Temat interpretacji

Opodatkowanie renty wdowiej otrzymywanej z Niemiec.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2018 r. (data wpływu 8 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymywanej z Niemiec jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej otrzymywanej z Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 6 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni została przyznana przez niemiecką instytucję duża renta wdowia po zmarłym w dniu 15 lutego 2015 r. mężu. Renta wdowia jest świadczeniem otrzymywanym z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń.

W listopadzie 2017 r. została wypłacona Wnioskodawczyni ww. renta za okres od dnia 15 lutego 2015 r. do dnia 31 października 2017 r. oraz bieżące miesięczne wypłaty renty za listopad i grudzień 2017 r.

Stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni pozostawało i nadal pozostaje w Polsce.

W 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymywała również polską emeryturę. Rozliczenia rocznego polskiej emerytury za 2017 r. dokonał ZUS.

Wnioskodawczyni złożyła wniosek do niemieckiej instytucji podatkowej o traktowanie Jej jako nieograniczonego podatnika. Było to możliwe ze względu na niski dochód Wnioskodawczyni w kraju zamieszkania (Polsce).

Obecnie Wnioskodawczyni oczekuje odpowiedzi, czy Jej niemiecki dochód podlega opodatkowaniu w Niemczech i w jakiej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywana przez Wnioskodawczynię niemiecka duża renta wdowia podlega opodatkowaniu w Polsce? Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do złożenia polskiego zeznania podatkowego za 2017 r., jeżeli tak, to na jakim formularzu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) osoby fizyczne podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Powołany przepis stosuje się jednak z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Umowy, wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wówczas płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech. Renta wdowia jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec.

W związku z powyższym, od wypłacanej renty wdowiej z Niemiec nie powinien być pobierany podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Skoro niemiecka renta wdowia nie jest opodatkowana w Polsce, to zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna Ona również składać rocznego zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r.; poz. 200, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. la ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni pozostawało i nadal pozostaje w Polsce. W dniu 6 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni została przyznana przez niemiecką instytucję ubezpieczeniową renta wdowia po zmarłym w dniu 15 lutego 2015 r. mężu. W listopadzie 2017 r. została wypłacona Wnioskodawczyni ww. renta za okres od dnia 15 lutego 2015 r. do dnia 31 października 2017 r. oraz bieżące miesięczne wypłaty renty za listopad i grudzień 2017 r.

Otrzymywana renta wdowia pochodzi z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec. W 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymywała również polską emeryturę. Rozliczenia rocznego polskiej emerytury za 2017 r. dokonał ZUS.

W myśl art. 4 ust. 1 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w rozumieniu niniejszej umowy, określenie osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie odnosi się zatem bezpośrednio do określenia miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że renta otrzymywana z Niemiec, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenie jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wówczas, stosownie do powołanego art. 18 ust. 2 ww. Umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Jak wynika z informacji niemieckiego Federalnego Ministerstwa Finansów niemieckie ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

• ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z wszystkich pięciu działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Wszelkie inne świadczenia emerytalno & rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w świetle obowiązującego stanu prawnego, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy renta wdowia, jak wskazano we wniosku, jest wypłacana Wnioskodawczyni z obowiązkowego sytemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, podlega opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 ww. Umowy, tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W związku z tym na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek wykazywania ww. dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym otrzymała Ona ww. świadczenie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni łub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej