Temat interpretacji
Obowiązek przekazania przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego kwot pobranych zaliczek na podatek za miesiąc grudzień.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.), uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku przekazania przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego kwot pobranych zaliczek na podatek za miesiąc grudzień (pytanie oznaczone we wniosku nr 15) jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca (M.) jest związkiem międzygminnym, o którym mowa w art. 64 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, będącym organizatorem publicznego transportu zbiorowego na obszarze gmin tworzących związek.
Zadania M. obejmują planowanie, organizowanie i zarządzanie publicznym transportem zbiorowym w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa, w tym ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym.
M. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Rozporządzeniem z dnia 2017 r. w sprawie utworzenia w województwie () związku metropolitalnego pod nazwą GM., działając na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o związku metropolitalnym w województwie (), Rada Ministrów utworzyła związek metropolitalny pod nazwą GM. Stosownie do postanowień § 4 Rozporządzenia weszło ono w życie w dniu 1 lipca 2017 r. Zadaniem GM. jest m.in. organizacja komunikacji miejskiej na terenie miast do niej należących.
Uchwałą z dnia 17 maja 2018 r. w sprawie przejęcia przez GM. wykonywanego dotychczas przez M. zadnia organizowania publicznego transportu zbiorowego w gminnych przewozach pasażerskich na obszarze gmin członkowskich M. i zawarcia stosownego porozumienia, Zgromadzenie GM. postanowiło:
- Przejąć od M. zadanie organizowania publicznego transportu zbiorowego w gminnych przewozach pasażerskich na obszarze gmin członkowskich M.;
- Wyrazić zgodę na zawarcie stosownego porozumienia pomiędzy GM. a M. w sprawie przejęcia z dniem 1 stycznia 2019 r. zadania wymienionego w pkt 1.
Stosowną uchwałę powzięło również Zgromadzenie M. (uchwała z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie wyrażenia woli przekazania wszelkich praw i obowiązków M. na GM.).
M. oraz GM. zamierzają, działając na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o związku metropolitalnym w województwie (), przenieść z M. na GM. wszelkie prawa i obowiązki M. W tym celu, stosownie do powołanego przepisu, zgromadzenie M. podejmie uchwałę o przeniesieniu wszelkich praw i obowiązków na GM., a zgromadzenie M. uchwałę o wyrażeniu zgody na przeniesienie praw i obowiązków. W konsekwencji powyższego M., działając na podstawie art. 67b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz § 43 ust. 1 Statutu M. zamierza podjąć uchwałę w przedmiocie likwidacji M. oraz otwarcia postępowania likwidacyjnego z dniem 1 stycznia 2019 r.
Po przejściu ogółu praw i obowiązków z M. na GM., M. nie ulegnie zatem automatycznej, tj. z mocy przepisów prawa likwidacji. Byt prawny M. ustanie po zakończeniu postępowania likwidacyjnego.
Na GM. zostanie przeniesiony cały majątek M. z wyjątkiem części środków pieniężnych w wysokości kilkuset tysięcy złotych, z których zostanie sfinansowana likwidacja M.
Na dzień dzisiejszy nie występują zdarzenia, jak również Wnioskodawca nie posiada wiedzy o takich zdarzeniach, które mogłyby spowodować konieczność złożenia korekt deklaracji PIT-4R i PIT-11. Ponadto Wnioskodawca nie może wskazać ewentualnych zaległości, jak również przyczyn ich powstania, ponieważ na dzień dzisiejszy nie posiada wiedzy, aby taka zaległość istniała.
W związku z powyższym opisem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zadano następujące pytania.
Czy na M. będzie ciążył obowiązek dokonywania korekt deklaracji PIT-4R i PIT-11 dotyczących działalności M. w okresie sprzed przejścia na GM. ogółu praw i obowiązków? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)
Czy zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiąc grudzień powinny zostać uiszczone przez M.? (pytanie oznaczone we wniosku nr 15)
Czy na M. będzie ciążył obowiązek uiszczenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych (w przypadku jej wystąpienia) za okresy sprzed przejścia na GM. ogółu praw i obowiązków M.? (pytanie oznaczone we wniosku nr 16)
Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 15, tj. dotyczące obowiązku przekazania przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego kwot pobranych zaliczek na podatek za miesiąc grudzień. W pozostałej części, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 i nr 16 wniosek rozpatrzony zostanie odrębnym pismem.
Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 15 zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiąc grudzień nie powinny zostać uiszczone przez M. tylko przez GM. jako podmiot nabywający ogół praw i obowiązków.
Z uwagi na przejście na następcę wszelkich praw i obowiązków (w tym wszelkich praw majątkowych) M. nie będzie miał jakiejkolwiek możliwości uiszczenia podatku z uwagi na brak jakichkolwiek składników majątkowych, z wyjątkiem środków pieniężnych zabezpieczonych na przeprowadzenie procesu likwidacji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Rozpatrując kwestię obowiązku przekazania przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego kwot pobranych zaliczek na podatek za miesiąc grudzień w pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że w interpretacji z dnia 18 stycznia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego nie dojdzie do sukcesji w zakresie praw i obowiązków przewidzianych przepisami prawa podatkowego.
Zgodnie z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a (art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego M. oraz GM. zamierzają, działając na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o związku metropolitalnym w województwie (), przenieść z M. na GM. wszelkie prawa i obowiązki M. W tym celu, stosownie do powołanego przepisu, zgromadzenie M. podejmie uchwałę o przeniesieniu wszelkich praw i obowiązków na GM., a zgromadzenie GM. uchwałę o wyrażeniu zgody na przeniesienie praw i obowiązków. Treść wniosku wskazuje, że z dniem 1 stycznia 2019 r. nastąpi przeniesienie wszystkich składników majątku oraz wszelkich praw i obowiązków M. na GM., która będzie kontynuowała działalność M. Przeniesienie praw i obowiązków skutkuje wstąpieniem GM. we wszelkie prawa i obowiązki związku międzygminnego, w tym związane z wykonywaniem zadań publicznych oraz wynikające z zezwoleń i koncesji oraz innych aktów administracyjnych. W konsekwencji powyższego M., działając na podstawie art. 67b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz § 43 ust. 1 Statutu M. zamierza podjąć uchwałę w przedmiocie likwidacji M. oraz otwarcia postępowania likwidacyjnego z dniem 1 stycznia 2019 r. Ponadto na GM. zostanie przeniesiony cały majątek M. z wyjątkiem części środków pieniężnych w wysokości kilkuset tysięcy złotych, z których zostanie sfinansowana likwidacja M.
Wobec powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego i obowiązujące regulacje prawne w szczególności uwzględniając interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2019 r., zgodnie z którą w okolicznościach przedstawionych we wniosku w opisie zdarzenia przyszłego nie dojdzie do sukcesji w zakresie praw i obowiązków przewidzianych przepisami prawa podatkowego stwierdzić należy, że kontynuacja obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych może nastąpić wyłącznie na podstawie art. 231 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.). Stosownie do treści tego przepisu w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5. Skutkiem przejęcia w trybie powyższego przepisu Kodeksu pracy jest wejście przejmującego w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników przejętego zakładu pracy bez rozwiązywania dotychczasowych stosunków pracy mimo przekształceń podmiotowych. Jednakże w takim przypadku kwestii obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych będących konsekwencją kontynuowanego na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu pracy stosunku pracy nie należy utożsamiać z kwestią odpowiedzialności płatnika uregulowaną w art. 30 ustawy Ordynacja podatkowa. Gdy sukcesja następuje tylko na płaszczyźnie stosunku pracy zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy każdy z pracodawców powinien ponosić odpowiedzialność jedynie za te obowiązki, do których wykonania był zobowiązany na mocy ustaw podatkowych.
Zatem obowiązek wpłacenia naliczonych i pobranych przez Wnioskodawcę zaliczek na podatek dochodowy za miesiąc grudzień ciąży na Wnioskodawcy.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej