Temat interpretacji

otrzymanie wsparcia z tytułu nowych inwestycji rozliczanie kosztów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania ponoszonych wydatków na realizację nowej inwestycji i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem ...... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Spółka), prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji suplementów diety. Spółka jest małym przedsiębiorcą w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646, z późn. zm., dalej: ustawa Prawo przedsiębiorców). Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium kraju i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z dynamicznym rozwojem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, w tym potrzebą zwiększenia mocy produkcyjnych oraz rozwojem asortymentu, Spółka rozważa realizację nowej inwestycji w powiecie ..... . Spółka zamierza wystąpić o wydanie decyzji o udzieleniu wsparcia na realizację nowej inwestycji w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162, dalej: ustawa o wspieraniu nowych inwestycji).

Po wydaniu decyzji o udzieleniu wsparcia, Spółka zamierza ponieść wydatki m.in. na: budowę fabryki z zapleczem socjalnym, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, laboratorium, system wentylacji, klimatyzację oraz budowę biura i jego wyposażenie, zakup samochodów, a także zagospodarowanie terenu działki, utwardzenie placu, ogrodzenie, oświetlenie, system kamer, system alarmowy. Po zrealizowaniu nowej inwestycji, ma ona koncentrować całość produkcji realizowanej przez Spółkę, a także działalność związaną z magazynowaniem surowców i wyrobów gotowych, funkcje logistyczne (fakturowanie i wysyłka zamówień), szkolenie pracowników oraz funkcje badawczo-rozwojowe.

Spółka zamierza dokonać nabycia samochodów osobowych w ramach umów leasingu finansowego, obejmujących zobowiązanie do nabycia tych samochodów z dniem upływu okresu najmu (dalej: cena nabycia samochodów). W związku z charakterem umów (leasing finansowy) samochody te będą amortyzowane przez Spółkę, jako środki trwałe i wykorzystywane na terytorium całego kraju w ramach działań marketingowych oraz na potrzeby dystrybucji towarów produkowanych na terenie nowej inwestycji.

Spółka będzie ponosić wydatki na realizację nowej inwestycji (koszty kwalifikowane) w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, prowadząc jednocześnie działalność w oparciu o dotychczas posiadaną infrastrukturę. W szczególności, może dojść do sytuacji, w której Spółka będzie ponosić wydatki na realizację nowej inwestycji (np. na nabycie samochodów w ramach umów leasingu finansowego lub maszyn środków trwałych), które przed uruchomieniem działalności produkcyjnej w ramach nowej inwestycji będą przejściowo wykorzystywane na potrzeby bieżącej działalności prowadzonej przez Spółkę (np. samochody używane przez przedstawicieli handlowych na potrzeby działalności marketingowej i dystrybucji).

Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz nie będzie prowadzić inwestycji na obszarach występowania niezagospodarowanych złóż kopalin.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku ponoszenia przez Spółkę wydatków na realizację nowej inwestycji (kosztów kwalifikowanych), po uzyskaniu decyzji o udzieleniu wsparcia na gruncie przepisów ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, ale przed wygenerowaniem dochodu z nowej inwestycji, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru sposobu rozliczania tych wydatków i prawo do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki, wynikającego z postanowień umowy Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ponoszenia przez Spółkę wydatków na realizację nowej inwestycji (kosztów kwalifikowanych), po uzyskaniu decyzji o udzieleniu wsparcia na gruncie przepisów ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, ale przed wygenerowaniem dochodu z nowej inwestycji, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru sposobu rozliczania tych wydatków i prawo do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki, wynikającego z postanowień umowy Spółki.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U z 2019 r., poz. 505, z późn. zm. dalej: KSH), spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 KSH, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.

Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powyższe potwierdza również art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów - dochodów osób fizycznych.

Wspólnikami spółki komandytowej mogą być osoby fizyczne, osoby prawne oraz tzw. ułomne osoby prawne, w tym w szczególności osobowe spółki handlowe. Zatem komplementariuszem spółki komandytowej może być spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z powyższym, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, to w swej istocie spółka komandytowa, w której podmiotem prowadzącym sprawy spółki (komplementariuszem) jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, natomiast komandytariuszami są zazwyczaj osoby fizyczne.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy) oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o wsparciu nowych inwestycji, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej decyzją o wsparciu.

W myśl natomiast art. 4 ust. 1 ustawy prawo przedsiębiorców, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Biorąc powyższo pod uwagę, adresatem decyzji o wsparciu nowej inwestycji jest spółka komandytowa jako przedsiębiorca, natomiast z prawa do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych korzystają wspólnicy spółki, będący podatnikami tego podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia się od podatku dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie, jak stanowi art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W ocenie Wnioskodawczyni, dochody z działalności prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu mogą być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych pod warunkiem spełnienia łącznie następujących przesłanek:

• dochody muszą być uzyskane z działalności prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

• działalność gospodarcza będąca źródłem tych dochodów musi być prowadzona w zakresie określonym w decyzji o wsparciu,

• wysokość zwolnienia podatkowego (jako formy pomocy publicznej) nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dopuszczalnej dla poszczególnych obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy (wysokość tę określają odrębne przepisy).

Z powyższego nie wynika natomiast od kiedy podatnik (tutaj Wnioskodawca jako wspólnik) może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713, dalej: rozporządzenie), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Powyższy przepis mówi o okresie korzystania ze zwolnienia, a jest nim okres od uzyskania zezwolenia do momentu wyczerpania pomocy/wygaśnięcia decyzji. Zdaniem Wnioskodawcy, przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia należy interpretować w związku z odpowiednimi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. art. 21 ust. 1 pkt 63b w zw. z art. 21 ust. 5a). Możliwa jest bowiem sytuacja, w której beneficjent pomocy publicznej uzyskał decyzję o wsparciu, natomiast nie rozpoczął jeszcze prowadzenia działalności na terenie nowej inwestycji, np. z uwagi na długotrwały proces inwestycyjny (projekt, prace przygotowawcze, budowa). Dlatego § 9 rozporządzenia określa jedynie ramy dotyczące okresu, w którym można korzystać ze zwolnienia.

W rezultacie:

• zwolnienie przewidziane przez art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT ma charakter uprawnienia, a nie obowiązku,

• § 9 ust. 1 rozporządzenia wyznacza jedynie pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia (wsparcie przysługuje od miesiąca, w którym poniósł koszty).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, do czasu rozpoczęcia uzyskiwania przez Niego dochodu z nowej inwestycji, będzie uprawniony do zaliczania ponoszonych wydatków (np. rat leasingowych dotyczących nabycia samochodów w ramach leasingu finansowego) do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Analogiczne stanowisko wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 grudnia 2008 r., Nr IBPB3/423-903/08/MO, która została wydana w kontekście zasad korzystania z podobnego zwolnienia, dotyczącego dochodów uzyskiwanych z tytułu działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. W interpretacji tej Organ podatkowy potwierdził słuszność poglądu przedstawionego we wniosku, zgodnie z którym możliwe jest odsunięcie w czasie momentu rozpoczęcia korzystania przez podatnika ze zwolnienia od podatku, gdyż ma ono charakter uprawnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do przywołanej we wniosku przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej stwierdzić, że dotyczy ona indywidualnej sprawy na gruncie obowiązujących przepisów prawa w dniu jej wydania i nie jest ona wiążąca dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Końcowo, w niniejszej sprawie zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej