Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, po... - Interpretacja - 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.10.TR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 12.09.2018, sygn. 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.10.TR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie pięciu lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 17 stycznia 2018 r. sygn. akt () (data wpływu prawomocnego orzeczenia 21 czerwca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 17 marca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację nr 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.1.TR, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z 17 marca 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.1.TR wniosła pismem z 24 marca 2017 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z 20 kwietnia 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.2.TR stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 17 marca 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.1.TR złożył skargę z 18 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 17 stycznia 2018 r. sygn. akt () uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 17 marca 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.74.2017.1.TR.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 17 stycznia 2018 r. sygn. akt () Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej złożył skargę kasacyjną z 12 marca 2018 r. nr 0110-KWR2.4021.32.2018.2.EŚ do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Dnia 24 kwietnia 2018 r. pismem nr 0110-KWR2.4021.51.2017.1.EŚ zważywszy na zmianę stanowiska w powyższej sprawie wniesiono o cofnięcie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 11 maja 2018 r. sygn. akt () umorzył postępowanie kasacyjne.

Dnia 21 czerwca 2018 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 15 czerwca 2018 r. sygn. akt () w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 25 czerwca 2001 r. Wnioskodawczyni razem z mężem nabyli aktem notarialnym do majątku wspólnego nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym (działka nr 1710 o obszarze 0,0657 ha).

W dniu 27 sierpnia 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 12 września 2012 r. stwierdzono, że spadek po zmarłym dziedziczą Wnioskodawczyni i dwaj synowie (każdy spadkobierca w udziale wynoszącym 1/3 części spadku). W wyniku dziedziczenia udział Wnioskodawczyni w ww. nieruchomości wyniósł 2/3 (Wnioskodawczyni nabyła dodatkowo 1/6 udziału). W dniu 19 października 2012 r. aktem notarialnym spadkobiercy zawarli umowę nieodpłatnego działu spadku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności. W wyniku tej umowy Wnioskodawczyni stała się jedynym właścicielem ww. nieruchomości (dodatkowo uzyskała prawo do 1/3 udziału w nieruchomości). W ramach zarządu majątkiem prywatnym w dniu 27 grudnia 2016 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja zbycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 27 grudnia 2016 r. będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja zbycia przez nią nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 27 grudnia 2016 r. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 updof, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m. in.:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 31 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jednolity: Dz.U. z 2015 r., poz. 2082 ze zm., dalej: kro) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Stosownie do art. 35 kro w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu współwłaścicielom zatem przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej natomiast żaden ze współwłaścicieli nie może korzystać i samodzielnie rozporządzać prawem własności co do nieruchomości przez cały czas trwania współwłasności łącznej zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10.

Konsekwencją takiego rozumienia wspólności ustawowej (małżeńskiej) jest brak możliwości sztucznego dzielenia prawa do nieruchomości na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 updof. W sytuacji bowiem nabycia nieruchomości w ramach wspólności ustawowej (małżeńskiej) uznaje się, że małżonek nabył prawo własności do całej nieruchomości. Nie zmienia tego faktu późniejsza śmierć współmałżonka oraz nabycie udziału w tej nieruchomości w drodze dziedziczenia po zmarłym oraz udziału nabytego w wyniku działu spadku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Zaprezentowane stanowisko znajduje także odzwierciedlenie w aktualnym i ugruntowanym orzecznictwie sądowym zob. wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 569/15, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Go 136/14, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 447/14, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 760/13 oraz z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 1115/11, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1177/13, z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3464/12 oraz z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2999/12, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1378/12, czy też Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1474/11.

Ponadto stanowisko to jest potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny zob. przykładowe wyroki z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10, z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1764/12 oraz z dnia 5 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 3089/13.

Konsekwencją przyjęcia takiego stanowiska, jest uznanie, że termin 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 updof rozpoczyna swój bieg od daty nabycia nieruchomości w ramach wspólności ustawowej (małżeńskiej). Okoliczność nabycia w terminie późniejszym udziału w nieruchomości w drodze dziedziczenia po zmarłym mężu oraz udziału nabytego w wyniku działu spadku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności pozostaje irrelewantna.

Wnioskodawczyni prawo do nieruchomości nabyła w dniu 25 czerwca 2001 r., zatem 5-letni termin z art. 10 ust. 1pkt 8 updof upłynął z dniem 31 grudnia 2006 r. Ponieważ zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w ramach zarządu majątkiem prywatnym oraz po upływie 5-letniego terminu z art. 10 ust. 1 pkt 8 updof (w dniu 27 grudnia 2016 r.), przychód uzyskany z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 17 stycznia 2018 r. sygn. akt ().

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 czerwca 2001 r. Wnioskodawczyni razem z mężem nabyli aktem notarialnym do majątku wspólnego nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. W dniu 27 sierpnia 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 12 września 2012 r. stwierdzono, że spadek po zmarłym dziedziczą Wnioskodawczyni i dwaj synowie (każdy spadkobierca w udziale wynoszącym 1/3 części spadku). W wyniku dziedziczenia udział Wnioskodawczyni w ww. nieruchomości wyniósł 2/3 (Wnioskodawczyni nabyła dodatkowo 1/6 udziału). W dniu 19 października 2012 r. aktem notarialnym spadkobiercy zawarli umowę nieodpłatnego działu spadku oraz nieodpłatnego zniesienia współwłasności. W wyniku tej umowy Wnioskodawczyni stała się jedynym właścicielem ww. nieruchomości (dodatkowo uzyskała prawo do 1/3 udziału w nieruchomości). W ramach zarządu majątkiem prywatnym w dniu 27 grudnia 2016 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość.

Rozpatrujący sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu rozstrzygnął, że () w stanie faktycznym opisanym we wniosku oraz w zaskarżonej interpretacji indywidualnej należy przyjąć, że nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. całej nieruchomości przez skarżącą nastąpiło w 2001 r. Skoro bowiem dział spadku dokonany między skarżącą i jej synami, tj. między spadkobiercami jest jedynie faktycznym i cywilnoprawnym potwierdzeniem nabycia ww. nieruchomości, nie zmieniającym niczego w sensie podatkowym, to należy przyjąć, że nieruchomość ta została nabyta przez skarżącą w dniu nabycia nieruchomości do majątku wspólnego, czyli 25 czerwca 2001 r. W tej sytuacji pięcioletni termin, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie upłynął z końcem 2006 r., tj. przed dokonaną w dniu 27 grudnia 2016 r. sprzedażą przez skarżącą tej nieruchomości.

Zatem, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie pięciu lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, środki uzyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu rzeczonej sprzedaży są wyłączone z opodatkowania podatkiem odchodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej