Temat interpretacji

Skutki podatkowe wypłaty naganiaczom rekompensaty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 22 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty naganiaczom rekompensaty jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty naganiaczom rekompensaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Koło Łowieckie (Wnioskodawca) jest zrzeszeniem osób fizycznych, mających uprawnienia do wykonywania polowań, będących jednocześnie członkami Zrzeszenia Polskiego Związku Łowieckiego. Koło Łowieckie posiada osobowość prawną będąc czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność na podstawie ustawy Prawo Łowieckie, Statutu Zrzeszenia Polskiego Związku Łowieckiego oraz zarejestrowanego własnego statutu. Koło prowadząc działalność gospodarczą, całkowity dochód przeznacza na cele statutowe, gdzie nie ma zysku żaden z myśliwych. Myśliwi otrzymują rekompensaty za odstrzelenie zwierzyny w czasie polowań, na podstawie prowadzonej szczegółowej ewidencji. Na koniec roku podatkowego Koło Łowieckie wystawia myśliwym informację w formie PIT-8C (art. 42a updof), rozliczają się oni indywidualnie. Rekompensata wypłacana myśliwym jest opodatkowana jako przychód z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 updof). Zdarza się, że podczas kilku lub kilkunastu polowań zbiorowych lub dewizowych, które mają miejsce w trakcie roku podatkowego myśliwi występują jako naganiacze (polowanie w nagonce), aby wytypowani myśliwi mogli ustrzelić zwierzynę, sami w tym czasie nie polują. Otrzymują rekompensatę za udział w nagonce w stałej kwocie ustalonej przez Zarząd Koła.

Definicja słowa Naganka (także: nagonka) - w łowiectwie oznacza zespół ludzi, których zadaniem jest spłoszyć dziką zwierzynę, będącą przedmiotem polowania i skierować ją na stanowiska myśliwych. Naganiacze idą zwykle w szeregu. Dla wypłoszenia zwierząt posługują się specjalnymi kołatkami, które powodują duży hałas. Poszczególni członkowie zespołu naganiaczy są zwykle w takiej odległości, aby mieć między sobą kontakt wzrokowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wypłacona rekompensata myśliwym za udział w polowaniu jako naganiacz jest traktowana jako przychód z innych źródeł?
2. Czy wypłacona rekompensata osobom fizycznym niebędącym członkami Koła Łowieckiego za udział w polowaniu jako naganiacz jest traktowana jako przychód z innych źródeł?

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata wypłacona myśliwemu za udział w polowaniu jako naganiacz jest jego przychodem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - analogicznie jak rekompensata wypłacona myśliwemu za odstrzelenie zwierzyny. Jest to inny przychód myśliwego, któremu koło łowieckie wystawia PIT-8C.

Według Wnioskodawcy, rekompensata wypłacona osobie fizycznej niebędącej członkiem Koła Łowieckiego w polowaniu jako naganiacz jest przychodem z innych źródeł. Koło nie zatrudnia osób i nie wypłaca żadnych wynagrodzeń, wypłaca rekompensatę.

Ww. rekompensata, wypłacana myśliwym i innym osobom nie została wymieniona w tym katalogu - stąd też podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koła łowieckie nie są zobowiązane do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych myśliwym i innym osobom rekompensat. Natomiast na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązane są sporządzić w trzech egzemplarzach, odrębnie dla każdego podatnika (myśliwego/osoby fizycznej), informację PIT 8-C o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać jeden egzemplarz podatnikowi, a drugi - urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie natomiast do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 18 maja 2018 r., za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 18 maja 2018 r., za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tego źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Z opisanego stanu faktycznego wniosku wynika, że Koło Łowieckie (Wnioskodawca) jest zrzeszeniem osób fizycznych, mających uprawnienia do wykonywania polowań, będących jednocześnie członkami Zrzeszenia Polskiego Związku Łowieckiego. Koło Łowieckie posiada osobowość prawną będąc czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność na podstawie ustawy Prawo Łowieckie, Statutu Zrzeszenia Polskiego Związku Łowieckiego oraz zarejestrowanego własnego statutu. Koło prowadząc działalność gospodarczą, całkowity dochód przeznacza na cele statutowe, gdzie nie ma zysku żaden z myśliwych. Myśliwi otrzymują rekompensaty za odstrzelenie zwierzyny w czasie polowań, na podstawie prowadzonej szczegółowej ewidencji. Na koniec roku podatkowego Koło Łowieckie wystawia myśliwym informację w formie PIT-8C, rozliczają się oni indywidualnie. Rekompensata wypłacana myśliwym jest opodatkowana jako przychód z innych źródeł. Zdarza się, że podczas kilku lub kilkunastu polowań zbiorowych lub dewizowych, które mają miejsce w trakcie roku podatkowego myśliwi występują jako naganiacze (polowanie w nagonce), aby wytypowani myśliwi mogli ustrzelić zwierzynę, sami w tym czasie nie polują. Otrzymują rekompensatę za udział w nagonce w stałej kwocie ustalonej przez Zarząd Koła.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zacytowane przepisy prawa stwierdzić należy, że rekompensata za udział w nagonce podczas polowania stanowi zarówno dla myśliwych jak i osób fizycznych niebędących członkami Koła Łowieckiego, przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W konsekwencji Wnioskodawca, jako podmiot wypłacający ww. rekompensatę, jest zobowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C, stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej