Temat interpretacji

odpłatne zbycie nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2019 r. (data wpływu 26 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 28 marca 1990 r. Wnioskodawczyni została wpisana w księdze wieczystej nr , prowadzonej przez Sąd Rejonowy w jako właścicielka nieruchomości położonej w miejscowości , powiat , o powierzchni 0,9006 ha, składającej się z p. gr. nr 1167, nr 1168 i nr 1171.

Na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przez notariusza w w dniu 6 lipca 2012 r., Rep. A , małżonkowie D.J. i E.J. we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej wpisani zostali w księdze wieczystej nr jako właściciele nieruchomości położonej w miejscowości (o pow. 0,8071 ha), w skład w której wchodzi m.in. działka nr 336 w obrębie ewidencyjnym .

Na podstawie wykazu zmian gruntowych wydanego przez Starostę z dnia 10 marca 2017 r., nr , oraz wykazu zmian gruntowych wydanych przez Starostę z dnia 19 lipca 2012 r., parcela nr 1167 zmieniła oznaczenie na parcele nr 1167/1 (o pow. 0,0035 ha) i nr 1167/2 (o pow. 0,5885 ha), zaś parcela nr 1168 zmieniła oznaczenie na parcele nr 1168/1 (o pow. 0,0012 ha) i nr 1168/2 (o pow. 0,1517 ha), a następnie parcele nr 1167/1 i nr 1168/1 zmieniły oznaczenie na działkę nr 1135 (o pow. 0,0019 ha), zaś parcele nr 1167/2, nr 1168/2 i nr 1171 zmieniły oznaczenie na działkę nr 335 (o pow. 0,9025 ha).

Na podstawie umowy zamiany sporządzonej przez notariusza w w dniu 17 marca 2017 r., Rep. A nr , D.J. działając w imieniu własnym i w imieniu małżonka E.J. oraz Wnioskodawczyni dokonały zamiany odpowiednio: udziału wynoszącego 9025/17005 cz. działki nr 336 (o pow. 0.7980 ha, obj. księgą wieczystą nr Sądu Rejonowego w ) oraz udziału wynoszącego 7980/17005 cz. działki nr 335 (o pow. 0,9025 ha, obj. księga wieczystą nr Sądu Rejonowego w ) bez dopłat, w ten sposób, że D.J i E.J. na podstawie wskazanej umowy nabyli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej udział wynoszący 7980/17005 cz. działki nr 335, zaś Wnioskodawczyni nabyła udział wynoszący 9025/17005 cz. działki nr 336.

Na podstawie mapy z projektem podziału i wykazem zmian danych ewidencyjnych z dnia 15 grudnia 2017 r., nr. ....., wykonanej przez uprawnionego geodetę mgr. inż. , Burmistrz Miasta w dniu 29 grudnia 2017 r., nr , wydał decyzję zatwierdzającą m.in. podział działek nr 336 i nr 335, na mocy której: działkę nr 336 włączono do działki nr 335 w obrębie ewidencyjnym ...., którą następnie podzielono na działki: nr 335/1 (o pow. 0,1108 ha), nr 335/2 (o pow. 0,0885 ha), nr 335/3 (o pow. 0,0976 ha), nr 335/4 (o pow. 0,1001 ha), nr 335/5 (o pow. 0,1639 ha), nr 335/6 (o pow. 0,0982 ha), nr 335/7 (o pow. 0,1040 ha), nr 335/8 (o pow. 0,1038 ha), nr 335/9 (o pow. 0,1632), nr 335/10 (o pow. 0,0264 ha), nr 335/11 (o pow. 0,2393 ha), nr 335/12 (o pow. 0,1134 ha), nr 335/13 (o pow. 0,0994 ha) i nr 335/14 (o pow. 0,1979 ha). Zgodnie z powołaną wyżej decyzją Burmistrza Miasta z dnia 29 grudnia 2017 r., w wyniku dokonanego podziału działki nr 335/10 i nr 335/14 przeszły z mocy prawa na własność Gminy .

Na podstawie umowy zniesienia współwłasności nieruchomości i umowy ustanowienia służebności przechodu i przejazdu sporządzonej przez notariusza , w dniu 17 stycznia 2018 r. D.J. i E.J. we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej oraz Wnioskodawczyni dokonali zniesienia współwłasności nieruchomości składających się z działek nr: 335/1, 335/2, 335/3, 335/4, 335/5, 335/6, 335/7, 335/8, 335/9, 335/11, 335/12 i 335/13, bez obowiązku dopłat, w ten sposób, że nieruchomość składającą się z działek nr: 335/2, 335/3, 335/5, 335/11 i 335/13, o łącznej powierzchni 0,6887 ha, nabyli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej D.J. i E.J., zaś nieruchomość składającą się z działek nr: 335/1, 335/4, 335/6, 335/7, 335/8, 335/9 i 335/12, o łącznej powierzchni 0,7935 ha, nabyła Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż działki nr 335/1. Działka ta powstała w wyniku włączenia działki nr 336 do działki nr 335.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego, ewentualna sprzedaż działki nr 335/1 będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki oznaczonej nr 335/1 nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości objętej scalaniem od dnia 28 marca 1990 r., zatem pięcioletni okres już dawno upłynął. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż działka powstała w wyniku scalenia została Jej przekazana na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 28 marca 1990 r., co miało miejsce dawniej niż 5 lat temu. W wyniku podziału, zamiany i zniesienia służebności Wnioskodawczyni nie nabyła nic ponadto co posiadała dotychczas, a wręcz przeciwnie &‒ po obliczeniu powierzchni przypadającej Jej w wyniku podziału otrzymała mniej niż posiadała przed podziałem.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż działka powstała w wyniku scalenia została uzyskana w zamian za nieruchomość nabytą na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego, co miało miejsce dawniej niż 5 lat temu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 28 marca 1990 r. Wnioskodawczyni została właścicielką nieruchomości położonej w miejscowości , o powierzchni 0,9006 ha, składającej się z p. gr. nr 1167, nr 1168 i nr 1171.

Na podstawie umowy sprzedaży w dniu 6 lipca 2012 r., D.J i E.J. we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej zostali właścicielami nieruchomości położonej w miejscowości (o pow. 0,8071 ha), w skład w której wchodzi m.in. działka nr 336.

Na podstawie wykazu zmian gruntowych wydanego przez Starostę z dnia 10 marca 2017 r., oraz wykazu zmian gruntowych wydanych przez Starostę z dnia 19 lipca 2012 r., parcela nr 1167 zmieniła oznaczenie na parcele nr 11671/1 o pow. 0,0035 ha i nr 1167/2 (o pow. 0,5885 ha), zaś parcela nr 1168 zmieniła oznaczenie na parcele nr 1168/1 (o pow. 0,0012 ha) i nr 1168/2 (o pow. 0,1517 ha), a następnie parcele nr 1167/1 i nr 1168/1 zmieniły oznaczenie na działkę nr 1135 (o pow. 0,0019 ha), zaś parcele nr 1167/2, nr 1168/2 i nr 1171 zmieniły oznaczenie na działkę nr 335 (o pow. 0,9025 ha).

Na podstawie umowy zamiany w dniu 17 marca 2017 r., D.J. działając w imieniu własnym i w imieniu małżonka E.J. oraz Wnioskodawczyni dokonały zamiany odpowiednio: udziału wynoszącego 9025/17005 cz. działki nr 336 oraz udziału wynoszącego 7980/17005 cz. działki nr 335, bez dopłat, w ten sposób, że D.J. i E.J. na podstawie wskazanej umowy nabyli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej udział wynoszący 7980/17005 cz. działki nr 335, zaś Wnioskodawczyni nabyła udział wynoszący 9025/17005 cz. działki nr 336.

Na podstawie mapy z projektem podziału i wykazem zmian danych ewidencyjnych z dnia 15 grudnia 2017 r., wykonanej przez uprawnionego geodetę, Burmistrz Miasta w dniu 29 grudnia 2017 r., wydał decyzję zatwierdzającą m.in. podział działek nr 336 i nr 335, na mocy której: działkę nr 336 włączono do działki nr 335, którą następnie podzielono na działki nr 335/1 (o pow. 0,1108 ha), nr 335/2 (o pow. 0,0885 ha), nr 335/3 (o pow. 0,0976 ha), nr 335/4 (o pow. 0,1001 ha), nr 335/5 (o pow. 0,1639 ha), nr 335/6 (o pow. 0,0982 ha), nr 335/7 (o pow. 0,1040 ha), nr 335/8 (o pow. 0,1038 ha), nr 335/9 (o pow. 0,1632), nr 335/10 (o pow. 0,0264 ha), nr 335/11 (o pow. 0,2393 ha), nr 335/12 (o pow. 0,1134 ha), nr 335/13 (o pow. 0,0994 ha) i nr 335/14 (o pow. 0,1979 ha). Zgodnie z powołaną wyżej decyzją Burmistrza Miasta z dnia 29 grudnia 2017 r., w wyniku dokonanego podziału działki nr 335/10 i nr 335/14 przeszły z mocy prawa na własność Gminy .

Na podstawie umowy zniesienia współwłasności nieruchomości i umowy ustanowienia służebności przechodu i przejazdu sporządzonej w dniu 17 stycznia 2018 r. D.J. i E.J. we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej oraz Wnioskodawczyni dokonali zniesienia współwłasności nieruchomości składających się z działek nr: 335/1, 335/2, 335/3, 335/4, 335/5, 335/6, 335/7, 335/8, 335/9, 335/11, 335/12 i 335/13, bez obowiązku dopłat, w ten sposób, że nieruchomość składającą się z działek nr: 335/2, 335/3, 335/5, 335/11 i 335/13, o łącznej powierzchni 0,6887 ha, nabyli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej D.J. i E.J., zaś nieruchomość składającą się z działek nr: 335/1, 335/4, 335/6, 335/7, 335/8, 335/9 i 335/12, o łącznej powierzchni 0,7935 ha, nabyła Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż działki nr 335/1.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Podkreślić zatem należy, że użyty w cytowanym powyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin nabycie oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc jednym ze sposobów nabycia nieruchomości jest nabycie własności nieruchomości w drodze zamiany.

Umowa zamiany jest umową konsensualną, odpłatną i wzajemną, w której świadczenia obu stron mają charakter niepieniężny.

Zgodnie z art. 603 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, co stanowi również odpłatne zbycie rzeczy.

Zamiana jest więc umową o podobnym charakterze co sprzedaż. Świadczy o tym między innymi fakt, że ustawodawca nie reguluje odrębnie tej umowy, a jedynie w art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży, tj. art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę. Różnica pomiędzy tymi umowami sprowadza się jedynie do formy zapłaty, którą w przypadku umowy sprzedaży stanowi wartość pieniężna, a w przypadku zamiany inna rzecz.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje jednoznacznie, że zamiana jest umową wywołującą skutek podatkowy. Przepis ten stanowi, że zamiana u obu stron umowy, powoduje powstanie obowiązku podatkowego, jeżeli ma miejsce przed upływem określonego tym przepisem czasu. Dla obu stron umowy zawarcie umowy zamiany z jednej strony oznacza zbycie nieruchomości (udziału w niej), z drugiej zaś strony oznacza nabycie nieruchomości (udziału w niej), którą zamieniający otrzymuje w zamian za to, co sam utracił na rzecz drugiej strony umowy.

W przepisach nie istnieje żaden wyjątek, który wyłączałby opisany skutek, np. z uwagi na zachowanie takiej samej powierzchni nieruchomości sprzed zamiany i po niej. Przekazanie nieruchomości/udziału w pierwotnej nieruchomości w drodze zamiany oznacza odpłatne zbycie tej części, natomiast uzyskanie w zamian części nieruchomości, która uprzednio należała do kogoś innego oznacza odpłatne nabycie tej części.

W świetle przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że rezultatem umowy zamiany nieruchomości jest z jednej strony zbycie nieruchomości, a z drugiej nabycie na własność innej nieruchomości. Tym samym w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej uprzednio w drodze zamiany, datą, od której należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 jest rok, w którym dokonano zamiany nieruchomości. Oczywiste jest bowiem, że zamiana jest formą nabycia, gdyż właściciel nabywa w drodze umowy coś, do czego prawa własności wcześniej nie miał, bo należało do innej osoby, nawet w sytuacji, kiedy zamiana nieruchomości następuje bez wzajemnych dopłat.

Bez znaczenia dla niniejszej sprawy jest, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku, czy zniesienia współwłasności. Użyte w powyższym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy odpłatne zbycie oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje bowiem szeroki zakres umów.

Nie ma przy tym znaczenia, czy zamieniane nieruchomości mają taką samą wartość lub powierzchnię. Zamiana bowiem niezależnie od tego, czy przedmiotem zamiany są nieruchomości mające taką samą wartość, czy też nie, stanowi formę odpłatnego zbycia, przez co wywołuje określone skutki podatkowe.

Zatem zamiana nieruchomości dokonana w 2017 r. odpowiada pojęciu nabycie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, że z uwagi na fakt, że podział i scalenie działek nastąpił również w 2017 r. bezzasadne jest rozpatrywanie, czy działania te spowodowały kolejne nabycie części nieruchomości.

Rozważyć natomiast należy, czy w drodze zniesienia współwłasności nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła udział w przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego art. 196 § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Zatem, przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak też stan jej majątku osobistego.

Z uwagi na fakt, że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości w 2018 r. udział Wnioskodawczyni w nieruchomości nie uległ zwiększeniu, jak wskazuje Wnioskodawczyni we własnym stanowisku, nie można mówić o nabyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że działka nr 335/1, która ma być przedmiotem sprzedaży składa się z części działki będącej własnością Wnioskodawczyni przed zamianą, czyli od 1990 r. oraz z części działki, która stała się własnością Wnioskodawczyni w 2017 r. w wyniku zamiany. Zatem przychód ze sprzedaży działki w części nabytej w 1990 r. nie będzie stanowił dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w tym przepisie od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto część przedmiotowej działki, a tym samym nie będzie rodził po stronie Wnioskodawczyni obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej działki, w części nabytej w 2017 r. w drodze zamiany jeżeli sprzedaż nastąpi przed dniem 1 stycznia 2023 r. będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30e ust. 3 ww. ustawy w przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) dochód ustala się u każdej ze stron umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 2 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. wydatki związane z wyceną nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi, co w przypadku sprzedaży nieruchomości może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się m.in. pojęciem kosztu nabycia. W przypadku podatników zbywających nieruchomość nabytą w drodze zamiany, kosztem tym bezspornie jest koszt nabycia zbywanej w drodze sprzedaży nieruchomości. Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze zamiany, kosztem nabycia będzie określona w umowie zamiany wartość nieruchomości przekazanej na rzecz sąsiadów.

Jak wynika z powyższych przepisów podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wartości nieruchomości przekazanej w drodze zamiany).

Reasumując, stwierdzić należy, że przychód z planowanej sprzedaży działki nr 335/1 w części nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze zamiany w 2017 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, odpłatne zbycie działki nr 335/1 w części nabytej w 1990 r., w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej