Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca może odprowadzać podatek liniowy?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2019 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług zarządzania jednym z działów Spółki XYZ jest nieprawidłowe,
• możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług na rzecz innego kontrahenta w zakresie doradztwa, nie związanych z czynnościami zarządzania, czy kierowania przedsiębiorstwem lub jego częścią oraz w sytuacji gdy Wnioskodawca nie będzie członkiem zarządu tego przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym przychodu z tytułu kontraktu menedżerskiego i usług doradczych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o kodzie PKD 70.22.Z polegającą na świadczeniu usług zarządzania i doradztwa. Od 1 kwietnia 2019 r. związany jest ze spółką XYZ, która powierzyła mu zarządzanie jednym z działów m.in. w zakresie zarządzania, nadzoru i reprezentacji. Ponadto, w zdefiniowanym zakresie może on prowadzić negocjacje handlowe i zawierać umowy z kontrahentami na podstawie odrębnych uzyskanych pełnomocnictw. W punkcie 4.5 zawartej umowy została określona odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec spółki: Za niewłaściwe wykonywanie umowy, Spółka może odpowiednio obniżyć wynagrodzenie o wartość wyrządzonej przez managera szkody. Całkowita kwota odszkodowania nie może przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego managerowi w dniu wyrządzenia szkody. Spółka nie wymaga od Wnioskodawcy świadczenia usług w jej siedzibie, udostępnia mu jednak niezbędne narzędzia elektroniczne, co ma uzasadnienie z punktu widzenia dostępu i bezpieczeństwa danych w sieci wewnętrznej. Równolegle Wnioskodawca prowadzi działania mające na celu pozyskanie kolejnych kontrahentów dla których mógłby świadczyć usługi doradztwa. Zaowocowało to pozyskaniem kontrahenta, któremu Wnioskodawca będzie świadczył usługi doradztwa w zakresie zarządzania. W chwili złożenia niniejszego pisma, Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych oraz nie jest płatnikiem VAT na podstawie zwolnienia podmiotowego z VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że umowa zawarta ze spółką XYZ nosi nazwę kontraktu menadżerskiego. Umowa ta nie została zawarta w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. 2017, poz. 2190). Zawarta umowa nie reguluje w sposób szczególny odpowiedzialności Wnioskodawcy (Zarządzającego) wobec osób trzecich. Zgodnie z § 7 pkt 2 przedmiotowej umowy zastosowanie mają tu przepisy Kodeksu cywilnego. O samodzielności i niezależności w działaniu Wnioskodawcy (Zarządzającego) mówi § 1 pkt 2, gdzie określono, że na podstawie uzyskanych pełnomocnictw Zarządzający może prowadzić negocjacje handlowe, zawierać umowy z kontrahentami oraz wydawać polecenia pracownikom Spółki. Zarządzający ma wpływ na wysokość przysługującego mu wynagrodzenia, o jego możliwym obniżeniu mówią: § 5 pkt 6 - odpowiedzialność finansowa za zniszczenie lub utratę powierzonego mu mienia; § 4 pkt 5 - obniżenie ustalonego wynagrodzenia w przypadku niewłaściwego wykonywania umowy. Natomiast o podwyższeniu mówi § 1 pkt 1 Aneksu do przedmiotowej Umowy, gdzie zawarto zapis o możliwości przyznania dodatkowego wynagrodzenia na zasadach określonych w odrębnej umowie. Wnioskodawca (Zarządzający) nie jest członkiem zarządu spółki XYZ.

Na mocy umowy z kolejnym kontrahentem będą świadczone usługi w zakresie doradztwa, nie związane z czynnościami zarządzania, czy kierowania przedsiębiorstwem lub jego częścią oraz Wnioskodawca nie będzie członkiem zarządu tego przedsiębiorstwa. Zakres doradztwa będzie obejmował doradztwo w zakresie tworzenia i optymalizacji procesów wewnętrznych, podnoszenia poziomu jakości usług i obsługi, wdrażania rozwiązań i interpretacji wymagań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawca może odprowadzać podatek liniowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, może odprowadzać podatek liniowy od osiągniętego dochodu w sytuacji gdy świadczy usługi dla kilku kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług zarządzania jednym z działów Spółki XYZ jest nieprawidłowe,
• możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług na rzecz innego kontrahenta w zakresie doradztwa, nie związanych z czynnościami zarządzania, czy kierowania przedsiębiorstwem lub jego częścią oraz w sytuacji gdy Wnioskodawca nie będzie członkiem zarządu tego przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30 wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Natomiast w myśl art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

• otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy PIT),
• uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT (art. 13 pkt 9 ustawy PIT).

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został, np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika, np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W świetle powyższego, z uwagi na bezspornie osobisty charakter usług zarządzania lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, że przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę komandytową.

Z tych powodów usługi i działalność dotycząca zarządzania, czy kontraktów menedżerskich nawet wówczas, kiedy umowy zawierane są z osobami fizycznymi występującymi jako autonomiczne podmioty gospodarcze, czyli przedsiębiorcami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą na własny rachunek w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej nie tracą osobistego charakteru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o kodzie PKD 70.22.Z polegającą na świadczeniu usług zarządzania i doradztwa. Od 1 kwietnia 2019 r. związany jest ze spółką XYZ, która powierzyła mu zarządzanie jednym z działów m.in. w zakresie zarządzania, nadzoru i reprezentacji. Ponadto, w zdefiniowanym zakresie może on prowadzić negocjacje handlowe i zawierać umowy z kontrahentami na podstawie odrębnych uzyskanych pełnomocnictw. W punkcie 4.5 zawartej umowy została określona odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec spółki: Za niewłaściwe wykonywanie umowy, Spółka może odpowiednio obniżyć wynagrodzenie o wartość wyrządzonej przez managera szkody. Całkowita kwota odszkodowania nie może przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego managerowi w dniu wyrządzenia szkody. Spółka nie wymaga od Wnioskodawcy świadczenia usług w jej siedzibie, udostępnia mu jednak niezbędne narzędzia elektroniczne, co ma uzasadnienie z punktu widzenia dostępu i bezpieczeństwa danych w sieci wewnętrznej. Umowa zawarta ze spółką XYZ nosi nazwę kontraktu menadżerskiego. Umowa ta nie została zawarta w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. 2017, poz. 2190). Zawarta umowa nie reguluje w sposób szczególny odpowiedzialności Wnioskodawcy (Zarządzającego) wobec osób trzecich. Zgodnie z § 7 pkt 2 przedmiotowej umowy zastosowanie mają tu przepisy Kodeksu cywilnego. O samodzielności i niezależności w działaniu Wnioskodawcy (Zarządzającego) mówi § 1 pkt 2, gdzie określono, że na podstawie uzyskanych pełnomocnictw Zarządzający może prowadzić negocjacje handlowe, zawierać umowy z kontrahentami oraz wydawać polecenia pracownikom Spółki. Zarządzający ma wpływ na wysokość przysługującego mu wynagrodzenia, o jego możliwym obniżeniu mówią: § 5 pkt 6 - odpowiedzialność finansowa za zniszczenie lub utratę powierzonego mu mienia; § 4 pkt 5 - obniżenie ustalonego wynagrodzenia w przypadku niewłaściwego wykonywania umowy. Natomiast o podwyższeniu mówi § 1 pkt 1 Aneksu do przedmiotowej Umowy, gdzie zawarto zapis o możliwości przyznania dodatkowego wynagrodzenia na zasadach określonych w odrębnej umowie. Wnioskodawca (Zarządzający) nie jest członkiem zarządu spółki XYZ.

Na mocy umowy z kolejnym kontrahentem będą świadczone usługi w zakresie doradztwa, nie związane z czynnościami zarządzania, czy kierowania przedsiębiorstwem lub jego częścią oraz Wnioskodawca nie będzie członkiem zarządu tego przedsiębiorstwa. Zakres doradztwa będzie obejmował doradztwo w zakresie tworzenia i optymalizacji procesów wewnętrznych, podnoszenia poziomu jakości usług i obsługi, wdrażania rozwiązań i interpretacji wymagań.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zarządzania wynikających z zawartej umowy o zarządzanie (kontraktu menedżerskiego), będzie dla Niego przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Konsekwencją traktowania przychodów z tytułu świadczenia usług zarządzania, jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, jest opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

W przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę w ramach umowy z innym kontrahentem usług w zakresie doradztwa, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje żadnych czynności zarządzania oraz czynności o podobnym charakterze na rzecz tego kontrahenta odpowiadającym czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy, a jedynie szereg czynności których istotą jest doradztwo i równocześnie nie są spełnione łącznie warunki określone w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, wówczas przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług doradczych na rzecz innego kontrahenta należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a dochód z tego tytułu Wnioskodawca może opodatkować według stawki liniowej, o której mowa w cytowanym uprzednio art. 30c omawianej ustawy.

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że:

• przychód z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w ramach kontraktu menedżerskiego nie stanowi przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, zatem dochód z tego tytułu nie może być opodatkowany podatkiem liniowym 19%, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 9 ww. ustawy, czyli jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, a dochód z tego źródła powinien być opodatkowany według zasad przewidzianych dla tego źródła przychodu, tj. na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• przychód z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz innego kontrahenta w zakresie doradztwa, nie związanych z czynnościami zarządzania, czy kierowania przedsiębiorstwem lub jego częścią oraz w sytuacji gdy Wnioskodawca nie będzie członkiem zarządu tego przedsiębiorstwa przy spełnieniu przesłanek zwartych w cytowanych uprzednio przepisach art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może być opodatkowany podatkiem liniowym 19%, w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług zarządzania jednym z działów Spółki XYZ należy uznać za nieprawidłowe;
• możliwości opodatkowania podatkiem liniowym usług na rzecz innego kontrahenta w zakresie doradztwa, nie związanych z czynnościami zarządzania, czy kierowania przedsiębiorstwem lub jego częścią oraz w sytuacji gdy Wnioskodawca nie będzie członkiem zarządu tego przedsiębiorstwa należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej