Temat interpretacji

w zakresie uznania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków jako koszty kwalifikowane uprawniające do skorzystania z ulgi podatkowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 maja 2019 r. (data wpływu 15 maja 2019 r.) oraz dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 23 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków jako koszty kwalifikowane uprawniające do skorzystania z ulgi podatkowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków jako koszty kwalifikowane uprawniające do skorzystania z ulgi podatkowej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismami z dnia 8 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT2 -3.4011.167.2019.1.PR i z dnia 16 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.167.2019.2.PR (doręczonymi odpowiednio w dniu 9 maja 2019 r. i 17 maja 2019 r.) wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania w dniach 15 maja 2019 r. i 23 maja 2019 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane odpowiednio w dniu 15 maja 2019 r. i 23 maja 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Prowadzi On działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji wentylacji i klimatyzacji oraz produkcji przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych. Firma działa od 2004 r. i na przestrzeni lat zrealizowała wiele inwestycji zdobywając duże doświadczenie w branży. Głównym zakresem działalności jest kompleksowa obsługa realizacji projektów w branży wentylacyjno-klimatyzacyjnej. Firma posiada własną kadrę oraz wyspecjalizowane ekipy instalacyjno-montażowe, co pozwala na w pełni profesjonalne wykonywanie prac montażowych na terenie całego kraju. Firma posiada również pełne oprzyrządowanie pomiarowe pozwalające na precyzyjną regulację intensywności i skuteczności realizowanych układów wentylacyjnych. W zakres działalności wchodzi także doradztwo techniczne, dostawa, montaż systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, ogrzewania powietrznego, powietrzne pompy ciepła oraz serwis gwarancyjny i pogwarancyjny. Firma zajmuje się również produkcją stalowych elementów prefabrykowanych ciągów wentylacyjnych, tj. wszelkiego rodzaju kształtki wentylacyjne i kanały wentylacyjne o przekroju prostokątnym oraz okrągłym.

W swojej ofercie produkcyjnej posiada także pełną gamę elementów uzbrojenia systemów wentylacyjnych:

• czerpnie i wyrzutnie powietrza ścienne oraz dachowe o przekrojach prostokątnych i okrągłych,

• wywietrzaki dachowe cylindryczne i gwiaździste,

• podstawy i cokoły dachowe o przekrojach prostokątnych i okrągłych, w tym podstawy dachowe tłumiące,

• tłumiki akustyczne okrągłe i prostokątne,

• komory filtracyjne,

• filtry wentylacyjne klasy od EU2 do EU9,

• elementy nawiewno-wywiewne: nawiewniki wirowe, skrzynki rozprężne, żaluzje, itp.,

• elementy regulacyjne i odcinające takie jak przepustnice wielo i jednopłaszczyznowe, klapy zwrotne.

Powyższe wyroby są zużywane do realizacji obsługiwanych kontraktów, jak również sprzedawane odbiorcom zewnętrznym. Najważniejszą misją firmy jest dostarczenie stałym, jak również nowo nabytym klientom kompleksowych rozwiązań wentylacyjno-grzewczych o najwyższej jakości, które spełniają wszelkie wymagania w zakresie bezpieczeństwa. Produkty Firmy produkowane są zgodnie z polskimi normami oraz posiadają Atest Higieniczny wydany przez Państwowy Zakład Higieny w .

Zgodnie z krajowymi systemami oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych określonymi w § 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych i sposobu znakowania ich znakiem budowlanym, producent określa typ wyrobu budowlanego, dla którego sporządza on krajową deklarację właściwości użytkowych. Producenci wyrobów budowlanych wymienionych w grupie 36 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia (wyroby do wentylacji i klimatyzacji wyroby do rozprowadzenia i rozdziału powietrza: przewody i rury wentylacyjne; wyroby do rozprowadzenia i rozdziału powietrza: przepustnice, zasuwy, nawiewniki i wywiewniki, czerpnie, wyrzutnie, odciągi, zamknięcia), które zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2016 r. nie były objęte obowiązkiem znakowania znakiem budowlanym, będą obowiązani od dnia 1 lipca 2019 r. sporządzać krajową deklarację właściwości użytkowych przy wprowadzaniu do obrotu lub udostępnianiu na rynku krajowym tych wyrobów budowlanych. Wyroby, które produkuje Wnioskodawca mieszczą się w grupie 36 załącznika nr 1 do rozporządzenia, w związku z powyższym w 2018 r. Wnioskodawca podjął w tym kierunku działania i zlecił na podstawie podpisanych umów Instytutowi prace polegające na ocenie właściwości użytkowych produkowanych wyrobów, tj. przewodów wentylacyjnych o przekroju prostokątnym oraz kształtek wentylacyjnych o przekroju prostokątnym (kolana, łuki, odsadzki, kształtki przejściowe asymetryczne i symetryczne, redukcje, trójniki) różnych wymiarów i różnej grubości.

Zgodnie ze statutem Instytutu , działa on na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2016 r., poz. 371, z późn. zm ), czyli jest podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Badania zostały rozpoczęte w 2018 r. a ostateczny termin zakończenia umowy przewidywany jest na 2019 r. Celem badań jest wydanie Krajowej Oceny Technicznej dla badanych wyrobów Firmy.

W 2018 r. Wnioskodawca poniósł następujące koszty:

• badania przewodów wentylacyjnych PWP-WS z blachy stalowej ocynkowanej wnioskowany zakres badań: grubość powłoki ocynkowanej wg PN-EN 10346: 2015-09 oraz masa powłoki PN-EN 10346: 2015-09. Celem badań jest uzyskanie Krajowej Oceny Technicznej. Badania pozwoliły za uznanie wyrobu za zgodny w odniesieniu do wyniku;

• ocena szczelności i wytrzymałości przewodów wentylacyjnych o przekroju prostokątnym: przewody o przekroju 900 x 900 mm i długości 1 500 mm z blachy stalowej ocynkowanej Dx51D Z275 o grubości 0,8 mm. Wyniki badania wybrzuszenia i wklęśnięcia ścianek spełniają wymagania normy PN EN 1507: 2007, wyniki badania ugięcia połączenia oraz ugięcia przewodu spełniają wyniki ww. normy;

• badania przewodów o powierzchni 12,7 m2 i długości połączeń 16,9 m o grubości 0,6 mm. Wyniki badania pozwoliły na sklasyfikowanie próbki (odcinka przewodów) w klasie C szczelności przewodów, wg normy PN-EN 1507: 2007;

• badania przewodów o przekroju prostokątnym o powierzchni 28,17 m² i długości połączeń 38,0 m z blachy stalowej ocynkowanej Dx51D Z275 o grubości 0,8 mm. Wyniki badania pozwoliły na sklasyfikowanie próbki (odcinka przewodów) w klasie C szczelności przewodów, wg normy PN-EN 1507: 2007;

• Obiekt badań stanowił odcinek przewodów prostokątnych z blachy stalowej ocynkowanej DX51D Z275 o grubości 1,0 mm składający się z dwóch elementów o przekroju poprzecznym 2000 x 500 mm i długości 1500 mm, łączonych podłużnie za pomocą zamków blacharskich. Wyniki badania wybrzuszenia i wklęśnięcia ścianek spełniają wymagania podane w normie PN-EN 1507: 2007. Wyniki badania ugięcia połączenia oraz ugięcia przewodu nie spełniają norm PN-EN 1507: 2007. Wyniki badania ugięcia powtórzono, ostatecznie spełniają normy PN-EN 1507: 2007.

Na wyżej wymienione badania Instytut przedstawił raporty z badań zawierające powyższe wyniki i wystawił faktury za tę usługę o treści:

• badanie przewodów wentylacyjnych z blachy stalowej ocynk.,

• ocena szczelności i wytrzymałości przewodów wentylacyjnych o przekroju prostokątnym Firmy na podstawie badań,

• ocena wytrzymałości przewodów wentylacyjnych Firmy na podstawie badań.

Jednocześnie w 2018 r. Wnioskodawca składając wniosek do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej poniósł koszty uzyskania prawa ochronnego na wzór użytkowy znak towarowy słowno-graficzny Firmy, na które składały się: opłata za zgłoszenie, opłata za publikację o udzielonym prawie ochronnym oraz opłata za pierwszy dziesięcioletni okres ochrony, które zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznał za koszty kwalifikowane. Koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, natomiast prawo ochronne na znak towarowy wydane na okres dziesięcioletni zostało zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych i podlega amortyzacji niezaliczanej do kosztów uzyskania przychodów. W celu realizacji badań Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od 2018 r. Koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ww. ustawy. Wnioskodawca wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 26e ust. 7 pkt 3) oraz koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w związku z art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca może poniesione wydatki na wyżej wymienione prace badawcze prowadzone przez Instytut , zaliczone w 2018 r. do kosztów uzyskania przychodów, uznać jako koszty kwalifikowane i skorzystać z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust. 1 ww. ustawy w kwocie wynoszącej 100% kosztów poniesionych na te wydatki zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w związku z art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca może poniesione wydatki na wyżej wymienione prace badawcze, tj. opłaty za zgłoszenie i publikację zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2018 r. i całość opłaty za dziesięcioletni okres ochronny, uznać jako koszty kwalifikowane i skorzystać z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust. 1 ww. ustawy w kwocie wynoszącej 100% kosztów poniesionych na te wydatki zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W brzmieniu przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2018 r., zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty kwalifikowane obejmują ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, koszty kwalifikowane obejmują koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego:

1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca ponosi i nadal będzie ponosił w przyszłości szereg wydatków związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od 2018 r. Wydatki na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem kosztów prawa ochronnego za dziesięcioletni okres ochrony zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych. Koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 26e ust. 7 pkt 3) oraz koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku (art. 26e ust. 5 ww. ustawy.).

Usługi B+R są wykonywane na podstawie umowy zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, są nabywane na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej tak jak zostało to przedstawione w opisie stanu faktycznego. Usługi B+R są nabywane przez Wnioskodawcę na potrzeby własnej działalności B+R. W świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca w obu przypadkach spełnił warunki skorzystania z ulgi B+R określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia w ramach ulgi B+R kosztów określonych w art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uznał poniesione wydatki na wyżej wymienione prace badawcze prowadzone przez Instytut , zaliczone w 2018 r. do kosztów uzyskania przychodów, jako koszty kwalifikowane i skorzystał z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust. 1 ww. ustawy w kwocie wynoszącej 100% kosztów poniesionych na te wydatki zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uznał poniesione wydatki na wyżej wymienione prace badawcze, tj. opłaty za zgłoszenie i publikację zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2018 r. i całość opłaty za dziesięcioletni okres ochronny, jako koszty kwalifikowane i skorzystał z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie wynoszącej 100% kosztów poniesionych na te wydatki zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

Stosownie do treści art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace, mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Poza tym, z ustawowej definicji wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli chodzi o bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazuje się również, że kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, w świetle którego taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (I) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (II) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Poza tym, należy także zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W myśl art. 26e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Adresatami tej ulgi są wyłącznie podatnicy uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy, tj. działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca w art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r.), doprecyzował, że za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

1. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

1. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
2. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

1. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
2. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
3. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
4. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
5. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 26e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast do końca września 2018 r., art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowił, że za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Z kolei z art. 26e ust. 4 wynikało, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Dz. U. z 30 sierpnia 2018 r., poz. 1669), za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Tą samą ustawą został zmieniony również art. 26e ust. 4 i obecnie stanowi, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Należy zwrócić uwagę, że art. 331 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z dnia 30 sierpnia 2018 r. poz. 1669), stanowi, że od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, do dnia 31 grudnia 2018 r. do odliczania kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 4 ustawy zmienianej w art. 19, stosuje się przepisy tej ustawy w brzmieniu dotychczasowym.

Zatem z powyższego zapisu wynika, że do 31 grudnia 2018 r., koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Zgodnie z treścią art. 26e ust. 5 ww. ustawy, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Ponadto zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 8 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te byty prowadzone na podstawie umowy z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów;
5. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;
6. w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty;
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ww. ustawie;
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji wentylacji i klimatyzacji oraz produkcji przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych. Produkty Firmy produkowane są zgodnie z polskimi normami oraz posiadają Atest Higieniczny wydany przez Państwowy Zakład Higieny w . Zgodnie z krajowymi systemami oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych określonymi w § 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych i sposobu znakowania ich znakiem budowlanym, producent określa typ wyrobu budowlanego, dla którego sporządza on krajową deklarację właściwości użytkowych. Producenci wyrobów budowlanych wymienionych w grupie 36 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia, które zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2016 r. nie były objęte obowiązkiem znakowania znakiem budowlanym, będą obowiązani od dnia 1 lipca 2019 r. sporządzać krajową deklarację właściwości użytkowych przy wprowadzaniu do obrotu lub udostępnianiu na rynku krajowym tych wyrobów budowlanych. Wyroby, które produkuje Wnioskodawca mieszczą się w grupie 36 załącznika nr 1 do rozporządzenia, w związku z powyższym w 2018 r. Wnioskodawca podjął w tym kierunku działania i zlecił na podstawie podpisanych umów Instytutowi prace polegające na ocenie właściwości użytkowych produkowanych wyrobów, tj. przewodów wentylacyjnych o przekroju prostokątnym oraz kształtek wentylacyjnych o przekroju prostokątnym (kolana, łuki, odsadzki, kształtki przejściowe asymetryczne i symetryczne, redukcje, trójniki) różnych wymiarów i różnej grubości. Zgodnie ze statutem Instytutu działa on na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2016 r., poz. 371, z późn. zm ), czyli jest podmiotem, o którym mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8. Badania zostały rozpoczęte w 2018 r. a ostateczny termin zakończenia umowy przewidywany jest na 2019 r. Jednocześnie w 2018 r. Wnioskodawca składając wniosek do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej poniósł koszty uzyskania prawa ochronnego na wzór użytkowy znak towarowy słowno-graficzny Firmy, na które składały się opłata za zgłoszenie, opłata za publikację o udzielonym prawie ochronnym oraz opłata za pierwszy dziesięcioletni okres ochrony, które zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznał za koszty kwalifikowane.

Odnosząc się do art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r.), jak już wcześniej wskazano, za koszty kwalifikowane można uznać wydatki poniesione na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj.:

• uczelnie;

• federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej federacjami;

• instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej instytutami PAN;

• instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 736);

• międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej instytutami międzynarodowymi;

• Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej PAU;

• inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Ponadto ww. usługi muszą być świadczone na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Jednak w niniejszej sprawie usługa została zlecona przez Wnioskodawcę na podstawie umów z Instytutem , który działa na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych. Przy czym należy także wskazać, że z opisu stanu faktycznego wynika, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 2018 r., czyli zastosowanie w niniejszej sprawie będą miały przepisy przed zmianą ww. regulacji.

Do 30 września 2018 r. wskazane w art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne miały być świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Tym samym, mając na uwadze konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych, nowe rozwiązanie prawne (tj., że umowa musi zostać zawarta z podmiotem wskazanym w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r., poz. 87): za użyte w ustawie określenie jednostki naukowe prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe oznacza:

1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2017 r. poz. 1869 i 2201),
3. instytuty badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158, 1452 i 2201),
4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. Polską Akademię Umiejętności,
6. inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a-e, posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014, str. 1).

Zatem Instytut , działający na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych jest jednostką naukową, o której mowa w art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązujących do dnia 30 września 2018 r.

Natomiast z treści art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednoznacznie wynika, że za koszty kwalifikowane uznaje się koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione m.in. na przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy, a także opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na prace badawcze prowadzone przez Instytut , zaliczone w 2018 r. do kosztów uzyskania przychodów, można uznać jako koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na prace badawcze, tj. opłaty za zgłoszenie i publikację, zaliczone w 2018 r. do kosztów uzyskania przychodów oraz całość opłaty za dziesięcioletni okres ochronny również spełniają kryteria uznania ich za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca może poniesione ww. wydatki uznać jako koszty kwalifikowane i skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej