Temat interpretacji

podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem stypendium naukowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem stypendium naukowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. do Organu podatkowego został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem stypendium naukowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z powyższym pismem z dnia 6 maja 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.201.2019.1.MP, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 maja 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 maja 2019 r.). W dniu 21 maja 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 16 maja 2019 r. (data nadania 16 maja 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca () realizując jeden z podstawowych celów statutowych polegający na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych oraz kształceniu i podnoszeniu kompetencji kadr naukowych, przystąpił do konkursu ETIUDA na stypendia doktorskie. Konkurs jest skierowany do osób rozpoczynających karierę naukową, nieposiadających stopnia naukowego doktora, które wykazują się sukcesami w dotychczasowej działalności naukowej i mają wszczęty przewód doktorski. Wnioskodawca realizuje swoje zadania związane z tymi projektami na podstawie umów zawartych z Centrum . na finansowanie stypendium doktorskiego, przyznanego w ramach konkursu ETIUDA. Realizując projekt stypendysta jest zobowiązany do prowadzenia prac badawczych, które mają charakter podstawowy i które muszą zakończyć się uzyskaniem przez młodego naukowca stopnia naukowego doktora w ciągu 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium. Zgodnie z umowami okres realizacji stypendium wynosi 12 miesięcy i nie może zostać przedłużony.

Umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego w konkursie ETIUDA, obejmują środki finansowe przeznaczone na:

• stypendium naukowe dla stypendysty;

• pokrycie kosztów związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku naukowym;

• pokrycie kosztów podróży do ośrodka naukowego będącego miejscem realizacji stażu.

Zgodnie z § 3 zawartych umów, warunkiem zrealizowania stypendium jest:

• odbycie przez stypendystę stażu w zagranicznym ośrodku naukowym w miejscu i na zasadach określonych we wniosku o finansowanie stypendium doktorskiego w trakcie pobierania stypendium naukowego lub do 12 miesięcy po zakończeniu jego pobierania;

• uzyskanie stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium naukowego i nie wcześniej niż 6 miesięcy od czasu rozpoczęcia jego pobierania.

Wnioskodawca realizuje ww. projekty w konkursie ETIUDA na podstawie następujących dokumentów, zawierających wytyczne co do sposobu przyznawania i realizacji stypendiów, tj.: Umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA oraz Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych oraz Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków . Centrum , określonych uchwałą Rady . Centrum . nr 50/2013 z dnia 3 czerwca 2013 r.

W świetle zapisów, zarówno Umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego, jak i Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych, stypendysta zobowiązany jest do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium naukowego i nie wcześniej niż 6 miesięcy od czasu rozpoczęcia jego pobierania.

Zapis z Umowy: § 3 pkt 4 Warunki realizacji stypendium: Osoba, której przyznano stypendium doktorskie zobowiązuje się do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium naukowego i nie wcześniej niż 6 miesięcy od czasu rozpoczęcia jego pobierania.

Zapis z Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych pkt 14: Stypendium naukowe jest wypłacane w miesięcznych ratach, przez jednostkę, której przyznano środki na finansowanie stypendium doktorskiego, na podstawie umowy zawartej między tą jednostką a młodym naukowcem, zawierającej zobowiązanie młodego naukowca do uzyskania stopnia naukowego doktora, w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium.

W trakcie realizacji projektów Wnioskodawca wnioskował do . Centrum . o zawarcie aneksów, dotyczących przedłużenia terminu uzyskania stopnia naukowego doktora, powołując się na zapisy § 4 ust. 2 umów: Zmiana warunków realizacji stypendium określonych w umowie może być dokonana na wniosek Jednostki w drodze aneksu do umowy. Zasadność wprowadzenia zmian podlega ocenie Centrum. Jednostka składa wniosek o zaakceptowanie zmian warunków realizacji stypendium określonych w umowie wraz ze szczegółowym uzasadnieniem oraz propozycją aneksu do umowy.

W wyniku powyższych działań, zostały podpisane z . Centrum . aneksy zmieniające treść § 3 pkt 4 umów, stanowiąc o przedłużeniu terminu uzyskania stopnia naukowego doktora po zakończeniu pobierania stypendium. . Centrum . w swoim stanowisku w sprawie wypłaty stypendiów naukowych zwracało uwagę, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. W związku z powyższym istotne jest, aby stypendia były wypłacane zgodnie z Regulaminem oraz wnioskiem.

Wnioskodawca zwrócił się do . Centrum . z wnioskiem o przedłużenie terminu uzyskania stopnia naukowego doktora oraz rozliczenia stypendium doktorskiego. . Centrum wyraziło zgodę na przedłużenie terminu podpisując aneks do umowy. W aneksie zmieniono jedynie termin. W Regulaminie przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców, w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA, finansowanych ze środków Centrum , młody naukowiec zobowiązywał się do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium. Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych oraz Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach finansowanych ze środków . Centrum . wprowadzony został uchwałą Rady . Centrum . nr 50/2013 z dnia 3 czerwca 2013 r. i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego decyzją z dnia 25 lipca 2013 r. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stypendia korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku dodano: Umowa o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA 3, została zawarta w dniu 28 września 2015 r., w K. na podstawie decyzji Nr , Dyrektora Centrum .. Zgodnie z § 3 ust. 4 umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA 3 osoba, której przyznano stypendium doktorskie, zobowiązała się do uzyskania stypendium doktorskiego w terminie, do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium doktorskiego. Zgodnie z § 2 ust. 1 umowy, dzień zakończenia realizacji stypendium to data 30 września 2016 r., a zatem stypendysta na podstawie ww. umowy, był zobowiązany uzyskać stopień doktora do dnia 30 września 2017 r.

Zgodnie z § 10 ust. 4 umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA 3, zawarto trzy aneksy do umowy:

• aneks nr 1, z dnia 21 września 2017 r., przedłużający termin uzyskania stopnia doktora o 8 miesięcy, czyli do dnia 30 maja 2018 r. i przedłużający termin rozliczenia stypendium doktorskiego o 8 miesięcy, czyli do dnia 30 czerwca 2018 r.,

• aneks nr 2, z dnia 26 lipca 2018 r., przedłużający termin uzyskania stopnia doktora o 7 miesięcy, czyli do dnia 30 grudnia 2018 r. i przedłużający termin rozliczenia stypendium doktorskiego o 7 miesięcy, czyli do dnia 30 stycznia 2019 r.,

• aneks nr 3, z dnia 4 lutego 2019 r., przedłużający termin uzyskania stopnia doktora o 6 miesięcy, czyli do dnia 30 czerwca 2019 r. i przedłużający termin rozliczenia stypendium doktorskiego o 6 miesięcy, czyli do dnia 30 lipca 2019 r.

Wnioskodawca wypłacał stypendium naukowe w okresie od 1 października 2015 r. do 30 września 2016 r.

Wnioskodawca dokonał wypłat stypendium naukowego zgodnie z § 2 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 lit. a) umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA 3, z dnia 28 września 2015 r. Stypendysta zgodnie z § 1 ust. 1 aneksu nr 3 do ww. umowy, zobowiązał się uzyskać stopień naukowy doktora do dnia 30 czerwca 2019 r. Termin obrony pracy doktorskiej jest wyznaczony na dzień x czerwca 2019 r.

Wnioskodawca podaje, że Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych oraz Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków . Centrum ., określony uchwałą Rady ., z dnia 3 czerwca 2013 r., uzyskał pozytywną opinię Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego - stanowisko Nr 195/2013 z dnia 13 czerwca 2013 r. Następnie Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych oraz regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków . Centrum ., określony uchwałą Rady . z dnia 3 czerwca 2013 r., został zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na podstawie decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lipca 2013 r. (znak DKN.ZNU.6100.28.2013.BS.1).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieuzyskanie stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium, ale wydłużenie tego terminu na podstawie podpisanego aneksu do umowy, może skutkować opodatkowaniem całości wypłaconego w poprzednich latach stypendium?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w art. 19 dokonano zmiany zapisu art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że zwolnione są z podatku stypendia i zapomogi, o których mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz stypendia otrzymywane w ramach programów lub przedsięwzięć, o których mowa w art. 376 ust. 1 tej ustawy; w przypadku stypendiów przyznawanych przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną zwolnienie ma zastosowanie, o ile zasady ich przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki.

Wnioskodawca uważa, że w sytuacjach kiedy . Centrum . wyraża zgodę na wydłużenie terminu podpisując w tym zakresie aneks do umowy, wypłacone stypendium dalej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. W umowie brak jest zapisów, że stypendysta, który nie obroni się w określonym w umowie terminie ma zwrócić wypłacone wcześniej stypendium. Brak jest również zapisów, że wówczas zwolnione z podatku wypłacone stypendium ma stanowić przychód w latach następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2015 r.), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2016 r.), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W przepisie art. 10 ust. 1 ustawy, zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2015 r.), za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2016 r.), za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Stypendia oraz inne dochody z nimi związane należą do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy. Nie wszystkie ww. dochody podlegają jednak opodatkowaniu, niektóre z nich ustawodawca zwolnił od podatku, wymieniając w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. i 2016 r.), wolne od podatku dochodowego są stypendia, otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Treść art. 21 ust. 1 pkt 39 cytowanej ustawy pozwala wyodrębnić dwie grupy stypendiów podlegających zwolnieniu na mocy tego przepisu.

Pierwsza grupa obejmuje stypendia otrzymywane na podstawie przepisów ustawowych i dotyczy:

• stypendiów otrzymywanych na podstawie ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki
  (Dz. U. Nr 65, poz. 595, z późn. zm.) oraz

• stypendiów doktoranckich otrzymywanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r., poz. 572).

Druga grupa dotyczy innych stypendiów naukowych i za wyniki w nauce, które mogą być przyznawane przez różnego rodzaju instytucje (np. szkoły), organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, czy organizacje społeczne, w ramach prowadzonej przez nie działalności. Jednakże, aby zapewnić stosowanie przedmiotowego zwolnienia od podatku wyłącznie do stypendiów, które w rzeczywistości mają charakter stypendiów naukowych lub za wyniki w nauce, a nie są stypendiami tylko i wyłącznie z nazwy, wprowadzono dodatkowy warunek: konieczność zatwierdzenia zasad ich przyznawania przez właściwego ministra do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Należy przy tym podkreślić, że użyte w analizowanym przepisie pojęcie zatwierdzone, w odniesieniu do zasad przyznawania omawianych stypendiów oznacza, że dopiero zakończenie procesu zatwierdzania umożliwia zastosowanie powyższego zwolnienia podatkowego. Jeżeli zatem, procedurę zatwierdzania kończy decyzja ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania albo do spraw szkolnictwa wyższego, to możliwość zwolnienia od podatku stypendiów, których dotyczy, istnieje dopiero od dnia jej wydania.

W odniesieniu do stypendiów otrzymywanych na podstawie przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, należy podkreślić, że:

• muszą one mieć charakter stypendiów naukowych (tj. służących kontynuowaniu nauki lub prowadzeniu badań naukowych) i stypendiów za wyniki w nauce (tj. przyznawanych w oparciu o kryterium celów osiągniętych w dziedzinie nauki i służących dalszemu rozwojowi naukowemu);

• zasady ich przyznawania muszą być zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania;

• na moment ich otrzymania przez stypendystę ww. procedura zatwierdzania zasad ich przyznawania musi być zakończona.

Podkreślić również należy, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Zatem, skorzystanie ze zwolnienia od podatku jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W świetle powyższego uznać należy, że ze zwolnienia przedmiotowego mogłyby korzystać środki finansowe przyznane na stypendium naukowe, ale tylko na zasadach wynikających z Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców zatwierdzonego w dniu 25 lipca 2013 r. przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizując jeden z celów statutowych polegający na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych oraz kształceniu i podnoszeniu kompetencji kadr naukowych, przystąpił do konkursu ETIUDA na stypendia doktorskie. Wnioskodawca realizuje swoje zadania związane z tymi projektami na podstawie umów zawartych z Centrum . na finansowanie stypendium doktorskiego, przyznanego w ramach konkursu ETIUDA. Wnioskodawca realizuje ww. projekty w konkursie ETIUDA na podstawie następujących dokumentów, zawierających wytyczne co do sposobu przyznawania i realizacji stypendiów, tj.: Umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA oraz Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych oraz Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków . Centrum ., określonych uchwałą Rady . Centrum . nr 50/2013 z dnia 3 czerwca 2013 r. W myśl zapisów, zarówno Umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego, jak i Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków . Centrum ., stypendysta zobowiązany jest do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium naukowego i nie wcześniej niż 6 miesięcy od czasu rozpoczęcia jego pobierania. Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych oraz Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach finansowanych ze środków . Centrum . wprowadzony został uchwałą Rady . Centrum . nr 50/2013 z dnia 3 czerwca 2013 r. i zatwierdzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego decyzją z dnia 25 lipca 2013 r. W sprawie opisanej we wniosku, umowa o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA 3, została zawarta w dniu 28 września 2015 r., na podstawie decyzji Nr , Dyrektora . Centrum .. Osoba, której przyznano stypendium doktorskie, zobowiązała się do uzyskania stypendium doktorskiego w terminie, do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium doktorskiego, tj. stypendysta był zobowiązany uzyskać stopień doktora do dnia 30 września 2017 r. W trakcie realizacji projektów Wnioskodawca zwrócił się do . Centrum . z wnioskiem o przedłużenie terminu uzyskania stopnia naukowego doktora oraz rozliczenia stypendium doktorskiego. . Centrum . wyraziło zgodę na przedłużenie terminu podpisując aneks (aneksy) do umowy.

Zgodnie z § 10 ust. 4 umowy o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu ETIUDA 3, zawarto trzy aneksy do umowy:

• aneks nr 1, z dnia 21 września 2017 r., przedłużający termin uzyskania stopnia doktora o 8 miesięcy, czyli do dnia 30 maja 2018 r. i przedłużający termin rozliczenia stypendium doktorskiego o 8 miesięcy, czyli do dnia 30 czerwca 2018 r.,

• aneks nr 2, z dnia 26 lipca 2018 r., przedłużający termin uzyskania stopnia doktora o 7 miesięcy, czyli do dnia 30 grudnia 2018 r. i przedłużający termin rozliczenia stypendium doktorskiego o 7 miesięcy, czyli do dnia 30 stycznia 2019 r.,

• aneks nr 3, z dnia 4 lutego 2019 r., przedłużający termin uzyskania stopnia doktora o 6 miesięcy, czyli do dnia 30 czerwca 2019 r. i przedłużający termin rozliczenia stypendium doktorskiego o 6 miesięcy, czyli do dnia 30 lipca 2019 r.

Termin obrony pracy doktorskiej jest wyznaczony na dzień x czerwca 2019 r. Wnioskodawca wypłacał stypendium naukowe w okresie od 1 października 2015 r. do 30 września 2016 r.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, uznać należy, że nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stypendysta Wnioskodawcy, uzyska bowiem tytuł doktora w terminie późniejszym niż wynikający z Regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA, zatwierdzonego w dniu 25 lipca 2013 r. przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Termin uzyskania tytułu doktora wynikający z Regulaminu został bowiem wydłużony w aneksach do umowy zawartych między Wnioskodawcą a stypendystą (łącznie o 21 miesięcy) i wyznaczony na dzień x czerwca 2019 r. Powyższe nie pozwala na uznanie, że przyznanie stypendium odbyło się na zasadach zatwierdzonych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są zobowiązane jednostki organizacyjne uczelni, placówki naukowe, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne od wypłacanych przez nie stypendiów.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 3335, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Przepis art. 39 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2015 r.) stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2016 r.), w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Reasumując należy stwierdzić, że cała kwota stanowiąca stypendium naukowe (doktorskie) wypłacona przez Wnioskodawcę w okresie od 1 października 2015 r. do 30 września 2016 r., osobie, której przyznano stypendium doktorskie, nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji, podlega opodatkowaniu jako przychody z tzw. innych źródeł, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (lub opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (lub zdarzenia przyszłego). Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej