Temat interpretacji

Dotyczy skutków podatkowych związanych ze zbyciem walut wirtualnych w roku 2018 i możliwością rozliczenia nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej w rozliczeniu za rok 2019 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.) oraz piśmie z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 7 czerwca 2019 r. Nr 0114.KDIP3-2.4011.285.2019.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zbyciem walut wirtualnych w roku 2018 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zbyciem walut wirtualnych w roku 2018.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W roku 2018 Wnioskodawca poniósł stratę w związku z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych. Przychody i koszty w związku z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych Wnioskodawca rozpoznawał jako przychody i koszty ze źródła o którym mowa w art. 18 UPDOF. Wnioskodawca rozpoznawał także inne przychody i koszty z tego źródła, które nie były związane z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych. Wnioskodawca poniósł stratę ze źródła o którym mowa w art. 18 UPDOF za rok 2018.

Pismem z dnia 7 czerwca 2019 r. Nr 0114.KDIP3-2.4011.285.2019.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• czy obrotu walutami wirtualnymi dokonywał Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu wirtualnymi walutami, czy też jako osoba fizyczna nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej?
• czy sprzedaż walut wirtualnych była realizowana we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły czyli w sposób stały, nie okazjonalny, profesjonalny, metodyczny systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń, czy też okazjonalnie, incydentalnie w sposób przypadkowy, nieregularny?
• za co nabywane były waluty wirtualne tj. za środki pieniężne, czy dochodziło do zamiany waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną oraz czy waluta wirtualna sprzedawana była za środki pieniężne, czy też za inną walutę wirtualną?
• proszę wskazać jakie i z jakiego tytułu - inne przychody i koszty z tego źródła nie związane z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych osiągnął Wnioskodawca?

Pismem z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.) w wyznaczonym terminie Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku, wskazując, iż:

Obrotu walutami wirtualnymi Wnioskodawca dokonywał jako osoba fizyczna nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej.

W roku 2018, w którym Wnioskodawca poniósł wskazaną w opisie stanu faktycznego stratę w związku z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych, Wnioskodawca realizował kupno i sprzedaż walut wirtualnych w zamian za środki pieniężne, działając przy tym we własnym imieniu, w sposób przypadkowy, nieregularny. To jest, Wnioskodawca dokonywał transakcji zakupu/sprzedaży walut wirtualnych w okresie od 02.01.2018 do 20.02.2019. Następnie, Wnioskodawca dokonał transakcji pod koniec roku (19.11.2018). Transakcje nie były wykonywane w sposób metodyczny i uporządkowany ani nie podlegały określonym regułom i normom. Transakcje nie były poprzedzone analizami ekonomicznymi ani podporządkowane zasadom zarządzania portfelem i ryzykiem inwestycyjnym. Transakcje stanowiły incydentalne próby obrotu walutami wirtualnymi. W efekcie, pochodne transakcje okazały się błędnymi i przyniosły Wnioskodawcy stratę. Wnioskodawca rozważał w 2018 instytucjonalizację obrotu walutami wirtualnymi i prowadzenie jej w sposób zorganizowany i ciągły, na zasadach działalności gospodarczej. Jednak negatywne doświadczenia zebrane podczas prób obrotu na początku roku, jak również uzyskana negatywna interpretacja indywidualna co do formy opodatkowania takiej działalności (znak 0114-KDIP3-1.4011.95.2018.2.EC), skłoniły Wnioskodawcę do rezygnacji z takich zamiarów.

Pozostałe przychody ze źródła, o którym mowa w art. 18 UPDOF, w roku 2018 obejmowały 216 000 zł przychodu tytułem zbycia praw autorskich, koszty uzyskania tych przychodów stanowiły 85 528 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi przez podatnika przed 1 stycznia 2019 należy wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 UPDOF, składanym za rok 2019?

Zdaniem Wnioskodawcy, nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi przez podatnika przed 1 stycznia 2019 należy wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 UPDOF, składanym za rok 2019.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 UPDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f UPDOF nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f UPDOF, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a UPDOF).

Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 UPDOF). O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może: (1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo (2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty (art. 9 ust. 3 UPDOF). Przy czym, zgodnie z art. 9 ust. 3a pkt 2 UPDOF przepis art. 9 ust. 3 UPDOF nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1. pkt 7 UPDOF źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. 1. pkt 8 lit. a-c UPDOF.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f UPDOF, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 UPDOF).

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 UPDOF, przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uważa się za przychody z kapitałów pieniężnych. Powyższy przepis stosuje się również do przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zaliczanej do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 17 ust. 1g UPDOF). Stosownie do przepisu art. 17 ust. 1f UPDOF przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

Wedle art. 22 ust. 14 UPDOF koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 15 UPDOF koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 16 UPDOF. Zgodnie z art. 22 ust. 16 UPDOF nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

Zgodnie z przepisem art. 30b ust. 1a UPDOF od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16. (art. 30b ust. 1b UPDOF).

W zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 UPDOF, podatnik wykazuje koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14-16 UPDOF, także wtedy, gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych (art. 30b ust. 6a UPDOF). Przy czym, w świetle art. 23 w zw. z art. 48 ustawy zmieniającej, koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, poniesione i nieodliczone od przychodów przed 1 stycznia 2019, podatnik wykazuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 a pkt 1 UPDOF, składanym za rok 2019.

Przepis art. 23 ustawy zmieniającej odwołuje się do pojęcia kosztów uzyskania przychodów poniesionych i nieodliczonych od przychodów przed 1 stycznia 2019. Ustawa nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia, jednakże wykładnia systemowa przepisów prawa podatkowego nakazuje rozumieć koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, poniesione i nieodliczone od przychodów przed 1 stycznia 2019, zarówno jako: (1) koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, których podatnik w ogóle nie odliczył od przychodów przed 1 stycznia 2019 z uwagi na brak przychodów w tym okresie (czyste koszty), jak i jako (2) nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi przez podatnika przed 1 stycznia 2019 (strata).

Wyłącznie takie rozumienie przepisu art. 23 ustawy zmieniającej pozwala na zachowanie zasady równości podatkowej. Literalne ujęcie wskazanych w art. 23 ustawy zmieniającej kosztów uzyskania przychodów poniesionych i nieodliczonych od przychodów przed 1 stycznia 2019 r., tylko jako czystych kosztów, to jest kosztów których podatnik nie odliczył (w ogóle) od przychodów przed 1 stycznia 2019 (z uwagi na brak przychodów w tym okresie), prowadziłoby do nieuzasadnionego zróżnicowania sytuacji prawnej podatników, którzy ponieśli przed 1 stycznia 2019 stratę z odpłatnego zbycia walut wirtualnych, i podatników którzy takiej straty nie ponieśli. Pierwsza grupa podatników zostałaby bowiem pozbawiona możliwości obniżenia dochodu w kolejnych latach podatkowych o poniesioną stratę. Należy bowiem mieć na względzie, że od 1 stycznia 2019 w związku z wejściem w życie przepisu art. 9 ust. 3a pkt 2 UPDOF, w przypadku strat z odpłatnego zbycia walut wirtualnych, podatnicy nie mają możliwości obniżenia dochodu w kolejnych latach podatkowych o wysokość straty ze źródła przychodów na zasadzie art. 9 ust. 3 UPDOF. Tymczasem druga grupa podatników, która poniosła przed 1 stycznia 2019 czyste koszty, mogłaby z powodzeniem wykazać je w zeznaniu za rok 2019.

Przenosząc powyższe na grunt opisanego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że stosownie do przepisu art. 23 ustawy zmieniającej, nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi przez Wnioskodawcę przed 1 stycznia 2019, Wnioskodawca winien wykazać jako koszty uzyskania przychodów w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 UPDOF, składanym za rok 2019.

Natomiast, jeżeli w roku 2019 lub w kolejnych latach podatkowych Wnioskodawca nie uzyska dochodu ze źródła, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 UPDOF, to przy ustaleniu nadwyżki kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 16 UPDOF, należy uwzględnić także koszty uzyskania przychodów wykazane w roku 2019 na zasadzie przepisu art. 23 ustawy zmieniającej.

Dla pełności wywodu należy dodać, że za nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi przed 1 stycznia 2019, należy uznać sumę nierozliczonych strat ze źródeł przychodu do których przed 1 stycznia 2019 zaliczono odpłatne zbycie waluty wirtualnej wykazanych za rok 2018 i lata wcześniejsze, skorygowaną o uwzględnione przy ustaleniu tych strat koszty, które nie spełniają definicji kosztu z art. 22 ust. 14 UPDOF, oraz o przychody nie związane z odpłatnym zbyciem waluty wirtualnej w rozumieniu art. 17 ust. 1f UPDOF.

Odpowiednio do powyższego, nierozliczone straty ze źródeł przychodu do których przed 1 stycznia 2019 zaliczono odpłatne zbycie waluty wirtualnej wykazane za rok 2018 i lata wcześniejsze mogą być w roku 2019 i latach następnych rozliczone na zasadzie art. 9 ust. 3 UPDOF tylko do wysokości w jakiej stanowią nadwyżkę kosztów uzyskania, które nie spełniają definicji kosztu z art. 22 ust. 14 UPDOF, nad przychodami niezwiązanymi z odpłatnym zbyciem waluty wirtualnej w rozumieniu art. 17 ust. 1f UPDOF. Do wskazanej wysokości, straty te nie są bowiem stratami z odpłatnego zbycia walut wirtualnych, o których mowa w art. 9 ust. 3a UPDOF, ponieważ nie stanowią one nadwyżki kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 14 UPDOF nad przychodami o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 11 UPDOF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 tej ustawy, zostały określone źródła przychodów. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego i jego uzupełnienie wynika, że Wnioskodawca w roku 2018 poniósł stratę w związku z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych. Przychody i koszty w związku z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych Wnioskodawca rozpoznawał jako przychody i koszty ze źródła o którym mowa w art. 18 UPDOF. Wnioskodawca rozpoznawał także inne przychody i koszty z tego źródła, które nie były związane z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych tj. przychody z tytułu zbycia praw autorskich oraz koszty z tym związane. Ze źródła przychodów o którym mowa w art. 18 za 2018 r. Wnioskodawca osiągnął dochód, natomiast w 2018 r. Wnioskodawca poniósł stratę ze zbycia walut wirtualnych. Obrotu walutami wirtualnymi Wnioskodawca dokonywał jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Wnioskodawca realizował kupno i sprzedaż walut wirtualnych w zamian za środki pieniężne.

Zgodnie z art. 5a pkt 33a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa walucie wirtualnej oznacza to walutę wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Pojęcie waluta wirtualna zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2018 r., poz. 723, z późn. zm.). Ilekroć w ustawie jest mowa o walucie wirtualnej rozumie się przez to cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

1. prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,
2. międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,
3. pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
4. instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
5. wekslem lub czekiem

oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1f cyt. ustawy, przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

Przepis art. 17 ust. 1g ww. ustawy stanowi, że ust. 1 pkt 11 stosuje się również do przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zaliczanej do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ww. art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu określa, że chodzi o podmioty prowadzące działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie:

1. wymiany pomiędzy walutami wirtualnymi i środkami płatniczymi,
2. wymiany pomiędzy walutami wirtualnymi,
3. pośrednictwa w wymianie, o której mowa w lit. a lub b,
4. prowadzenia rachunków, o których mowa w ust. 2 pkt 17 lit. e.

Skoro, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą jednoosobowej działalności gospodarczej, zatem, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tej sytuacji, przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią przychody z kapitałów pieniężnych.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. W myśl art. 22 ust. 15 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16.

Stosownie do art. 22 ust. 16 cyt. ustawy, nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, tj. udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, potrącane są w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16, który stanowi, że nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.; dalej: ustawa nowelizująca) koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14 ustawy zmienianej w art. 1 oraz w art. 15 ust. 11 ustawy zmienianej w art. 2, poniesione i nieodliczone od przychodów przed dniem wejścia w życie ustawy, podatnik wykazuje odpowiednio w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, składanym za 2019 r. albo w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, składanym za pierwszy rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2018 r.

Równocześnie wskazać należy, że stosownie do treści art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1. obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2. obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Zgodnie jednak z treścią art. 9 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

W myśl art. 30b ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16 (art. 30b ust. 1b ww. ustawy).

Zatem, od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia walut wirtualnych, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosowanie do art. 30b ust. 6 pkt 2 powołanej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

W myśl art. 30b ust. 6a cyt. ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, podatnik wykazuje koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14-16, także wtedy, gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

Reasumując, mając na uwadze uregulowanie zawarte w art. 23 ustawy nowelizującej, wydatki na nabycie walut wirtualnych poniesione przez Wnioskodawcę przed dniem 1 stycznia 2019 r. w ramach transakcji zakupu waluty wirtualnej za środki pieniężne, poniesione i nieodliczone od przychodów przed dniem 1 stycznia 2019 r. w myśl art. 23 ustawy nowelizującej, będą mogły jako koszty uzyskania przychodów związane z odpłatnym zbyciem walut wirtualnych być wykazane w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanym za 2019 rok.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej