Temat interpretacji
Czy w związku z wydawaniem Przedstawicielom nagród w konkursach organizowanych w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka jako wydająca nagrody pełni rolę płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2018 r. (data wpływu 18 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika, związanych z wydawaniem nagród osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika, związanych z wydawaniem nagród osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży i dystrybucji wielofunkcyjnego urządzenia kuchennego.
Spółka w ramach działalności współpracuje z przedstawicielami handlowymi (polskimi rezydentami podatkowymi), którzy na jej zlecenie prowadzą aktywną sprzedaż urządzenia kuchennego. Przedstawiciele handlowi wykonują działania sprzedażowe na rzecz Spółki w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej (dalej: Przedstawiciele), na podstawie zawartych ze Spółką umów cywilnoprawnych. Spółka w ramach prowadzonych działań motywacyjnych, mających na celu zwiększenie sprzedaży dystrybuowanych produktów, organizuje konkursy dla Przedstawicieli. Uczestnikami konkursu mogą być wyłącznie Przedstawiciele, z którymi Spółkę wiąże obowiązująca w trakcie trwania konkursu umowa cywilnoprawna. Czas trwania konkursów jest określony każdorazowo w regulaminach. Nagrody w konkursach mają formę świadczeń rzeczowych, pieniężnych lub innych. Fundatorem nagród jest Spółka.
Konkursy organizowane przez Spółkę dla Przedstawicieli polegają zasadniczo na uzyskiwaniu przez nich punktów za realizację zadań konkursowych. Zadania konkursowe, za które Przedstawicielom przyznawane są punkty związane są z realizacją sprzedaży w ustalonych parametrach i/lub na określonym poziomie (np. osobiste pozyskanie zamówienia i jego zrealizowanie w trakcie trwania konkursu) lub rekrutacją (co do zasady pozyskaniem do współpracy ze Spółką nowych Przedstawicieli). Za wykonanie określonych zadań konkursowych Przedstawiciele zbierają punkty. Laureatami konkursu zostają Przedstawiciele z najwyższą liczbą zebranych punktów (w zależności od zapisów regulaminu konkretnego konkursu laureatami może zostać np. 20 lub inna ustalona liczba osób o najwyższej liczbie zgromadzonych punktów).
Konkursy te mogą być kierowane do wszystkich Przedstawicieli współpracujących ze Spółką, jak również do określonej grupy Przedstawicieli, tj. np. kierowników poszczególnych grup Przedstawicieli.
Wszystkie konkursy orgaznizowane przez Wnioskodawcę mają na celu zmotywowanie współpracujących z nią Przedstawicieli, a w efekcie intensyfikację sprzedaży, poprzez zwiększenie liczby transakcji oraz poprzez pozyskanie do współpracy nowych Przedstawicieli, powiększając tym samym szanse sprzedażowe Spółki. Otrzymanie nagrody ma być zatem motywacją do poprawy wyników sprzedażowych Przedstawicieli i zachętą do polecania innym osobom współpracy z Wnioskodawcą w zakresie sprzedaży towarów.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z wydawaniem Przedstawicielom nagród w konkursach organizowanych w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka jako wydająca nagrody pełni rolę płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wydawaniem Przedstawicielom nagród w konkursach w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka jako wydająca nagrody nie pełni roli płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. przychody z działalności wykonywanej osobiście (pkt 2), pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3) oraz przychody z innych źródeł (pkt 10).
Do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zalicza się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Przychodami z innych źródeł są w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 (art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Z kolei zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Ponadto, w myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.
Zacytowane powyżej przepisy, w szczególności art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, wprowadza specjalną regułę opodatkowania przychodów z tytułu nagród zryczałtowanym podatkiem dochodowym od wartości otrzymanej nagrody, a zatem w sposób całkowicie odrębny od osiąganych przez podatnika innych przychodów
Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Spółka wydaje Przedstawicielom nagrody (pieniężne, rzeczowe, w postaci innych świadczeń) w organizowanych konkursach. Przychód osiągany przez Przedstawicieli w związku z współpracą ze Spółką należy zasadniczo kwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a na Spółce z tego tytułu nie ciążą żadne obowiązki płatnika to Przedstawiciele jako podatnicy są obowiązani samodzielnie do obliczania i wpłacania odpowiednio zaliczek na podatek dochodowy. Zryczałtowanemu opodatkowaniu podlegają wyłącznie wygrane w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagrody związane ze sprzedażą premiową. Zarówno pojęcie konkurs, jak i sprzedaż premiowa nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast właściwe rozumienie tych pojęć zostało wypracowane w doktrynie na podstawie interpretacji indywidualnych organów podatkowych oraz w judykaturze.
W okolicznościach zakrojonych niniejszym wnioskiem na uwagę zasługuje jednak fakt, że grono odbiorców nagród zostało ograniczone wyłącznie do Przedstawicieli, tj. osób wykonujących na rzecz Spółki czynności z zakresu sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W istocie, organizacja konkursów z nagrodami dla Przedstawicieli ma stanowić motywację dla tych osób do poprawy wyników sprzedażowych, a otrzymanie nagrody stanowi niejako dodatkowe wynagrodzenie za ponadprzeciętną realizację usługi. Z tego względu dodatkowe wynagrodzenie nie różni się w istocie od zwykłego, ustalonego z Przedstawicielem wynagrodzenia za świadczenie usług. Niezaprzeczalnie, otrzymanie nagród przez Przedstawicieli następuje w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. W związku z tym, skoro konkurs skierowany jest do jednolitej grupy osób (np. wyłącznie Przedstawicieli wykonujących czynności w ramach działalności gospodarczej) wówczas zasadnym jest, aby przychód otrzymany w formie nagrody w konkursie kwalifikować do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem zgodnie ze stosunkiem prawnym łączącym Spółkę jako wypłacającego nagrody i beneficjentów nagród.
Stanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe w niedawnych interpretacjach indywidualnych. Jak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.324.2017.1.MG), przedsięwzięcie, które będzie skierowane jednocześnie przynajmniej do dwóch grup osób wymienionych we wniosku, w którym liczba nagród jest ograniczona lub będzie skierowane tylko i wyłącznie do jednej grupy osób pracowników Spółki, w którym liczba nagród jest ograniczona, wystąpią elementy niezbędne do uznania go za konkurs, ponieważ uczestnicy ww. konkursów będą pomiędzy sobą rywalizować w celu osiągnięcia najlepszych wyników sprzedażowych, a konkursy będą prowadziły do wyłonienia laureatów, na podstawie określonych wcześniej kryteriów w regulaminach konkursu. W świetle powyższego wartość nagród, które będą przyznawane dla zwycięzców konkursów skierowanych przynajmniej do dwóch grup osób wymienionych we wniosku, stanowić będzie dla tych osób na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w ww. art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji na organizatorze, jako na płatniku będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w ww. art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy konkurs będzie skierowany tylko i wyłącznie do jednej grupy osób, tj. wyłącznie do pracowników Wnioskodawcy, nagroda będzie stanowić dla zwycięzców przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w ww. art. 12 ust. 1 ww. ustawy i w konsekwencji na organizatorze będą spoczywały obowiązki płatnika.
Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na rozstrzygnięcie zawarte w zmienionej z urzędu przez Ministra Finansów interpretacji z dnia 12 maja 2016 r. (sygn. DD3/033/22/14/CRS), w której wskazano, że art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT nie ma zastosowania do tych nagród i wygranych, które w rzeczywistości stanowią ukrytą formę wynagrodzenia za określone działania podjęte przez podatnika w związku z łączącym go z organizatorem stosunkiem cywilnoprawnym, a z taką sytuacją mamy do czynienia w opisanym zdarzeniu przyszłym. Fakt, że w zorganizowanym przez Wnioskodawcę przedsięwzięciu mogą brać udział wyłącznie zawodnicy jego drużyny świadczy o tym, że w rzeczywistości mamy do czynienia dodatkowym elementem wynagrodzenia zawodników drużyny Wnioskodawcy z tytułu ich działalności sportowej. Przedmiotowe nagrody stanowią w rzeczywistości dodatkową gratyfikację (premię) za dobre wyniki w działalności sportowej, są bowiem związane z grą zawodników w poszczególnych meczach ligowych, Pucharu Polski lub Ligi Mistrzów. Jak sam zauważa Wnioskodawca, celem podejmowanego przedsięwzięcia jest motywowanie zawodników drużyny Wnioskodawcy do efektywniejszej gry, poprawy wyników, co niewątpliwie przyczyni się także do osiągnięcia określonych zysków przez organizatora przedsięwzięcia, czyli Wnioskodawcę. A zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przedmiotowe nagrody pieniężne (niezależnie od kwoty) nie będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie będzie mieć do nich zastosowania zryczałtowany 10% podatek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.
Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2017 r. (sygn. 0115-KDIT2-2.4011.317.2017.1.RS) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że w sytuacji gdy nagrody będą uzyskane przez osoby prowadzące działalność gospodarczą, będące rezydentami oraz osoby nieposiadające miejsca zamieszkania w Polsce, jeżeli osoby te uczestniczą w konkursie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie będą podlegały opodatkowaniu zryczałtowaną stawką 10% wartości nagrody, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinny zostać opodatkowane w ramach tej działalności, zgodnie z wybraną formą opodatkowania. Jeśli natomiast nagrody będą uzyskane przez osoby będące rezydentami oraz osoby nieposiadające miejsca zamieszkania w Polsce, które prowadzą działalność gospodarczą lecz nie będą one uzyskane w związku z tą działalnością gospodarczą - wówczas będą opodatkowane na takich samych zasadach jak w przypadku osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki nagrody wydawane Przedstawicielom na zasadach i w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowiące przychód podatkowy tych osób, winny zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stosunku łączącego Spółkę i Przedstawicieli, a zatem jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Przedstawicieli, a nie zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wydawania przedmiotowych nagród.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepisy prawa podatkowego, o których mowa w ww. art. 8 Ordynacji podatkowej, zawiera m.in. ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509), w której w Rozdziale 7 Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników, zawarte są przepisy dotyczące zasad obliczania, poboru i odprowadzania do właściwego urzędu skarbowego podatku lub zaliczek na podatek przez płatników.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która została wyrażona w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
- jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
- jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione według cen zakupu;
- jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
- w pozostałych przypadkach na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Natomiast zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tj. pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.
Natomiast, jak stanowi art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jak wynika z powyższego, przychód z innego źródła może wystąpić wyłącznie wówczas, gdy niewątpliwie danemu przysporzeniu można przypisać cechę przychodu, a jednocześnie przychód ów nie kwalifikuje się do żadnego innego stypizowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła.
Zatem, jak wskazuje art. 20 ww. ustawy, nagrody tylko wówczas są przychodem z innego źródła, jeżeli nie można ich przypisać do źródeł określonych w art. 12-14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli m.in. do pozarolniczej działalności gospodarczej.
Jeśli zaś dane przysporzenie stanowi jednoznacznie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podatnika (jest bowiem bezpośrednim efektem prowadzenia takiej działalności), to podlega opodatkowaniu według zasad właściwych dla przedmiotowej działalności gospodarczej przysporzenie takie nie może jednocześnie stanowić przychodu z innych źródeł.
Zgodnie natomiast z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.
W związku z powyższym, podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, sami dokonują opodatkowania tych dochodów.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, będąca Wnioskodawcą, jest polskim rezydentem podatkowym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży i dystrybucji wielofunkcyjnego urządzenia kuchennego. Spółka w ramach działalności współpracuje z przedstawicielami handlowymi (polskimi rezydentami podatkowymi), którzy na jej zlecenie prowadzą aktywną sprzedaż urządzenia kuchennego. Przedstawiciele handlowi wykonują działania sprzedażowe na rzecz Spółki w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej (dalej: Przedstawiciele), na podstawie zawartych ze Spółką umów cywilnoprawnych. Spółka w ramach prowadzonych działań motywacyjnych, mających na celu zwiększenie sprzedaży dystrybuowanych produktów, organizuje konkursy dla Przedstawicieli. Uczestnikami konkursu mogą być wyłącznie Przedstawiciele, z którymi Spółkę wiąże obowiązująca w trakcie trwania konkursu umowa cywilnoprawna. Czas trwania konkursów jest określony każdorazowo w regulaminach. Nagrody w konkursach mają formę świadczeń rzeczowych, pieniężnych lub innych. Fundatorem nagród jest Spółka. Konkursy organizowane przez Spółkę dla Przedstawicieli polegają na uzyskiwaniu przez nich punktów za realizację zadań konkursowych. Zadania konkursowe, za które Przedstawicielom przyznawane są punkty związane są z realizacją sprzedaży w ustalonych parametrach i/lub na określonym poziomie (np. osobiste pozyskanie zamówienia i jego zrealizowanie w trakcie trwania konkursu) lub rekrutacją (co do zasady pozyskaniem do współpracy ze Spółką nowych Przedstawicieli). Za wykonanie określonych zadań konkursowych Przedstawiciele zbierają punkty. Laureatami konkursu zostają Przedstawiciele z najwyższą liczbą zebranych punktów. Konkursy te mogą być kierowane do wszystkich Przedstawicieli współpracujących ze Spółką, jak również do określonej grupy Przedstawicieli, tj. np. kierowników poszczególnych grup Przedstawicieli. Wszystkie konkursy orgaznizowane przez Wnioskodawcę mają na celu zmotywowanie współpracujących z nią Przedstawicieli, a w efekcie intensyfikację sprzedaży, poprzez zwiększenie liczby transakcji oraz poprzez pozyskanie do współpracy nowych Przedstawicieli, powiększając tym samym szanse sprzedażowe Spółki. Wnioskodawca wskazuje, iż otrzymanie nagrody ma być motywacją do poprawy wyników sprzedażowych Przedstawicieli i zachętą do polecania innym osobom współpracy z Wnioskodawcą w zakresie sprzedaży towarów.
W związku z tym, że uczestnikami konkursów opisanych w treści wniosku są osoby prowadzące działalność gospodarczą, których przychód z tytułu otrzymanych nagród oraz innych świadczeń winien być rozliczany w ramach działalności gospodarczej (zgodnie z wybraną formą opodatkowania), należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionej bowiem we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie pełni roli płatnika. Osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarcza muszą dokonać samoopodatkowania uzyskiwanych przychodów.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Podkreślenia wymaga też, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.
Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:
- stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
- stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
- zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.
Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu została poddana więc wyłącznie kwestia wypełniania przez Niego obowiązków płatnika w kontekście norm prawa podatkowego bez rozstrzygania czy opisane przedsięwzięcie spełnia przesłanki pozwalające na zakwalifikowanie go jako konkursu.
Podkreślić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zatem niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywołuje natomiast skutku prawnego dla opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym odbiorców nagród w organizowanym przez Niego konkursie.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a,
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej