Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie darowizna samochodu wykupionego z leasingu z przeznaczeniem na cele prywatne, przekazanego w dniu wykupu z leasingu do jego majątku osobistego, a więc nie wykorzystywanego na potrzeby działalności Spółki, nie rodzi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednym ze źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d Ustawy o PIT, jest odpłatne zbycie innych rzeczy – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Jednakże, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 19 Ustawy o PIT, przychodami są też przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z przestawionego stanu faktycznego sprawy, Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej. W 2018 r. Spółka zawarła trzy umowy leasingu operacyjnego dotyczące trzech samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Umowy leasingu operacyjnego zostały zakończone i zgodnie z warunkami tych umów leasingobiorcy przysługiwało prawo do wykupu przedmiotu leasingu. Spółka skorzystała z tego prawa i wykupiła przedmiotowe samochody. Faktury dokumentujące wykup zostały wystawione na leasingobiorcę, czyli Spółkę (łącznie trzy faktury).

Wykup został sfinansowany przez Spółkę z pożyczek udzielonych przez jej wspólników na podstawie umowy pożyczki z dn. 27 grudnia 2022 r.

Na dzień wykupu pierwszego samochodu, tj. w dniu 28 grudnia 2022 r. odbyło się zebranie wspólników spółki cywilnej, gdzie podjęto stosowne uchwały. Postanowieniem wspólników Spółki, w dniu wykupu samochodów, nastąpi wycofanie ich z majątku Spółki, przeznaczenie ich na cele osobiste wspólników (niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą) oraz przeniesienie własności samochodów do majątków odrębnych wspólników. W efekcie nastąpiło przekształcenie współwłasności łącznej samochodów na współwłasność w częściach ułamkowych.

W związku z powyższym samochody te nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, ich nabycie (w cenie netto) nie stanowiło kosztów uzyskania przychodu. Ponieważ wykup samochodów był związany z przekazaniem ich na cele prywatne i przekazanie to nie było związane z działalnością opodatkowaną, Spółka nie dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wykupu samochodów z leasingu.

Ponadto wspólnicy Spółki zawarli, w wykonaniu podjętej uchwały, umowę o zniesieniu współwłasności przedmiotowych samochodów. Wspólnicy dokonali nieodpłatnego zniesienia współwłasności w ten sposób, że każdy ze wspólników stał się wyłącznym właścicielem określonego w umowie samochodu. Każdy ze wspólników dokonał rejestracji własnego pojazdu we właściwym dla siebie Wydziale Komunikacji oraz poniósł stosowne opłaty. Wszelkie poniesione koszty związane z tymi samochodami od momentu ich wykupu z leasingu nie są ujmowane w kosztach uzyskania przychodów. Samochody nie są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Skoro więc wykupione po zakończeniu umów leasingu samochody nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej i nie zostaną zaliczone do składników majątku spółki, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT, to przychód uzyskany ze zbycia takich samochodów nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Samochód wykupiony z leasingu nie będzie bowiem stanowił składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Na moment jego wykupu, samochody zostały przekazane na cele osobiste wspólników, niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Taki samochód nie będzie też stanowił rzeczy ruchomej, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lub pkt 19 Ustawy o PIT, gdyż po wykupie z leasingu samochody nie były wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Potencjalny przychód ze zbycia danego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d Ustawy o PIT, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy.

W kontekście powołanych przepisów należałoby ocenić skutki podatkowe ewentualnej darowizny przedmiotowych samochodów, czyli dokonanie świadczenia na rzecz drugiego podmiotu nieodpłatnie (art. 888 § 1 KC).

W konsekwencji na gruncie powołanych przepisów podatkowych darowizna nie stanowi odpłatnego zbycia. Wobec przyjęcia, że dokonanie darowizny nie będzie stanowić odpłatnego zbycia danego samochodu, zastosowania nie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d Ustawy o PIT. Taka darowizna nie wywoła skutku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nawet w przypadku zakwalifikowania samochodu jako rzeczy ruchomej, o której mowa w art. art. 14 ust. 2 pkt 1 lub pkt 19 Ustawy o PIT, ewentualna darowizna nie będzie podlegać regulacji tych przepisów, gdyż nie będzie stanowić odpłatnego zbycia rzeczy, o którym mowa w powołanych przepisach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 ww. ustawy:

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki cywilnej (dalej: Spółki), która w 2018 r. zawarła trzy umowy leasingu operacyjnego dotyczące trzech samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Umowy leasingu operacyjnego zostały zakończone i zgodnie z warunkami tych umów Spółce przysługiwało prawo do wykupu przedmiotu leasingu. Spółka skorzystała z tego prawa i wykupiła te samochody. Postanowieniem wspólników Spółki, w dniu wykupu samochodów, nastąpiło wycofanie ich z majątku Spółki, przeznaczenie ich na cele osobiste wspólników oraz przeniesienie własności samochodów do majątków odrębnych wspólników. Wspólnicy dokonali nieodpłatnego zniesienia współwłasności w ten sposób, że każdy ze wspólników stał się wyłącznym właścicielem określonego w umowie samochodu. Każdy ze wspólników dokonał rejestracji własnego pojazdu we właściwym dla siebie Wydziale Komunikacji oraz poniósł stosowne opłaty. Wszelkie poniesione koszty związane z tymi samochodami od momentu ich wykupu z leasingu nie są ujmowane w kosztach uzyskania przychodów. Samochody nie są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Rozważa Pan dokonanie darowizny ww. samochodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.)

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W przypadku darowizny mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem. W związku z aktem darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego. Tym samym przekazanie samochodu w drodze darowizny nie będzie wywoływało skutków podatkowych u darczyńcy. Zatem opisana powyżej czynność prawna będzie obojętna podatkowo, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych .

Resumując – planowana darowizna samochodu wykupionego z leasingu nie spowoduje u Pana powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuję, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).