Temat interpretacji

Opodatkowanie małżeńskiej emerytury otrzymanej z USA.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 6 września 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2018 r. (data nadania 19 października 2018 r., data wpływu 22 października 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 8 października 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.423.2018.1.MP (data nadania 9 października 2018 r., data doręczenia 15 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 18 listopada 2018 r. (data nadania 19 listopada 2018 r., data wpływu 23 listopada 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 7 listopada 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.423.2018.2.MP (data nadania 8 listopada 2018 r., data doręczenia 13 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego z USA jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego z USA.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 8 października 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.423.2018.1.MP (data nadania 9 października 2018 r., data doręczenia 15 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 7 listopada 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.423.2018.2.MP (data nadania 8 listopada 2018 r., data doręczenia 13 listopada 2018 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Pismem z dnia 18 października 2018 r. (data nadania 19 października 2018 r., data wpływu 22 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 18 listopada 2018 r. (data nadania 19 listopada 2018 r., data wpływu 23 listopada 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest emerytką, otrzymuje polską emeryturę oraz małżeńską ze Stanów Zjednoczonych, tzn. emerytura ta wypracowana została przez męża Wnioskodawczyni, a zgodnie z przepisami prawa amerykańskiego, Wnioskodawczyni otrzymuje jej część. Wnioskodawczyni posiada podwójne obywatelstwo, polskie i amerykańskie.

Mąż Wnioskodawczyni przebywa jeszcze w Stanach Zjednoczonych, pracuje, otrzymuje emeryturę i rozlicza się z urzędem podatkowym w Stanach Zjednoczonych. Rozliczenie dokonywane za granicą dokonywane było na obojga małżonków, zatem po powrocie do Polski Wnioskodawczyni pozostawiła mężowi upoważnienie do wspólnego rozliczenia dochodów. Tym samym podatek w Stanach odliczany jest od zarobków jak i emerytury dotyczącej również części należnej Wnioskodawczyni. Małżonkowie dokonują wspólnego rozliczenia w Stanach Zjednoczonych. Część emerytury z USA należnej Wnioskodawczyni wpływa na konto, bank nalicza podatek i tym samym zmniejsza jej kwotę o ponad 100 dolarów.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że:

• Miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni dla celów podatkowych w okresie będącym przedmiotem zapytania jest W.

• Powiązania Wnioskodawczyni z Polską to: dzieci, wnuki, dalsza rodzina, znajomi.

• Powrót Wnioskodawczyni do Polski miał miejsce w maju 2017 r. z zamiarem stałego pobytu.

• Mąż Wnioskodawczyni w chwili obecnej przebywa w Stanach i nie precyzuje planów.

• Emeryturę małżeńską Wnioskodawczyni otrzymuje z Social Security Administration USA.

• Przedmiotowe świadczenie zostało przyznane, kiedy mąż Wnioskodawczyni osiągnął wiek emerytalny i złożył stosowne dokumenty, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy emerytura, którą otrzymuje Wnioskodawczyni ze Stanów Zjednoczonych powinna być opodatkowana w Polsce?

Pytanie dotyczy okresu od września 2017 r. do października 2018 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami mówiącymi, że nie może wystąpić podwójne opodatkowanie, podatek od emerytury, którą Wnioskodawczyni otrzymuje z USA nie powinien być pobierany. Jeżeli podatek płacony jest w USA nie powinien być w Polsce naliczany ponownie. Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, że chociaż emeryci w Stanach podatku nie płacą, to jednak w momencie gdy pracują (tak jak mąż Wnioskodawczyni), muszą się rozliczać. Stąd problem podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przez centrum interesów osobistych należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei centrum interesów gospodarczych to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiadająca miejsce zamieszkania w Polsce otrzymuje polską emeryturę oraz emeryturę małżeńską ze Stanów Zjednoczonych. Emeryturę małżeńską Wnioskodawczyni otrzymuje z Social Security Administration USA, wypłacaną na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy świadczenia małżeńskie (emerytura), które otrzymuje z USA podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W stosunku do powyżej kwestii będącej przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania emerytury. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy (Ogólne zasady opodatkowania).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. umowy stanowi, że postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Ponadto, zgodnie z art. 19 ust. 1 umowy, płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Praca lub osobiście świadczone usługi, wykonywane przez obywatela jednego z Umawiających się Państw, będą traktowane przez drugie Umawiające się Państwo jako pełnienie funkcji rządowych, jeżeli taka praca lub osobiście świadczone usługi są tak traktowane przez wewnętrzne prawo obu Umawiających się Państw (art. 19 ust. 2 umowy).

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Przy czym, dochód z emerytury może być również opodatkowany w państwie, z którego jest wypłacany (w USA) art. 5 ust. 1 ww. umowy.

W Polsce do przedmiotowego świadczenia mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni ma obowiązek rozliczania się w Polsce ze wszystkich osiągniętych w roku podatkowym dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, ponieważ jako osoba mająca dla celów podatkowych miejsce zamieszkania w Polsce posiada w tym kraju nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z postanowieniami polsko-amerykańskiej umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie małżeńskie otrzymywane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki może być opodatkowane w Polsce. Jednocześnie jednak, jeżeli świadczenie to stanowi świadczenie rodzinne przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki to jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczenia oraz nie uwzględnia się go w rocznym zeznaniu podatkowym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej