Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodu z rekompensaty uzyskanego za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki po śmierci męża.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu otrzymania rekompensaty związanej z utratą uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów w spółce przez spadkodawcę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu otrzymania rekompensaty związanej z utratą uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów w spółce przez spadkodawcę.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 19 kwietnia 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.119.2019.1.AK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 19 kwietnia 2019 r., zaś w dniu 30 kwietnia 2019 r. (data nadania 25 kwietnia 2019 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W 2017 r. Zainteresowana przeprowadziła postępowanie spadkowe po mężu. W skład spadku wchodził lokal mieszkalny o pow. 45,30 m² oraz wierzytelność wobec A, wynikającą z należnego odszkodowania z tytułu utraty prawa do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki B, to jest rekompensata za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów w spółce B.

Wnioskodawczyni po uprawomocnieniu się postanowienia z sądu, złożyła zgłoszenie do Urzędu Skarbowego w () na druku SD-Z2, wpisując wartość udziału przysługującego jej mieszkania, jak również kwotę należnej Wnioskodawczyni rekompensaty.

Zainteresowana dodała, że z mężem byli małżeństwem bezdzietnym i część spadku przysługuje rodzinie męża. Część rodziny męża umową darowizny spisaną w obecności notariusza darowała Zainteresowanej przysługujące im udziały w spadku, w tym również darowała rekompensatę, którą Wnioskodawczyni otrzymała w 2018 r., tj. 3 631,43 zł.

W miesiącu lutym 2019 r. Wnioskodawczyni otrzymała z A PIT-11, jak również PIT-11 otrzymały osoby, które aktem notarialnym darowały Wnioskodawczyni udziały spadkowe, w tym kompensatę.

A był w posiadaniu aktów darowizny i pism z urzędu skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy należy zapłacić podatek od dochodu uzyskanego z rekompensaty w PIT-11, za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki przysługującej Wnioskodawczyni po śmierci męża w spadku, a zgłoszonym w 2018 r. do urzędu skarbowego?

Czy doszło do powstania obowiązku podatkowego w związku z uzyskanym dochodem z rekompensaty za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki przysługującej Wnioskodawczyni po śmierci męża, a jeśli tak to w jaki sposób Wnioskodawczyni ma dokonać stosownego rozliczenia z organem podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r. poz. 644, z późn. zm.), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie i realizację.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w spadku po zmarłym w 2012 r. mężu wierzytelność wynikającą z należnego odszkodowania z tytułu utraty prawa do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki, tj. rekompensatę za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów w spółce. Zainteresowana w 2018 r. złożyła we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2, wykazując w nim wartość udziału mieszkania i kwotę należnej rekompensaty.

Wątpliwość Zainteresowanej budzi kwestia, czy w związku z uzyskaną rekompensatą za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki doszło do powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na fakt, że w zgłoszeniu o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych uwzględniono wierzytelność nabytą w drodze spadku wskazać należy, że wierzytelność wchodząca w skład masy spadkowej jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem realizacja tej wierzytelności podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że otrzymanie zapłaty z tytułu przysługującej wierzytelności nabytej w drodze spadku nie powoduje, że podatnik jest zobowiązany opodatkować taką zapłatę podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jest to jedynie realizacja (poprzez zamianę na formę pieniężną) wcześniej przysługującego spadkodawcy prawa.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wierzytelność i jej realizacja przez spadkobierców jest w istocie jednym i tym samym przychodem - wykonanie zapłaty jest tylko technicznym etapem jej istnienia, nie jest odrębnym aktem obrotu ani odrębną czynnością prawną.

W związku z powyższym wskazać należy, że w analizowanej sprawie zaspokojona wierzytelność w postaci prawa do wypłaty rekompensaty jest prawem majątkowym, które nabyte tytułem dziedziczenia (spadku) wchodzi do masy spadkowej i podlega przepisom ustawy o podatku od spadków darowizn. Zatem jeżeli wierzytelność wchodzi do spadku i jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to realizacja tej wierzytelności podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stwierdzić należy, w odniesieniu do zaprezentowanego stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prawa w związku z uzyskaniem dochodu z rekompensaty za utratę uprawnienia do nieodpłatnego nabycia udziałów spółki przysługującej Wnioskodawczyni po śmierci męża nie doszło do powstania obowiązku podatkowego na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego odpowiedź na kwestię dotyczącą sposobu dokonania stosownego rozliczenia w podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać za niezasadną.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej