Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął dnia 24 maja 2017 r. (brak daty wypełnienia wniosku) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka cywilna (dalej zwana: S.C.) istnieje od marca 2017 roku i została zawiązana przez dwóch wspólników osoby fizyczne podatników podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej zwanego: PIT).

Wspólnikami są:

• wspólnik 1 dla którego S.C. jest jedynym źródłem przychodu, który w poprzednich dwóch latach nie prowadził działalności gospodarczej,
• wspólnik 2 (Wnioskodawca) dla którego S.C. jest jednym z 2 źródeł przychodu, który w poprzednich dwóch latach (i nadal) jest wspólnikiem spółki jawnej.

Wspólnik 1 jest podatnikiem, który w roku 2017 rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Jest także małym podatnikiem, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, gdyż w roku 2016 wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła równowartości 1.200.000 euro.

Wspólnik 2 jest małym podatnikiem, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, gdyż w roku 2016 wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła równowartości 1.200.000 euro.

Wspólnicy nie pozostawali i nie pozostają w związkach małżeńskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnik 2 może skorzystać w 2017 roku ze sposobu amortyzacji, o której mowa w art. 22k ustęp 7 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy może on skorzystać ze sposobu amortyzacji, o którym mowa w art. 22k ustęp 7 ustawy o PIT.

Przepis ten uzależnia możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji dla dwóch grup podatników: rozpoczynających w roku podatkowym prowadzenie działalności gospodarczej (którzy nie prowadzili jej w dwóch latach poprzednich) i dla małych podatników.

Wnioskodawca jest małym podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy: kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Powyższa zasada amortyzacji polega na zaliczaniu do kosztów podatkowych dokonywanych jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości.

W myśl art. 22k ust. 11 ww. ustawy: przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

• mali podatnicy lub
• podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie mały podatnik jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych który stanowi: ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Należy także podkreślić, że dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów jest ważne kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej księgą, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia małego podatnika, w przypadku:

• osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą, do limitu 1 200 000 euro należy uwzględnić przychody z tej działalności, bez względu na uzyskiwane przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną,
• gdy działalność gospodarcza jest wykonywana w formie spółki niebędącej osobą prawną, do limitu 1 200 000 euro należy uwzględnić przychody wyłącznie z działalności w tej spółce.

Ponadto skoro zarówno przychody i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie wspólnikami tej spółki. W konsekwencji jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych może dokonywać podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tj. spółka niebędąca osobą prawną bądź osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednym ze wspólników spółki cywilnej, która istnieje od marca 2017 r. Ponadto Wnioskodawca od co najmniej dwóch lat jest wspólnikiem spółki jawnej. Wnioskodawca wskazał też, że jest małym podatnikiem.

Mając na uwadze zaprezentowane zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że skoro spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, istnieje od marca 2017 r., to należy ją uznać za podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej. Jednak z uwagi na treść art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, który to przepis wyklucza możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji przez podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej, a Wnioskodawca jest też wspólnikiem spółki jawnej, to fakt ten stanowi przesłankę wykluczającą możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji.

Reasumując Wnioskodawca, jako wspólnik 2, nie może skorzystać w 2017 r. ze sposobu amortyzacji, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w tym roku spółka cywilna rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest jednocześnie wspólnikiem spółki jawnej. Tym samym ziściło się zastrzeżenie, o którym mowa w art. 22k ust. 11 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej