Temat interpretacji

Opodatkowanie emerytury otrzymywanej ze Szwecji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 10 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej ze Szwecji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 września 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.326.2019.3.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 12 września 2019 r. (data doręczenia 17 września 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 18 września 2019 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę zagraniczną ze Szwecji. Podatek dochodowy jest pobierany w Szwecji, więc Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę już po pobranym podatku. Pośrednikiem w wypłacie emerytury w Polsce jest Bank (). Bank ten pobierał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od emerytury, która została opodatkowana w Szwecji. Dopiero w sierpniu 2018 r. Wnioskodawczyni zorientowała się, że w Polsce są pobierane zaliczki na podatek dochodowy. Po interwencji w Banku zaprzestano pobierać podatek. Za 2017 r. Wnioskodawczyni dostała z Banku PIT-11 i na tej podstawie rozliczyła emeryturę zagraniczną, na formularzu PIT-37 za ten rok. W kwietniu 2019 r. Wnioskodawczyni złożyła korektę zeznania za 2017 r., na formularzu PIT-36 i PIT/ZG, rozliczając emeryturę metodą wyłączenia z progresją, która to zdaniem Wnioskodawczyni ma wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawczyni złożyła korektę, ponieważ w 2019 r. zorientowała się, że Bank za 2017 r. również nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy. Urząd Skarbowy przyjął korektę za 2017 r., lecz w czerwcu 2019 r. wstrzymał wypłatę zwrotu podatku z tej korekty, ponieważ Wnioskodawczyni ma udowodnić, na jakiej podstawie należy Jej się zwrot podatku pobranego w 2017 r. Na podstawie pisma z Urzędu Skarbowego z dnia 2 lipca 2019 r., Wnioskodawczyni została poinformowana o uprawnieniu do złożenia zapytania do Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie podwójnego opodatkowania emerytury zagranicznej ze Szwecji. W załączeniu do wniosku Wnioskodawczyni przesłała pisma wysłane i otrzymane w tej sprawie (korespondencję z Urzędem Skarbowym).

W piśmie z dnia 18 września 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Emeryturę ze Szwecji otrzymuje od 2014 r., w Polsce wypłacana jest od sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni dodała również, że otrzymuje emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wypracowaną w Polsce, ujętą w rozliczeniach rocznych. Urząd Skarbowy wstrzymał wypłatę zwrotu podatku za 2017 r., w formie ustnej, tzn. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że powinna udowodnić na jakiej podstawie należy Jej się zwrot podatku. Po korekcie zeznania podatkowego z kwietnia 2019 r., Wnioskodawczyni nie składała i nie składa żadnych korekt dotyczących zeznania za 2017 r. Wnioskodawczyni oświadcza również, że nie toczy się przeciwko Niej żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, czy kontrola celno-skarbowa. Wnioskodawczyni dodała też, że sprawa dotycząca zwrotu podatku za 2017 r. nadal jest nierozstrzygnięta. Wnioskodawczyni musi przedstawić interpretację indywidualną z Krajowej Informacji Skarbowej, według pisma z Urzędu Skarbowego z dnia 2 lipca 2019 r. (stanowiącego odpowiedź na Jej pismo z dnia 12 czerwca 2019 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
Czy prawidłowo została złożona korekta rozliczenia zeznania podatkowego za 2017 r., na formularzu PIT-36 wraz z załącznikiem PIT-ZG, na którym emeryturę ze Szwecji Wnioskodawczyni rozliczyła metodą wyłączenia z progresją, która ma wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce (emerytura z ZUS)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 22 ust. 1 lit. a) Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz.193) z dnia 19 listopada 2004 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, złożyła korektę zeznania podatkowego za 2017 r. w przekonaniu, że jest ona prawidłowa. Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę ze Szwecji już po pobranym podatku w tym kraju. Urząd Skarbowy wstrzymał wypłatę z tej korekty, zdaniem Wnioskodawczyni niesłusznie. Na tej podstawie złożyła Ona wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej do Krajowej Informacji Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych oraz renty powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

Przy tym, postanowienie w Konwencji, że danego rodzaju dochód może być opodatkowany w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód będzie opodatkowany w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W świetle powyższego stwierdzić zatem należy, że świadczenie emerytalne ze Szwecji, w okresie, gdy podatnik posiada miejsce zamieszkania w Polsce, będzie podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Szwecji.

Ponieważ, zgodnie z powyższym przepisem, prawo do opodatkowania emerytury ze Szwecji będzie przysługiwało zarówno Polsce, jak i Szwecji, konieczne będzie zastosowanie przewidzianej w art. 22 ust. 1 lit. a) Konwencji metody unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 22 ust. 1 lit. a) ww. Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu (b), wyłączy taki dochód od opodatkowania. Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.

Z powyższego wynika, że przy rozliczaniu dochodów uzyskanych ze Szwecji (emerytury) będzie miała zastosowanie tzw. metoda wyłączenia z progresją, którą na gruncie polskich przepisów określa art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ww. ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych (wyłączonych) z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. łącznie z małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje od 2014 r. emeryturę zagraniczną ze Szwecji, wypłacaną w Polsce od sierpnia 2016 r. Podatek dochodowy jest pobierany w Szwecji, więc Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę już po pobranym podatku. Pośrednikiem w wypłacie emerytury w Polsce jest Bank, który pobierał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od emerytury. W sierpniu 2018 r. Wnioskodawczyni zorientowała się, że w Polsce są pobierane zaliczki na podatek dochodowy. Po interwencji w Banku zaprzestano pobierać podatek. Za 2017 r. Wnioskodawczyni dostała z Banku PIT-11 i na tej podstawie rozliczyła emeryturę zagraniczną, na formularzu PIT-37 za ten rok. W kwietniu 2019 r. Wnioskodawczyni złożyła korektę zeznania za 2017 r., na formularzu PIT-36 i PIT/ZG, rozliczając emeryturę metodą wyłączenia z progresją, która to zdaniem Wnioskodawczyni ma wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawczyni złożyła korektę, ponieważ w 2019 r. zorientowała się, że Bank za 2017 r. również nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy. Urząd Skarbowy przyjął korektę za 2017 r., lecz w czerwcu 2019 r. wstrzymał wypłatę zwrotu podatku z tej korekty, ponieważ Wnioskodawczyni ma udowodnić na jakiej podstawie należy Jej się zwrot podatku pobranego w 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymuje również emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wypracowaną w Polsce, ujętą w rozliczeniach rocznych. Po korekcie zeznania podatkowego z kwietnia 2019 r., Wnioskodawczyni nie składała żadnych korekt dotyczących zeznania za 2017 r.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, jak wynika z polsko szwedzkiej Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, emerytura, jaką otrzymuje Wnioskodawczyni ze Szwecji w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych Szwecji, będzie opodatkowana zarówno w Polsce, jak i w Szwecji. Jednakże na mocy postanowień art. 22 ust. 1 lit. a) Konwencji, Polska taką emeryturę wyłączy od opodatkowania zachowując jednakże prawo do uwzględnienia dochodu z tej emerytury przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu, czyli do zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania zwanej metodą wyłączenia z progresją. Zgodnie z jej treścią, dochody uzyskane za granicą, które są na podstawie umowy zwolnione z opodatkowania w Polsce mają wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce. Zagraniczne dochody należy uwzględnić tylko do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawczyni składając roczne zeznanie podatkowe winna obliczyć podatek należny od dochodu uzyskanego w Polsce. Przy czym, kwota podatku zapłaconego za granicą nie będzie miała wpływu na wysokość podatku od dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni jako osoba posiadająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce winna wykazać emeryturę otrzymywaną w Szwecji do wyliczenia stopy procentowej dla pozostałych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce tj. emerytury krajowej. W konsekwencji, w korekcie zeznania podatkowego za 2017 r. złożonym na formularzu PIT-36 oraz w załączniku PIT-ZG Wnioskodawczyni winna uwzględnić emeryturę zagraniczną wraz z dochodami uzyskanymi w Polsce (emerytura krajowa).

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnienia będącego przedmiotem zapytania, tj. korekty rozliczenia podatkowego za 2017 r. Tym samym niniejsza interpretacja nie zawiera oceny stanowiska Wnioskodawczyni w innym zakresie, tj. w szczególności nie dotyczy zasadności wstrzymania wypłaty zwrotu podatku z korekty zeznania podatkowego.

Należy również zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto tutejszy Organ wskazuje, że dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku załączniki nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) , przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a

(art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej