Możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów 5% stawką - IP BOX.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 sierpnia 2023 r. (data wpływu 28 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f.

Wnioskodawca prowadzi od 2016 r. jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z).

Wnioskodawca uzyskał we własnej sprawie interpretację indywidualną z 9 czerwca 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.234.2020.2.AA, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, zgodnie z którym prowadzi on działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w zakresie współpracy z kontrahentem - (…) - spółką prawa francuskiego.

Wnioskodawca składa niniejszy wniosek o interpretację indywidualną w związku ze zmianą kontrahenta i zarazem podmiotu na rzecz którego świadczy działalność opisaną we wniosku, którego dotyczy interpretacja o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.234.2020.2.AA. Wnioskodawca zawarł bowiem 1 kwietnia 2022 r. nową umowę o świadczenie usług ze spółką pod firmą (…) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na rzecz której aktualnie świadczy usługi jako niezależny programista.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w pełnym zakresie pokrywają się co do istoty i charakteru z usługami scharakteryzowanymi we wniosku, którego dotyczyła interpretacja o sygn. 0112-KDIL2- 2.4011.234.2020.2.AA., tj. świadczy on usługi polegające na tworzeniu nowych programów komputerowych od podstaw, a także usługi polegające na tworzeniu nowych ulepszeń oraz funkcjonalności dla istniejącego już software. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług, zarówno w odniesieniu do usług polegających na tworzeniu nowych programów komputerowych, jak też usług polegających na tworzeniu nowych ulepszeń oraz funkcjonalności dla działającego już software, zajmuje się w pełni samodzielnym tworzeniem kodu źródłowego programu komputerowego na zlecenie Zleceniodawcy.

Wnioskodawca odpowiada w dalszym ciągu za cały proces technologiczny wytworzenia oprogramowania. W ramach usług Wnioskodawca tworzy określone oprogramowanie oraz analizuje ich prawidłowość (usuwa błędy, usprawnia ich działanie w celu zwiększenia zorganizowania kodu i poprawy czytelności kodu oraz kosztów jego utrzymania i przyszłej modyfikacji). Wnioskodawca przeprowadza także testy oraz ocenia budowane przez siebie oprogramowanie pod kątem założonej specyfikacji.

Proces przygotowania oprogramowania przez Wnioskodawcę ma charakter zorganizowanego procesu, którego finalnym etapem jest stworzenie nowego oprogramowanie, do którego prawa przenoszone są na Zleceniodawcę. Pierwszym etapem procesu przygotowania oprogramowania jest zlecenie projektowe udzielone przez Zleceniodawcę, w ramach którego opisana jest dokładna specyfikacja oprogramowania, która określa jednoznacznie: - założenia programu; - docelowe przeznaczenie programu; - oczekiwane funkcjonalności.

Wnioskodawca w oparciu o przedstawioną specyfikację projektuje docelowe oprogramowanie tworzy kod źródłowy programu komputerowego, który następnie podlega testowaniu i w razie osiągnięcia pozytywnych rezultatów podlega przekazaniu Zleceniodawcy jako docelowe oprogramowanie objęte przedmiotem zlecenia.

W ramach procesu tworzenia autorskiego oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje dedykowane technologie, m. in.: język (…), (…), (…) (…), aplikacje (…) (…), bazy danych w (…). W ramach projektów długoterminowych Wnioskodawca korzysta ponadto z technologii (…), (…) oraz (…) i technologie dot. (…) (…). Wnioskodawca w ramach realizacji projektów korzysta także z narzędzi kontroli wersji oprogramowania.

Ze względu na przedmiot działalności Zleceniodawcy, oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oprogramowanie innowacyjne i niepowtarzalne. Efektem usług Wnioskodawcy jest tworzenie innowacyjnego oprogramowania komputerowego, które implementuje opracowane przez Zleceniodawcę autorskie metody analizy kosztów i w efekcie pozwala na tworzenie automatycznych modeli kosztowych niezbędnych dla oceny rentowności poszczególnych projektów realizowanych przez przedsiębiorstwo.

Narzędzia programistyczne opracowane przez Wnioskodawcę w odpowiedzi na przedstawioną przez Zleceniodawcę specyfikację i wskazane metody pozwalają przeprowadzać automatyczne procesy modelowania całego procesu produkcji w fabryce oraz pozwalają zobrazować poszczególne koszty związane z procesami. Oprogramowanie pozwala ponadto na dokonywanie kosztowych analiz porównawczych, co pozwala na efektywne planowanie biznesowe procesów.

W ramach usług Wnioskodawca zajmuje się zarówno tworzeniem oprogramowania dedykowanego klientom końcowym Zleceniodawcy (nowych programów komputerowych oraz nowych funkcjonalności rozwijających istotnie programy komputerowe udostępnione przez Zleceniodawcę swoim klientom), jak też oprogramowania wykorzystywanego przez Zleceniodawcę (np. oprogramowania dla serwerów Zleceniodawcy).

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów i nowych funkcjonalności do tychże programów.

Efekty działalności Wnioskodawcy są programami komputerowymi niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od tych już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami oprogramowania są: dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, implementacja autorskich metod analizy kosztów opracowanych przez Zleceniodawcę, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi programami. Programy opracowywane przez Wnioskodawcę wyróżnia także mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów oraz wysoka automatyzacja procesów.

Praca Wnioskodawcy nad nowymi programami nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego programu lub stworzenie programu wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego oprogramowania).

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje nowe oprogramowanie, stanowiące osobny program komputerowy, który powoduje ulepszanie starego o nowe funkcjonalności, stanowiące odrębny od tego oprogramowania utwór (nowy kod źródłowy programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W oparciu o zawartą umowę, Wnioskodawca przenosi całość praw do opracowanych programów komputerowych w zamian za wynagrodzenie określone w umowie z tytułu świadczenia usług.

Wynagrodzenie, jakie Wnioskodawca dostaje stanowi zatem w istocie zapłatę za przeniesienie praw do napisanych przez niego utworów w ramach usług obejmujących wytwarzanie programów komputerowych. Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony Zleceniodawcy lub jakiejkolwiek wyznaczonej przez niego osoby. Umową łącząca Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą ma charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jest niezależnym wykonawcą oraz ponosi wobec Zleceniodawcy odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy oraz ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadzi od 1 stycznia 2019 r., na bieżąco, ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., zapewniającą w szczególności wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do wytwarzanych kodów źródłowych poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań, a jego wersja elektroniczna jest archiwizowana.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Przedmiotem zapytania jest okres od dnia 1 kwietnia 2022 r. (data zawarcia umowy z nowym kontrahentem) do dnia zakończenia współpracy z kontrahentem (umowa na dzień udzielenia niniejszej odpowiedzi jest w mocy i prawdopodobnie pozostanie w mocy także przez cały rok podatkowy 2023).

Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność w zakresie wytwarzania miała i ma charakter twórczy.

Przejawia się on w konieczności opracowania nieoczywistych koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenia czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych oraz przeprowadzenia szeregu testów celem weryfikacji prawidłowości stworzonego oprogramowania.

W przypadku rozwijania oprogramowania Wnioskodawca nie rozwija oprogramowania wytworzonego przez niego wcześniej, lecz tworzy nowe oprogramowanie, stanowiące osobny program komputerowy, który powoduje ulepszanie starego o nowe funkcjonalności, stanowiące odrębny od tego oprogramowania utwór (nowy kod źródłowy programu komputerowego).

W celu stworzenia zakładanego oprogramowania Wnioskodawca realizuje zorganizowany ciąg prac obejmujących:

i. analizę wymagań biznesowych, ii. analizę możliwości wytworzenia danego rozwiązania, iii. wybór i zaproponowanie użycia konkretnych technologii w zależności od stawianego problemu, iv. zaprojektowanie tworzonego rozwiązania, v. przygotowanie prototypu aplikacji, vi. wytwarzanie kodu źródłowego programu komputerowego w zakresie zleconym Wnioskodawcy, vii. testowanie rozwiązań pod kątem spełnienia założonych wymogów, viii. W razie potrzeb wprowadzenie zmian.

Ze względu na tworzenie indywidualnych rozwiązań o niepowtarzalnym charakterze, każdy proces wymaga analizy możliwości wytworzenia danego rozwiązania. Następnie ma miejsce wybór odpowiedniej technologii w zależności od stawianego problemu – każdy program wymaga indywidualnego podejścia do jego wytworzenia i brak jest możliwości zastosowania powtarzalnych i odtwórczych metod i wyboru jednej uniwersalnej metody jego wytworzenia.

W toku prac nad programami Wnioskodawca korzysta z następujących technologii i języków programowania: język (…), (…), (…) (…), aplikacje (…) (…), bazy danych w (…) a także różne technologie objęte w usługach (…) (na przykład (…), (…), (…), (…), (…)). W ramach projektów długoterminowych Wnioskodawca korzysta ponadto z technologii (…), (…) oraz (…) i technologii dot. (…): (…), i dodatkowo, korzysta z technologii (…) (na przykład: (…) i (…)) Każdy wytworzony przez Wnioskodawcę program cechuje się indywidualnością i innowacyjnością ze względu na jego charakterystykę - tworzony jest od podstaw na potrzeby osiągnięcia zakładanych przez zleceniodawcę celów. Wymaga to stworzenia rozwiązania, które wcześniej nie było wytworzone przez Wnioskodawcę w analogicznym lub zbliżonym kształcie. W tym celu Wnioskodawca wykorzystuje odpowiednie technologie i języki programowania w celu osiągnięcia zakładanego przez niego celu.

Jednocześnie ze względu na fakt funkcjonowania wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach całego systemu połączonych ze sobą modułów i funkcjonalności (wytworzonych przez innych programistów), koniecznym jest wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowania w taki sposób, aby funkcjonowało ono harmonijnie i optymalnie po jego zintegrowaniu z pozostałymi elementami systemu, co wymusza każdorazowe odpowiednie dostosowanie technologii i języków programowania w ramach każdego projektu.

Ze względu na złożoność zagadnienia dotyczącego wytwarzania oprogramowania Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać jakich technologii wykorzystanie powoduje, że rozwiązania wytworzone różnią się od rozwiązań funkcjonujących od Wnioskodawcy. Złożoność kodu źródłowego powoduje, że każdy jego fragment powinien być opracowany z uwzględnieniem szeregu czynników (m. in. założenia biznesowe, podlegające integracji inne rozwiązania, zakładane funkcje informatyczne), wobec czego każdy jest zupełnie nowym rozwiązaniem, którego wytworzenie wymaga szeregu prac koncepcyjnych i twórczych i w efekcie różni się od rozwiązań wcześniej wytworzonych.

Wnioskodawca wskazuje, że wytworzone przez niego oprogramowanie obejmuje:

1)Projekty uczenia maszynowego oraz analizy danych dla różnych kanałów komunikacji (głosowy, e-mailowy, sms, czat, social media) dla platform obsługi klienta. Obejmujące: analizę historyczną oraz w czasie rzeczywistym informacji na temat interakcji z klientami, monitoring kluczowych wskaźników efektywności, planowanie odpowiedniej liczby agentów, predykcję liczby interakcji, analizę sentymentów/reakcji emocjonalnej klientów oraz agentów, ocenę pracy agentów – manualną oraz z użyciem uczenia maszynowego, automatyzację działań (np. automatyczna eskalacja), wizualizacje analizowanych danych, transkrypcje i analizę tekstu z użyciem uczenia maszynowego. Narzędzia: (…), (…), (…), (…), (…): (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…)

2)Projekty ulepszenia integracji istniejących programów oraz rozwijanie modułów dla nich. Integrowanie rozwiązań „(…)” do rozwijania (…). Rozwiązania te, są nowoczesne, a ich celem jest ustanowienie nowego standardu na rynku, i rozwijanie synergii z punktem 1) (Uczenia maszynowego oraz analizy danych). Narzędzia: (…), (…), (…), (…), (…): (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…).

Źródłem finansowania są środki własne Wnioskodawcę wypracowane w ramach prowadzonej działalności.

Celem każdego projektu mającego na celu wytworzenie oprogramowania jest stworzenie rozwiązania programistycznego (oprogramowania) o zakładanych funkcjach i właściwościach.

Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Wnioskodawcy lub technologii nieznanych Wnioskodawcy, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.

Głównym celem każdego projektu zmierzającego do wytworzenia oprogramowania jest stworzenie rozwiązania programistycznego o założonej specyfikacji i posiadającego wymagane właściwości. Każdy projekt zakończył się powodzeniem, przez co należy rozumieć, że każdy założony cel został zrealizowany, przy czym ze względu na tworzenie nowych rozwiązań, cel ten mógł być osiągnięty w oparciu o pierwotne założenia (pierwotną koncepcję rozwiązania) lub w oparciu o zmodyfikowane założenia, których zmiana konieczna była w toku projektu ze względu na okoliczności nieznane na moment rozpoczęcia prac (np. stwierdzoną w toku projektu nieprzydatność technologii lub brak możliwości osiągnięcia rezultatu w oparciu o pierwotną technologię i konieczność wykorzystania innej technologii).

Wnioskodawca zakłada harmonogram realizacji prac, który jednak uzależniony jest od postępów prac - w niektórych przypadkach harmonogram ulega wydłużeniu ze względu na konieczność analizy możliwości wytworzenia danego rodzaju oprogramowania, w niektórych przypadkach ulega wydłużeniu ze względu na konieczność przeprowadzenia ponownych testów po implementacji poprawek. Prace nad każdym z projektów realizowane były w oparciu o harmonogram, którego czas trwania wynika ze specyfiki danego rozwiązania. Harmonogramy realizowane są w stosunku do każdego oprogramowania, przy czym podlegają niejednokrotnie modyfikacji w trakcie prac ze względu na nieprzewidywalność projektów.

Wnioskodawca dysponował zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej.

Wnioskodawca w ramach działalności wykorzystuje i rozwija wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę są technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj.: (…), (…), (…) (…), aplikacje (…) (…), bazy danych w (…), (…), (…) oraz (…) i technologie dot. (…): (…). Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody pracy Wnioskodawcy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.

Wnioskodawca samodzielnie decyduje o sposobie realizowania świadczenia oraz używanych przy tym rozwiązaniach, językach czy narzędziach programowania oraz miejscu w jakim te procesy się odbywają, przy czym następuje głównie pod adresem miejsca działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje do danego procesu mającego na celu wytworzenie oprogramowania technologie, których przydatność w danych okolicznościach została przez Wnioskodawcę przeanalizowana. Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę, którą na moment realizacji procesu dysponuje, a którą odpowiednio kształtuje i łączy w celu stworzenia nowego rozwiązania, lub wykorzystuje wiedzę, którą specjalnie na potrzeby realizacji danego projektu pozyskuje.

Wnioskodawca oferował usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych.

Produkty, usługi, procesy były oparte na rozwiązaniach znanych Wnioskodawcy na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne lecz nieznane Wnioskodawcy, a które przyswajał dla celów realizacji projektu.

Wnioskodawca zaplanował osiągnięcie zakładanego w ramach projektu rezultatu, którego efekt nie był oczywisty.

Celami jakie były do osiągnięcia było stworzenie oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych Wnioskodawcy technologii, dodatkowym celem było przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy.

Wnioskodawca realizował zakładane przedsięwzięcie zgodnie z zakładanym harmonogramem, który obejmował:

i. analizę wymagań biznesowych, ii. analizę możliwości wytworzenia danego rozwiązania, iii. wybór i zaproponowanie użycia konkretnych technologii w zależności od stawianego problemu, iv. zaprojektowanie tworzonego rozwiązania, v. przygotowanie prototypu aplikacji, vi. wytwarzanie kodu źródłowego programu komputerowego w zakresie zleconym Wnioskodawcy, vii. testowanie rozwiązań pod kątem spełnienia założonych wymogów, viii. W razie potrzeb wprowadzenie zmian.

Efektem działań jest stworzenie oprogramowania innowacyjnego w ten sposób, że odróżnia się przynajmniej w sposób znaczący od oprogramowania wcześniej wytworzonego przez Wnioskodawcę. Najczęściej oprogramowanie ze względu na swoją specyfikę jest całkowicie niepowtarzalne, tj. nie występuje w analogicznym kształcie na rynku i brak jest możliwości wykorzystania w jego miejsce gotowego rozwiązania dostępnego na rynku.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

• zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
• nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
• nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa Wnioskodawca „Oprogramowaniem”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania”.

Umowa wskazuje, że usługi nią objęte obejmują, cyt.:” a) Tworzenie programów komputerowych; b) Rozwój i konserwacja programów komputerowych; c) Planowanie i przygotowywanie programów komputerowych; d) Sporządzenie odpowiedniej dokumentacji niezbędnej do prawidłowego wykonania przedmiotu Umowy; e) Prowadzenie prac rozwojowych nad programami komputerowymi; f) Tworzenie/rozwój oprogramowania, w tym oprogramowania sieciowego; g) Stworzenie/rozwój innego utworu w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim; h) Tworzenie innych praw własności intelektualnej, m.in. wynalazki, projekty racjonalizacyjne, m.in. w obszarze utwory programistyczne (zwane dalej „prawami własności przemysłowej”); i) wykonywanie usług/zadań programistycznych i projektowych; j) utrzymanie tworzonych/rozwijanych programów, konserwacja oprogramowania a w szczególności ulepszanie, poprawianie błędów.”

Zgodnie z zawartą umową powyższe usługi zwane są dalej łącznie „Usługami”. W efekcie powyższego, Wnioskodawca wystawia na kontrahenta fakturę za usługi, które obejmują w szczególności usługi wytworzenia oprogramowania i przeniesienia do niego praw. Wnioskodawca w oparciu o własną ewidencję godzinową jest w stanie wyodrębnić czas poświęcony na realizację każdego z ww. punktów, w tym w szczególności jest w stanie wyodrębnić czas poświęcony na usługę wytworzenia oprogramowania i przeniesienia do niego praw.

Umowa określa zryczałtowane wynagrodzenie należne Wnioskodawcy, jednocześnie określa w jaki sposób wynagrodzenie odnosi się do kwestii wynagrodzenia za przeniesienie praw majątkowych autorskich.

Zgodnie z umową: „This payment is fully payment for the transfer to the Principal of proprietary copy- rights, subsidiary rights and authorisations referred to in above to works created in a given month of the Agreement performance and for all other services for the Principal.” Przekładając powyższe na język polski, oznacza to, że cyt. „ Opłata ta stanowi w całości zapłatę za przeniesienie na Zleceniodawcę majątkowych praw autorskich, praw zależnych oraz upoważnienia, o których mowa powyżej, do utworów powstałych w danym miesiącu wykonywania Umowy oraz do wszystkich pozostałych usługi dla Zleceniodawcy.”

Wnioskodawca w oparciu o własną ewidencję czasu pracy jest w stanie określić w jakiej proporcji jego wynagrodzenie stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich w związku z wytwarzaniem oprogramowania, a w jakiej części wynagrodzenie stanowi wynagrodzenie za inne usługi. Wnioskodawca preferencyjną stawką podatku IP BOX rozlicza jedynie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie widzi potrzeby wyodrębniania na fakturze odrębnych pozycji, ze względu na fakt, że wynagrodzenie przysługuje Wnioskodawcy za świadczenie definiowane umową jako „Usługa”, stąd faktura opisywana jest wierszem ”Umowa współpracy software (…)”

Umowa określa, że wszelkie wytworzone w ramach kontraktu prawa własności intelektualnej przysługują zleceniodawcy. Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy a następnie przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze. Wnioskodawca odpowiednio przenosi kod na repozytorium, a kontrahent go przyjmuje rozlicza się z Wnioskodawcą w oparciu o wystawioną fakturę.

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, a co za tym idzie uprawniony jest do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie zgodnie z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo- rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668, ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą: 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. wynika, że działalność badawczo- rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f.) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f.).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego wskazać należy, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a także wybrał liniową formę opodatkowania określoną w art. 30c u.p.d.o.f..

W ramach działalności Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, w zakresie których zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych o określonej specyfikacji i funkcjonalności. Wnioskodawca w ramach swoich usług odpowiedzialny jest za cały proces budowy oprogramowania, począwszy od analizy wstępnych założeń co do opracowywanego rozwiązania, przez prowadzenie procesu tworzenia oprogramowania, aż po przekazanie praw do wytworzonych rozwiązań. Do zadań Wnioskodawcy należy tworzenie od podstaw określonych rozwiązań programistycznych, Wnioskodawca zajmuje się także rozszerzaniem opracowanych rozwiązań poprzez dodawanie do nich nowych modułów i funkcjonalności, a także ulepsza działające rozwiązania programistyczne, integruje tworzone rozwiązania z innymi rozwiązaniami, oraz prowadzi prace koncepcyjne polegające na projektowaniu nowych rozwiązań programistycznych.

Efekty działalności programistycznej Wnioskodawcy w każdym przypadku mają charakter twórczy - w toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występuje element typowej standaryzacji.

Cele jakie są zakładane przez Wnioskodawcę do osiągnięcia wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac programistycznych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest wyłącznym rezultatem jego własnej indywidualnej działalności intelektualnej, ze względu na fakt, że jest ono wytwarzane przez niego samodzielnie od podstaw z wykorzystaniem swoich autorskich rozwiązań, które wypracował w toku prowadzonej działalności.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi więc przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz jego własnej twórczości intelektualnej). W toku prac nad oprogramowaniem Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie konkretnego projektu, do którego następnie opracowuje szczegółowy model działania i tworzy konkretne rozwiązania.

Zastosowane rozwiązania oraz kod źródłowy są wynikami jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań jest zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 ze zm.), podlega ochronie, jak utwory literackie.

Działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność programistyczna Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, które zmierzają do opracowania rozwiązań, pozwalających na korzystanie ze złożonych i specjalistycznych i automatycznych funkcjonalności.

Prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę mają głównie charakter prac rozwojowych.

Prace programistyczne Wnioskodawcy nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji, opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę są w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną, mającą na celu wynalezienie najbardziej optymalnego sposobu osiągnięcie planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji. Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana we wniosku ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1. patent, 2. prawo ochronne na wzór użytkowy, 3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432), 8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca u.p.d.o.f.: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. są obowiązani: 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f.: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c u.p.d.o.f.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza opisane w stanie faktycznym prawa własności intelektualnej w postaci chronionych prawem autorskim programów komputerowych, które stanowią przejaw prowadzonej przez niego, w ramach jego działalności gospodarczej, działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.

Jednocześnie Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb u.p.d.o.f. ewidencję, pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W świetle powyższego wywodu oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.

To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że świadczy Pan usługi polegające na tworzeniu nowych programów komputerowych od podstaw, a także usługi polegające na tworzeniu nowych ulepszeń oraz funkcjonalności dla istniejącego już software. W ramach świadczonych usług, zarówno w odniesieniu do usług polegających na tworzeniu nowych programów komputerowych, jak też usług polegających na tworzeniu nowych ulepszeń oraz funkcjonalności dla działającego już software, zajmuje się Pan w pełni samodzielnym tworzeniem kodu źródłowego programu komputerowego na zlecenie Zleceniodawcy.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów i nowych funkcjonalności do tychże programów.

Efekty Pana działalności są programami komputerowymi niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od tych już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami oprogramowania są: dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, implementacja autorskich metod analizy kosztów opracowanych przez Zleceniodawcę, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi programami. Programy opracowywane przez Pana wyróżnia także mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów oraz wysoka automatyzacja procesów.

Ponadto, Pana praca nad nowymi programami nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego programu lub stworzenie programu wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego oprogramowania).

W treści wniosku wskazał Pan także, że wytworzone przez Pana oprogramowanie obejmuje:

• Projekty uczenia maszynowego oraz analizy danych dla różnych kanałów komunikacji (głosowy, e-mailowy, sms, czat, social media) dla platform obsługi klienta. Obejmujące: analizę historyczną oraz w czasie rzeczywistym informacji na temat interakcji z klientami, monitoring kluczowych wskaźników efektywności, planowanie odpowiedniej liczby agentów, predykcję liczby interakcji, analizę sentymentów/reakcji emocjonalnej klientów oraz agentów, ocenę pracy agentów - manualną oraz z użyciem uczenia maszynowego, automatyzację działań (np. automatyczna eskalacja), wizualizacje analizowanych danych, transkrypcje i analizę tekstu z użyciem uczenia maszynowego. Narzędzia: (…), (…), (…), (…), (…): (…), (…), (…), (…), (…), (.), (…), (…), (…);
• Projekty ulepszenia integracji istniejących programów oraz rozwijanie modułów dla nich. Integrowanie rozwiązań „Chmura Amazon” do rozwijania (…). Rozwiązania te, są nowoczesne, a ich celem jest ustanowienie nowego standardu na rynku, i rozwijanie synergii z punktem 1) (Uczenia maszynowego oraz analizy danych). Narzędzia: (…), (…), (…), (…), (…): (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…).

Podkreślił Pan, że ze względu na przedmiot działalności Zleceniodawcy, oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi oprogramowanie innowacyjne i niepowtarzalne. Efektem Pana usług jest tworzenie innowacyjnego oprogramowania komputerowego, które implementuje opracowane przez Zleceniodawcę autorskie metody analizy kosztów i w efekcie pozwala na tworzenie automatycznych modeli kosztowych niezbędnych dla oceny rentowności poszczególnych projektów realizowanych przez przedsiębiorstwo.

Narzędzia programistyczne opracowane przez Pana w odpowiedzi na przedstawioną przez Zleceniodawcę specyfikację i wskazane metody pozwalają przeprowadzać automatyczne procesy modelowania całego procesu produkcji w fabryce oraz pozwalają zobrazować poszczególne koszty związane z procesami. Oprogramowanie pozwala ponadto na dokonywanie kosztowych analiz porównawczych, co pozwala na efektywne planowanie biznesowe procesów.

Ze względu na złożoność zagadnienia dotyczącego wytwarzania oprogramowania nie jest Pan w stanie wskazać jakich technologii wykorzystanie powoduje, że rozwiązania wytworzone różnią się od rozwiązań funkcjonujących od Pana. Złożoność kodu źródłowego powoduje, że każdy jego fragment powinien być opracowany z uwzględnieniem szeregu czynników (m. in. założenia biznesowe, podlegające integracji inne rozwiązania, zakładane funkcje informatyczne), wobec czego każdy jest zupełnie nowym rozwiązaniem, którego wytworzenie wymaga szeregu prac koncepcyjnych i twórczych i w efekcie różni się od rozwiązań wcześniej wytworzonych.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że proces przygotowania oprogramowania przez Pana ma charakter zorganizowanego procesu, którego finalnym etapem jest stworzenie nowego oprogramowanie, do którego prawa przenoszone są na Zleceniodawcę. Pierwszym etapem procesu przygotowania oprogramowania jest zlecenie projektowe udzielone przez Zleceniodawcę, w ramach którego opisana jest dokładna specyfikacja oprogramowania, która określa jednoznacznie: - założenia programu; - docelowe przeznaczenie programu; - oczekiwane funkcjonalności.

Pan w oparciu o przedstawioną specyfikację projektuje docelowe oprogramowanie tworzy kod źródłowy programu komputerowego, który następnie podlega testowaniu i w razie osiągnięcia pozytywnych rezultatów podlega przekazaniu Zleceniodawcy jako docelowe oprogramowanie objęte przedmiotem zlecenia.

W celu stworzenia zakładanego oprogramowania realizuje Pan zorganizowany ciąg prac obejmujących:

i. analizę wymagań biznesowych, ii. analizę możliwości wytworzenia danego rozwiązania, iii. wybór i zaproponowanie użycia konkretnych technologii w zależności od stawianego problemu, iv. zaprojektowanie tworzonego rozwiązania, v. przygotowanie prototypu aplikacji, vi. wytwarzanie kodu źródłowego programu komputerowego w zakresie zleconym Wnioskodawcy, vii. testowanie rozwiązań pod kątem spełnienia założonych wymogów, viii. W razie potrzeb wprowadzenie zmian.

Ponadto, zakłada Pan harmonogram realizacji prac, który jednak uzależniony jest od postępów prac – w niektórych przypadkach harmonogram ulega wydłużeniu ze względu na konieczność analizy możliwości wytworzenia danego rodzaju oprogramowania, w niektórych przypadkach ulega wydłużeniu ze względu na konieczność przeprowadzenia ponownych testów po implementacji poprawek. Prace nad każdym z projektów realizowane były w oparciu o harmonogram, którego czas trwania wynika ze specyfiki danego rozwiązania. Harmonogramy realizowane są w stosunku do każdego oprogramowania, przy czym podlegają niejednokrotnie modyfikacji w trakcie prac ze względu na nieprzewidywalność projektów.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej.

W ramach działalności wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Pana są technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj.: język (…), (…), (…) (…), aplikacje (…) (…), bazy danych w (…), (…), (…) oraz (…) i technologie dot. (…): (…). Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody pracy Wnioskodawcy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.

Samodzielnie decyduje Pan o sposobie realizowania świadczenia oraz używanych przy tym rozwiązaniach, językach czy narzędziach programowania oraz miejscu w jakim te procesy się odbywają, przy czym następuje głównie pod adresem miejsca Pana działalności. Wykorzystuje Pan do danego procesu mającego na celu wytworzenie oprogramowania technologie, których przydatność w danych okolicznościach została przez Pana przeanalizowana. Wykorzystuje Pan wiedzę, którą na moment realizacji procesu dysponuje, a którą odpowiednio kształtuje i łączy w celu stworzenia nowego rozwiązania, lub wykorzystuje wiedzę, którą specjalnie na potrzeby realizacji danego projektu pozyskuje.

W toku prac nad programami korzysta Pan z następujących technologii i języków programowania: język (…), (…), (…) (…), aplikacje (…) (…), bazy danych w (…) a także różne technologie objęte w usługach (…) (na przykład (…), (…), (…), (…), (…). W ramach projektów długoterminowych Wnioskodawca korzysta ponadto z technologii (…), (…) oraz (…) i technologii dot. (…): (…), i dodatkowo, korzysta z technologii (…) (na przykład: (…) i (…). Każdy wytworzony przez Pana program cechuje się indywidualnością i innowacyjnością ze względu na jego charakterystykę - tworzony jest od podstaw na potrzeby osiągnięcia zakładanych przez zleceniodawcę celów. Wymaga to stworzenia rozwiązania, które wcześniej nie było wytworzone przez Pana w analogicznym lub zbliżonym kształcie. W tym celu wykorzystuje Pan odpowiednie technologie i języki programowania w celu osiągnięcia zakładanego przez niego celu.

Jednocześnie ze względu na fakt funkcjonowania wytworzonego przez Pana oprogramowania w ramach całego systemu połączonych ze sobą modułów i funkcjonalności (wytworzonych przez innych programistów), koniecznym jest wytwarzanie przez Pana oprogramowania w taki sposób, aby funkcjonowało ono harmonijnie i optymalnie po jego zintegrowaniu z pozostałymi elementami systemu, co wymusza każdorazowe odpowiednie dostosowanie technologii i języków programowania w ramach każdego projektu.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów i nowych funkcjonalności do tychże programów. Efekty Pana działalności są programami komputerowymi niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od tych już funkcjonujących. Pana praca nad nowymi programami nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego programu lub stworzenie programu wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego oprogramowania).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan Oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na zleceniodawcę;

5)powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy;

6)dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych;

7)od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Może więc Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku w okresie od 1 kwietnia 2022 r. do dnia zakończenia współpracy z kontrahentem, o ile Pana sytuacja i obowiązujące przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.