Temat interpretacji

Opodatkowanie renty wdowiej z Niemiec.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2018 r. (data wpływu 4 lipca 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 13 lipca 2018 r. (data nadania 1 sierpnia 2018 r., data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) na wezwanie z dnia 20 lipca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.323.2018.1.IM (data nadania 23 lipca 2018 r., data doręczenia 30 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymywanej z Niemiec jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymywanej z Niemiec.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 20 lipca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.323.2018.1.IM (data nadania 23 lipca 2018 r., data doręczenia 30 lipca 2018 r.), wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 31 lipca 2018 r. (data nadania 1 sierpnia 2018 r., data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zusatzversorgungskasse des Kommunalen Versorgugsverband Baden - Würtemberg (KVBW) według tłumaczenia Miejska Sieć Stowarzyszenia Badenii Würtemberg przyznała Wnioskodawczyni rentę wdowią po zmarłym mężu w kwocie 185,86 EURO od dnia 1 maja 2013 r. Renta ta jest przekazywana przez organ rentowy na konto w banku. Od samego początku niemieckie instytucje finansowe rozliczają i pobierają podatek w EURO. Urząd Skarbowy, mimo udostępnienia rozliczeń z fiskusem niemieckim, zobowiązał Wnioskodawczynię do uwzględnienia ww. renty w rozliczeniach z dochodami uzyskiwanymi w Polsce w formie renty otrzymywanej z KRUS i opodatkowania jej w Polsce. Aktualne miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni jest w Polsce. Wnioskodawczyni ma też obywatelstwo polskie i uzyskuje dochód w Polsce renta KRUS. Od dochodów uzyskiwanych w Polsce Wnioskodawczyni płaci podatki na rzecz instytucji finansowych polskich. Przychody Wnioskodawczyni otrzymywane z ZVK des KVBW w formie renty wdowiej są podwójnie opodatkowane, przez instytucje finansowe niemieckie i polskie przez cały okres, tj. od 1 maja 2013 r. Bank, do którego jest przekazywana renta Wnioskodawczyni, pobiera w okresach miesięcznych zaliczkę na podatek dochodowy. Urząd Skarbowy do renty wdowiej stosuje art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. o unikaniu podwójnego opodatkowania. Urząd Skarbowy stoi na stanowisku, że renta wdowia wypłacana z ZVK des KVBW jest wypłacana z dodatkowego ubezpieczenia emerytalnego i podlega też rozliczeniu w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W uzupełnieniu dnia 31 lipca 2018 r. Wnioskodawczyni wskazała, że duża renta wdowia z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia (PV) została przyznana dla Wnioskodawczyni z tytułu ubezpieczenia męża. Renta została przyznana od 1 maja 2013 r. Renta zakładowa z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia wynosi 185,86 EURO. Numer ubezpieczenia. Od czasu przyznania renty wdowiej z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia renta jest wykazywana w rozliczeniach w Niemczech, a podatek jest regulowany również do instytucji niemieckich. Z polecenia Urzędu Skarbowego świadczenie to zostało za pomocą korekty zeznania uwzględnione i zsumowane łącznie z dochodami uzyskiwanymi w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renta wdowia po zmarłym mężu uzyskiwana przez ZVK des KVBW w kwocie 185,86 EURO od dnia 1 maja 2013 r. winna być opodatkowana po raz drugi w Polsce i być uwzględniana w dochodach liniowych uzyskiwanych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, renta wdowia po zmarłym mężu wypłacana przez ZVK des KVBW w kwocie 185,86 EURO od 1 maja 2013 r. winna być opodatkowana wyłącznie w Niemczech według art. 18 ust. 2 umowy z dania 14 maja 2003 r. o unikaniu podwójnego opodatkowania. ZVK des KVBW to Miejska Sieć Stowarzyszenia Badenii Würtembergii, a renta jest wypłacana z funduszu emerytalnego komunalnych dostaw Stowarzyszenia Badenii Würtembergii. KVBW jest publiczną korporacją z siedzibą w Karlsrue o przestrzennym zakresie działania w landzie Baden Würtemberg. Korporacja KVBW znajduje się w strukturach Urzędu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Jednym słowem jest to jednostka terytorialna MSW nie prowadząca dodatkowych ubezpieczeń społecznych. Mąż Wnioskodawczyni pracował na rzecz i w imieniu tego stowarzyszenia. Dlatego jego ubezpieczenie nie jest dodatkowym lecz obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym z tytułu świadczonej pracy. W związku z tym renta wdowia wypłacana przez ZVK des KVBW jest rentą wdowią wypłacaną z obowiązkowego ubezpieczenia społecznego. O czym świadczy również nałożenie na Wnioskodawczynię obowiązku corocznego rozliczenia podatku na rzecz instytucji finansowych w Niemczech. Podatek pobierany przez Urząd Skarbowy jest bezprawny, a renta nie powinna być sumowana z dochodami uzyskiwanymi w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Miejska Sieć Stowarzyszenia Badenii Würtemberg przyznała Wnioskodawczyni rentę wdowią po zmarłym mężu. Aktualne miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni jest w Polsce. Wnioskodawczyni ma też obywatelstwo polskie i uzyskuje dochód w Polsce renta KRUS. Wnioskodawczyni wskazała, że duża renta wdowia z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia (PV) została przyznana dla Wnioskodawczyni z tytułu ubezpieczenia męża. Renta zakładowa z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia wynosi 185,86 EURO. Od czasu przyznania renty wdowiej z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia renta jest wykazywana w rozliczeniach w Niemczech, a podatek jest regulowany również do instytucji niemieckich.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie, zastosowanie będzie miała ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Republiką Federalną Niemiec.

Na podstawie art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (Polska).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (Niemcy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas stosownie do powołanego art. 18 ust. 2 ww. Umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Jak wynika z informacji niemieckiego Federalnego Ministerstwa Finansów niemieckie ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

• ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące ze wszystkich pięciu działów niemieckiego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Stosownie do art. 24 ust. 2 lit. a) ww. umowy, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b), taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiągnie dochód, który może być opodatkowany w Niemczech, to Polska ma obowiązek zwolnienia tego dochodu od opodatkowania.

Zgodnie natomiast z drugim zdaniem tego przepisu, Polska może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania (dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, a więc dochód, który może być opodatkowany w Niemczech) nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Tak sformułowana zasada progresji znajduje zatem zastosowanie wyłącznie w stosunku do dochodów, o których mowa w art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, czyli dochodów podlegających opodatkowaniu w obydwu państwach. Natomiast, w przypadku dochodów podlegających opodatkowaniu tylko w jednym państwie, jak np. dochód uzyskiwany w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, nie znajduje zastosowania art. 24 ust. 2 lit. a) umowy, a zatem nie ma podstaw do uwzględnienia ich dla celów progresji w Polsce.

Z powyższego wynika, że pojęciem dochodów zwolnionych na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania objęte są jedynie takie dochody uzyskiwane z Republiki Federalnej Niemiec, w odniesieniu do których przedmiotowa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawiera sformułowanie może być opodatkowany. Natomiast płatności, w stosunku do których użyto sformułowania podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech nie są traktowane jako zwolnione na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lecz nie podlegają opodatkowaniu w Polsce z uwagi na ich wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy.

Reasumując, renta wdowia wypłacana Wnioskodawczyni z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych, podlega opodatkowaniu zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 ww. umowy, tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji, dochodów tych nie należy wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym, jak również nie podlegają one uwzględnieniu dla celów progresji, tj. do ustalenia stopy podatkowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej