Odpłatne zbycie nieruchomości umowa rozszerzająca małżeńską wspólność ustawową. - Interpretacja - 0115-KDIT2-2.4011.306.2018.1.ŁS

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 11.09.2018, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.306.2018.1.ŁS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Odpłatne zbycie nieruchomości umowa rozszerzająca małżeńską wspólność ustawową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym dnia 17 lipca 2018 r., uzupełnionym w dniu 10 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości ­ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 12 listopada 2008 r., przyszły małżonek Wnioskodawczyni P.. dokonał zakupu od G. nieruchomości nierolniczej niezabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 250 o powierzchni 372 m2 w udziale 1/2 części oraz zakupu nieruchomości nierolniczej niezabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 251 o powierzchni 373 m2 w udziale 1/2 części. Umowa zakupu części obu działek została sporządzona w formie jednego aktu notarialnego. Zakupu dokonano przed zawarciem związku małżeńskiego a zakupiona nieruchomość stanowiła majątek osobisty przyszłego małżonka. Następnie dnia 30 października 2009 r., przyszły małżonek Wnioskodawczyni P.., dokonał nabycia drogą zakupu, od poprzedniego właściciela, udziału w wysokości 1/2 części we własności nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 745 m2 składającej się z działek oznaczonych w operacie ewidencji gruntów nr 250 i nr 251. Zakup został potwierdzony aktem notarialnym sprzedaży a następnie umową przeniesienia potwierdzoną aktem notarialnym z dnia 2 listopada 2009 r. Zakupu dokonano przed zawarciem związku małżeńskiego a zakupiona nieruchomość stanowiła majątek osobisty przyszłego małżonka. Na obu działkach, tj. na działce nr 250 i nr 251, które zostały scalone dnia 6 października 2010 r. przez Starostwo Powiatowe w jedną działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 290, Wnioskodawczyni i Jej przyszły małżonek rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego. Wybudowany dom jednorodzinny służył Wnioskodawczyni i jej małżonkowi do własnych celów mieszkaniowych. Po zawarciu dnia 11 marca 2011 r. związku małżeńskiego, Wnioskodawczyni i Jej mąż podjęli decyzję o podpisaniu umowy o rozszerzenie małżeńskiej wspólności ustawowej. Umowa taka została sporządzona w formie aktu notarialnego dnia 9 listopada 2012 r. i rozszerzyła obowiązującą ustawową wspólność majątkową o nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 290 o powierzchni 745 m2, która stanowiła odrębny majątek męża Wnioskodawczyni, który został nabyty na podstawie aktów notarialnych umowy sprzedaży z dnia 12 listopada 2008 r. Rep. A nr XXX w udziale 1/2 części i warunkowej umowy sprzedaży z dnia 30 października 2009 r. Rep. A nr XXX i umowy przeniesienia z dnia 2 listopada 2009 r. Rep. A nr XXX w udziale 1/2 części. Po zakończeniu procesu inwestycyjnego polegającego na budowie domu jednorodzinnego, na skutek działań prowadzonych przez G., polegających na podziale działki przyległej do działki będącej własnością Wnioskodawczyni i Jej męża, postanowili zakupić działkę oznaczoną nr 208/2 o powierzchni 119 m2, jako bezpośrednio przyległą do nieruchomości Wnioskodawczyni i Jej męża z przeznaczeniem na poprawę warunków zagospodarowania. Działka została zakupiona dnia 12 kwietnia 2013 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A XXX. Wnioskodawczyni i Jej mąż nie prowadzili na tej działce żadnych inwestycji, które mogłyby wpłynąć na podwyższenie jej wartości, a zgodnie z wpisanymi w akcie notarialnym warunkami umowy sprzedaży działka ta nie mogła zostać zbyta jak i zagospodarowana, jako odrębna nieruchomość ze względu na jej kształt i powierzchnię. W 2014 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż ze względu na sytuacje losową, tj. utratę pracy przez małżonka Wnioskodawczyni, podjęli decyzję o zbyciu nieruchomości. Nieruchomość została zbyta dnia 16 maja 2014 r. Ponadto, Wnioskodawczyni wskazuje, że odpłatne zbycie w 2014 r. nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności w zakresie sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy w wyniku odpłatnego zbycia, w 2014 r., nieruchomości stanowiącej grunt wraz z posadowionym na nim budynkiem mieszkalnym, nie wystąpił przychód z tytułu zbycia części nieruchomości zakupionej w 2008 r. i jednocześnie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia części nieruchomości zakupionej w 2009 r. i nieruchomości zakupionej w 2013 r.?
  2. Czy w wyniku podpisania umowy o rozszerzenie ustawowej wspólnoty majątkowej, Wnioskodawczyni stała się właścicielem nieruchomości z datą jej nabycia przez swojego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego na podstawie umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej (akt notarialny z dnia 9 listopada 2012 r.), czyli: ­ dla 1/2 części działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) w 2008 r. ­ dla 1/2 części działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) w 2009 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymany ze sprzedaży nieruchomości przychód stanowił przychód otrzymany ze sprzedaży zabudowanej budynkiem jednorodzinnym działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) o łącznej powierzchni 745 m2, która zakupiona została w 1/2 części w 2008 r. i 1/2 części w 2009 r. oraz sprzedaży zakupionej w 2013 r. działki o powierzchni 119 m2, zakupionej na poprawę warunków zagospodarowania, która nie mogła zostać zbyta jak i zagospodarowana, jako odrębna nieruchomość ze względu na jej kształt i powierzchnię. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów, w wyniku sprzedaży nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę nr 290 (scaloną z działek nr 250 i nr 251) i niezabudowaną działkę nr 208/2 zakupioną w 2013 r. źródłem przychodów jest przychód otrzymany z odpłatnego zbycia: - 1/2 części zakupionej w 2009 r. działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) - niezabudowanej działki nr 208/2 zakupionej w 2013 r. Natomiast przychód z odpłatnego zbycia 1/2 części zakupionej w 2008 r. działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) nie stanowi źródła przychodu zgodnie z zapisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

  • jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższe oznacza, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z tym, sprzedaż nieruchomości w 2014 r. nie spowoduje w odniesieniu do części nieruchomości zakupionej w 2008 r. konieczności zapłaty podatku dochodowego. Minie bowiem już 5 lat od chwili zakupu. Przychód ze sprzedaż nieruchomości w części zakupionej w 2008 r. nie stanowił, więc przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upłynięcie pięcioletniego terminu wskazanego w tym przepisie. Umową sprzedaży objęte były dwie, opisane w akcie notarialnym umowy sprzedaży nieruchomości, na które składały się:

  1. nieruchomość zabudowana oznaczona w ewidencji gruntów nr 290 (scalona z działek nr 250 i nr 251) zakupiona: ­ w 2008 r. ­ 372 m2 (50%, 1/2 działki na której wybudowano nieruchomość) ­ w 2009 r. ­ 373 m2 (50%, 1/2 działki, na której wybudowano nieruchomość),
  2. nieruchomość niezabudowana zakupiona w 2013 r. oznaczona w ewidencji gruntów nr 208/2 o powierzchni 119 m2 - zakup na polepszenie warunków bez możliwości odrębnej sprzedaży, której wartość nie była przedmiotem żadnych nakładów i nie podniesiono jej wartości.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że podstawą opodatkowania powinien zostać objęty przychód z odpłatnego zbycia w kwocie będącej sumą:

  1. 50% przychodu uzyskanego ze sprzedaży liczonego od ogólnej kwoty uzyskanego przychodu pomniejszonej o wartość działki nr 208/2 zakupionej na poprawę warunków w kwocie równej cenie zakupu tej działki,
  2. oraz przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki nr 208/2 zakupionej na poprawę warunków, który równy jest wartości zakupu tej działki.

Natomiast z uwagi z fakt, że 1/2 działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) zakupiona została w 2008 r. to odpowiadające tej części przychody z mocy prawa nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co zostało wielokrotnie potwierdzone w wydanych interpretacjach.

Z interpretacji przepisów prawa wynika, że za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są, z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Zawarta przez Wnioskodawczynię i Jej męża umowa rozszerzyła obowiązującą ustawową wspólność majątkową o nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 290 (scaloną z działek nr 250 i nr 251) o powierzchni 745 m2, która stanowiła odrębny majątek męża Wnioskodawczyni nabyty na podstawie aktów notarialnych umowy sprzedaży z dnia 12 listopada 2008 r. Rep. A nr XXX w udziale 1/2 części i warunkowej umowy sprzedaży z dnia 30 października 2009 r. Rep. A nr XXX i umowy przeniesienia z dnia 2 listopada 2009 r. Rep. A nr XXX w udziale 1/2 części. Zgodnie z przepisami prawa umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską ma na celu ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni uważa, że zawierając związek małżeński oraz umowę majątkową małżeńską wstąpiła w sytuację prawno-podatkową swojego męża. Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jak wynika z art. 33 pkt 1 ww. Kodeksu, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej. Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Zdaniem Wnioskodawczyni włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko takie zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych oraz wyrokach NSA między innymi z dnia 22 marca 2017 r. II FSK 456/15, II FSK 1236/15 - z dnia 31 maja 2017 r. - II FSK 1236/15. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażono pogląd, że umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską ma charakter czynności prawnej rozporządzającej o charakterze nieodpłatnym. W związku z powyższym istniejące orzecznictwa stwierdzają, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków, na skutek zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową staje się data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

W związku z powyższym za prawidłowe wydaje się przyjąć stanowisko zdaniem Wnioskodawczyni, że właścicielem nieruchomości zakupionej przed dniem zawarcia umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej Wnioskodawczyni stała się z datą jej nabycia przez Jej małżonka, który to nieruchomość włączył do majątku wspólnego, czyli:

  • 1/2 części działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) w 2008 r.
  • 1/2 części działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) w 2009 r.

Przychód otrzymany w 2014 r. z odpłatnego zbycia nieruchomości powinien zostać, więc wyliczony dla Wnioskodawczyni i Jej męża w jednakowej wysokości.

W ocenie Wnioskodawczyni zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód:

  • otrzymany z 1/2 części nieruchomości działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) zakupionej w 2008 r., z uwagi na upłynięcie ponad 5 lat od dnia zakupu, nie stanowi przychodu w myśl cytowanej ustawy,
  • otrzymany z 1/2 części nieruchomości działki nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) zakupionej w 2009 r. i nieruchomości zakupionej w 2013 r. - działki nr 208/2 zakupionej na poprawę warunków, stanowi przychód w myśl cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

  • ­ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c ­ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy ­ przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem dla określenia skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z treści wniosku wynika, że dnia 12 listopada 2008 r., przyszły małżonek Wnioskodawczyni P.. dokonał zakupu od G. nieruchomości nierolniczej niezabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 250 o powierzchni 372 m2 w udziale 1/2 części oraz zakupu nieruchomości nierolniczej niezabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 251 o powierzchni 373 m2 w udziale 1/2 części. Umowa zakupu części obu działek została sporządzona w formie jednego aktu notarialnego. Zakupu dokonano przed zawarciem związku małżeńskiego a zakupiona nieruchomość stanowiła majątek osobisty przyszłego małżonka. Następnie dnia 30 października 2009 r., przyszły małżonek Wnioskodawczyni P.., dokonał nabycia drogą zakupu, od poprzedniego właściciela, udziału w wysokości 1/2 części we własności nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 745 m2 składającej się z działek oznaczonych w operacie ewidencji gruntów nr 250 i nr 251. Zakup został potwierdzony aktem notarialnym sprzedaży a następnie umową przeniesienia potwierdzoną aktem notarialnym z dnia 2 listopada 2009 r. Zakupu dokonano przed zawarciem związku małżeńskiego a zakupiona nieruchomość stanowiła majątek osobisty przyszłego małżonka. Na obu działkach, tj. na działce nr 250 i nr 251, które zostały scalone dnia 6 października 2010 r. przez Starostwo Powiatowe w G. w jedną działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 290, Wnioskodawczyni i Jej przyszły małżonek rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego. Wybudowany dom jednorodzinny służył Wnioskodawczyni i jej małżonkowi do własnych celów mieszkaniowych. Po zawarciu dnia 11 marca 2011 r. związku małżeńskiego, Wnioskodawczyni i Jej mąż podjęli decyzję o podpisaniu umowy o rozszerzenie małżeńskiej wspólności ustawowej. Umowa taka została sporządzona w formie aktu notarialnego dnia 9 listopada 2012 r. i rozszerzyła obowiązującą ustawową wspólność majątkową o nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę oznaczoną w operacie ewidencji gruntów nr 290 o powierzchni 745 m2, która stanowiła odrębny majątek męża Wnioskodawczyni, który został nabyty na podstawie aktów notarialnych umowy sprzedaży z dnia 12 listopada 2008 r. Rep. A nr XXX w udziale 1/2 części i warunkowej umowy sprzedaży z dnia 30 października 2009 r. Rep. A nr XXX i umowy przeniesienia z dnia 2 listopada 2009 r. Rep. A nr XXX w udziale 1/2 części. Po zakończeniu procesu inwestycyjnego polegającego na budowie domu jednorodzinnego, na skutek działań prowadzonych przez G., polegających na podziale działki przyległej do działki będącej własnością Wnioskodawczyni i Jej męża, postanowili zakupić działkę oznaczoną nr 208/2 o powierzchni 119 m2, jako bezpośrednio przyległą do nieruchomości Wnioskodawczyni i Jej męża z przeznaczeniem na poprawę warunków zagospodarowania. Działka została zakupiona dnia 12 kwietnia 2013 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A XXX. Wnioskodawczyni i Jej mąż nie prowadzili na tej działce żadnych inwestycji, które mogłyby wpłynąć na podwyższenie jej wartości, a zgodnie z wpisanymi w akcie notarialnym warunkami umowy sprzedaży działka ta nie mogła zostać zbyta jak i zagospodarowana, jako odrębna nieruchomość ze względu na jej kształt i powierzchnię. W 2014 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż ze względu na sytuacje losową, tj. utratę pracy przez małżonka Wnioskodawczyni, podjęli decyzję o zbyciu nieruchomości. Nieruchomość została zbyta dnia 16 maja 2014 r. Ponadto, Wnioskodawczyni wskazuje, że odpłatne zbycie w 2014 r. nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Ponieważ wątpliwości Wnioskodawczyni budzi kwestia powstania podlegającego opodatkowaniu przychodu z tytułu odpłatnego zbycia ww. nieruchomości dla jej rozstrzygnięcia istotne jest ustalenie czy włączenie nieruchomości stanowiących majątek osobisty małżonka Wnioskodawczyni do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi ich nabycie przez Wnioskodawczynię w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. Kodeksu).

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko wskazujące, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 1110/14. W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 K.r.o. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2015 r., I CA 185/15, LEX nr 1808658). Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (mąż wnioskodawczyni) wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Podobne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny zajął także w wyroku z dnia 22 marca 2017 r. sygn. akt II FSK 456/15 wskazując, że uznanie, że wskutek rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej jeden z małżonków nabył przedmiot majątkowy, wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., prowadziłoby do opodatkowania także tego małżonka, do którego majątku osobistego należała nieruchomość, na którą rozszerzono wspólność majątkową małżeńską. Zapłata podatku nastąpiłaby wszak z majątku wspólnego małżonków, wskutek czego jego ciężar poniósłby więc także ten z małżonków, który zbyty odpłatnie przedmiot majątkowy niewątpliwie nabył na tyle wcześniej, że obowiązek podatkowy względem niego nie mógłby w ogóle powstać. () Stwierdzić natomiast należy, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest bowiem nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Tożsamej oceny dokonano także w innych wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sadów Administracyjnych (przykładowo: wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 949/13, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 964/14, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Po 971/17).

Tak więc, skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (mąż Wnioskodawczyni) wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 przywołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przypadku Wnioskodawczyni w wyniku zawarcia w dniu 9 listopada 2012 r. umowy rozszerzającej wspólność ustawową Wnioskodawczyni stała się właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę nr 290 (scalonej z działek nr 250 i nr 251) w dacie ich nabycia, tj. w latach 2008 i 2009 przez Jej małżonka.

Zatem biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nieruchomości ­ które nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej ­ dokonane w 2014 r. w części nabytej w 2008 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z upływem okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego. Natomiast sprzedaż w 2014 r. tej nieruchomości nabytej zarówno w części w 2009 r. jak i w 2013 r. stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy ­ z uwagi na brak upływu okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ­ podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, z uwagi na sposób sformułowania pytań przez Wnioskodawczynię, wyjaśnić należy, że przedmiotem interpretacji przepisów prawa podatkowego jest wyłącznie ustalenie momentu nabycia nieruchomości oraz określenie czy z tytułu dokonanego odpłatnego zbycia nieruchomości powstał przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Organ nie odniósł się natomiast do kwestii prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania z ww. tytułu, ponieważ kwestia ta pozostaje poza zakresem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie, tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że interpretację przepisów prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na fakt, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez jednego z właścicieli nieruchomości interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. męża Wnioskodawczyni, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie (odpowiadającym wymogom określonym w art. 14b § 2-5 oraz art. 14f § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej