Temat interpretacji

Wycofanie nieruchomości z majątku spółki osobowej na cele prywatne wspólników.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2019 r. (data wpływu 1 lutego 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 15 marca 2019 r.) będącego odpowiedzią na wezwanie z dnia 27 lutego 2019 r. Nr 0014-KDIP3-1.4011.98.2019.1.ES (data nadania 28 lutego 2019 r., data odbioru 6 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wycofania nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazania jej do prywatnego majątku wspólników będących osobami fizycznymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wycofania nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazania jej do prywatnego majątku wspólników będących osobami fizycznymi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczna, polskim rezydentem podatkowym, wspólnikiem komandytariuszem spółki komandytowej (dalej: Spółka). Zgodnie z umową Spółki Wnioskodawcy przysługuje udział w zyskach i stratach Spółki.

Pozostałymi wspólnikami Spółki są: jako komandytariusz - osoba fizyczna małżonka Wnioskodawcy oraz spółka jawna, której wspólnikami są Wnioskodawca i małżonka Wnioskodawcy, jako komplementariusz - spółka z o.o., której udziałowcami są wnioskodawca i małżonka wnioskodawcy.

Aktualnie do majątku Spółki należą m.in. prawo użytkowania wieczystego wraz z nieruchomością budynkową, jak również nieruchomość zabudowana (dalej Nieruchomość). Ponadto, Spółka jest właścicielem innych nieruchomości, poza wymienionymi powyżej. Nieruchomości przez co najmniej 10 lat widnieją w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę. Po wprowadzeniu do ewidencji nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie nieruchomości (inwestycje lub modernizacje), w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z wdrożeniem projektu sukcesji w firmie rodzinnej Wnioskodawcy, rozważane jest wycofanie Nieruchomości ze Spółki, które stanowić mają zabezpieczenia majątkowe Wnioskodawcy i małżonki Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, iż Spółka jest właścicielem innych nieruchomości, wycofanie Nieruchomości ze Spółki do majątku osobistego Wnioskodawcy nie spowoduje negatywnych reperkusji dla Spółki.

Wycofanie przedmiotowych nieruchomości z majątku Spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce.

W wyniku tej czynności prawnej wkład Wnioskodawcy ani pozostałych wspólników w tej Spółce nie ulegnie obniżeniu.

Przeniesienie nieruchomości do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego).

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w nieruchomościach, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm., dalej: KC), będzie natomiast umową nienazwaną, zawierająca oświadczenia:

• Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników prawa własności określonych nieruchomości w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu;

• Przeniesienie na wspólników prawa własności nieruchomości nastąpi na potrzeby własne wspólników;

• Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wspomnianych nieruchomości;

• Przekazanie nieruchomości nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm., dalej: KSH). Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki - będzie ona nadal prowadziła swoja działalność w oparciu o pozostały majątek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Gruntu i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, spowoduje powstanie po jego stronie przychodu podatkowego na gruncie ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, wspólnicy Spółki maja zamiar przenieść nieodpłatnie do swojego majątku prywatnego Nieruchomości. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie to wymaga przeanalizowania w kontekście uzyskania przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza - przychodu z tytułu zbycia składników majątku związanych z prowadzona działalnością gospodarcza. W ocenie Wnioskodawcy, ewentualny przychód z tytułu opisanego w niniejszym wniosku działania może pojawić się wyłącznie w ramach źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają przepisów, które bezpośrednio wskazywałaby, ze przekazanie majątku pomiędzy spółka niemająca osobowości prawnej a jej wspólnikiem na podstawie umowy nieodpłatnego przekazania, stanowi dla wspólnika tej spółki przychód. Ustawa o PIT zawiera przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PIT, w myśl którego przychodem z działalności gospodarczej są miedzy innymi przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarcza.

Z analizy powyższych przepisów wynika, ze przychód podatnika ze zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarcza może powstać jedynie pod warunkiem, ze zbycie to jest odpłatne.

Przez odpłatne zbycie należy rozumieć zbycie, które jest dokonywane w zamian za korzyść majątkową.

W przedmiotowej sprawie przekazanie wspólnikom przez Spółkę Nieruchomości stanowić będzie jego zbycie. W wyniku takich czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności Nieruchomości ze Spółki na wspólników. Spółka w zamian za przeniesienie prawa własności nie otrzyma żadnego przysporzenia, czy tez rekompensaty majątkowej w innej formie. Tym samym należy uznać, ze zbycie Składnika majątku będzie nieodpłatne.

W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do odpłatnego zbycia praw majątkowych, nieruchomości (w tym ich części oraz udziałów w nich), ani odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarcza.

Tym samym, nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Nieruchomości i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu na gruncie ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy: źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 omawianej ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

&− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników spółek niebędących osobami prawnymi (np. spółki komandytowej) mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku tej czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki niebędącej osobą prawną na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składnika majątku z majątku spółki niebędącej osobą prawną do majątku prywatnego jej wspólników, spółka ta nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem komandytariuszem spółki komandytowej. Aktualnie do majątku Spółki należą m.in. prawo użytkowania wieczystego wraz z nieruchomością budynkową, jak również nieruchomość zabudowana. Ponadto, Spółka jest właścicielem innych nieruchomości, poza wymienionymi powyżej. Nieruchomości przez co najmniej 10 lat widnieją w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę. W związku z wdrożeniem projektu sukcesji w firmie rodzinnej Wnioskodawcy, rozważane jest wycofanie Nieruchomości ze Spółki, które stanowić mają zabezpieczenia majątkowe Wnioskodawcy i małżonki Wnioskodawcy. Wycofanie przedmiotowych nieruchomości z majątku Spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce.

W wyniku tej czynności prawnej wkład Wnioskodawcy ani pozostałych wspólników w tej Spółce nie ulegnie obniżeniu. Przeniesienie nieruchomości do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego).

Mając na uwadze, że planowana operacja wycofania wskazanych we wniosku nieruchomości z majątku spółki komandytowej do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością wycofania nieruchomości z majątku spółki komandytowej do jego majątku prywatnego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że planowane wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazanie jej do majątków osobistych wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika spółki komandytowej, nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nieruchomości i przekazanie prywatnego majątku Wnioskodawcy w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej