Zwolnienie z opodatkowania odszkodowania wraz z odsetkami.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 23 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odszkodowania wraz z odsetkami. Uzupełniła go Pani  – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 sierpnia 2023 r (wpływ 9 sierpnia 2023 r.) oraz pismem z 8 sierpnia 2023 r. (wpływ 14 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W stanie faktycznym sprawy, wyrokiem z 23 lutego 2017 r. Sąd  (…), (…)Wydział Cywilny, zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowanie wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, należnymi od 3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty. Wyrok jest prawomocny. Wyrokiem z 30 marca 2023 r. Sąd .(…) oddalił apelacje zarówno strony pozwanej, jak i powodów, jak również zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty postępowania apelacyjnego i kasacyjnego.

Na skutek zapadłych w niniejszej sprawie ww. wyroków, 20 kwietnia 2023 r. zostało Wnioskodawczyni wypłacone odszkodowanie wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, naliczonymi od dnia 3 stycznia 2012 r. (czyli od dnia ich wymagalności). Zarówno kwota odszkodowania, jak i kwota należnych odsetek, została zatem zasądzona na mocy orzeczenia sądu.

Zdarzeniem skutkującym powstanie szkody skutkującej w przedmiotowej sprawie otrzymaniem przez Wnioskodawczynię odszkodowania od Skarbu Państwa było nieważne orzeczenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Lekkiego z 24 kwietnia 1962 r. stwierdzające przejęcie na własność Skarbu Państwa przedsiębiorstwa. Wnioskodawczyni jako sukcesor uniwersalny ówczesnego właściciela znacjonalizowanego przedsiębiorstwa nabyła w drodze dziedziczenia prawo do żądania naprawienia tej szkody, rozumianej jako zmniejszenie aktywów majątku spadkodawcy.

Nieważność ww. orzeczenia została stwierdzona decyzją Ministra Infrastruktury  z 12 stycznia 2009 r.

Podstawę prawną dochodzonych przez Wnioskodawczynię roszczeń stanowił natomiast art. 160 § 1 k.p.a., który został uchylony ustawą z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692 ze zm.), jednakże na podstawie uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego  z 31 marca 2011 r. (III CZP 112/10), do roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej ostateczną decyzją administracyjną wydaną przed dniem 1 września 2004 r., której nieważność lub wydanie z naruszeniem art. 156 § 1 k.p.a. stwierdzono po tym dniu, ma zastosowanie art. 160 § 1, 2, 3 i 6 k.p.a.

Zgodnie z jego brzmieniem, stronie, która poniosła rzeczywistą szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 k.p.a. albo stwierdzenia nieważności takiej decyzji służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że ponosi ona winę za powstanie okoliczności wymienionych w tym przepisie.

Odsetki zostały zasądzone w oparciu o postanowienia art. 481 § 1 k.c.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołaną wyżej uchwałą Sądu Najwyższego, jeżeli ostateczna wadliwa decyzja administracyjna została wydana przed dniem wejścia w życie Konstytucji, odszkodowanie przysługujące na podstawie art. 160 § 1 k.p.a. nie obejmuje korzyści utraconych wskutek jej wydania, choćby ich utrata nastąpiła po wejściu w życie Konstytucji.

Odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawczynię nie obejmuje zatem korzyści, które Wnioskodawczyni mogłaby osiągnąć, gdyby szkody jej nie wyrządzono. Zasądzone od Skarbu Państwa odszkodowanie obejmowało jedynie pomniejszenie aktywów spadkobierców, w tym Wnioskodawczyni (a więc rzeczywistą szkodę) wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Odszkodowanie Wnioskodawczyni otrzymała jako osoba prywatna, nie zostało otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedsiębiorstwo, którego dotyczyła decyzja z 1962 r. (stanowiąca bezpośrednią przyczynę szkody) przestało istnieć po nacjonalizacji.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że F.Z. (właściciel znacjonalizowanego przedsiębiorstwa, działającego pod firmą: „(…)”, za które zasądzono odszkodowanie wraz z odsetkami) zmarł (…) 1944 r.

E.C. nie jest bezpośrednim spadkobiercą F.Z. Osobami uprawnionymi do odszkodowania są wnukowie Pana F.Z., czyli: E.C. – 1/2 części spadku po F.Z., M.G. – 1/4 części spadku po F.Z. oraz A.F. – 1/4 części majątku po F.Z.

W celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy należy wskazać, że porządek dziedziczenia po F.Z. przebiegał następująco.

Zmarły (…) 1944 r. F.Z. z żoną E.Z. mieli dwie córki – B. (po mężu F.) i J. (po mężu Z.-S.).

Spadek po F.Z. nabyły:

·żona E.Z. w udziale 1/4 części;

·córka B.F. w udziale 3/8 części;

·córka J.Z.-S. w udziale 3/8 części.

Stwierdzenie nabycia spadku po F.Z. wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności nastąpiło na mocy postanowienia Sądu Powiatowego w (…) z 13 marca 1957 r.

Kolejno, E.Z. (żona F.Z.) zmarła (…) 1964 r., a jej spadkobierczyniami zostały córki – B.F.(z d. Z.) w 1/2 części oraz J.Z.-S. w 1/2 części. Stwierdzenie nabycia spadku po E.Z. nastąpiło na podstawie postanowienia Sądu P. w (…) z 22 listopada 1965 r. Natomiast postanowieniem Sądu P. w (…) z 22 listopada 1965 r. stwierdzono, iż dziedziczeniem objęte są nieruchomości położone w (…) przy ul. (…) i ul. (…).

Następnie, B.F. (z domu Z.) zmarła (…) 1978 r., a spadek po niej nabyli: M.G. w 1/2 części (z domu F.) oraz A.F. w 1/2 części. Stwierdzenie nabycia spadku po B.F. nastąpiło na podstawie postanowienia z 23 października 1978 r.

J.Z.-S. zmarła 13 sierpnia 1994 r., a jej spadkobiercami zostali: mąż S.S. w 1/2 części oraz Wnioskodawczyni E.C. – jako jedyna córka w 1/2 części.

Po śmierci S.S. (…) 1995 r. spadek po nim nabyła Wnioskodawczyni E.C. w całości.

Stwierdzenie nabycia spadku po J.Z.-S. zostało stwierdzone na mocy postanowienia z 19 września 1994 r. Postanowieniem z 7 lutego 1995 r. doszło do stwierdzenia nabycia spadku po S.S.

Biorąc powyższe pod uwagę:

·E.C. uzyskała odszkodowanie odpowiadające 1/2 części spadku po F.Z.;

·M.G. uzyskała odszkodowanie odpowiadające 1/4 części spadku po F.Z.;

·A.F. uzyskał odszkodowanie odpowiadające 1/4 części spadku po F.Z.

Stwierdzenie nabycia spadku po F.Z. nastąpiło na podstawie postanowienia Sądu  (…) z 13 marca 1957 r., sygn. akt (…). Postanowienie stało się prawomocne 4 kwietnia 1957 r. (na podstawie art. 373 § 2 w związku z art. 362 § 2 oraz art. 364 Kodeksu postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. 1950 r. nr 43 poz. 394 ze zm. – obowiązującego w dacie jego wydania). Tak zwana klauzula o stwierdzeniu prawomocności ww. postanowienia została nadana 24 września 1959 r.

Na podstawie pkt I ppkt 1 wyroku Sądu  (…) z 23 lutego 2017 r. (sygn. akt (…)), od którego apelację oddalił Sąd (…) wyrokiem z 30 marca 2023 r. (sygn. akt (…)), E.C. wypłacono odszkodowanie z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wypłacie od dnia 3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty. Pozew złożony przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa oraz Ministrowi Rozwoju zastąpił w tej sprawie wezwanie do zapłaty.

Pytanie

Czy zasądzone Wnioskodawczyni na podstawie prawomocnego wyroku sądowego odszkodowanie wraz z ustawowymi odsetkami za zwłokę należnymi od dnia  3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. art. 21 ust. 1 pkt 3b oraz art. 21 ust. 1 pkt 95b w związku z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, zasądzone na Jej rzecz prawomocnym wyrokiem sądu odszkodowanie oraz ustawowe odsetki za zwłokę korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b oraz art. 21 ust. 1 pkt 95b w związku z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są również „inne źródła”.

Definicję przychodów zawiera natomiast art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle tego artykułu przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co oznacza że mogą być do niej zaliczane również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale mieszczące się w ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych są zatem – co do zasady – różnego rodzaju świadczenia, w tym m.in. odszkodowania, zadośćuczynienia, renty oraz odsetki za zwłokę w wypłacie tych świadczeń. Jednakże, niezależnie od powyższego, niektóre świadczenia mieszczące się w ustawowym katalogu korzystać będą ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a)otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b)dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Przenosząc powyższe regulacje na grunt niniejszej sprawy należy zatem zauważyć, że warunkiem zwolnienia kwot otrzymanych przez Wnioskodawczynię jest w świetle przytoczonych przepisów to, aby:

1)kwota ta była odszkodowaniem lub zadośćuczynieniem,

2)otrzymana była na podstawie wyroku sądu lub ugody,

3)nie została otrzymana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

4)nie dotyczyła korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jako, że w niniejszej sprawie wszystkie ww. warunki zostały spełnione, w ocenie Wnioskodawczyni, zasądzone na Jej rzecz odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawczyni otrzymała bowiem na podstawie prawomocnego wyroku sądu odszkodowanie wraz z odsetkami za zwłokę, które miało na celu naprawienie wyrządzonej rzeczywistej szkody, rozumianej jako zmniejszenie aktywów Jej majątku jako spadkobiercy właściciela przejętego przedsiębiorstwa. Ponadto, zasądzone na Jej rzecz odszkodowanie nie zostało otrzymane w związku z działalnością gospodarczą ani nie dotyczyło korzyści, które Wnioskodawczyni mogłaby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono.

W konsekwencji nie ulega wątpliwości, że stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe i należy uznać, że omawiane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kolejno, wolne od podatku są również odsetki za zwłokę naliczone i zasądzone na podstawie tegoż samego prawomocnego wyroku w oparciu o postanowienia art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), należne od dnia 3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty.

Zgodnie bowiem z postanowieniami art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są również „odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”.

Przepis ten został dodany z dniem 1 stycznia 2022 r. w związku z wejściem w życie postanowień ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105).

Jak wynika zatem z powyższego, z dniem 1 stycznia 2022 r. dodano do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nowe zwolnienie, którego warunkiem zastosowania jest to, by odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty dotyczyły należności niepodlegających opodatkowaniu, wolnych od podatku lub takich od których zaniechano poboru podatku.

Przenosząc powyższe uregulowanie na grunt niniejszej sprawy należy zatem wskazać, że kluczowe dla zastosowania niniejszego zwolnienia jest to, aby odszkodowanie od wysokości którego naliczane są odsetki ustawowe również korzystało ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W konsekwencji, skoro zasądzone Wnioskodawczyni odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z powodów opisanych we wcześniejszej części opisu własnego stanowiska w sprawie, to wypłacone odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty tego odszkodowania są również zwolnione z opodatkowania w oparciu o postanowienia art. 21 ust. 1 pkt 95b w związku z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co więcej, w ocenie Wnioskodawczyni, uwzględniając reguły wykładni językowej, systemowej i celowościowej, należy również dojść do jednoznacznego wniosku, że wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest pełna kwota odsetek ustawowych, tj. należnych od dnia ich wymagalności (w niniejszej sprawie – jak wynika z wyroku sądowego – od dnia 3 stycznia 2012 r.) do dnia zapłaty. Innymi słowy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. (kiedy to dodano do ustawy zwolnienie uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) brak jest podstaw prawnych do tego, by ograniczać zakres omawianego zwolnienia wyłącznie do tych odsetek, które naliczane są od dnia uprawomocnienia się wyroku zasądzającego odszkodowanie i należne odsetki.

Konkludując należy stwierdzić, że zasądzone Wnioskodawczyni na podstawie prawomocnego wyroku sądowego odszkodowanie wraz odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia 3 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b oraz art. 21 ust. 1 pkt 95b w związku  z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie należy poinformować, że na dzień wypłaty Pani odszkodowania wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, tj. na dzień 20 kwietnia 2023 r., obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. pozostałych spadkobierców).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.