Temat interpretacji

Zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w zabudowanej nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2019 r. (data wpływu 19 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w zabudowanej nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w zabudowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 9 listopada 2007 r. zawarł z . (obecnie: .) umowę kredytu nr , na cele mieszkaniowe, a kwota udzielonego kredytu wynosiła 175 000 zł, denominowana w walucie CHF. Następnie w dniu 21 listopada 2007 r. Wnioskodawca dokonał za środki pochodzące z ww. kredytu, zakupu nieruchomości w postaci lokalu położonego w . przy ul. , za cenę 185 000 zł. Dla zabezpieczenia roszczeń z umowy kredytu z dnia 9 listopada 2007 r. ustanowiona została na powyższej nieruchomości hipoteka umowna kaucyjna do kwoty 350 000 zł.

W dniu 17 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z osobą trzecią (ówczesną partnerką) wspólnie zakupili po połowie, za cenę brutto 340 000 zł, nieruchomość zabudowaną jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym, położoną w J. przy ul. , w gminie , oznaczoną jako działka nr 1281, o obszarze 662 m², przy czym zakupu dokonali w ten sposób, że każdemu z nich przypadał udział w prawie własności w wysokości &½ części, a każde z nich uiściło cenę w wysokości 170 000 zł.

W dniu 2 listopada 2011 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny położony w Ł. przy ul. , za cenę wynoszącą 185 000 zł. Zgodnie z aneksem nr 1 z dnia 4 sierpnia 2011 r. do umowy kredytu nr , dokonano zmiany prawnego zabezpieczenia kredytu mieszkaniowego opisanego na wstępie w ten sposób, że hipoteka kaucyjna do kwoty 350 000 zł ustanowiona została na nieruchomości położonej w J. przy ul. , w gminie ... W budynku mieszkalnym położonym w J. Wnioskodawca mieszkał do lipca 2015 r.

W dniu 9 lipca 2015 r. Wnioskodawca oraz Jego była partnerka dokonali sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości, położonej w J. za cenę 545 000 zł, która została zapłacona w ten sposób, że najpierw kupująca przekazała Wnioskodawcy i byłej Jego partnerce kwotę 40 000 zł, proporcjonalnie do zbywanych udziałów, tj. po 20 000 zł. Resztę ceny w wysokości 505 000 zł kupująca zapłaciła w ten sposób, że część łącznej ceny w kwocie 252 500 zł, odpowiadającej wysokości zadłużenia Wnioskodawcy wobec Banku z siedzibą w (dawniej: ) z tytułu opisanej na wstępie umowy kredytowej, na rachunek bankowy do spłat, natomiast część łącznej ceny w kwocie 252 500 zł na rachunek bankowy drugiej sprzedającej.

W następstwie dokonanej za zgodą Wnioskodawcy przez kupującą na rachunek banku zapłaty części łącznej ceny, zobowiązanie Wnioskodawcy wobec banku z tytułu umowy kredytu nr , na cele mieszkaniowe z dnia 9 listopada 2007 r. uległo wygaśnięciu. W ten sposób kredyt został przez Wnioskodawcę spłacony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przeznaczając środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej, w której zamieszkiwał, na spłatę kredytu wcześniej zaciągniętego przez Wnioskodawcę, na zakup lokalu mieszkalnego w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych, i która to spłata spowodowała wygaśnięcie zobowiązania wobec banku z tytułu opisanego w stanie faktycznym kredytu, ma prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego od podatku dochodowego od osób fizycznych, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, jaka została przeznaczona na spłatę kredytu zaciągniętego pierwotnie na cele mieszkaniowe, podlega zwolnieniu przedmiotowemu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ww. ustawy, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Istotne dla niniejszej sprawy wydatki zaliczane do wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe to wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy.

W realiach niniejszej sprawy dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze sprzedaży nieruchomości położonej w J. przy ulicy , został przeznaczony na całkowitą spłatę zadłużenia wynikającego z kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę, zgodnie z umową z z siedzibą w z dnia 9 listopada 2007 r., który to kredyt zaciągnięty został na zakup nieruchomości dla celów mieszkaniowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że całkowita spłata kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości w celach mieszkaniowych objęta jest dyspozycją powołanego powyżej art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako taka stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości podlega zwolnieniu przedmiotowemu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

&‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 9 listopada 2007 r. zawarł umowę kredytu na cele mieszkaniowe, a kwota udzielonego kredytu wynosiła 175 000 zł, denominowana w walucie CHF. Następnie w dniu 21 listopada 2007 r. Wnioskodawca dokonał za środki pochodzące z ww. kredytu, zakupu nieruchomości w postaci lokalu położonego w Ł., za cenę 185 000 zł. Dla zabezpieczenia roszczeń z umowy kredytu ustanowiona została na powyższej nieruchomości hipoteka umowna kaucyjna do kwoty 350 000 zł.

W dniu 17 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z osobą trzecią (ówczesną partnerką) wspólnie zakupili po połowie, za cenę brutto 340 000 zł, nieruchomość zabudowaną jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym, położoną w J., przy czym zakupu dokonali w ten sposób, że każdemu z nich przypadał udział w prawie własności w wysokości &½ części, a każde z nich uiściło cenę w wysokości 170 000 zł.

W dniu 2 listopada 2011 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny położony w ., za cenę wynoszącą 185 000 zł. Zgodnie z aneksem nr 1 z dnia 4 sierpnia 2011 r. do umowy kredytu, dokonano zmiany prawnego zabezpieczenia kredytu mieszkaniowego opisanego na wstępie w ten sposób, że hipoteka kaucyjna do kwoty 350 000 zł ustanowiona została na nieruchomości położonej w J. W budynku mieszkalnym położonym w J. Wnioskodawca mieszkał do lipca 2015 r.

W dniu 9 lipca 2015 r. Wnioskodawca oraz Jego była partnerka dokonali sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości położonej w J. za cenę 545 000 zł, która została zapłacona w ten sposób, iż najpierw kupująca przekazała Wnioskodawcy i byłej Jego partnerce kwotę 40 000 zł, proporcjonalnie do zbywanych udziałów, tj. po 20 000 zł. Resztę ceny w wysokości 505 000 zł kupująca zapłaciła w ten sposób, że część łącznej ceny w kwocie 252 500 zł, odpowiadającej wysokości zadłużenia Wnioskodawcy wobec banku z tytułu opisanej na wstępie umowy kredytowej, na rachunek bankowy do spłat, natomiast część łącznej ceny w kwocie 252 500 zł na rachunek bankowy drugiej sprzedającej.

W następstwie dokonanej za zgodą Wnioskodawcy przez kupującą na rachunek banku zapłaty części łącznej ceny, zobowiązanie Wnioskodawcy wobec banku z tytułu umowy kredytu, na cele mieszkaniowe z dnia 9 listopada 2007 r. uległo wygaśnięciu. W ten sposób kredyt został przez Wnioskodawcę spłacony.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że dokonane w dniu 9 lipca 2015 r. odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości zabudowanej, nabytego w dniu 17 grudnia 2010 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału.

Stosownie do art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podsumowując, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości (ustalonym zgodnie z art. 19) pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania tego przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku poniesienia wydatków na nabycie zbywanej nieruchomości lub prawa majątkowego. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P, gdzie:

D dochód z odpłatnego zbycia,

W wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P przychód z odpłatnego zbycia.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, to cały przychód ze zbycia tego udziału w nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   -położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   -w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Zatem, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując ww. zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości.

Z przepisu art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wynika, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe, czyli m.in. na spłatę kredytu, muszą pochodzić ze sprzedaży nieruchomości. Istotne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał, że kredyt hipoteczny zaciągnięty przez Niego w dniu 9 listopada 2007 r., był przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego, na własny cel mieszkaniowy. Kredyt ten został zaciągnięty przed dokonanym odpłatnym zbyciem (sprzedażą) udziału w nieruchomości, które nastąpiło w dniu 9 lipca 2015 r. Przychód, który przypadł na rzecz Wnioskodawcy z odpłatnego zbycia ww. udziału wyniósł 272 500 zł i część tego przychodu, tj. 252 500 zł została przez kupującą przelana na rachunek bankowy do spłat ww. kredytu hipotecznego. Wobec powyższego, przesłanki zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w przypadku wydatkowania przychodu na spłatę kredytu hipotecznego przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego zostały przez Wnioskodawcę spełnione.

W odniesieniu do zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, w związku z przeznaczeniem części przychodu na własne cele mieszkaniowe, tj. wydatkowaniem przychodu zgodnie z celami określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego, w przypadku zbycia tego lokalu, należy zauważyć, że ustawa nie ogranicza możliwości dysponowania nieruchomością nabytą na własne cele mieszkaniowe. Innymi słowy, Wnioskodawca ma prawo do rozporządzania prawem do lokalu mieszkalnego w sposób nieograniczony, tzn. może go sprzedać i czynność ta nie spowoduje utraty prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem ww. ustawa nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej tym przepisem, w przypadku zbycia lokalu mieszkalnego nabytego na własne cele mieszkaniowe. Dokonanie zbycia lokalu mieszkalnego nabytego na własne cele mieszkaniowe ze środków pochodzących z zaciągniętego przez Wnioskodawcę kredytu hipotecznego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma wpływu na zwolnienie z podatku dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odpłatne zbycie w 2015 r. udziału w nieruchomości, nabytego w 2010 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatkowanie przez Wnioskodawcę przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia w dniu 9 lipca 2015 r. udziału w nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, na własne cele mieszkaniowe, uprawnia Wnioskodawcę do zwolnienia dochodu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia (art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy).

Fakt, że Wnioskodawca nie jest już właścicielem lokalu mieszkalnego, nabytego w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych z kredytu hipotecznego spłaconego z przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, nie skutkuje utratą prawa do ulgi na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Organ zaznacza również, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Mając bowiem na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy Wnioskodawca zrealizował swój cel mieszkaniowy, czy nie. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Dodatkowo należy wskazać, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej