W zakresie ustalenia źródła przychodów. - Interpretacja - 0112-KDIL3-3.4011.343.2018.1.DS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 27.11.2018, sygn. 0112-KDIL3-3.4011.343.2018.1.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie ustalenia źródła przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, ukończył studia wyższe i jest zatrudniony w liceum ogólnokształcącym na stanowisku nauczyciela matematyki.

Wnioskodawca aktualnie prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji (udzielania korepetycji z matematyki). Działalność gospodarcza nie przynosi jednak spodziewanych rezultatów, a Wnioskodawca negatywnie ocenia szanse na dalszy jej rozwój. W związku z tym Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej oraz zgłosić ten fakt do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Po zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza, po godzinach pracy w szkole, udzielać korepetycji z matematyki. Działalność tę będzie wykonywał osobiście, wykorzystując własną wiedzę i umiejętności. Wnioskodawca nie będzie zatrudniał pracowników i nie będzie polecał udzielania korepetycji osobom trzecim. Korepetycje udzielane będą w mieszkaniu Wnioskodawcy lub mieszkaniu osoby uczącej się. Intencją Wnioskodawcy jest, aby jego docelowym głównym miejscem pracy była szkoła, w której jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przychody, które Wnioskodawca będzie uzyskiwał z udzielania osobiście korepetycji, należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym przychody, które będzie uzyskiwał z udzielania osobiście korepetycji należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. przychody z działalności wykonywanej osobiście stanowią odrębne źródło przychodów. Zgodnie z art. 13 pkt 2 u.p.d.o.f. do źródła tego zalicza się m.in. przychody z wykonywanej osobiście działalności oświatowej. Niewątpliwie, indywidualne nauczanie matematyki (udzielanie korepetycji) wykonywane osobiście przez osobę, która ukończyła studia wyższe i posiada uprawnienia do wykonywania zawodu nauczyciela, stanowi działalność oświatową w rozumieniu art. 13 pkt 2 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

  1. działalność wykonywaną osobiście (pkt 2),
  2. pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w niniejszej regulacji daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie w sposób ciągły. Zatem działalność gospodarcza to taka działalność, która:

  • jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
  • wykonywana jest w sposób ciągły; jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
  • prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.

Ponadto stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści cytowanej regulacji wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że nie jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przesłanki, jakie musi spełniać dana działalność, aby mogła być uznana za pozarolniczą działalność gospodarczą w świetle tej ustawy oraz katalog cech, które wyłączają dane działanie z tej kategorii.

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście. Przepis art. 13 pkt 2 tej ustawy stanowi, że: za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest nauczycielem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Wnioskodawca aktualnie prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji (udzielania korepetycji z matematyki). Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej. Natomiast po zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza po godzinach pracy w szkole udzielać korepetycji z matematyki. Działalność tą Wnioskodawca będzie wykonywał osobiście, wykorzystując własną wiedzę i umiejętności. Wnioskodawca nie będzie zatrudniał pracowników i nie będzie polecał udzielania korepetycji osobom trzecim. Korepetycje udzielane będą w mieszkaniu Wnioskodawcy lub mieszkaniu osoby uczącej się.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji wyrażenia działalność wykonywana osobiście przez wskazanie cech, jakimi ta działalność winna się charakteryzować. Jednak należy przyjąć, że wymienione w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalności mają cechę wspólną, a mianowicie przymiot osobistego wykonywania tych czynności. Oznacza to, że podatnik zobowiązuje się do osobistego wykonania czynności w celu założonym przez osobę zlecającą ich wykonanie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy uznać, że skoro działalność polegająca na udzielaniu korepetycji jest wykonywana przez Wnioskodawcę osobiście, a jego głównym źródłem przychodów jest praca w szkole na stanowisku nauczyciela, to przychody uzyskiwane z tego tytułu powinny być zaliczone do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychody z tytułu udzielania korepetycji są przychodami z działalności wykonywanej osobiście.

Reasumując w opisanym zdarzeniu przyszłym przychody, które Wnioskodawca będzie uzyskiwał z udzielania osobiście korepetycji należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej