Temat interpretacji

W przypadku gdy powyższe warunki wypłacanego ekwiwalentu zostaną spełnione, a więc ekwiwalent będzie wypłacony w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracowników wydatkom w związku z wykorzystywaniem sprzętu, materiałów i narzędzi (np. drukarki, kserokopiarki, materiałów biurowych, mebli biurowych), które stanowić będą ich własność oraz rzeczy te będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, to wypłacony ekwiwalent będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26.03.2012 r. (data wpływu 29.03.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za używanie przez pracownika prywatnego sprzętu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za używanie przez pracownika prywatnego sprzętu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej Wnioskodawca) planuje zatrudniać na umowę o pracę pracowników (dalej Pracownicy), którzy będą wykonywać pracę na rzecz Wnioskodawcy częściowo we własnych domach/mieszkaniach, a częściowo w terenie. Pracownicy będą w terenie spotykać się z klientami, dostawcami, itp. Niektóre czynności służbowe - polegające na przygotowaniu i drukowaniu ofert handlowych, analizie kontaktów z klientami, raportowaniu do przełożonego, kontaktach z innymi działami Spółki, przygotowaniu statystyk, tabel, itp. będą wykonywane przez Pracowników w miejscu zamieszkania. Przy wykonywaniu czynności wynikających z umowy o pracę Pracownicy będą wykorzystywać prywatny sprzęt, materiały i narzędzia (takie jak np. drukarki, kserokopiarki, materiały biurowe, meble biurowe i inne sprzęty stanowiące własność pracownika potrzebne do pracy). Wnioskodawca zamierza wypłacać Pracownikom ekwiwalent pieniężny. Wysokość tego ekwiwalentu zostanie określona w umowie dotyczącej ekwiwalentu pieniężnego dla pracowników pracujących w systemie home office.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacany przez Spółkę ekwiwalent za używanie przez Pracownika prywatnego sprzętu do wykonywania pracy będzie zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przez przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumieć należy wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Biorąc pod uwagę, że ekwiwalent według definicji podanej w Słowniku Języka Polskiego oznacza kwotę lub rzecz równą wartością czemuś, to użycie w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażenia ekwiwalent pieniężny za używane przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt należy interpretować jako kwotę będącą faktycznie opłatą za korzystanie przez pracodawcę ze sprzętu będącego własnością pracownika. Z niniejszego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika na używany sprzęt z tytułu wykonywania pracy ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

• ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,

• kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania, narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,

• narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Według Wnioskodawczy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przesłanki te będą spełnione łącznie. Pracownicy, będący zatrudnieni na umowę o pracę, będą w domach wykonywać prace na rzecz Wnioskodawcy, polegające na przygotowaniu i drukowaniu ofert handlowych, analizie kontaktów z klientami, raportowaniu do przełożonego, kontaktach z innymi działami czy przygotowaniu statystyk. Ich wykonanie będzie następowało przy wykorzystaniu prywatnego sprzętu, materiałów i narzędzi (tj. drukarek, materiałów biurowych, mebli biurowych i innego sprzętu stanowiącego własność pracownika). Wnioskodawca zamierza wypłacać takim pracownikom ekwiwalent pieniężny za używanie własnych narzędzi do pracy zgodnie z umową dotyczącą ekwiwalentu pieniężnego dla pracowników pracujących w systemie home office.

Reasumując powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy wypłacana pracownikom kwota ekwiwalentu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Wnioskodawca wskazuje, iż niniejsze stanowisko znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach organów podatkowych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2008 Nr ILPB1/415-675/08-2/AK, w której uznał on stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia ,,(...) zgodnie z art. 94 Kodeksu pracy, pracodawca zobowiązany jest do stworzenia pracownikowi prawidłowych warunków pracy. Między innymi odpowiedniego przygotowania stanowiska pracy. W kategorii tej mieści się wyposażenie w materiały biurowe, niezbędne do wykonywania zadań. Pracodawca pozostawił pracownikom możliwość wyboru niezbędnych materiałów (katalog określony przez pracodawcę) w celu optymalizacji realizacji indywidualnych potrzeb. W świetle przepisu art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ekwiwalent ten jest wolny od podatku dochodowego,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 lipca 2009 Nr ILPB1/415-522/09-PSW dotyczącej ekwiwalentu za materiały piśmiennicze, w której czytamy, że: Reasumując, wypłata ekwiwalentów z tytułu używania przez pracowników przyborów do pisania stanowiących ich własność korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Fakt, że w momencie wypłaty ekwiwalentu pracownicy nie posiadają faktur i rachunków potwierdzających zakup narzędzi pozostaje w przedmiotowej sprawie bez znaczenia.
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 czerwca 2010 Nr ITPB2/415-399/10/IB analizującej zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych ekwiwalentu za używanie własnych narzędzi i sprzętu do wykonywania pracy, w której zaprezentowane stanowisko, że: (...) w sytuacji gdy wysokość ww. ekwiwalentu pieniężnego odzwierciedla wydatki poniesione w związku z wykorzystywaniem własnych narzędzi, materiałów lub sprzętu przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy, ekwiwalent ten stanowi przychód zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z ww. tytułu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

1. ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
2. kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
3. narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
4. narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje zatrudniać na umowę o pracę pracowników, którzy będą wykonywać pracę na rzecz Wnioskodawcy częściowo we własnych domach/mieszkaniach, a częściowo w terenie. Pracownicy będą w terenie spotykać się z klientami, dostawcami, itp. Niektóre czynności służbowe, polegające na przygotowaniu i drukowaniu ofert handlowych, analizie kontaktów z klientami, raportowaniu do przełożonego, kontaktach z innymi działami Spółki, przygotowaniu statystyk, tabel, itp., będą wykonywane przez pracowników w miejscu zamieszkania. Przy wykonywaniu czynności wynikających z umowy o pracę pracownicy będą wykorzystywać prywatny sprzęt, materiały i narzędzia (takie jak np. drukarki, kserokopiarki, materiały biurowe, meble biurowe i inne sprzęty stanowiące własność pracownika potrzebne do pracy). Wnioskodawca zamierza wypłacać Pracownikom ekwiwalent pieniężny. Wysokość tego ekwiwalentu zostanie określona w umowie dotyczącej ekwiwalentu pieniężnego dla pracowników pracujących w systemie home office.

Podsumowując, w przypadku gdy powyższe warunki wypłacanego ekwiwalentu zostaną spełnione, a więc ekwiwalent będzie wypłacony w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracowników wydatkom w związku z wykorzystywaniem sprzętu, materiałów i narzędzi (np. drukarki, kserokopiarki, materiałów biurowych, mebli biurowych), które stanowić będą ich własność oraz rzeczy te będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, to wypłacony ekwiwalent będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 386 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie