Temat interpretacji

Zwolnienie przedmiotowe w związku z wydatkowaniem dochodu z odpłatnego zbycia lokalu niemieszkalnego stanowiącego garaż na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub gruntu pod budowę budynku mieszkalnego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego w związku z wydatkowaniem dochodu z odpłatnego zbycia lokalu niemieszkalnego stanowiącego garaż na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub gruntu pod budowę budynku mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W akcie notarialnym umowa o podział majątku wspólnego, z dnia 10 listopada 2017 r. Wnioskodawca i Jego małżonka oświadczyli, że dnia 9 listopada 2017 r. zawarli umowę majątkową małżeńską, mocą której wyłączyli obowiązującą Ich dotychczas wspólność ustawową i w związku z tym powstała między nimi rozdzielność majątkowa, polegająca na tym, że każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy jak i nabyty później, jak również zarządza samodzielnie swoim majątkiem.

W skład majątku wspólnego małżonków, który objęty był obowiązującą Ich dotychczas wspólnością ustawową wchodziły następujące składniki:

1. nieruchomość stanowiąca działkę gruntu o obszarze 0,3900 ha, oznaczona jako grunty orne, nabyta na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 10 czerwca 2011 r.;
2. stanowiący odrębną nieruchomość lokal niemieszkalny garaż nr 7 o powierzchni 38,20 m², usytuowany na kondygnacji - 1 budynku, nabyty na podstawie ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego (garażu) oraz umowy przeniesienia własności tego lokalu sporządzonej w dniu 14 marca 2016 r. Z własnością lokalu niemieszkalnego nr 7 związany jest udział wynoszący 3820/320870 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali;
3. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr 15 o powierzchni użytkowej 58,50 m², na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego, z którym to prawem związany jest wkład mieszkaniowy w kwocie 41 816 zł 39 gr.

W 2009 r. Wnioskodawca i Jego żona dokonali wpłaty wkładu budowlanego na ww. lokal niemieszkalny garaż nr 7 o powierzchni 38,20 m² na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej, w wysokości 54 906 zł 04 gr (faktura VAT z dnia 15 czerwca 2009 r.). Ww. kwota wpłacona została przelewem na rachunek bankowy Spółdzielni Mieszkaniowej.

W umowie o podziale majątku wspólnego zawartej aktem notarialnym w dniu 10 listopada 2017 r., Wnioskodawca i Jego żona oświadczyli, że dokonują podziału majątku wspólnego w ten sposób, że:

1. opisaną w § 1 pkt 1 nieruchomość stanowiącą działkę gruntu o obszarze 0,3900 ha oznaczoną jako grunty orne, w całości nabył Wnioskodawca,
2. opisany w § 1 pkt 2 tego aktu stanowiący odrębną nieruchomość lokal niemieszkalny garaż nr 7 o powierzchni 38,20 m² usytuowany na kondygnacji - 1 budynku, w całości nabył Wnioskodawca,
3. wkład mieszkaniowy wniesiony do Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 41 816 zł 39 gr nabyła w całości żona Wnioskodawcy.

W ww. umowie o podziale majątku wspólnego zawartej aktem notarialnym, małżonkowie oświadczyli, że podział ten obejmuje cały ich majątek wspólny, przy czym podziału majątku wspólnego dokonują bez spłat i dopłat, uznają za ostateczny i z tego tytułu nie zachowują względem siebie żadnych wzajemnych roszczeń. Wnioskodawca i Jego żona określili wartość majątku wspólnego ulegającego podziałowi na kwotę 140 000 zł. Podział majątku wspólnego miał charakter ekwiwalentny.

Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. nieruchomość stanowiąca działkę gruntu o obszarze 0,3900 ha, oznaczoną jako grunty orne, nabytą na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 10 czerwca 2011 r. oraz stanowiący odrębną nieruchomość lokal niemieszkalny garaż nr 7 o powierzchni 38,20 m², usytuowany na kondygnacji -1, budynku, nabyty na podstawie ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego (garażu) oraz umowy przeniesienia własności tego lokalu sporządzonej w dniu 14 marca 2016 r. Ww. lokal niemieszkalny garaż, sprzedany będzie razem z udziałem wynoszącym 3820/320870 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub gruntu pod budowę budynku mieszkalnego (tj. na jeden z celów wymienionych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w ciągu 2 lat od końca roku 2018 r. (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Obecnie Wnioskodawca nie jest właścicielem mieszkania ani działki (rolnej bądź budowlanej). Wnioskodawca posiada jedynie udział w wysokości 1/3 części w nieruchomości lokalowej (spadek po ojcu).

Sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r, poz. 2032) nastąpi w ramach sprzedaży majątku prywatnego przez osobę fizyczną poza działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o obszarze 0,3900 ha, w wyniku zniesienia ustawowej wspólności majątkowej i podziału majątku wspólnego małżonków następuje w dacie włączenia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków (2011 r.), a tym samym sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę w 2018 r. będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, sprzedaż w 2018 r. stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego garażu nr 7 o powierzchni 38,20 m², nabytego na podstawie ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego (garażu) oraz umowy przeniesienia własności tego lokalu sporządzonej w dniu 14 marca 2016 r. (wraz z udziałem wynoszącym 3820/320870 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali), a następnie przeznaczenie dochodu z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości i przeznaczenie go na własne cele mieszkaniowe zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub gruntu pod budowę budynku mieszkalnego (tj. na jeden z celów wymienionych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w ciągu 2 lat od końca 2018 r. (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie wolna od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cale mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się wydatki określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. przepisem za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
2. wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;

1. wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:
   1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub
   3. gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub
   4. gruntu,udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit a).

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Wnioskodawca zaznaczył, że w judykaturze podkreśla się, że użyte w przytoczonej powyżej regulacji sformułowanie wydatkowanej na nabycie prowadzi do wniosku, że wolny od podatku jest przychód wydatkowany na nabycie nieruchomości skutkujące przeniesieniem własności. Umowa przedwstępna ma charakter organizatorski, na jej podstawie strony zobowiązują się do zawarcia w przyszłości umowy przyrzeczonej, na podstawie której ma dojść do przeniesienia własności. Umowa przedwstępna nie powoduje przeniesienia własności. Dopiero umowa definitywna realizuje zamierzony przez strony cel gospodarczy. A zatem, do realizacji zwolnienia podatkowego na cele mieszkaniowe niewątpliwie konieczne jest realne nabycie nieruchomości, a nie tylko zobowiązanie się do jej nabycia (zob. wyrok NSA z dnia 6 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 1940/13, LEX nr 1990175).

W wyroku z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 2440/13 (LEX nr 1990314) Naczelny Sąd Administracyjny doszedł do wniosku, że jedynie definitywne nabycie nieruchomości skutkuje prawem do skorzystania z ulgi podatkowej. Stąd też dokonana czynność przeznaczenia środków z tytułu sprzedaży nieruchomości na zakup ekspektatywy własnościowego prawa do lokalu nie jest równoznaczna z nabyciem tego prawa, warunkującą skorzystanie z prawa do zwolnienia podatkowego.

W orzeczeniu tym podkreślono, że warunkiem zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest definitywne nabycie lokalu przed upływem przewidzianego w tym przepisie terminu.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że Wnioskodawca zamierza sprzedać odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego garażu nr 7 o powierzchni 38,20 m², nabytego na podstawie ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego (garażu) oraz umowy przeniesienia własności tego lokalu sporządzonej w dniu 14 marca 2016 r., a następnie przeznaczyć dochód z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości i przeznaczenie go na cele mieszkaniowe (tj. na jeden z celów wymienionych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w ciągu 2 lat od końca 2018 r. (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie wolny od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej