Kupony na posiłki profilaktyczne mogą być realizowane przez pracownika w wybranych sklepach spożywczych i nie uprawniają pracownika do uzyskania na ich podstawie artykułów przemysłowych ani innych artykułów lub gotówki niemających żadnego związku z ciążącym na Wnioskodawcy obowiązkiem wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Kupony na posiłki profilaktyczne są wydawane uprawnionym pracownikom w związku z ciążącym na Wnioskodawcy obowiązkiem, wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, zapewnienia uprawnionym pracownikom profilaktycznych posiłków i napojów, poprzez zapewnienie artykułów spożywczych, z których pracownik będzie mógł przyrządzić sobie samodzielnie posiłki profilaktyczne.

Wnioskodawca posiada regulaminu realizacji Kuponów na posiłki profilaktyczne, jednakże nie jest w stanie zweryfikować jakie produkty są nabywane przez pracowników na ich podstawie.

Jednocześnie pracownicy Wnioskodawcy podpisali oświadczenie, że przekazywane im Kupony na posiłki profilaktyczne będą wykorzystywane wyłącznie osobiście tylko w celu dokonywania płatności za posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje (bezalkoholowe) w punktach handlowo-usługowych oznaczonych znakiem ich akceptacji, które oferują tego typu produkty (tj. sklepy spożywcze, punkty gastronomiczne) bez jakiejkolwiek możliwości ich wymiany na inne produkty lub gotówkę.

Ponadto oświadczyli, że zapoznali się z treścią obowiązującego Regulaminu realizacji Kuponów na posiłki profilaktyczne oraz akceptują jego treść i zobowiązują się do jego przestrzegania pod rygorem zwrotu wartości Kuponów i odpowiedzialności pracowniczej.

Wnioskodawca posiada umowę z podmiotem zewnętrznym na dostawę Kuponów, z której wynika, że za Kupony na posiłki profilaktyczne można nabyć wyłącznie artykuły spożywcze.

Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy nabywane produkty spożywcze spełniają warunki określone w § 2 ust. 1 rozporządzenia, tj. czy posiadają odpowiednią ilość węglowodanów, tłuszczów, białek oraz wartość kaloryczną około 1.000 kcal, ani nie ma możliwości kontroli powyższego.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym przekazywane przez niego pracownikom Kupony na posiłki profilaktyczne w celu wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów są traktowane jako inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych określone w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, a tym samym wartość finansowanych przez Wnioskodawcę ze środków obrotowych Kuponów na posiłki profilaktyczne stanowi przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ich wydawania pracownikom?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, wyrażającym zasadę powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei stosownie do art. 31 ustawy o PIT osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

W myśl art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, ze zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Rozporządzeniem, o którym mowa w powyższym przepisie jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 ze zm.).

Stosownie do § 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

1)posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej „posiłkami”, w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2,

2)napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia (w brzmieniu na dzień wydania interpretacji), jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy

1)korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,

2)przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.

Treść art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, mając na względzie językowe znaczenie tekstu prawnego, jest jasna i nie powinna budzić wątpliwości interpretacyjnych.

Wynika z niego jednoznacznie, że wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Opisany przez Wnioskodawcę stan faktyczny wypełnia dyspozycję wskazanego przepisu prawa, gdyż Wnioskodawca wydaje uprawnionym pracownikom, co miesiąc, papierowe dowody uprawniające pracownika do otrzymania na ich podstawie posiłków profilaktycznych oraz napojów bezalkoholowych - Kupony na posiłki profilaktyczne, które pozwalają pracownikowi nabyć gotowe posiłki lub artykuły spożywcze umożliwiające przygotowanie samodzielnie posiłku, a także napoje bezalkoholowe. Kupony te mogą być realizowane przez pracownika w wybranych sklepach spożywczych i nie uprawniają pracownika do uzyskania na ich podstawie artykułów przemysłowych ani innych artykułów niemających żadnego związku z ciążącym na skarżącej obowiązkiem wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Należy podkreślić, iż art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT nie ustanawia dodatkowych warunków zastosowania zwolnienia podatkowego, ani też nie odsyła do § 2 ust. 1 i § 6 rozporządzenia.

Wobec tego sens językowy omawianego przepisu jest jasny i nie ma potrzeby posłużenia się innego rodzaju wykładnią prawa w celu odczytania tekstu prawnego.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą przepisy prawa podatkowego powinny być interpretowane zgodnie z ich znaczeniem językowym, w szczególności jeśli dotyczą ulg i zwolnień podatkowych. Sądy administracyjne wskazują, iż ustanowione przez ustawodawcę ulgi i zwolnienia nie powinny być w procesie wykładni ani rozszerzane ani zawężane (por. wyrok NSA z 9 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 47/11, LEX Nr 1244354).

Należy wskazać, że stanowisko to potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 1686/20, LEX Nr 3499092.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazywane przez niego pracownikom, w celu wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, Kupony na posiłki profilaktyczne są traktowane jako inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych określone w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, a tym samym wartość finansowanych przez Wnioskodawcę ze środków obrotowych Kuponów na posiłki profilaktyczne stanowi przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie zaś do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyte w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy właściwie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W świetle powyższego, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast prawa i obowiązki pracodawcy oraz pracowników reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.). Obowiązek pracodawcy zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych wynika z art. 232 Kodeksu pracy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. poz. 279).