Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 sierpnia 2023 r. (wpływ 21 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Dane Wnioskodawców

Wnioskodawcy, tj. (…) oraz (…) prowadzą działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (dalej jako: Spółka), dalej jako: Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy mają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej zwana „ustawą o PIT"). Wnioskodawcy nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Przedmiot wniosku

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Wnioskodawcy wnoszą o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, gdzie Wnioskodawcy opiszą działalność w branży IT. W dalszej kolejności Wnioskodawcy zadają pytania interpretacyjne oraz przedstawiają swoje stanowisko w zakresie wykładni przepisów oraz oceny prawnej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Opis działalności Wnioskodawców

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawców jest wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych. W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres jego funkcjonowania oraz użyteczności ulega rozszerzeniu. Wobec czego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy realizują autorskie projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych. Wnioskodawcy realizują projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb, które dane oprogramowanie mogłoby zaspokoić, poprzez projektowanie, implementację, testy i wdrożenie, aż po dystrybucję. Dystrybucja instalatora oprogramowania odbywa się przez stronę internetową.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawców ponoszą oni ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady oprogramowania, niepewność efektu i metod dojścia do oczekiwanego rezultatu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizują założone cele programistyczne. Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawcy podzielili swoją działalność na poszczególne etapy:

1.    Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb potencjalnych użytkowników programu, zapoznanie się ze specyfiką branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;

2.    Analiza literatury przedmiotu i norm dotyczących zagadnienia, badanie teorii i hipotez programistycznych - prace badawcze mające na celu opracowanie i optymalizację odpowiednich algorytmów informatycznych;

3.    Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja - tworzenie/ulepszanie/rozwijanie nowych/istniejących funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb potencjalnego użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów represyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych.

Wnioskodawcy realizują założone cele programistyczne, a w szczególności: (…).

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. - dalej jako „ustawa o PAIPP") będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

·"materiały są traktowane Jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście 'zakodować' je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania" (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

·nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r„ I ACa 1157/12).

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawcy twierdzą, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wybranie odpowiednich metod i algorytmów dedykowanych potrzebom potencjalnych użytkowników programu oraz służących rozwiązywaniu określonego problemu projektowego wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania Wnioskodawcy nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące budownictwa, mechaniki budowli, metod numerycznych narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawcy zdobywają, poszerzają i łączą interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania oraz wiedzę z zakresu budownictwa w celu optymalzacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane, rozwijane, ulepszane przez Wnioskodawców Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej prowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawców. Wnioskodawcy w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowują nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzą innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikują Oni tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawcy wykorzystują przy planowaniu projektu są technologie informatyczne i budownictwo, czyli Ich wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Nich wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawcy uwzględniają w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Projektowanie i ulepszanie oprogramowania skutkuje stworzeniem zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawcy nie świadczą usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawcy są twórcami swoich programów, z których osiągają przychód.

Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawców nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć kolejnych wersji środowiska programistycznego, systemów operacyjnych i konfiguracji sprzętowych.

Wnioskodawcy udzielają licencji do wytwarzanego Oprogramowania - otrzymywane przez Wnioskodawców należności będą przychodem z opłat albo należności wynikających z umowy licencyjnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu, ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawcy ponoszą następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)     koszt usług telekomunikacyjnych - abonament telefoniczny umożliwia przeprowadzanie konsultacji z kontrahentami, które pomagają w dostosowywaniu oprogramowania do potrzeb klientów i ich oczekiwań. Natomiast koszt opłaty za internet zapewnia Wnioskodawcom szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcom przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów, czy przekazywania owoców swojej pracy. Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez internetu. W świetle powyższego Wnioskodawcy są zmuszeni do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową;

b)     składki na ubezpieczenia społeczne - Wnioskodawcy pod pojęciem poniesienia kosztów na „składki na ubezpieczenia społeczne" rozumieją takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe). Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawców przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawców, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową;

c)     koszt użytkowania samochodu - koszt związany z użytkowaniem samochodu (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis) umożliwia Wnioskodawcom sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Podkreślić należy, iż użytkowanie samochodu jest wprost związane z wytworzeniem oprogramowania;

d)     koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego - należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. telefon, komputer, monitor, drukarka) to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego, nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego w różnych konfiguracjach do weryfikacji kompatybilności i poprawności działania programów. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawców i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu;

e)     koszt zakupu licencji - Wnioskodawcy ponoszą koszty związane z zakupem licencji m.in. do narzędzi programistycznych. Są to wydatki niezbędne w działalności programistycznej, które nie tylko usprawniają pracę Wnioskodawców, ale i uwydatniają jej efekty. Jest to wydatek bezpośrednio związany z prowadzoną przez Wnioskodawców działalnością oraz z wytworzeniem oprogramowania;

f)      koszt dokształcenia zawodowego - koszt ten obejmuje takie wydatki, jak m.in. książki, branżowe czasopisma, normy. W tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawców w branży IT oraz budownictwa, które podlegają ciągłym zmianom. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawców. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawcy ustawicznie pogłębiają swój zasób wiedzy i poznają nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia ich oferty.

Od 1 stycznia 2019 roku Wnioskodawcy prowadzą na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawcy ustalają dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawcy wyodrębniają koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie obliczają podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W odpowiedzi na wezwanie organu wniosek został uzupełniony pismem z 15 sierpnia 2023 r. o  następujące informacje:

1)co – w kontekście przedstawionego opisu – należy rozumieć pod pojęciem „Oprogramowanie”? Jakie konkretne „Oprogramowanie” Państwo wytwarzają/rozwijają/ulepszają? W odniesieniu do oprogramowania będącego przedmiotem wniosku należy przedstawić szczegółowy ich opis, konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje oraz na czym polega ich innowacyjność?

Odpowiedź: Wszystkie efekty pracy Wnioskodawców mogą być w Ich opinii uznane za szeroko rozumiany program komputerowy. Wskazane we wniosku projekty programistyczne, realizowane przez Wnioskodawców stanowią „Oprogramowania”, zatem odpowiedź na to pytanie została już udzielona przed jego wystosowaniem w wezwaniu.

Jak Wnioskodawcy wskazali we wniosku:

,,Oprogramowanie, które służy do (…).”

Oprogramowania te są innowacyjne, ponieważ wniosły nowe możliwości, funkcjonalności (które z resztą zostały opisane zarówno we wniosku, jak i w powyższym opisie), które dotychczas nie występowały. Odnośnie konkretnych nazw - nie każde oprogramowanie, które tworzyli Wnioskodawcy posiadało swoją nazwę własną, stąd opisano funkcjonalności. Ponadto wskazanie nazw w żaden sposób nie ma znaczenia z punktu widzenia sprawy.

2)w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania”, którego dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmują Państwo w celu opracowania nowego „Oprogramowania” lub ulepszenia/rozwijania istniejącego, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej „Oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji prac, w ramach których tworzy i ulepszają Państwo „Oprogramowanie”?

b)jakie konkretnie „Oprogramowanie” zostało wytworzone przez Państwo? W oparciu o jakie technologie? Do czego służy? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Państwa praktyce gospodarczej zastosowano? Co powoduje, iż wytworzone „Oprogramowanie” lub usprawnione w znaczymy stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Państwa? Na czym polega oryginalność jego oprogramowania?

c)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub ulepszeniu/rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Państwa?

Odpowiedź: Wnioskodawcy po raz kolejny odsyłają do Wniosku oraz szczegółowego opisu wykonywanych prac.

Poniższa odpowiedź obejmuje pytanie oznaczone jako a), b) oraz c).

Działalność Wnioskodawców, w ramach której tworzą oni Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Wnioskodawcy tworzą oprogramowanie tak, aby zaspokoić potrzeby istniejących jak i potencjalnych Klientów. Wnioskodawcy są w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Nich działalności gospodarczej, w ramach której prowadzą Oni prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawcy wykorzystują przy tym własną inwencję twórczą i korzystają z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Wnioskodawcy realizują projekty informatyczne z których korzystają ich Klienci, a w szczególności: „Oprogramowanie, które służy do (…).”

3)w związku ze wskazaniem we wniosku, że „(…) Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej prowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.(…)” proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie postawili sobie Państwo w zakresie poszczególnych tworzonych/rozwijanych/ulepszanych „Oprogramowań”?

Odpowiedź: Za każdym razem ten sam - stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych okresach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lubinnowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Przy każdym oprogramowaniu te same, czyli stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania. Wnioskodawcy samodzielnie je stworzyli, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

c)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych okresach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Oprogramowanie posiada wewnętrzny zapis i komentarze, które informują o zrealizowanych zadaniach w poszczególnych etapach/latach rozwoju.

4)w odniesieniu do Państwa działalności, w ramach której tworzą i rozwijają/ulepszają Państwo „Oprogramowanie” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponowali Panowie przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania”?

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystują i rozwijają Państwo w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

c)jakie jest miejsce, sposób wykorzystania oraz selekcji tej wiedzy pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnego „Oprogramowania” (jaka wiedza została wykorzystana)?

d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

e)w jaki sposób realizowali Panowie zaplanowane przedsięwzięcie?

f)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Poniżej znajduje się odpowiedź na pytania oznaczone punktami od a) do f)

Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawcy tworzą programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, Wnioskodawcy każdorazowo muszą wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, Wnioskodawcy nie byliby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania Wnioskodawcy za każdym razem muszą wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Wnioskodawcy nie są podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. W swojej działalności Wnioskodawcy zawsze starają się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności ich Kontrahentów, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Wnioskodawcy podkreślają, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiadają w swojej działalności, planują, projektują i tworzą innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów. Należy także pamiętać, że ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowości, który Wnioskodawcy uwzględniają w swojej działalności. Ponadto, warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawców odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu.

5)czy Państwa działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Tak, działania Wnioskodawców zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności co szczegółowo zostało opisane we wniosku.

6)      czy odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzili/prowadzą Państwo w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Wnioskodawcy oświadczają, iż w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde wytworzone prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde wytworzone prawo w sposób zapewniający określenie dochodu.

7)dochodów za jaki okres albo okresy dotyczy Państwa wniosek?

Odpowiedź: Zgodnie z treścią Wniosku, Wnioskodawcy wskazują, że interesuje ich okres od 1 stycznia 2019 roku oraz ewentualne lata następne jeśli stan fatyczny i prawny w kontekście działalności gospodarczej Wnioskodawców nie ulegnie zmianie.

8)według jakiej formy opodatkowania opodatkowani są wspólnicy spółki cywilnej (w okresie, którego dotyczy wniosek)?

Odpowiedź: Wnioskodawcy opodatkowani są podatkiem liniowym.

9)jakich konkretnie kosztów użytkowania samochodu dotyczy Państwa wniosek? (należy wskazać zamknięty katalog kosztów).

Odpowiedź: Wnioskodawcy mają na myśli wydatki związane z paliwem, eksploatacją oraz serwisem, Wnioskodawcy nie wykluczają uwzględniania innych kosztów związanych z samochodem w przyszłości.

10)jakich konkretnie kosztów zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego dotyczy Państwa wniosek? (należy wskazać zamknięty katalog kosztów).

Odpowiedź: Wnioskodawcy mają na myśli koszty takie jak komputery, monitory, drukarki, myszki, słuchawki, klawiatury, telefony, licencje systemów operacyjnych, środowisk programistycznych i innych umożliwiających tworzenie kompletnego oprogramowania. Wnioskodawcy nie wykluczają jednak ponoszenia innych kosztów związanych ze sprzętem komputerowym i elektronicznym w przyszłości.

11)jak należy rozumieć stwierdzenie, że wydatki na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to „koszty stałe”? Jak często ponosi Pan tego rodzaju koszty?

Odpowiedź: Wnioskodawcy ponoszą wydatki tak często jak wymaga tego sytuacja (zużycie sprzętu lub wymóg aktualizacji/subskrypcji licencji wymienionych powyżej).

12)zakupu jakich konkretnie licencji dotyczy Państwa wniosek? (należy wskazać zamknięty katalog kosztów).

Odpowiedź: Wnioskodawcy ponoszą wydatki na specjalistyczne licencje związane z wytworzeniem oprogramowania, w odniesieniu do przedmiotu wniosku nazwy licencji nie mają żadnego znaczenia o ile spełniają one definicję kosztów uzyskania przychodów i są bezpośrednio związane z wytwarzanym oprogramowaniem co zdaniem Wnioskodawców ma miejsce. Koszty uzyskania przychodów w odniesieniu do wytwarzania oprogramowania nie jest rzeczą stałą w przypadku licencji z racji faktu, ciągłego rozwoju technologii. Wnioskodawcy mają wątpliwości, czy Krajowa Informacja Skarbowa rozumie kwestie twórczej pracy Wnioskodawców.

13)jakich konkretnie kosztów dokształcania zawodowego dotyczy Państwa wniosek? (należy wskazać zamknięty katalog kosztów).

Odpowiedź: Wnioskodawcy wskazują, że jest to literatura naukowa, branżowe czasopisma oraz szkolenia online. Wnioskodawcy wskazują, że w przyszłości mogą ponieść inne koszty związane z dokształcaniem zawodowym.

14)w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowywali Państwo poszczególne wydatki z Państwa trzeciego pytania do działań, które prowadziły do tworzenia/rozbudowywania/modyfikowania „Oprogramowania”? Czy zawsze zaliczali Państwo do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisywali Państwo do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosowali Państwo inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus? (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady).

Odpowiedź: Wnioskodawcy są w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części stosując w tym celu proporcję przychodową. Wnioskodawcy nie zaliczają do wskaźnika nexus wszystkich wydatków jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodu, tylko te bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania/jego części.

Pytania

1. Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawców działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy odpłatne udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego przez Wnioskodawców w ramach realizowanych projektów deweloperskich, stanowiące opłaty albo należności wynikające z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT, a tym samym czy Wnioskodawcy osiągają dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a) koszt usług telekomunikacyjnych;

b) składki na ubezpieczenia społeczne;

c) koszt użytkowania samochodu;

d) koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego;

e) koszt zakupu licencji;

f) koszt dokształcenia zawodowego

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawców do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, ich działalność spełnia cechy takowej:

a)  nowatorskość i twórczość: Wnioskodawcy tworzą oprogramowanie innowacyjne w prowadzonej przez Nich działalności gospodarczej;

b)  nieprzewidywalność: Wnioskodawcy wykonują prace, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

c)  metodyczność: w przypadku udzielenia licencji na korzystanie z oprogramowania, aby mówić o systematyczności Wnioskodawcy muszą zaplanować i przeprowadzić chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Innymi słowy, ich działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

d)  możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawców, w ramach wykonywanej bezpośrednio przez Nich działalności gospodarczej, jest udzielenie licencji niewyłącznej na korzystanie z oprogramowania, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie “prace rozwojowe” oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawców, prowadzą Oni działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarzają nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czynią to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawcy podejmują pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy potencjalnych użytkowników oprogramowania. Wnioskodawcy prowadzą pracę według ścisłego harmonogramu - oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Wnioskodawcy zawsze starają się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz w Ich działalności gospodarczej. Wnioskodawcy, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiadają, w swojej działalności planują, projektują i tworzą innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych.

Wnioskodawcy wykorzystują przy tym własną inwencję twórczą oraz korzystają z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Tworzą Oni nowe autorskie programy komputerowe oraz rozwijają już istniejące, co przekłada się na powstawanie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź nowatorskich, które w znacznym stopniu odróżniają się cd rozwiązań już funkcjonujących. Zdaniem Wnioskodawców, stworzone programy stanowią przejaw Ich twórczej działalności oraz są one innowacyjne w prowadzonej bezpośrednio przez Nich działalności. Twórczość Wnioskodawców odnosi się również do przejawu Ich działalności - autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawców, prowadzą Oni działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

a)   przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)   prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Una Europejska.

Oprogramowanie, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r. C-393/09, Bezpećnostni softwarovś asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zdaniem Wnioskodawców prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych, rozwijanych, ulepszanych przez Nich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Nich działalności opisanej we wniosku, która Ich zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

·z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

·ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

·z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

·z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)   przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz;

b)   należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c)   podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawców wytwarzane przez Nich prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP. Wnioskodawcy udzielają innym podmiotom licencji niewyłącznej do stworzonego oprogramowania, w zamian za co otrzymują Oni umówione wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawców, udzielenie licencji niewyłącznej do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię opłat albo należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT.

Ad 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)  prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b)  nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c)  nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d)  nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się. że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawców działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których następnie udziela On innym podmiotom licencji niewyłącznej. Z tytułu udzielonej licencji Wnioskodawcy otrzymują ustalone honorarium umowne albo opłaty.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawców działalnością, ponoszą Oni wydatki na:

a)  koszt usług telekomunikacyjnych;

b)  składki na ubezpieczenia społeczne;

c)  koszt użytkowania samochodu;

d)  koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego;

e)  koszt zakupu licencji;

f)   koszt dokształcenia zawodowego.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawców są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawców ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Nich działalność, stanowiącą Ich zdaniem działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania". Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych z opłatami albo należnościami wynikającymi z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawcy spełniają wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy :

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawców jest wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych. W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres jego funkcjonowania oraz użyteczności ulega rozszerzeniu. Wobec czego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy realizują autorskie projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych. Wnioskodawcy realizują projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb, które dane oprogramowanie mogłoby zaspokoić, poprzez projektowanie, implementację, testy i wdrożenie, aż po dystrybucję. Dystrybucja instalatora oprogramowania odbywa się przez stronę internetową.

Wnioskodawcy realizują założone cele programistyczne, a w szczególności oprogramowanie, które służy do (…).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że działalność Wnioskodawców, w ramach której tworzą oni Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Wnioskodawcy tworzą oprogramowanie tak, aby zaspokoić potrzeby istniejących jak i potencjalnych Klientów. Wnioskodawcy są w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Nich działalności gospodarczej, w ramach której prowadzą Oni prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawcy wykorzystują przy tym własną inwencję twórczą i korzystają z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.

Wnioskodawcy realizują projekty informatyczne, z których korzystają ich Klienci, a w szczególności oprogramowanie, które służy do (…).

Projektowanie i ulepszanie oprogramowania skutkuje stworzeniem zupełnie nowych funkcjonalności. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawców nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć kolejnych wersji środowiska programistycznego, systemów operacyjnych i konfiguracji sprzętowych.

Zatem  prowadzona przez Pana działalność  w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnili Państwo, że działania w zakresie oprogramowania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Z uzupełnienia wynika, że cel Państwa działań jest za każdym razem ten sam - stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

Przy każdym oprogramowaniu cele były te same, czyli stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania. Wnioskodawcy samodzielnie je stworzyli, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

Oprogramowanie posiada wewnętrzny zapis i komentarze, które informują o zrealizowanych zadaniach w poszczególnych etapach/latach rozwoju.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizują założone cele programistyczne.

Z uzupełnienia wynika, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawcy tworzą programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, Wnioskodawcy każdorazowo muszą wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, Wnioskodawcy nie byliby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania Wnioskodawcy za każdym razem muszą wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Wnioskodawcy nie są podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. W swojej działalności Wnioskodawcy zawsze starają się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności ich Kontrahentów, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Wnioskodawcy podkreślają, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiadają w swojej działalności, planują, projektują i tworzą innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z opisu wynika, że pracując nad wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania Wnioskodawcy nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące budownictwa, mechaniki budowli, metod numerycznych narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawcy zdobywają, poszerzają i łączą interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania oraz wiedzę z zakresu budownictwa w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane, rozwijane, ulepszane przez Wnioskodawców Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej prowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawców. Wnioskodawcy w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowują nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawcy wykorzystują przy planowaniu projektu są technologie informatyczne i budownictwo, czyli Ich wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Nich wytworzony.

Wnioskodawcy nie świadczą usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawcy są twórcami swoich programów, z których osiągają przychód.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Państwa ani też całość prowadzonej przez Państwa działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-tworzą Państwo wymienione w opisie oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-wytwarzane przez Państwo oprogramowanie, jak również jego nowe funkcjonalności, które mają na celu ulepszenie, stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-udzielają Państwo licencji niewyłącznej do programu komputerowego w zamian za stosowne wynagrodzenie;

-prowadzą Państwo na bieżąco od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki  z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego  1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Mając powyższe na uwadze, efekt Państwa prac, wytwarzany samodzielnie przez Państwa jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego stanowi dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym mogą Państwo zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy, poczynając od 1 stycznia 2019 r. oraz za lata kolejne, jeżeli nie ulegnie zmianie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Państwo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z  wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o  których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z  pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Państwa wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinni Państwo również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które Państwo ponoszą:

1)koszty usług telekomunikacyjnych (internet, abonament telefoniczny);

2)składki na ubezpieczenie społeczne;

3)koszty użytkowania samochodu (koszty paliwa, eksploatacji, serwisu);

4)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (komputery, monitory, drukarki, myszki, słuchawki, telefony, licencje systemów operacyjnych, środowisk programistycznych i innych umożliwiających tworzenie kompletnego oprogramowania);

5)koszt zakupu specyficznych licencji związanych z wytwarzaniem oprogramowaniem;

6)koszt dokształcenia zawodowego (literatura branżowa, branżowe czasopisma, szkolenia online)

przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

·Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

·Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji Podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).