Temat interpretacji

W zakresie m.in. uznania poniesionych wydatków na zakup materiałów budowalnych mebli, narzędzi itp. i usług za wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2019 r. (data wpływu 31 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismami w dniu 11 marca 2019 r. oraz w dniu 20 marca 2019 r. (daty wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. uznania wszystkich poniesionych wydatków na zakup towarów i usług za wydatki na cele mieszkaniowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. uznania wszystkich poniesionych wydatków na zakup towarów i usług za wydatki na cele mieszkaniowe. Wniosek uzupełniono pismami w dniu 11 marca 2019 r. oraz w dniu 20 marca 2019 r. (daty wpływu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 grudnia 2016 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość o powierzchni 66,30 m² za cenę 280 000 zł.

Sprzedaż nastąpiła przed upływem terminu uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia, wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 [powinno być: art. 10 ust. 1 pkt 8 dopisek organu] ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatek dochodowy od osób fizycznych, a więc przed upływem 5 lat od nabycia nieruchomości.

Wnioskodawca kwotę otrzymaną ze sprzedaży nieruchomości, przeznaczył w znaczącej części na spłatę kredytu zaciągniętego przed dniem zbycia nieruchomości 179 872,46 zł, który zaciągnął na nabycie przedmiotowej nieruchomości. W stosunku do tej nieruchomości Wnioskodawca nie korzystał z ulg zgodnie z treścią art. 21 ust. 30, wskazującego, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Pozostałą kwotę ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca przeznaczył na pokrycie wkładu własnego (60 000 zł.) koniecznego do zawarcia umowy kredytu hipotetycznego związanego z nabyciem nowej nieruchomości oraz na zakup towarów i usług przeznaczonych na wyposażenie nowej nieruchomości (24 082,96 zł).

Zgodnie z Fakturami VAT kwoty zostały przeznaczone między innymi na:

1. cementy, impregnaty, zaprawy, kleje, silikony, gres, pianki montażowe, pistolet do silikonu,
2. farby, emalie, pędzle, wałki, folie malarskie, fugi,
3. muszla wc wraz z elementami montażowymi, rury, kratki ściekowe, kolanka, zawory, półsyfony, syfony, baterie, umywalka,
4. drzwi i klamki zewnętrzne,
5. lampy wiszące, kinkiety, żarówki, przełączniki, ramki,
6. oczka, łączniki,
7. wkręty, kołki, łączniki kantowe, kantówki heblowane, panele, podkłady pod panele, listwy przypodłogowe, podłogi winylowe,
8. pralka, kuchenka, lodówka, piekarnik, zmywarka,
9. opłaty za odbiór opadów komunalnych i budowlanych, opłaty za założenie nawodnienia,
10. wiertarko-wkrętarka, kostka szlifierska, taczka budowlana, mini rusztowanie,
11. podmurówki, podstawy słupów, otwornica do glazury, krzyżyki dystansowe, rozeta stożkowa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. odnośnie nieruchomości sprzedanej w 2016 r.:
   
   
   
   1. sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej;
   2. nabycie nieruchomości nastąpiło w dniu 22 października 2013 r.;
   3. umowa kredytowa została podpisana w dniu 12 września 2013 r.;
   4. kredyt hipoteczny został zaciągnięty w celu sfinansowania zakupu lokalu mieszkalnego położonego w X, lokal nr 7 (rynek pierwotny, zbywca Spółdzielnia Y);
   5. kredyt hipoteczny został zaciągnięty w banku Z;
      
      
      
2. odnośnie nabycia nowej nieruchomości:
   
   
   
   1. umowa przedwstępna nabycia nowej nieruchomości, położonej w A została podpisana 8 lutego 2017 r. na kwotę 370 000 zł (w tym 60 000 zł wkładu własnego). Natomiast podpisanie aktu notarialnego na nabycie nowej nieruchomości położonej w A nastąpiło w dniu 26 czerwca 2017 r.;
   2. w zakupionej nieruchomości w dniu 26 czerwca 2017 roku położonej w A zostały zrealizowane cele mieszkaniowe w następujący sposób: dom został wykończony ze stanu deweloperskiego (ściany oraz sufity przygotowane pod malowanie, wylewka betonowa przygotowana pod kładzenie podłóg, łazienki przygotowane pod kładzenie płytek oraz wykończenie białym montażem itp.) do stanu pod klucz (pomalowane ściany oraz sufity, zamontowana kuchnia, schody itp., w łazienkach położone płytki, położone panele w całym domu, ocieplenie stropu, zamontowanie oświetlenia, wstawienie mebli do wszystkich pomieszczeń itp.) Nieruchomość od momentu nabycia jest wykorzystywana do zamieszkania 3-osobowej rodziny (Wnioskodawca -współwłaściciel, B.C. (małżonka) - współwłaścicielka oraz D.E. (syn małżonki);
      
      
      
3. odnośnie zakupu towarów i usług:
   
   
   
   1. przez sformułowanie zakup towarów i usług należy rozumieć wydatki na wykończenie nowo nabytej nieruchomości do stanu pod klucz w celu zamieszkania, tj. położenie podłóg, pomalowanie ścian, wstawienie mebli, wykończenie łazienki, zamontowanie kominka, wstawienie kuchni pod zabudowę, zrobienie schodów na piętro, zamontowanie oświetlenia, gniazdek oraz włączników itp.;
   2. Wnioskodawca posiada faktury VAT na wszystkie towary oraz kwoty zawarte we wniosku stwierdzające poniesione przez Niego wydatki na wykończenie nowo nabytej nieruchomości położonej w A;
   3. wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę koszty związane z nabyciem nowej nieruchomości oraz jej wykończeniem zostały poniesione nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego;
   4. używając następujących stwierdzeń we wniosku Wnioskodawca miał na myśli:
      
      
      
      1. & przełącznik (włącznik świateł);
      2. & ramki (ramki gniazdek pokojowych, kuchennych, włączników świateł oraz gniazdek zewnętrznych;
      3. & oczka (lampy ledowe wpuszczane w sufit oświetlające pomieszczenie);
      4. & łącznik (włącznik używany do połączenia światła nad schodami, włącznik gniazdek zewnętrznych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy spłata kredytu zaciągniętego na zakup sprzedanej nieruchomości stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe zgodnie z podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wkład własny uiszczony przy umowie kredytu bankowego stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe zgodnie z podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy zakup wskazanych powyżej towarów i usług stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe zgodnie z podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Niniejsze rozstrzygniecie dotyczy zadanego pytania trzeciego. W zakresie pytania pierwszego i drugiego zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie pytania trzeciego, wszystkie poniesione przez Niego wydatki na zakup towarów i usług związane z wykończeniem nieruchomości położonej przy ul. ... stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe zgodnie z podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do wydatków budowlano-remontowych. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia budowa, czy też remont zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 6, 7a i 8 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego;
• przebudowie - należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji;
• remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe zaliczyć można wydatki poniesione na takie artykuły i usługi jak: glazura, terakota, zakup szyby hartowanej montowanej na stale do ściany (zamiast glazury) pomiędzy górnymi a dolnymi szafkami kuchennymi, koszt przebudowy sufitu pomiędzy okapem i systemem wentylacji lokalu, w tym materiały użyte do obniżenia części sufitu oraz materiały łączące okap z systemem wentylacji, zakup i montaż oświetlenia (lampki sufitowe, paski diodowe, plafony itd.) - o ile będą wbudowane na stałe w zabudowę ścian i sufitów oraz nie stanowią elementów wyposażenia lokalu mieszkalnego. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 marca 2016 r., znak: IPPB4/4511-12/16-4/IM, Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 15 lipca 2016 r., znak: ILPB2/4511-1-511/16-4/MKI).

Celem mieszkaniowym - mieszczącym się w kategorii art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy - są także wydatki poniesione na zakup kontaktów elektrycznych, włączników światła, zakup klepki drewnianej, paneli podłogowych oraz listew przypodłogowych wraz z kosztem robocizny, zakup wraz z kosztami montażu 2 drzwi wewnętrznych oraz 1 drzwi wejściowych z futrynami i progami, zakup wraz z kosztami montażu okien w tym okno balkonowe, na przebudowę łazienki, w tym zakup oraz koszty montażu kabiny prysznicowej, umywalki, kompaktu wc z deską, zakup części niezbędnych do ich instalacji i podłączenia do sieci wodnokanalizacyjnej (rury, syfony, baterie, zawory i węże zasilające do wody itp.), zakup materiałów typu: tynki, gipsy, silikony, farby, fugi, kleje, tapety wraz z usługą wykonania, koszty wykonania (materia) wraz z robocizną) instalacji elektrycznej, gazowej, hydraulicznej, wykonanie gładzi. (Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 21 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 99/14).

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nabyte na postawie przedłożonych faktur towary i usługi, stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego;
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

Ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, który stanowi, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od powyższej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie z ww. zwolnienia, to poniesione wydatki na cele określone m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą spełniać warunki z art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy wynika, że dla możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia istotnym jest, aby zostały zaspokojone własne cele mieszkaniowe podatnika.

Poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem własne świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, uregulowane w powołanym przepisie zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. dachu nad głową, dążenie, aby w tym nowym miejscu mieszkać. Wyraz mieszkaniowe w wyrażeniu własne cele mieszkaniowe należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym.

Zamiarem ustawodawcy tworzącego analizowane zwolnienie przedmiotowe było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych, czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Wynika to wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie. Przewidując przedmiotowe zwolnienie ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na własne cele mieszkaniowe.

Obowiązek opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości może być więc wyłączony przez zwolnienie przewidziane właśnie w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie jest jednak regulacją, która nie ma na celu zwalniać każdego wydatkowania środków. Samo poniesienie przez podatnika wydatku nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego - jak wskazano powyżej - jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, jakie konkretnie wydatki mieszczą się w pojęciu budowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy i remontu, dlatego też oceniając je pod kątem prawa do zastosowania zwolnienia należy odwołać się posiłkowo do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.).

W świetle art. 3 pkt 8 powołanej ustawy, poprzez remont należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za remont uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 886/96, w którym stwierdzono, że za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że nie wszystkie wymienione w opisie stanu faktycznego wydatki mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatku na własne cele mieszkaniowe nie będzie stanowić zakup sprzętu AGD, tj. pralki, kuchenki, lodówki, piekarnika oraz zmywarki. Wydatki te związane są bowiem z wyposażeniem nieruchomości i wobec tego ich poniesienie nie uprawnia do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Nie podlegają również przedmiotowemu zwolnieniu inne wydatki poniesione na wyposażenie pomieszczeń i zakup narzędzi, tj. zakup pistoletu do silikonu, pędzli, wałków, foli malarskiej, krzyżyków dystansowych, wiertarko-wkrętarki, kostki szlifierskiej, taczki budowlanej, mini rusztowania, lamp wiszących, kinkietów, żarówek oraz otwornicy do glazury.

Również wydatki związane z wyposażeniem budynku, poniesione na wstawienie mebli w całym domu oraz wstawienie kuchni pod zabudowę nie stanowią wydatków na własne cele mieszkaniowe, bowiem nie mają charakteru prac budowlanych.

Ustosunkowując się z kolei do możliwości zaliczenia do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe wydatków poniesionych na podmurówki, podstawy słupów oraz opłat za założenie nawodnienia stwierdzić należy, że wydatki te nie spełniają dyspozycji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. wydatki zostały poniesione celem zagospodarowanie infrastruktury wokół nieruchomości oraz nie są związane bezpośrednio z jej remontem i tym samym nie mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe. Nie podlegają także przedmiotowemu zwolnieniu wydatki poniesione na opłaty za odbiór odpadów komunalnych i budowlanych.

Za wydatki poniesione na realizację własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawca może natomiast uznać wydatki związane z:

• zakupem urządzeń sanitarnych, tj. zakupem muszli WC wraz z elementami montażowymi, rur, kratek ściekowych, kolanek, zaworów, półsyfonów, baterii, umywalki, rozet stożkowych;
• z oświetleniem mieszkania - jeżeli wydatki te wiążą się z oświetleniem wbudowanym na stałe w zabudowę ścian i sufitów i nie stanowią elementów wyposażenia lokalu mieszkalnego , tj. włączników świateł, ramek gniazdek pokojowych, kuchennych, włączników świateł oraz gniazdek zewnętrznych, lamp ledowych wpuszczanych w sufit oświetlających pomieszczenie, włącznika używanego do połączenia światła nad schodami, włączników gniazdek zewnętrznych;
• z zakupem drzwi i klamek zewnętrznych, wkrętów, kołków, łączników kantowych, kantówki heblowanej, paneli, podkładów pod panele, listwy przypodłogowej, podłogi winylowej,
  
  
  - bowiem spełniają one dyspozycję przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wydatki poniesione na realizację własnych celów mieszkaniowych, o których mowa w art. art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca może uznać również wydatki związane z zakupem materiałów budowlanych, takich jak cement, impregnaty, zaprawy, kleje, silikony, gres, pianki montażowe, farby, emalie oraz fugi, pod warunkiem, że zostały one poniesione celem wykończenia domu i nie zostały poniesione celem zagospodarowanie infrastruktury wokół nieruchomości oraz nie są związane bezpośrednio z jej remontem.

Reasumując, biorąc pod uwagę zakres prac przedstawionych we wniosku, które Wnioskodawca wykonał w nabytej nieruchomości, w której realizuje własne cele mieszkaniowe, wskazać należy, że nie wszystkie poniesione przez Niego wydatki korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego oraz wyroku sądu, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Zastrzeżenia wymaga, że od 1 stycznia 2019 r. zmianie uległa treść powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 1 pkt 5 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159), w powołanym przepisie wyrazy dwóch lat zastępuje się wyrazami trzech lat. W myśl art. 16 wskazanej ustawy zmieniającej przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. (). W związku z tym, że sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości nastąpiła w 2016 r. to zastosowanie znajdują przepisy powołane w treści interpretacji, a więc w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1; 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej