłby Pan w stanie świadczyć usług sportowych wg umowy to uważa Pan, że powinien mieć Pan możliwość rozliczania go w kosztach prowadzenia działalności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy – oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością pomniejszają przychody. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy zauważyć, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Przy czym możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który – racjonalnie oceniając – mógłby przyczynić się do powstania przychodów, czy ich zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów.

Dokonując oceny charakteru planowanego przez Pana wydatku w zakresie najmu mieszania należy rozstrzygnąć, czy spełniać będzie on kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Jednocześnie sam fakt nie objęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny, zgodnie z którym do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest zbyt daleko idący i abstrahuje od wskazanego w art. 22 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

Obowiązkiem podatnika jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku między poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodów, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów ze względu na kryterium celowości leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

•Od 31 sierpnia 2022 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, m.in. z zakresie usług świadczonych przez sportowców – jest Pan zawodowym koszykarzem;

•W ramach prowadzonej działalności zawarł Pan umowę z klubem sportowym – (...);

•W związku z zawartą umową jako zawodowy koszykarz wynajął Pan mieszkanie w mieście, gdzie będzie Pan świadczył usługi na rzecz klubu sportowego.

•Wynajęcie ww. mieszkania umożliwi Panu stawianie się codziennie w klubie na treningach oraz meczach, a tym samym wywiązania się z zapisów zawartych w podpisanej przez Pana umowie.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy wskazać, że o ile powodem wynajęcia mieszkania jest nawiązanie stałej współpracy z klubem sportowym, która stanowi kluczowe źródło Pana dochodu, na rzecz którego świadczy Pan usługi, a którego siedziba znajduje się poza miejscowością, w której Pan zamieszkuje i na stałe przebywa to wydatki poniesione z tego tytułu, jako niemające charakteru wydatków osobistych, spełniające przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Pana stanowisko, w świetle którego koszt najmu lokalu mieszkalnego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej – jest więc prawidłowe.

Należy jednak zwrócić uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Biorąc pod uwagę zakres Pana wniosku i sformułowanego pytania, nie oceniliśmy tej części stanowiska, która wykracza poza jego zakres, a dotyczy kwestii dokumentowania opisanych wydatków.

Zaznaczam, że ostateczna ocena, czy wydatek został prawidłowo udokumentowany, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Wnioskodawcy w danej sprawie w toku odpowiedniego postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).