Zasiłek na zagospodarowanie i zasiedlenie do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie objęty jest zwolnie... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 08.05.2019, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.60.2019.2.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zasiłek na zagospodarowanie i zasiedlenie do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie objęty jest zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w zeznaniu Wnioskodawczyni nie może odliczyć pobranej przez pracodawcę od ww. zasiłku składki na ubezpieczenie społeczne, jak również nie może obniżyć podatku obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2019 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 15 kwietnia 2019 r.) oraz z dnia 16 kwietnia 2018 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 18 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą zasiłku na zagospodarowanie i zasiedlenie jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą zasiłku na zagospodarowanie i zasiedlenie. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 20 marca 2019 r. znak 0115-KDIT2-2.4011.60.2019.1.MM wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 kwietnia 2019 r. i dnia 16 kwietnia 2019 r.

We wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni pracując w firmie X sp. z o.o. od 1 marca 2015 r. była zatrudniła w Oddziale w P. Od 1 lutego 2018 r. Wnioskodawczyni kontynuuje zatrudnienie w ww. firmie, jednakże przeniosła się do Oddziału w W. Pracodawca wsparł Wnioskodawczynię finansowo udzielając jej zasiłku na zagospodarowanie i zasiedlenie w kwocie równej 200% nowej pensji brutto od lutego 2018 r. W firmie istnieje spisana polityka kadrowa opisująca zasady na jakich pracownik jest relokowany.

Pensja Wnioskodawczyni od lutego 2018 r. wynosi 8.218 zł brutto. Pracodawca wypłacił Wnioskodawczyni dodatek w kwocie netto. Zasiłek na zagospodarowanie i zasiedlenie został wypłacony Wnioskodawczyni w związku z przeniesieniem służbowym, a dochód uzyskany z tego tytułu uwzględniony przy obliczaniu wymiaru składek, jednakże Wnioskodawczyni nie wie dokładnie jakich, ponieważ na pasku płac - jako dochód za ten miesiąc zostały wpisane łącznie w jednej kwocie: pensja, premia roczna, dodatek za zasiedlenie. Od całości zostały według Wnioskodawczyni naliczone składki, tak jak w przypadku normalnego wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zasiłek na zagospodarowanie i zasiedlenie, który został wypłacony Wnioskodawczyni jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć w zeznaniu podatkowym za 2018 r. pobrane przez płatnika z tego tytułu składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zasiłek na zagospodarowanie i zasiedlenie, który wypłacił jej pracodawca jest zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od ww. zasiłku podlegają odliczeniu w zeznaniu podatkowym za 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek pracy.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Zatem przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, świadczenia w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenia lub też częściowo odpłatne, skutkujące powstaniem po stronie pracownika przysporzenia majątkowego, mającego swoje źródło w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 14 cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie.

Za pracownika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie zarówno do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i pozostających w stosunku służbowym, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Pojęcie przeniesienie służbowe wskazuje wyłącznie na okoliczność zmiany miejsca wykonywania pracy przez pracownika w rozumieniu potocznym, w związku ze stosownym poleceniem pracodawcy.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawczyni pracując w firmie X sp. z o.o. od 1 marca 2015 r. była zatrudniła w Oddziale w P. Od 1 lutego 2018 r. Wnioskodawczyni kontynuuje zatrudnienie w ww. firmie, jednakże przeniosła się do Oddziału w W. Pracodawca wsparł Wnioskodawczynię finansowo udzielając jej zasiłku na zagospodarowanie i zasiedlenie w kwocie równej 200% nowej pensji brutto od lutego 2018 r. W firmie istnieje spisana polityka kadrowa opisująca zasady na jakich pracownik jest relokowany.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawczynię z tytułu przeniesienia służbowego kwota zasiłku na zasiedlenie i zagospodarowanie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie.

Odnosząc się natomiast do możliwości odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2018 r. składek społecznych i zdrowotnych naliczonych od ww. świadczenia wskazać należy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy stanowi natomiast, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, 2110 i 2217) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrącone w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika podlegają odliczeniu od dochodu pod warunkiem, że podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód (przychód), zwolniony od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na takich samych zasadach odliczeniu od podatku podlegają pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Skoro zasiłek na zagospodarowanie i zasiedlenie, który został wypłacony Wnioskodawczyni w związku z przeniesieniem służbowym do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie objęty jest zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to stosownie do powyżej zacytowanych przepisów Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym za 2018 r. nie może odliczyć pobranej przez pracodawcę od ww. zasiłku składki na ubezpieczenie społeczne, jak również nie może obniżyć podatku obliczonego zgodnie z 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest więc nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie